जीसु, चेलामन चो पांय धोअतोर
13
फसह तिहार ले आगे जीसु जानलो, मोके ए संवसार के छांडुन बुआ लगे जातो बेरा अमरलीसे। हुन, संवसार ने रलो आपलो लोगमन के, जसन मया करते रये, उसने सरासरी ले करलो।
2 जीसु आउर हुनचो चेलामन खाउक बसलोदांय सयतान, समोन चो बेटा, जहूदा इसकरियोती चो मने असन बिचार भोरलो कि हुन जीसु के धराओ।
3 जीसु असन जानलो कि बुआ जमाय तीजमन के मोचो हाथे सोपुन दिलोसे, आउर मय महापरभु चो बाटले ईलेसे, आउर महापरभु लगे जाउआंय।
4 जीसु खाउन उठलो पाछे आपलो पींदलो कुड़ता के निकरालो आउर गोटोक ओंगछी के आपलो करांडे बांधलो।
5 तेबे हुन गोटोक परात ने पानी भोरुन चेलामन चो पांयमन के धोउक मुरियालो आउर जोन ओंगछी के आपलो करांडे बांदुन रलो हुनचो संगे पोछुक मुरियालो।
6 जिदलदांय जीसु, समोन पतरस लगे ईलो, तेबे पतरस हुनके बललो: ए परभु, काय, तुय मोचो पांयमन के धोउआस?
7 जीसु हुनके बललो: जोन बले मय एबे करेंसे, तुय नी जानीस, मानतर एचो पाछे समजसे।
8 पतरस हुनके बललो: तुय मोचो पांय के केबई बले नी धोअसे। एके सुनुन जीसु हुनके बललो: मय तुचो पांयमन के नी धोअले, मोचो संगे तुचो काई बले नाता नी रयदे।
9 समोन पतरस हुनके बललो: ए परभु, मोचो पांयमन के ची नाई, मानतर हाथमन आउर मुंड के बले धोउन देस।
10 जीसु बललो: जोन बले नहालोसे, हुन छुक-छुका आसे आउर फेर हुनके सोजे आपलो पांयमन के धोअतोर आय आउर नहाउक नी लागे। तुय छुक-छुका आसीस, मानतर तुमीमन ले एक झन छुक-छुका नीआय।
11 जीसु आपन के धरातो बीता के जानते रलो, एईकाजे हुन बललो: तुमी जमाय छुक-छुका नीआहास।
12 जीसु हुनमन चो पांयमन के धोअलो पाछे आपलो कुड़ता के पींदुन आपलो जगा ने जाउन बसलो, आउर हुनमन के बललो: काय, तुमी समजलास कि एबे मय तुमचो संगे काय करले?
13 तुमी मोके गुरुजी आउर परभु बलसास। ए तो सते आय, कसनबलले मय हुनी आंय।
14 मय तुमचो परभु आउर गुरुजी होउन बले, तुमचो पांयमन के धोअले, तेबे तुमी बले गोटोक-दुसर चो पांयमन के धोअतोर आय।
15 मय तुमके गोटोक कटाव दखाले, जसन मय तुमचो संगे करले, उसनेची तुमी बले करते राहा।
16 मय तुमके सते बलेंसे, कमेया आपलो मालिक ले बड़े नोआय, आउर जेके पठालासे हुन आपलो पठालो बीता ले बड़े नोआय।
17 तुमी तो ए गोटमन के जानसाहास, आउर ए गोटमन असन चललोने तुमी धन-धन आहास।
18 “मय तुमी जमाय चो बारे ने नी बलेंसे; जोनमन के मय बाछलेसे, हुनमन के मय जानें; मानतर पवितर सास्तर चो बचन सत होओ, ‘जोन मोचो रोटी खादलोसे, हुन मोचो बिरुद होलोसे’।†
19 मय ए गोटमन घटलो ले आगे सांगुन रयंसे, कसनबलले जिदलदांय असन होयदे, तेबे तुमी पतेयाहासे कि मय हुनी आंय।
20 मय तुमके सते सांगेंसे, जोन मोचो पठालो-लोग के मानेसे, हुन मोके मानेसे, जोन मोके मानेसे, हुन मोके पठाउ के मानेसे।”
जीसु के कोन धराउआय
21 ए गोटमन के सांगलो पाछे जीसु आपलो आत्मा ने कलपुन गवई दिलो: मय तुमके सते सांगेंसे, तुमीमन ले एक झन मोके धरायदे।
22 चेलामन खिसियाउन गोटोक-दुसर के दखुक मुरियाला कि जीसु कोचो बारे ने बलेसे।
23 हुनचो चेलामन ले एक झन, जेके जीसु मया करते रये, जीसु लगे बसु रलो।
24 तेबे समोन पतरस हुनके अक्याउन बललो कि हुनके पूछ, हुन कोचो बारे ने बलेसे।
25 तेबे हुन चेला, जीसु लगे सरकुन पूछलो: ए परभु, हुन कोन आय? जीसु बललो: जेके मय रोटी चो गोंदा के चोबरुन देयंदे, हुनी आय।
26 आउर जीसु गोंदाएक रोटी के चोबरुन समोन चो बेटा, जहूदा इसकरियोती के दिलो।
27 जहूदा रोटी चो गोंदा के धरलो आउर सयतान हुनके आपलो हक ने करलो। तेबे जीसु हुनके बललो: जोन बुता तुके करतोर आय, झटके कर।
28 जीसु हुनके काय काजे असन बललो, एचो भेद के, खाउक बसलो लोगमन कोनी नी समजला।
29 जहूदा लगे पयसा थयली रते रये, एईकाजे हुनमन बिचारला कि जीसु हुनके तिहार काजे लागतो तीजमन के घेन, नोहले गरीब-धुरीबमन के काई देउन देस बललो।
30 तेबे हुन रोटी गोंदा के धरुन तूरते बाहरे गेलो। हुदलदांय राती होउन रली।
गोटोक नवा हुकुम
31 जहूदा चो बाहरे गेलो पाछे जीसु हुनमन के बललो: एदांय मय मनुक चो बेटा मयमा पायंसे, आउर महापरभु मोचो ने मयमा पायसे;
32 आउर महापरभु बले मोचो ने आपलो मयमा दखालोसे, महापरभु खुदे, बेटा चो मयमा करेदे आउर झटके करेदे।
33 ए मोचो पिलामन, मय आउर डंडिक असन तुमचो संगे आंसे। फेर तुमी मोके डगराहासे, आउर जसन मय जहूदीमन के बलुन रयें, जोन थाने मय जाउआंय, हुता तुमी एउक नी सकास, उसनेची मय एबे तुमके बले बलेंसे।
34 मय तुमके गोटोक नवा हुकुम देयंसे कि गोटोक-दुसर के मया करतोर आय। जसन मय तुमके मया करले, उसने तुमी बले गोटोक-दुसर के मया करा।
35 गोटोक-दुसर के मया करासे, तेबे जमाय जानदे कि तुमी मोचो चेलामन आहास।
जीसु के पतरस ‘नी जाने’ बलतोर
36 समोन पतरस हुनके पूछलो, ए परभु तुय कहां जायसीस? जीसु हुनके बललो, जोन थाने मय जायंसे, हुता तुय एबे मोचो संगे एउक नी सकीस! मानतर एचो पाछे मोचो पाटे एसे।
37 पतरस हुनके पूछलो: ए परभु, एबे मय तुचो संगे काय काजे एउक नी सकें? मय तुचो किरता मोरतो काजे तियार आंसे।
38 जीसु हुनके बललो: काय, तुय मोचो किरता मोरतो काजे तियार आसीस? मय तुके सते बलेंसे, पईल कुकड़ा नी बासु-बासु, तुय मोके तीन हार, “मय हुनके नी जाने” बलसे।