ढोंग चो बारे ने चेत चेगानी गोट
12
एचो पाछे, हजारो लोगमन चो गोहड़ा हुता जुहा होला, आउर इतरो लोग होला कि गोटोक-दुसर चो उपरे ठेगला-मसका होते रओत, तेबे हुन सबुले पईल आपलो चेलामन के बलुक मुरियालो: “फरीसीमन चो पाग असन कपट ले बाचुन राहा।
2 काई बले ढाकलो नीआय जेके उगाड़ुक नी होयदे, आउर काई बले लुकालो नीआय जेके जानुक नी होयदे।
3 एईकाजे जोन बले तुमी अंधार ने बललासाहास, हुनके उजर ने सुनतोर होयदे, आउर जेके तुमी घर-भीतरे कानमन ने बललासाहास हुनके डोंडी पेटुन सपाय के सांगतोर होयदे।”
महापरभु के डर
4 “जोन मोचो संगवारीमन आहास मय तुमके बलेसे, हुनमन ले नी डरा जोन देहें के मारुक सकसोत मानतर हुनचो ले अदिक आउर काई नी करुक सकोत।
5 मय तुमके चेतानी देयंसे कि कोचो ले डरतोर आय, जेचो लगे मोरते मारलो पाछे नरक-कुंड ने बले फिंगतो चो हक आसे हुन महापरभु ले डरतोर आय, हव, मय तुमके बलेंसे, हुनचो ले डरतोर आय।
6 काय दुय पयसा चो पांचठन चेटिया नी बिकसोत? तेबले बले महापरभु हुनमन ले गोटोक के बले नी भूलके।
7 तुमचो मुंडी चो जमाय चूंदी बले गनलोर आसे (महापरभु तुमचो बारे ने सपाय जानेसे), एईकाजे तुमी नी डरा, तुमी खुबे चेटियामन ले जुगे मोल चो आहास।
8 मय मनुक चो बेटा, तुमके बलेंसे कि जोन कोनी बले मनुकमन चो पुरे मोके मानेदे, हुनके मय मनुक चो बेटा बले, महापरभु चो सरगदूतमन चो पुरे मानेंदे।
9 मानतर जोन, मनुकमन चो पुरे मोके ‘नी जाने’ बलेदे, हुनके महापरभु चो सरगदूतमन चो पुरे बले ‘नी जाने’ बलुक होयदे।
10 मानतर जोन बले मनुक चो बेटा चो बिरुद ने काई गोट के बलेदे, हुनचो ओधरम खेमा होयदे, मानतर जोन बले पवितर आत्मा के निंदरेदे, हुनचो ओधरम के खेमा करुक नी होयदे।
11 जेबे लोगमन तुमके मंडली-घरमन ने आउर राजामन आउर मुखियामन चो पुरे नेदे, तेबे फिकिर नी करा कि कसन बरन ले आउर काय गोट के बलुंदे।
12 कसनबलले पवितर आत्मा तुमके तूरते सिखायदे कि काय बलतोर आय।”
गोटोक मूरक सवकार मनुक
13 फेर गोहड़ा चो मंजिगता ले गोटोक हुनके बललो: “गुरुजी, मोचो भाई के बलुन देस कि आमचो बुआ चो धन-माल के मोचो संगे बाटा करो।”
14 जीसु हुनके बललो: “ए मनुक, कोन मोके तुमचो नियाव करतो बीता आउर बटवाड़ा करतो बीता बनालोसे?”
15 जीसु हुनमन के बललो: “चेत करुन राहा आउर जमाय बरन चो लोभ ले आपने के बचाउन राहा; कसनबलले कोनी मनुक चो सत जीवना, हुनचो धन-माल, जाय-जमक चो बाड़ती किरता ने नी होयसे, मानतर महापरभु के जानले होयदे।”
16 हुन गोटोक कटाव बललो: “कोनी सवकार चो बेड़ा ने खुबे फसल होली।
17 तेबे हुन आपलो मन ने बिचार करुक मुरियालो, ‘मय काय करेंदे? कसनबलले मोचो लगे फसल संगातो काजे ठान नीआय’।
18 हुन आपलो मन ने असन बिचार करलो, ‘मय आपलो जमाय गदेयामन के टुटाउन हुनमन ले बड़े गदेयामन बनायेंदे आउर आपलो जमाय फसल आउर धन-माल के हुता संगायंदे,
19 आउर आपलो जीव के बलेंदे कि तुचो लगे खुबे बरक काजे खुबे धन-माल आसे, बुकलुन, खा-पीव आउर अस्तिर ले रा’।
20 मानतर महापरभु हुनके बललो: ‘ए एरा, बुद नोहलो मनुक! आजी राती बेरा तुचो जीव तुचो ले धरतोर होयदे, तेबे तुचो जुहालो जमाय धन-माल कोचो होयदे?’
21 असने ची जोन बले आपलो काजे धन-माल जोंगेसे, हुन एरा आय आउर महापरभु चो नंजर ने हुन सवकार नोआय।”
महापरभु उपरे भोरसा करा
22 फेर हुन आपलो चेलामन के बललो: “एचई काजे मय तुमके बलेंसे, आपलो जीव काजे फिकिर नी करा कि काय खाउंदे आउर आपलो देहें काजे कि काय पीदुंदे।
23 कसनबलले भात-पेज ले जीव आउर फटईमन ले देहें बड़े आय।
24 कांवरामन के धियान करा; हुनमन केबई बुनोत नाई आउर केबई काटोत बले नाई, आउर हुनमन चो गदेया आउर ढुसी बले नी रयसे; तेबले बले महापरभु हुनमन के पोसेसे। मानतर तुमचो मोल तो चड़ईमन ले खुबे आगर आय।
25 तुमचो मंजिगता असन कोन आसे, जोन फिकिर करुन आपलो जीवना चो गोटोक घंटा के बड़ाउक सकेसे?
26 एईकाजे तुमी सबुले नानी बुता बले फिकिर ले नी करुक सकास जाले, फेर आउर गोटमन काजे काय काजे फिकिर करसास?
27 बोड़ेंदा फूल चो बुटामन के दखा कि हुनमन कसन बाड़सोत: हुनमन मसागत नी करोत, आउर गातोत बले नाई, मानतर मय तुमके बलेंसे, राजा सुलेमान बले आपलो जमाय राज-पाट बेरा, हुनमन ले गोटोक चो असन बले सोभा चो सूरिज-पाट नी पींदुन रये।
28 भाटा चो रोंडा जोन आजी आसे आउर काली के भाटी ने पकाउन देयदे, हुनके महापरभु असन बरन ले पिंदायसे जाले, ए इजिक पतेयातो लोगमन, तुमके काय काजे नी पींदायदे?
29 आउर तुमी ए गोट चो फिकिर ने नी राहा कि काय खाउंदे आउर काय पीउंदे? आउर तुमचो मन ने दुक-पुछ नी करा।
30 कसनबलले महापरभु के नी पतेयातो ए संवसार चो लोगमन, एई जाकमन चो फिकिर ने रयसोत: मानतर तुमचो बुआ तुमके ए जमाय जाकमन लागुआय बलते जानेसे।
31 मानतर आगे हुनचो राज चो डगर ने राहा, तेबे ए जमाय जाकमन बले तुमके मिरेदे।
32 ए नानी गोहड़ी तुमी नी डरा, तुमके आपलो राज देतो काजे तुमचो बुआ मन करलोसे।
33 आपलो धन-माल के बिकुन गरीब-धुरीबमन के दान करुन दियास, आउर आपलो काजे असन थयलीमन के बनाहा, जोन जुना नी होए बललोने, सरग ने असन धन के जुहावा, जोन कम नी होए आउर जेचो लगे खंगारमन नी जाओत, आउर काई कीड़ामन नी नसाओत।
34 कसनबलले जोन थाने तुमचो धन आसे, हुताय तुमचो मन बले मांडुन रयदे।
चेता राहा
35 तुमचो करांड बांदलोर आउर तुमचो दीया बरते रओ,
36 आउर तुमी हुन मनुकमन चो असन होआ, जोन आपलो मालिक चो एतो बाट दखसोत कि हुन बिया घर ले किदलदांय बोहड़ुआय, हुन एउन कपाट के ठटायदे आउर तूरते हुनचो काजे कपाट के उगाड़ेदे।
37 भाइगमानी होदे हुन कमेयामन जोनमन के हुनचो मालिक एउन चेता रलो के दखेदे; मय तुमके सते बलेंसे कि हुन आपलो करांड के बांधुन हुनमन के भात खुआउक बसायदे, आउर लगे एउन हुनमन चो सेवा-बुता करेदे।
38 हुन राती बेरा चो दुसर पाहार ने नोहले तीसर पाहार ने ईलोने आउर हुनमन के चेता रतो के दखलोने, हुन कमेयामन भाइगमानी आत।
39 मानतर तुमी ए गोट के जानुन राहा कि घर चो मालिक, चोर एतो बेरा के जानते रतो जाले, हुन चेता रतो आउर आपलो घर ने चोरुक नी देतो।
40 तुमी बले तियार राहा; कसनबलले तुमी, जोन बेरा चो बारे ने बिचार बले नी करासे हुनी बेरा, मय मनुक चो बेटा चो एतोर होयदे।”
41 तेबे पतरस बललो: “ए परभु, तुय ए कटाव आमके ची बलसीस कि जमाय के।”
42 परभु बललो: “हुन सतधरमी आउर गियानकारी भंडारी कोन आय? हुनके मालिक आपलो घर चो जमाय कमेयामन चो उपरे मुखिया बनायदे कि हुन, बेरा होलोने जमाय के भात-साग देओ।
43 भाइगमानी आय हुन कमेया, जेके हुनचो मालिक एउन असने करतो के भेटेदे।
44 मय तुमके सत बलेंसे कि हुन आपलो जमाय धन-माल चो उपरे हुनके हक देयदे।
45 मानतर हुन कमेया मुखिया असन बिचारलोने, ‘मोचो मालिक एबे एउ नोआय’ आउर हुन, कमेया-कमेयीनमन के मारुक-पेटुक मुरियालोने आउर खाउन-पीउन मोंदहा उलटलोने,
46 हुनचो मालिक असन दिने असन बेरा एयदे, जेबे कमेया मुखिया हुनचो बाट नी दखते रयदे आउर हुन मालिक हुनके खुबे डंड देउन हुनचो बाटा के, नी पतेयातो लोगमन चो बाटा संगे मिसाउन देयदे।
47 आउर हुन कमेया जोन आपलो मालिक चो मन-इछा जानते रये, मानतर हुनचो मन-इछा असन करतो काजे तियार नी रये, हुन खुबे मार खायदे।
48 मानतर जोन आपलो मालिक चो मन-इछा नी जानुन मार खातो चो लाईक बुता करेसे हुन खिंडिक मार खायदे। एईकाजे जेके खुबे दिलोर आसे हुनचो ले खुबे मांगतोर होयदे, आउर जेके खुबे सोपलोर आसे हुनचो ले खुबे धरतोर होयदे।
मिला-मिसा नाई मानतर लड़ा-जुजा
49 मय मंजपुर ने आईग डसाउक ईलेसे, आउर असन मन करेंसे कि आगे ले ची डसुन रले होती!
50 मोके तो गोटोक बपतिस्मा बललोने, दुख चो बपतिस्मा धरतोर आसे, आउर हुनके नी धरतले मय कितरो डाहाल-बिकाल ने रयंदे!
51 काय, तुमी बिचारसाहास कि मय मंजपुर ने मिला-मिसा करुक ईलेसे? मय तुमके बलेंसे नाई, मानतर लड़ा-जुजा करुक ईलेसे।
52 कसनबलले एदांय ले गोटोक घर चो पांचझन चो मन गोटकी नी रयदे। तीन, दुय ले आउर दुय, तीन ले बईर रदे:
53 बुआ, बेटा ले,
आउर बेटा, बुआ ले बईर करेदे;
माय, बेटी ले,
आउर बेटी, माय ले बईर करेदे,
सतरी, बुआरी ले,
आउर बुआरी, सतरी ले बईर करेदे।”
जुग सरती के चीनतोर
54 जीसु भीड़ के बललो: “जेबे तुमी बादरी के बेर बुड़ती बाटे उठते दखसाहास तेबे तूरते बलासाहास, ‘बरसा होउआय’, आउर उसने होयसे,
55 आउर जेबे बेर उदिया चो डेबरी हाथ बाटले लेहरायसे तेबे तुमी घाम-छेकुआय बलासाहास, आउर उसने होयसे।
56 ए कपटीमन, तुमी मंजपुर आउर बादरी चो रंग-रूप के दखुन भेद करुक सकसाहास, मानतर ए जुग चो बारे ने भेद करुक कसन नी जानास?
57 नंगत काय आय, एके तुमी आपने काय काजे सोर करुक नी सकास?
58 तुचो मुदई संगे नियावकारी लगे जातो बेरा, बाटे हुनचो संगे मिला-मिसा होतो काजे उआट कर, नोहले हुन तुके नियावकारी लगे ओड़गोड़ुन नेयदे, आउर नियावकारी तुके पाईकमन चो हाथे सोपदे आउर पाईकमन तुके जयल-घरे ढाकदे।
59 मय तुके बलेंसे कि पाई-पाई नी भोरलोर, कसने करुन बले तुय हुताले निसकुक नी सकीस।”