जीसु बिसातो दिन चो बले परभु
12
जीसु बिसातो दिने आपलो चेलामन संगे बेड़ा बाटले जाते रये, तेबे चेलामन के भूक लागलो के गउं सेंगरीमन टुटान-टुटान खाउक मुरियाला।
2 फरीसीमन एके दखुन जीसु के बलला, “दख, तुचो चेलामन हुन बुता करसोत, जेके करतोर बिसातो दिने नी बने।”
3 जीसु हुनमन के बललो, “धरमसास्‍तर ने काय तुमी नी पढ़लासाहास, दाउद आउर हुनचो संगवारीमन के भूक लागलो के हुनमन काय करला?
4 दाउद, महापरभु चो घरे गेलो आउर भेंट चेगालो रोटीमन के संगवारीमन संगे खादलो, भेंट चेगालो रोटीमन, पुजारीमन के छांडुन आउर कोकई खातोर नी बने।
5 काय, तुमी नियम-कानुन ने नी पढ़लास, पुजारी मंदिर ने बिसातो दिन चो नीती के नसाले बले कसूरदार नी होओत?
6 मानतर मय तुमके बलेंसे, एथा जोन आसे हुन मंदिर ले बले बड़े आय।
7 ‘मय जतरा ले नाई, मानतर गोटोक-दुसर के जीव-दुखतो ले हरिक होउआंय’, तुमी धरमसास्‍तर चो ए पद चो अरथ के जानतास जाले, कसूर नोहलो बीता के कसूर नी देतास।
8 एईकाजे मय मनुक चो बेटा, बिसातो दिन चो बले परभु आंय।”
कोला हाथ बीता के उजरातोर
9 आउर जीसु हुताले हिंडुन हुनमन चो मंडली-घरे ईलो।
10 हुता गोटोक कोला हाथ बीता मनुक रये। हुता चो लोगमन जीसु के कसूर धरतो काजे पूछला, “काय, बिसातो दिने उजरातोर नंगत आय कि नाई?”
जीसु, मंडली घरे बचन सांगतोर (12:10)
11 जीसु हुनमन के बललो, “तुमीमन ने असन कोन आसे जेचो गोटकी ची मेंडा रओ, आउर बिसातो दिने खोदरा ने घसरलोने तुमी हुनके धरुन बाहरी नी निसकाहासे?
12 नंगत मनुक चो मोल, मेंडा ले कितलो आगर आय! एईकाजे बिसातो दिने भलई करतोर नंगत आय।” तेबे जीसु हुन मनुक के बललो, “तुचो हाथ के लमाव।”
13 हुन लमालो, आउर दुसर हाथ असन, हुन हाथ बले छुकनाय होली।
14 मानतर फरीसीमन बाहरी जाउन जीसु के कसन करुन मोरते मारवां बलुन सला होला।
महापरभु चो बाछलो कमेया
15 ए गोट के जानुन जीसु हुताले जाते गेलो। आउर खुबे लोगमन हुनचो पाटे गेला, आउर जितरो बेमारमन रला जीसु हुन जमाय के उजरालो।
16 आउर जीसु हुनमन के चेताउन बललो, मोचो बारे ने कोकई नी सांगा।
17 कसनबलले जसाया अगमजानी बाटले बललो बचन पुरा होओ:
18 “दखा, ए मोचो कमेया आय,
जेके मय बाछलेसे;
ए मोचो लाडरा आय,
जेचोले मय हरिक आंसे:
मय आपलो आत्‍मा के हुनके सोपेंदे,
आउर हुन बिजातीमन के नियाव चो खबर सांगेदे।
19 हुन झगड़ा कोलार नी करे,
आउर हाट-बाटमन ने कोनी हुनचो गोट के नी सुनदे।
20 हुन रमंदलो गुगुनड़ामन के नी टुटाए,
आउर कुमलतो बाती के नी लिबाए,
जिदलदांय ले हुन नियाव के नी जीताए।
21 आउर बिजातीमन हुनचो नाव ने आसा संगादे।”
जीसु आउर बालजबुल
22 गोटोक देव-भूत धरलो काना-कोंदा के लोगमन जीसु लगे आनला; आउर जीसु हुनके उजरालो, तेबे हुन कोंदा गोटेयाउक आउर दखुक मुरियालो।
23 एचोले जमाय लोग भक्‍याउन बलुक मुरियाला, “काय, एई दाउद चो कुटुम ले तो नोआय?”
24 मानतर जिदलदांय फरीसीमन ए गोट के सुनला तेबे हुनमन बलला, “ए देव-भूतमन चो मुखिया बेलजाबुल (सयतान) चो साहरा ले भूतमन के निकरायसे।”
25 जीसु हुनमन चो मन के जानुन हुनमन के बललो, “जोन कोनी सहर ने लड़ा-जुजा होयसे, हुन राज नसेसे; असने ची कोनी सहर नोहले कुटुम ने लड़ा-जुजा होयसे, हुन नी बाचे।
26 सयतान चे, सयतान के निकरायसे जाले, हुन आपलो चे बयरी होयसे; फेर हुनमन चो राज कसन ने बनुन रयदे?
27 देव-भूतमन के मय बेलजाबुल चो साहरा ले निकरायंसे जाले, तुमचो लोगमन फेर कोचो साहरा ले निकरायसोत? एईकाजे हुनीमन तुमचो नियाव करदे।
28 मानतर मय महापरभु चो आत्‍मा ले देव-भूतमन के निकरायंसे जाले, तुमचो लगे महापरभु चो राज अमरलीसे।
29 कोन मनुक, कोनी बलबीता घरे ओलुन हुनचो धन-माल के चोरुक सके? आगे हुन बलबीता के बांदेदे, तेबे फेर हुनचो धन-माल के चोरुक सकेदे।
30 जोन मोचो बाटे नीआय हुन मोचो बयरी आय, आउर जोन मोचो संगे नी बेचे हुन बिखरेसे।
31 एईकाजे मय तुमके बलेंसे, मनुक चो सबु पाप-निंदा खेमा होयदे, मानतर पवितर आत्‍मा के निंदरलोने केबई खेमा नी मिरे।
32 जोन कोनी मनुक चो बेटा के निंदरेसे, हुनचो पाप खेमा होयदे, मानतर पवितर आत्‍मा के निंदरले, हुनचो कसूर संवसार आउर सरगपुर ने बले खेमा नी होए।”
नंगत रूक नंगत फर धरेदे
33 “तुमी रूक के नंगत बलेसाहास जाले, फर के बले नंगत बला, नोहले रूक के अडरा बलेसाहास जाले, फर के बले अडरा बला; कसनबलले रूक के फर ले ची चिताउक होयसे।
34 ए साप चो पिलामन, तुमी अडरा होउन नंगत गोट कसन बलुक सकास? कसनबलले जोन मन ने भोरलीसे, हुनीची टोंडे एयसे।
35 नंगत मनुक आपलो मन चो नंगत भंडार ले नंगत गोटमन के निकरायसे, आउर अडरा मनुक आपलो मन चो अडरा भंडार ले घिन-घिना गोटमन के निकरायसे।
36 आउर मय तुमके बलेंसे, जोन मनुक फोकाहा गोट बलेदे, नियाव चो दिने आपलो गोटोक-गोटोक गोट चो हिसाब देउक पड़ेदे।
37 कसनबलले तुमचेई गोट तुमके धारनिक नोहले दोसी बनायदे।”
अगमजानी जोना चो चीना
38 तेबे धरम-पंडितमन आउर फरीसीमन जीसु के बलला, “ए गुरुजी, आमी तुचो ले गोटोक चीना दखुक मने करुंसे।”
39 जीसु हुनमन के बललो, “ए जुग चो अडरा आउर बेबिचारी लोग चीना मांगुआत, मानतर अगमजानी जोना चो चीना के छांडुन हुनमन के आउर काईची चीना नी देदे।
40 जोना जसन तीन रात-मंजन जल-जन्‍तुर चो पेटे रये, उसनेचे मय मनुक चो बेटा बले तीन रात-मंजन भुंय भीतरे रयंदे।
41 नियाव चो दिने नीनवा सहर चो लोग ए जुग चो लोगमन संगे उठुन हुनमन के बदी करदे, कसनबलले जोना चो सिखिया सुनुन हुनमन मन बोहड़ाला; आउर दखा, एथा हुन आसे जोन जोना ले बले बड़े आय।
42 नियाव चो दिने दखिन चो रानी ए जुग चो लोगमन संगे उठुन हुनमन के बदी देयदे, कसनबलले सुलेमान चो गियान-गोट के सुनतो काजे हुन मंजपुर चो कोना ले एउ रये; आउर दखा, एथा जोन आसे हुन सुलेमान ले बले बड़े आय।”
असुद आत्‍मा चो बोहड़तोर
43 “जिदलदांय देव-भूत मनुक ले निकरेसे, तेबे हुन खुड़-खुड़ा जगामन के बिसातो काजे डगराते बुलेसे, मानतर हुनके कहांय जगा नी मिरे।
44 तेबे हुन बलेसे, ‘मय जोन थान ले निकरुन रयें, हुताय जायंदे।’ आउर बोहड़ुन ईलोने हुनके सुना, झाड़ा-पोछा आउर सजलोर दखेसे।
45 तेबे हुन जाउन आपलो ले अडरा सातठन भूतमन के बले संगे आनेसे, आउर हुन मनुक ने बेरपेला डेरा पड़सोत; आउर हुन मनुक चो गती आगे ले आगर अडरा होयसे। ए जुग चो अडरा लोगमन चो गती बले असने ची होयदे।”
जीसु चो आया आउर भाई
46 जिदलदांय जीसु भीड़ ले गोटेयाते ची रये, जीसु संगे गोटेयाउंदे बलते हुनचो आया आउर हुनचो भाई दुआरे उबा होउन रओत।
47 तेबे जीसु के कोनी बललो, “होंदे, तुचो आया आउर भाई तुके गोटेयातो काजे दुआरे उबा आसोत।”
48 जीसु एके सुनुन सांगु बीता के बललो, “कोन आय मोचो आया? आउर कोन आय मोचो भाई?”
49 तेबे जीसु आपलो चेलामन बाटे हाथ दखाउन बललो, “दखा, एमन आत मोचो आया आउर भाई।
50 कसनबलले जोन कोनी मोचो सरग-बुआ चो मन-इछा असन चलेसे, हुनमन मोचो भाई, मोचो बईन, आउर मोचो आया आत।”