जीसु, जरूसलेम ने ओलतोर
21
जिदलदांय हुनमन जरूसलेम सहर लगे अमरला, आउर जयतून डोंगरी चो बेतफगे गांव लगे ईला, तेबे जीसु आपलो दुयझन चेलामन के असन बलुन पठालो:
2 “पुरे चो गांव ने जाहा। हुता अमरते-खन तुमके गदई आउर हुनचो पिला बांदलोर मिरेदे। हुनके ढीलुन मोचो लगे आना।
3 तुमके कोनी काई बललोने, तुमी बला, परभु के एचो काम आसे, तेबे हुन तूरते हुनके आनुक देयदे।”
4 ए गोट एईकाजे होली कि जोन बचन अगमजानी बाटले बललोर रली, पुरा होओ:
5 “सियोन चो बेटी बललोने, जरूसलेम चो लोग के बला,
‘दख, तुचो राजा तुचो लगे एयसे;
हुन गुमान नी करे, आउर गदई ने बसलोसे;
बललोने जुवान गदई पिला उपरे’।” †
6 चेलामन जाउन जीसु सांगलो उसनेची करला।
7 हुनमन गदई आउर हुनचो पिला के आनला, आउर हुनमन हुनचो उपरे आपलो फटईमन के ओचाला, आउर जीसु हुनचो उपरे बसलो।
8 खुबे लोगमन आपलो फटईमन, आउर दुसर लोगमन रूकमन ले डारामन के गोंदुन बाटे ओचाला।
9 जोन भीड़ पुरे-पुरे जाते रये आउर जोन लोगमन पाट-पाट एते रओत, हुनमन चिचियाउन-चिचियाउन बलते रओत:
“दाउद चो बेटा के होसाना*:
धन-धन आय हुन, जोन परभु चो नाव ने एयसे,†
सरग ने होसाना।”
10 जीसु जिदलदांय जरूसलेम ने ओललो, तेबे जमाय सहर ने भीड़-भिड़ी छांडली, लोग पूछुक मुरियाला, “ए कोन आय?”
11 लोगमन सांगला, “ए गलील परघन नासरत चो अगमजानी जीसु आय।”
जरूसलेम चो मंदिर ने जीसु
12 जीसु, महापरभु चो मंदिर ने ओललो आउर हुन सपाय लोगमन के, जोन दिया-ठोआ करते रओत हुनमन के बाहरी खेदलो, पयसा-कोहड़ी पलटतो बेपारीमन चो टेबुलमन के आउर परेंया बिकतो लोगमन चो पीड़ामन के उलटान दिलो;
13 आउर जीसु हुनमन के बललो, “धरमसास्तर ने लिखलोर आसे, ‘मोचो घर के पारथना चो घर बलदे’; मानतर तुमी हुनके खंगारमन चो करपन बनायसाहास।”
14 हुदलीदांय काना आउर खोड़ेयामन मंदिर ने जीसु लगे ईला, जीसु हुनमन के उजराउन दिलो।
15 मानतर जिदलदांय पुजारीमन चो मुखियामन आउर धरम-पंडितमन जीसु करलो अचरित बुतामन आउर लेका-लेकीमन के मंदिर ने “दाउद चो बेटा के होसाना” बलुन चिचियातो के दखला, तेबे हुनमन रीस होला।
16 आउर जीसु के बलला, “काय, तुय नी सुनीस ए लोग काय बलसोत?” एके सुनुन जीसु हुनमन के बललो, “हव; काय, तुमी धरमसास्तर ने केबई नी पढ़लास? ‘पिलामन आउर गोरस खातो पिलामन चो टोंड ले तुय जय-जय करालीस’।”
17 तेबे जीसु हुनमन के छांडुन सहर ले बाहरी बेतनिया गांव ने गेलो, आउर हुताय रात काटलो।
अंजीर रूक चो सुकतोर
18 बियाने जिदलदांय जीसु सहर बाटे बोहड़ते रये, तेबे हुनके भूक लागली।
19 जीसु सड़क रेटे गोटोक अंजीर रूक के दखलो आउर लगे गेलो, मानतर हुता पानामन के छांडुन हुनके काई नी मिरली, तेबे हुन रूक के बललो, एदांय ले तुय केबई नी फर। हुन रूक तूरते सुकुन गेली।
20 एके दखुन चेलामन भक्याला आउर जीसु के पूछला, “ए अंजीर रूक कसन ने सुकली?”
21 जीसु हुनमन के बललो, “मय तुमके सते बलेंसे, तुमी बिसवास करुन दुक-पुछ नी करलास जाले, इतलीचे नाई, जोन अंजीर रूक के करलोर आसे, मानतर तुमी ए डोंगरी के बले बलासे, ‘उखनी हो, आउर समूंद ने जाउन घसर’, तो तुमचो काजे उसने होयदे,
22 आउर जोन बले तुमी पारथना ने बिसवास करुन मांगासे हुन जमाय तुमके मिरेदे।”
जीसु चो हक उपरे बिरुद करतोर
23 जीसु मंदिर ने जाउन सिखिया देते रये, पुजारीमन चो मुखियामन आउर धरम-सियानमन जीसु लगे ईला, आउर हुनमन पूछला “तुय, ए बुता के कोचो हक ले करसीस? तुके ए हक कोन दिलोसे?”
24 जीसु हुनमन के बललो, “मय बले तुमके गोटोक गोट पूछेंसे; तुमी मोके सांगलास जाले, मय बले तुमके सांगेंदे, मय ए बुता कोचो हक ले करेंसे।
25 जूहन्ना चो बपतिस्मा कहां ले रये? महापरभु बाटले आय कि मनुकमन बाटले आय?” तेबे हुनमन सोर-सुतर होउक मुरियाला, “आमी महापरभु बाटले आय बललु जाले, हुन आमके बलुआय, ‘फेर तुमी हुनके काय काजे नी पतेयालास?’
26 आउर आमी ‘मनुकमन बाटले आय’ बललु जाले, लोगमन आमके मारतो डर आसे, कसनबलले हुनमन सपाय, जूहन्ना के अगमजानी मानुआत।”
27 हुनमन जीसु के बलला, “आमी नी जानु।” जीसु हुनमन के बललो, मय बले तुमके नी सांगें ए बुता मय कोचो हक ले करेंसे।
दुयझन बेटामन चो कटाव
28 जीसु हुनमन के बललो, “गोटोक मनुक चो दुयझन बेटा रला; हुन बड़े बेटा लगे जाउन बललो, ‘ए बेटा, तुय आजी अंगुर बाड़ी ने बुता करुक जा।’
29 हुन बललो, ‘मय नी जायें’, मानतर पाछे पसताउन गेलो।
30 बुआ, नानी बेटा लगे जाउन असनेच बललो, हुन ‘हव, जायंदे’ बललो, मानतर नी गेलो।”
31 “तुमी काय बिचारसाहास, ए दुनो बेटा ले आपलो बुआ चो मन के कोन पुरा करलो?” हुनमन बलला, “बड़े बेटा।” जीसु बललो, “मय तुमके सते बलेंसे, पट्टी धरुमन आउर बेसवामन तुमचो ले आगे महापरभु चो राज ने ओलसोत।
32 कसनबलले जूहन्ना तुमचो लगे, धारनिक बाट सिखातो काजे ईलो, मानतर तुमी हुनके नी पतेयालास; पट्टी धरुमन आउर बेसवामन हुनके पतेयाला। तुमी दखुन बले नी खिसियालास आउर हुनके नी पतेयालास।”
अंगुर बाड़ी चो कटाव
33 जीसु बललो, “आउर गोटोक कटाव सुना: गोटोक जिमीयार रये, हुन गोटोक बाड़ी ने अंगुर बुटामन रोपलो, आउर हुनचो चारो कुती बाड़ी बींदलो, आउर रस-कुंड खोड़लो आउर माचा बनालो। पाछे हुन खेतियारमन के ठेका देउन दुसर देस गेलो।
34 जिदलदांय अंगुर पाक टुटातो बेरा ईली, तेबे हुन आपलो कमेयामन के अंगुर चो बाटा आनुक खेतियारमन लगे पठालो।
35 मानतर खेतियारमन, हुनचो कमेयामन के धरुन, कोके मारा-पेटा करला, कोके मोरते मारला, आउर कोके तो पकना ने मारला।
36 फेर हुन आगे ईलो कमेयामन ले आगर कमेयामन के पठालो। मानतर खेतियारमन, हुनमन संगे बले उसनेची करला।
37 सरासरी ने हुन आपलो बेटा के असन बिचारुन पठालो कि खेतियारमन हुनचो मान करदे।
38 मानतर जिदलदांय हुनमन हुनचो बेटा के दखला, तेबे हुनमन सोर होला, ‘ए तो अंगुर बाड़ी चो हकदार आय, इआ, एके मोरते मारुं तेबे जमाय अंगुर बाड़ी आमचो होयदे।’
39 हुनमन हुनके धरला आउर अंगुर बाड़ी ले बाहरे निकराउन मोरते मारला।
40 जीसु हुनमन के पूछलो, तुमी काय बिचारसाहास, जिदलदांय अंगुर बाड़ी चो मालिक एयदे, तेबे हुन खेतियारमन संगे काय करेदे?”
41 लोगमन जीसु के बलला, मालिक हुन अडरा लोगमन के अडरा नीती ले नसट करेदे; आउर अंगुर बाड़ी के दुसर खेतियारमन के ठेका ने देयदे, जोन हुनके नंगत बेरा अंगुर चो बाटा देदे।
42 फेर जीसु हुनमन के बललो, “काय तुमी पवितर सास्तर ने लिखलो ए गोट के केबई नी समजलास:
‘जोन पकना के राज-मिस्तरीमन काई काम चो नोआय बलला,
हुनी, कोना चो मुंडी-पकना होली।
ए परभु चो बाटले होली,
आउर आमचो नंजर ने महाजंजाल चो आय।’†
43 एईकाजे मय तुमके बलेंसे, महापरभु चो राज तुमचो ले धरुन असन लोग के देयदे, जोन हुनचो मन-इछा ने चलेसे।
44 जोन ए पकना उपरे घसरेदे, हुन छीनी-बीनी होउन जायदे; आउर जेचो उपरे ए पकना घसरेदे, हुनके पिसान उलटाउन देयदे।”