अंगुर बनबाड़ी चो खेतियारमन चो कटाव
12
फेर जीसु, हुनमन के कटावमन ले सिखाउक मुरियालो: “गोटोक मनुक अंगुरडीरा रोपलो, आउर अंगुर बनबाड़ी चो चारो कुती बाड़ी बींदलो, आउर अंगुर रस काजे कुंड खोड़लो, आउर माचा बनालो† आउर खेतियारमन के हुनचो ठेका देउन परदेस गेलो।
2 आउर फर धरतो बेरा हुन मालिक अंगुर फर चो आपलो बाटा आनतो काजे गोटोक कमेया के खेतियारमन लगे पठालो।

खेतीयार आउर अंगुर बाड़ी (12:2)
3 मानतर हुनमन कमेया के धरुन पेटला आउर चुचाय हाथे पठाउन दिला।
4 फेर मालिक, गोटोक आउर कमेया के हुनमन लगे पठालो, आउर हुनमन हुनचो मुंड के फूटाला आउर हुनचो इजित धरला।
5 फेर मालिक, गोटोक आउर कमेया के पठालो, आउर हुनमन हुनके मोरते मारला; तेबे मालिक आउर खुबे कमेयामन के पठालो; आउर हुनमन ले आदो के पेटला आउर आदो के मोरते मारला।
6 एदांय मालिक लगे एकलाय हुनचो लाडरा बेटा बाचुन रलो; सरासरी ने मालिक हुनके, हुनमन लगे असन बीचारून पठालो, ‘हुनमन मोचो बेटा के मानदे’।
7 मानतर हुन सपाय खेतियारमन गोटोक-दुसर ले गोटेयाला, ‘एई तो हुनचो हकदार बेटा आय, इआ, आमी हुनके मोरते मारु, तेबे बाड़ी आमचो होयदे।’
8 आउर हुनमन हुनके धरुन मोरते मारला, आउर बाड़ी चो हुन पाट पकाउन दिला।”
9 जीसु, भीड़ के पूछलो: “एदांय बनबाड़ी चो मालिक काय करेदे? हुन एउन खेतियारमन के नास करेदे आउर अंगुर बनबाड़ी के दुसरमन के देउन देयदे।
10 काय, तुमी पवितर सास्तर चो गोट के नी पढ़लासाहास:
‘जोन पकना के राज-मिस्तरीमन काई काम चो नोआय समजुन पकाउन दिला,
हुनी पकना कोना चो मुंडी-पकना होली,
11 ए काम महापरभु बाटले होली,
आउर एके दखुन आमी भक्यालु।’!”†
12 पंडितमन आउर पुजारीमन चो मुखियामन जीसु के धरुक खोजते रओत। कसनबलले हुनमन समजुन रओत कि जीसु हुनमन चो बिरुद ए कहका सांगलो, मानतर हुनमन लोगमन के डरला, आउर जीसु के छांडुन जाते गेला।
पट्टी देतोर नंगत आय कि नोआय
13 तेबे जहूदीमन चो मुखियामन जीसु के गोट ने फसातो काजे कोनी-कोनी फरीसीमन आउर हेरोदेयामन के हुनचो लगे पठाला।
14 आउर हुनमन एउन जीसु के बलला: “ए गुरु, आमी जानुसे, तुय अमदेया सते ची बलुआस, आउर कोचई पाटेया नी होयीस। कसनबलले तुय माने जानुन नी गोटेयायीस, मानतर महापरभु चो बाट के सत ले सिखाउआस। राजा कयसर के पट्टी पटातोर नंगत आय कि नाई? आमी देउ आंव कि नी देउ आंव?”
15 जीसु हुनमन चो कपट के जानुन पूछलो: “मोके काय काजे मन बुझेसाहास? गोटोक सिक्का मोचो लगे आना, मय दखेंदे।”
16 तेबे हुनमन गोटोक सिक्का के आनला; आउर जीसु हुनमन के पूछलो: “ए छापा आउर नाव कोचो आय?” हुनमन जीसु के बलला: “कयसर राजा चो।”
17 जीसु हुनमन के बललो: “जोन तीज कयसर राजा चो आय, हुनके राजा के देउन दियास। जोन तीज महापरभु चो आय, महापरभु के देउन दियास।” तेबे हुनमन ए गोट के सुनुन खुबे भक्याला।
मोरलो थान ले जीव उठतो चो बारे ने
18 आउर सदूकिमन, जोनमन बलुआत कि मोरलोमन जीव उठोत ची नाई, जीसु लगे एउन हुनके पूछला:
19 “ए गुरु, मोसा आमचो काजे महापरभु चो किताप ने लिखलोसे कि कोचई भाई, बेटा-बेटी नोहलो मोरुन जायदे आउर हुनचो बायले रलोने, हुन आपलो भाई चो बायले के बिया करतोर आय आउर आपलो भाई चो बंस बड़ातो काजे पिला-झीला जनमातोर आय।†
20 गोटोक घरे सात भाई रओत; हुनमन ले बड़े भाई, बिया होउन बेटा-बेटी नोहलो मोरलो।
21 तेबे दुसर भाई, हुनी बायले के बिया होलो, आउर बेटा बेटी नोहलो मोरुन गेलो; आउर असनी ची तीसर भाई बले मोरलो,
22 आउर सातो भाई के पिला-झीला नी होला। सरासरी ने, हुन बायले बले मोरुन गेली।
23 हुनमन मोरलो थान ले जीव उठलोने, हुन कोचो बायले होयदे? कसनबलले हुन सातो चो बायले होउन रली।”
24 जीसु हुनमन के बललो: “काय, तुमी एईकाजे गलती ने नी पड़लासाहास कि तुमी पवितर सास्तर चो गोट के नी जानास, नोहले महापरभु चो सकत के?
25 कसनबलले जिदलदांय लोगमन मोरलो थान ले जीवदे, तेबे हुनमन बिया नी होदे, मानतर सरगदूतमन असन रदे।
26 मोरलो थान ले जीव उठलो चो बारे ने, काय, तुमी मोसा लिखलो किताप ने, जरतो बुटा चो घटलो कहनी ने नी पढ़लासाहास; कसन महापरभु हुनके बललो, ‘मय अबराहम चो महापरभु आउर इसहाक चो महापरभु आउर जाकूब चो महापरभु आंय’?†
27 महापरभु मोरलो लोगमन चो नोआय मानतर जीव रलो लोगमन चो महापरभु आय; एईकाजे तुमी बड़े गलती ने पड़लासाहास।”
सबुले बड़े हुकुम
28 आउर धरम-पंडितमन ले एक झन एउन जीसु चो, हुनमन संगे बला-बली होतोके सुनलो आउर असन जानुन कि जीसु हुनमन के नंगत ले उत्तर दिलो, तेबे जीसु के पूछलो: “सबुले बड़े हुकुम कोन आय?”
29 जीसु उत्तर दिलो: “सपाय हुकुममन ले ए बड़े आय; ‘ए इसराएलिमन, सुना! परभु आमचो महापरभु गोटकी ची परभु आय।
30 आउर तुमी परभु आपलो महापरभु के तुमचो सपाय मन ले, आउर तुमचो सपाय जीव ले, आउर तुमचो सपाय बुद ले, आउर तुमचो सपाय सकत ले मया करा’।†
31 आउर दुसर हुकुम ए आय, ‘तुमी आपलो घर लग चो लोग के आपलो असन मया करा’; एचोले बड़े कोनी हुकुम नीआय।”†
32 तेबे धरम-पंडित जीसु के बललो: “ए गुरु, तुचो गोट खुबे नंगत आय; तुय सते, बललीस कि महापरभु गोटकी आय, आउर हुनके छांडुन कोनी नीआत,†
33 आउर महापरभु के सपाय मन आउर सपाय जीव आउर सपाय बुद आउर सपाय सकत संगे मया करतोर आउर दुसर लोग के बले आपलो असन मया करतोर सपाय होम जतरा आउर जतरा-पानी ले बले नंगत आय।”†
34 जिदलदांय जीसु दखलो कि धरम गुरु समजुन उत्तर दिलो, तेबे जीसु हुनके बललो; तुय महापरभु चो राज ले लापी नीआस, आउर कोकई फेर जीसु के काई गोट पूछतोर ढाढ़ुस नी होली।
किरिस्त चो बारे ने
35 फेर जीसु मंदिर ने सिखिया देते असन बललो: “धरम-पंडितमन काय काजे बलुआत, किरिस्त, पुरखा दाउद चो बेटा आय?
36 दाउद खुद पवितर आत्मा ने होउन बललोसे:
‘महापरभु मोचो परभु के बललो:
मय तुचो बयरीमन के, तुचो पांय खाले आनतले
तुय मोचो उजा हाथ बाटे बस।’†
37 दाउद तो खुद हुनके ‘परभु’ बलेसे, तेबे हुन मनुक, कसन ने हुनचो बेटा आय?” आउर बड़े भीड़ जीसु चो गोट के अस्तिर ने सुनते रओत।
धरम गुरुमन ले चलाक ने राहा
38 जीसु आपलो सिखिया ने बललो: “धरम-पंडितमन ले चलाक ने राहा, जोनमन लाम फटई पींदुन बुलसोत,
39 आउर हाट-हड़री ने जुहार कराय होयसोत, आउर मंडली-घरे पुरे-पुरे चो ठान, आउर भोज घर ने इजित-मान डगरायसोत,
40 आउर हुनमन रांडीमन के धोका देउन हुनमन चो घर के नानागती करसोत आउर लोगमन के दखातो काजे खुबेदांय ले पारथना करते रयसोत, एमन जुगे डंड पावदे।”
रांडी बायले चो दान
41 जीसु मंदिर चो दान पेटी चो पुरे बसुन दखते रये कि लोगमन मंदिर चो दान पेटी ने पयसा भोरसोत।
42 आउर गोटोक गरीब रांडी एउन दान पेटी ने तामा चो दुय पयसा भोरली, जेचो दाम खुबे कम रये।