जीसु चो पांयमन ने बासतेल रिकातोर
12
जीसु, फसह तिहार चो छय दिन आगे बेतनिया गांव ने ईलो, जोन थाने लाजर रये, जेके जीसु मोरलो थान ले जियाउ रये।
2 हुता हुनमन जीसु काजे रांदा बाड़ा करला, आउर मारथा दिया-ठोआ करते रली, आउर जीसु संगे खाउक बसलो लोगमन ले गोटोक लाजर रलो।
3 तेबे मरियम सुद आउर खुबे महांग बिती बासतेल (जटामांसी तेल) आनुन, जीसु चो पांयमन ने रिकाली, आउर आपलो चूंदी ले हुनचो पांयमन के पोछली। बासतेल चो बास ले घर बोहकली।
4 मानतर जीसु चो चेलामन ले जहूदा इसकरियोती नाव चो गोटोक चेला, जोन हुनके धरातो घत ने रलो, बललो:
5 “ए बासतेल के तीन सव दीनार (पयसा) ने बिकुन गरीब-धुरीबमन के दिले कितरो नंगत होती?”
6 हुन ए गोट एईकाजे नी बललो कि हुनके गरीब-धुरीबमन चो फिकिर रली, मानतर एईकाजे बललो कि हुन चोर रये, आउर हुनचो लगे पयसा थयली के संगाउक देते रओत, आउर हुन थाने जितरो बले संगाते जाओत, हुन हुताले निकराते रलो।
7 जीसु बललो, हुन बासतेल के मोके मोठेयातोर दिन चो सूरता काजे असन करलीसे।
8 कसनबलले गरीब-धुरीबमन तो तुमचो संगे अमदेया रउआत। मानतर मय तुमचो संगे अमदेया नी रयें।
9 खुबे जहूदी लोगमन चो भीड़ के जान पड़ली कि जीसु बेतनिया गांव ने आसे, हुनमन सोजे जीसु के ची दखतो काजे नाई, मानतर लाजर के, जेके जीसु मोरलो थान ले जियाउ रये, दखुक ईला।
10 तेबे पुजारीमन चो मुखियामन, लाजर के बले मोरते मारतो उआट बनाला।
11 कसनबलले एचई किरता खुबे जहूदीमन हुनमन के छांडुन जीसु बाटे ईला आउर हुनचो उपरे पतेयाला।
जीसु, जरूसलेम ने
12 दुसर दिने खुबे लोगमन जोन तिहार काजे एउ रओत, असन सुनला कि जीसु जरूसलेम ने एयसे,
13 तेबे हुनमन खजूर चो पलंगामन के धरला, आउर जीसु के भेट होउक गेला, आउर चिचियाते बलुक मुरियाला:
“होसाना! (जय-जय होओ)
इसराएल चो राजा, जोन महापरभु चो नाव ने एयसे,
हुनचो धन-धन होओ।”†
“ए सियोन चो बेटी, (सियोन सहर चो लोगमन) नी डर,
दख, तुचो राजा
गदई उपरे चेगुन एयसे।”†
16 जीसु चो चेलामन ए गोटमन के आगे नी समजु रओत, मानतर जिदलदांय जीसु चो मयमा दखा दिली, तेबे हुनमन के सूरता ईली कि ए गोटमन हुनचो बारे ने लिखलोर रली, आउर लोगमन हुनचो संगे असने ची करु रओत।
17 भीड़ चो खुबे लोग, जोनमन हुदलदांय जीसु संगे रओत, असन गवई दिला कि हुन लाजर के मोठ भीतर ले हागदेउन, मोरलो थान ले जियालो।
18 एई किरता, लोगमन जीसु के भेट होउक ईला, कसनबलले हुनमन सुनला कि हुन असन अचरित बुता दखालोसे।
19 तेबे फरीसीमन गोटोक-दुसर संगे गोटेयाला, बिचारुन तो दखा, आमचो ले काई नी होउक सके, दखा, गुलाय संवसार हुनचो पाटे होली।
जूनानीमन जीसु के डगरातोर
20 जोन लोगमन हुन तिहार ने आराधना करुक एउ रओत, हुनमन ने आदो जूनानी जात चो लोगमन बले रओत।
21 हुनमन गलील राज चो बेतसयदा गांव ने रतो बीता फिलिपुस लगे एउन हुनके गुहारला, ए गुरुजी, आमी जीसु के भेट होउक मन करुंसे।
22 फिलिपुस एउन अंदरियास के सांगलो, आउर ए दुनो जाउन जीसु के सांगला।
23 तेबे जीसु बललो: हुन बेरा एदांय अमरलीसे कि मनुक चो बेटा चो मयमा दखा देओ।
24 मय तुमके सते बलेंसे, जिदलदांय ले गउं चो बीच भुंय ने घसरुन मोरुन नी जायदे, हुन गोटकी ची रयसे; मानतर जिदलदांय मोरुन जायसे, तेबे हुन खुबे फर धरेदे।
25 जोन आपलो जीव के मया करेसे, हुन हुनके हजायसे; आउर जोन ए संवसार ने आपलो जीव के मया नी करेसे, हुन जुग-जुग चो जीव काजे आपलो जीव के बचाउन संगायदे।
26 जोन कोनी मोचो सेवा करुक मन करसोत, हुनमन के मोचो पाटे एतोर निचट आय; आउर जोन थाने मय आंसे, हुता मोचो सेवा करतो बीता बले मोचो संगे रयदे। जोन कोनी मोचो सेवा करदे, हुनके मोचो बुआ बले इजित करेदे।
27 एबे मोचो जीव डाहाल-बिकाल होयसे। एदांय मय काय बलें? ए बुआ, मोके ए डंड-बेरा ले बचाव, मानतर मय एई किरता ने ए बेरा ने अमरलेसे।
28 ए बुआ, आपलो नाव चो मयमा कर। तेबे बादरी ले असन गोट सुना दिली, “मय मोचो मयमा करलेसे आउर फेर करेंदे।”
29 तेबे जोन लोगमन उबा होउन सुनते रओत, हुनमन बलला, बादरी गरजली, आउर आदो लोगमन बलला, कोनी सरगदूत हुनके गोटेयालो।
30 एचो पाछे, जीसु हुनमन के बललो: ए गोट मोचो काजे नोआय, मानतर तुमचो काजे होलीसे।
31 एदांय ए संवसार चो नियाव होयदे, आउर ए मंजपुर चो मुखिया के निकराउन देयदे।
32 जिदलदांय मोके मंजपुर ले उपरे चेगादे, तेबे मय सपाय लोगमन के मोचो लगे झीकेंदे।
33 असन बलुन हुन, हुनमन के सांगलो कि हुन कसन मोरना मोरेदे।
34 एके सुनुन लोगमन हुनके बलला: आमी नियम-कानुन ले ए गोटमन सुनलुसे कि किरिस्त जुग-जुग काजे रउआय। तेबे तुय काय काजे बलसीस कि मनुक चो बेटा के उपरे चेगातोर निचट आय? ए मनुक चो बेटा कोन आय?
35 तेबे जीसु हुनमन के बललो, उजर एदांय डंडिक काजे तुमचो मंजिगता आसे, जिदलदांय ले उजर तुमचो संगे आसे, हुदलदांय ले तुमी जाते ची राहा, असन नी होओ कि अंधार तुमके एउन सपड़ावो। जोन अंधार ने जायसे, हुन एके नी जाने कि हुन कहां जायसे।
36 जिदलदांय ले उजर तुमचो संगे आसे, उजर उपरे पतेयाहा, तेबे तुमी उजर चो बेटा-बेटीमन होआसे।
ए गोटमन के सांगुन भाति जीसु हुन थान ले गेलो आउर हुनमन ले खुद के लुकालो।
जहूदीमन नी ची पतियातोर
37 जीसु हुनमन चो आंईक पुरे इतरो महासंदे चो बुतामन के दखालो, तेबले बले हुनमन हुनचो उपरे नी पतेयाला,
38 एईकाजे कि जसाया अगमजानी चो अगमगोटमन पुरा होओ, जेके हुन सांगु रये,
“ए परभु, आमचो खबर के कोन पतेयालोसे?
आउर कोके परभु आपलो सकत के दखालोसे?”†
39 एईकाजे हुनमन नी पतेयाउक सकला। कसनबलले जसाया आउर बले बललो,
40 “महापरभु हुनमन चो आंईकमन के काना,
आउर हुनमन चो मन के कटुर करलोसे,
कसनबलले हुनमन आंईक ले नी दखोत आउर मन ले नी समजोत,
आउर बोहड़ुन बले नी एओत कि मय हुनमन के उजरायें।”†
41 जसाया ए गोटमन के एईकाजे सांगलो, कसनबलले हुन जीसु चो मयमा के दखलोसे, आउर हुनचो बारे ने सांगलो।
42 तेबले बले खुबे जहूदी मुखियामन, जीसु चो उपरे पतेयाला; मानतर फरीसीमन चो किरता, दुसर चो पुरे नी गोटेयाला, कसनबलले हुनमन के मंडली-घर ले निकरातोर डर रये।
43 फरीसीमन, मनुकमन चो इजित-मान के महापरभु चो इजित-मान ले जुगे मन करते रला।
जीसु चो सिखानी बाटले लोगमन चो नियाव होयदे
44 जीसु जोर ले बललो, जोन मोके पतेयायसे, हुन सोजे मोके नाई, मानतर मोके पठाउ चो उपरे बले पतेयायसे।
45 आउर जोन मोके दखेसे, हुन मोके पठाउ के बले दखेसे।
46 मय संवसार ने उजर होउन ईलेसे, कसनबलले जोन बले मोचो उपरे पतेयायदे हुन अंधार ने नी रयदे।
47 कोनी मोचो गोट के सुनुन नी मानेदे, मय हुनके कसूर नी तेंगड़े, कसनबलले मय संवसार के कसूर तेंगड़तो काजे नाई, मानतर संवसार के मुक्ति देतो काजे ईलेसे।
48 जोन मोके निंदरेसे, आउर मोचो गोट के नी मानेसे, हुनके कसूर तेंगड़तो बीता मय नोआंय, बललोने जोन गोटमन मय सांगुन रले, हुनी गोट, सरासरी दिने हुनके कसूरदार ठेबायदे।
49 कसनबलले मय खुद आपलो बाटले नी बललेसे, मानतर बुआ जोन मोके पठालोसे, हुनी मोके हुकुम दिलोसे कि मय काय-काय सांगेंदे आउर काय-काय बलेंदे।
50 आउर मय जानें, हुनचो हुकुम जुग-जुग चो जीव आय। एईकाजे जोन बले मय बलेंसे, उसनेची बलेंसे जसन बुआ मोके बललोसे।