मंदिर रन-बन होतो चो अगमगोट
24
जिदलदांय जीसु मंदिर ले निकरुन जाते रये, तेबे हुनचो चेलामन मंदिर चो कारिगिरी के दखातो काजे हुनचो लगे ईला।
2 तेबे जीसु हुनमन के बललो, “काय, तुमी ए सबु के नी दखसाहास! मय तुमके सते बलेंसे, ए सबु रन-बन होयदे आउर एता गोटोक पकना उपरे दुसर पकना नी रयदे।”
बिपती आउर तकलीस
3 जिदलदांय जीसु जयतून डोंगरी ने एकला बसुन रये, तेबे चेलामन हुनचो लगे एउन बलला, “आमके सांग, ए सबु गोटमन केबे होयदे? तुचो एतो चो चीना आउर संवसार चो सरती चो बेरा के, कसन ने जानुक होयदे?”
4 जीसु हुनमन के बललो, “चेत करुन राहा! कोनी तुमके धोका देउक नी सको,
5 खुबे लोगमन मोचो नाव ने एदे आउर बलदे, ‘मय किरिस्त आय’, आउर खुबे लोगमन के भरमादे।
6 तुमी जिदलदांय जुद चो बारे ने सुनासे आउर संवसार ने सबु बाटे जुद होतो चो खबर सुनलास जाले, नी डरा, कसनबलले हुदलदांय संवसार नी सरेदे, मानतर ए गोटमन चो होतोर पक्का आय
7 कसनबलले जात-जात ने, आउर राज-राज ने जुद होयदे, आउर जगा-जगा ने भूक पड़ेदे, आउर भुंयडोल होयदे।
8 ए सपाय गोटमन बड़े तकलीस चो मूर आय।
9 तेबे हुनमन तुमके खुबे दुख देतो काजे धरादे, मोरते मारदे, आउर मोचो नाव चो किरता सपाय राज चो लोग तुमके बईर करदे।
10 तेबे खुबे लोगमन मोके मानुक छांडदे, हुनमन गोटोक-दुसर के धरा पड़ादे, आउर गोटोक-दुसर ले बईर करदे।
11 आउर खुबे फंदी अगमजानीमन एदे, आउर खुबे लोगमन के भरमादे।
12 ओधरम चो बाड़तो किरता खुबे लोगमन चो मया सितर पड़ेदे,
13 मानतर जोन सरासरीदांय ले धीरजा धरु रयदे, हुनचेई मुक्ति होयदे।
14 महापरभु चो राज चो नंगत खबर गुलाय संवसार ने सुनादे कि सपाय राजमन ने गवई होओ, तेबे संवसार सरेदे।”
महाबिपती चो बेरा
15 जिदलदांय तुमी हुन सत्यानास करतो बिती घिन-घिना तीज, पवितर जगा ने उबा होलोर दखासे, जेचो गोट अगमजानी दानिएल सांगुन रये, (पढ़तो लोग, खुदे समजा),
16 हुदलदांय जोन लोग जहूदिया परघन ने रदे हुनमन डोंगरी उपरे पराओत।
17 जोन छानी उपरे आसे, हुन खाले उतरुन भाति काई जमक धरतो काजे घरे नी ओलो।
18 आउर जोन बेड़ा ने आसे, हुन आपलो फटई नेतो काजे घरे नी बोहड़ो।
19 हुन दिनमन ने, जोन बायलेमन पेटेहारिन आउर पिलाहारिन रदे, हुनमन उपरे तकलीस होयदे।
20 तुमी पारथना करा कि तुमके सीतकार बेरा नोहले बिसातो* दिने पराउक नी पड़ो।
21 कसनबलले हुन बेरा असन बिपती होयदे, जसन संवसार चो मूर ले धरुन एबले केबई नी होलीसे आउर केबई नी होए।
22 हुन दिनमन के कम नी करले, कोनी बले नी बाचता, मानतर बाछलो लोगमन चो किरता, हुन दिनमन के कम करतोर होयदे।
23 हुन बेरा कोनी तुमके एथा किरिस्त आसे, हुता किरिस्त आसे बलले, तुमी हुनचो गोट के नी पतेयाहा।
24 कसनबलले फंदी किरिस्त आउर फंदी अगमजानी एदे, हुनमन बड़े-बड़े चीना आउर अचरित बुतामन के करुन दखादे, होली जाले बाछलो लोगमन के बले भरमादे।
25 दखा, मय आगे ले ची तुमके सपाय सांगुन दिले।
26 एईकाजे हुनमन तुमके बलले, हुन चिमचामनाय राने आसे, “दखा, ‘बाहरी निकरुन जाते नी जाहा’; नोहले हुनमन बलले, ‘भीतर बाकरा ने आसे’, तुमी हुनमन चो गोट के नी पतेयाहा।”
27 कसनबलले जसन बादरी जागुन, बेर उदिया बाटले निकरेसे आउर बेर बुड़ती अमरतले चमकेसे, उसनेची मय मनुक चो बेटा बले एयंदे।
28 जोन थाने मोड़ी आसे, हुता गिदाहा बले रूंडा होदे*।
मनुक चो बेटा चो फेर ले एतोर
29 हुन दिनमन चो खुबे बिपती चो पाछे,
“तूरते बेर अंधार पड़ुन जायदे,
आउर जोन उजर नी देयदे,
तारामन बादरी उपर ले घसरदे
आउर बादरी चो सकत के हलायदे।”†
30 तेबे मय मनुक चो बेटा, एतो चो चीना बादरी ने दखा देयदे, आउर संवसार चो सबु जात चो लोगमन छाती पेटुन-पेटुन खिसियादे। हुनमन मनुक चो बेटा के, बड़े सकत आउर बड़े मयमा संगे बादरी उपर ले एतोके दखदे।
31 हुन तोड़ी चो कोलार संगे आपलो सरगदूतमन के पठायदे, आउर हुनमन बादरी चो ए कोना ले धरुन हुन कोना अमरतले, चारो खुट ले महापरभु चो बाछलो लोगमन के रूंडा करदे।
अंजीर रूक ले सीखा
32 अंजीर रूक ले सीखा: जिदलदांय हुनचो खेंदीमन पिलकाउन पाना निकरुक मुरियाउ आय, तेबे तुमी जानुआहास कि जेट बेरा लगे आसे।
33 असने बरन ले जिदलदांय ए गोटमन के होतोके दखासे, तेबे जाना कि हुन लगे आसे, बललोने हुन दुआरे ची आसे।
34 मय तुमके सते बलेंसे, ए जमाय गोट जिदलदांय ले पुरा नी होए, हुदलदांय ले, ए पीड़ी नी सरेदे।
35 बादरी आउर मंजपुर गुचुन जायदे, मानतर मोचो गोटमन केबई नी गुचे।
चेता राहा
36 हुन दिन आउर हुन बेरा चो बारे ने कोनी नी जानोत, बेटा आउर सरगदूतमन बले नाई, मानतर बुआ चे जाने।
37 जसन नूह चो दिनमन ने होली, उसनेची मनुक चो बेटा एतो बेरा बले होयदे।
38 पूर-पानी ले आगे चो दिनमन ने बललोने, नूह डोंगा ने नी चेगतले, लोगमन खाते पीवते आउर बिया-दान होते रला।
39 जिदलदांय ले पूर-पानी एउन हुन लोगमन के बोहाउन नी नीली, हुदलदांय ले हुनमन के काई जान नी पड़ली; उसनेची मय मनुक चो बेटा चो एतोर बले होयदे।
40 हुदलदांय दुयझन बेड़ा बाटे रदे, गोटोक के नेयदे आउर दुसर के छांडुन देयदे।
41 दुयझन बायलेमन जता ने पिसते रदे, गोटोक के नेयदे आउर दुसर के छांडुन देयदे।
42 एईकाजे चेता राहा, कसनबलले तुमी नी जानास तुमचो परभु केबे एउआय।
43 तुमी ए गोट के समजा, घर चो मालिक चोर एउआय बलुन जानतो जाले, हुन चेत करुन रतो आउर आपलो घरे चोरुक नी देतो।
44 एईकाजे तुमी तियार राहा, जोन बेरा के तुमी बिचारास बले नाई, हुदलीदांय मय मनुक चो बेटा एयंदे।
पतेयातो लाईक कमेया आउर अडरा कमेया
45 बुद बीता आउर पतेयातो लाईक कमेया हुनी आय, जेके मालिक आपलो कमेया-धमयामन के बेरा-बेरा ने खुआतो काजे मुखिया ठेबालो।
46 धन-धन आय हुन कमेया, जेके हुनचो मालिक बोहड़ुन ईलो बेरा असने करतो के भेटेसे।
47 मय तुमके सते बलेंसे, हुन कमेया के हुनचो मालिक, आपलो जमाय धन-माल चो दखा-रखा करु बीता बनायदे।
48 मानतर हुन फंदी कमेया आय जाले, आपलो मालिक एतोके बेर होयदे बलुन,
49 आपलो संगवारी कमेयामन के मारुक-पेटुक मुरियायदे, आउर मतवारमन संगे खायदे-पीयेदे।
50 तेबे हुन कमेया चो मालिक, असन दिने आउर असन बेरा एयदे, जिदलदांय हुन आपलो मालिक चो बाट नी दखे, आउर बिचारे बले नाई।
51 तेबे मालिक हुनके खुबे डंड देयदे, आउर हुनचो बाटा कपटी कमेयामन संगे करुन देयदे; हुता, गागा-बोगा आउर दात कडरतोर होयदे।