रांडी बायले चो दान देतोर
21
फेर जीसु आपलो मुंड उचाउन सवकारमन के आपलाहान-आपलाहान दान के, मंदिर चो दान पेटी ने भोरतो के दखलो।
2 हुन गोटोक गरीब रांडी बायले के बले दुय दामड़ी पयसा भोरतो के दखलो।
3 तेबे हुन बललो: “मय तुमके सते बलेंसे, ए रांडी बायले सबुले जुगे दान के भोरलीसे।
4 कसनबलले सवकारमन आपलाहान धन चो बाड़ती थान ले खिंडिक दिलासे, मानतर ए बायले आपलो कड़की ने जमाय जीवना-खावना के दान देउन दिलीसे।”
जुग सरतो चो चीना
5 जिदलदांय आदो लोगमन मंदिर चो बारे ने बलते रओत कि ए कसन सुंदर पकना आउर दान चेगालो जाकमन ले सजालोर आसे, तेबे हुन बललो:
6 “हुन दिन एयदे, जेके तुमी दखसाहास, हुन थाने कोनी गोटोक पकना उपरे पकना नी रयदे बललोने सपाय के घसरादे।”
7 हुनमन हुनके पूछला: “ए गुरुजी, असन केबे होयदे? आउर जोन बेरा असन गोटमन होतोर होयदे हुन बेरा चो काय चीना होयदे?”
8 हुन बललो: “चेत करुन राहा आउर नी भरमा, खुबे लोगमन मोचो नाव ने एउन बलदे, ‘मय हुनी आंय’ आउर ‘बेरा अमरलीसे’, तुमी हुनीमन चो पाटे काय नी जाते जाहा।
9 जेबे तुमी लड़ईमन आउर बल करा-करी चो गोटमन के सुनासे तेबे नी डरासे, ए जमाय मूर ने होतोर ची आय, मानतर हुन बेरा झटके नी सरे।”
10 तेबे जीसु हुनमन के बललो: “जात-जात आउर राज-राज लड़ई करदे,
11 बड़े-बड़े भुंयडोल होयदे, आउर जगा-जगा ने भूक आउर रबी एयदे, आउर बादरी ले भयंकार गोट आउर बड़े-बड़े चीनामन दखा देयदे।
12 मानतर ए जमाय गोटमन होतो ले आगे, हुनमन तुमके मोचो नाव चो किरता धरदे, आउर डंड करदे, तुमके मंडली-घरमन ने सोपुन देदे, जयल-घरमन ने ढाकदे आउर राजामन चो आउर राजपालमन चो पुरे बले नेदे।
13 मानतर ए तुमचो काजे मोचो बारे ने गवई देतो चो मोहका होयदे।
14 एईकाजे आपलाहान मन ने पक्का करु राहा कि तुमी आगे ले उत्तर सांगतो चो फिकिर नी करासे।
15 कसनबलले मय तुमके असन गोट आउर बुद देयंदे कि तुमचो बयरीमन हुनके उलटाउक नी सकदे।
16 तुमचो आया-बुआ, भाईमन आउर कुटुम चो लोग, आउर संगवारीमन बले तुमके धराउन देदे। असन बले होयदे कि तुमचो ले आदो के मोरते मारुन बले देदे।
17 मोचो नाव चो किरता जमाय लोगमन तुमके बईर करदे।
18 मानतर तुमचो मुंड चो गोटोक चूंदी बले नी घसरे।
19 बिसवास ने बरसक रउन तुमी आपलो जीव के बचाउन राहासे।”
जरूसलेम तस-नस होतो चो बारे ने अगमगोट
20 “जोन दिने तुमी जरूसलेम सहर के पाईकमन ले घेरलोर के दखासे, तेबे जानासे कि हुनचो तस-नस होतोर लगे आसे।
21 तेबे जोनमन जहूदिया परघन ने रदे, हुनमन डोंगरीमन ने पराओत; आउर जरूसलेम चो भीतरे रलो बीतामन बाहरे पराओत, आउर गांव ने रलो बीतामन जरूसलेम सहर भीतरे नी जाओत।
22 कसनबलले ए तो पलटा धरतो चो दिन होयदे, धरम किताप ने लिखलोर जमाय गोटमन हुन बेरा पुरा होउन जायदे।
23 हुन दिनमन ने, जोन बायलेमन पेटेहारिन रदे आउर जोन पिलाहारिन रदे, हुनमन काजे हाय! हुनमन उपरे कितरो डंड होयदे! कसनबलले हुन बेरा मंजपुर ने बड़े गराहां आउर ए लोगमन उपरे बड़े बिपती पड़ेदे।
24 हुनमन के खांडा ले पुजदे, आउर ए जमाय लोगमन के बांधुन दुसर-दुसर देसमन ने अमराउन देदे; आउर बिजातीमन बललोने, जोन जहूदीमन नोआत, हुनमन चो बेरा नी पुरत ले जरूसलेम हुनमन चो पांय ले रमंदी होते रयदे।”
मनुक चो बेटा फेर एतोर
25 “बेर, जोन आउर तारामन ने अचरित चीनामन दखा देयदे, मंजपुर ने देस-देस चो लोगमन के खुबे तकलीस होयदे, कसनबलले हुनमन समदूर चो गरजतो आउर हलकामन चो कोलार ले खुबे डरदे।
26 संवसार ने एतो बिती गराहांमन चो बाट टाकते-टाकते डर चो किरता लोगमन के जीव ने जीव नी रयदे, कसनबलले बादरी उपरे चो सकत के हलादे।
27 तेबे हुनमन मोके मनुक चो बेटा के, सकत आउर बड़े मयमा-उजर संगे बादरी ने एतोके दखदे।
28 जेबे असन गोटमन होउक मुरियायदे, तेबे सलसला उबा होउन आपलाहान मुंडी के उपरे करा; कसनबलले तुमचो छंडावा लगे अमरलीसे।”
अंजीर रूक चो कटाव
29 जीसु, हुनमन के गोटोक आउर कटाव सांगलो: “अंजीर चो रूक आउर जमाय रूकमन के दखा।
30 हुनचो पिलकातो के दखुन तुमी जानेसाहास कि जेट बेरा लगे आसे।
31 असनी बरन ने जेबे तुमी ए गोटमन के होतोके दखासे, तेबे जाना कि महापरभु चो राज लगे आसे।
32 मय तुमके सते बलेंसे कि ए गोटमन पुरलो नोहलोर ए जुग केबई नी सरे।
33 बादरी आउर मंजपुर बले लोउन जायदे, मानतर मोचो गोटमन केबई नी चुके।”
चेतुन रतोर
34 “एईकाजे तुमी चेत करुन राहा कि तुमचो मन, खातो-पीवतो ने, मतवार होतोने, तुमचो जीवना चो फिकिरमन ले, लेड़गा नी होउन जाहा। असन नी होओ, हुन दिन तुमचो उपरे फांदा असन उधापड़े एउन पड़ो।
35 कसनबलले हुन, संवसार ने रतो जमाय लोगमन उपरे असने एयदे।
36 एईकाजे चेता राहा आउर सरलगा पारथना करते राहा कि तुमी ए जमाय बिपती ले बाचुन मनुक चो बेटा चो पुरे उबा होतो लाईक होआ।”