जीसु चार हजार लोगमन के खुआयसे
8
हुदलदांय, फेर खुबे बड़े भीड़ कुड़ा होला आउर हुनमन चो लगे काई खातो बिती नी रली, तेबे जीसु आपलो चेलामन के लगे हागदेउन बललो,
2 “मोके एमन चो उपरे खुबे जीव दुखेसे, कसनबलले एमन तीन दिन ले अमदेया मोचो संगे आसोत, आउर एमन लगे खातो काजे काई नीआय।
3 मय एमन के भूके घरे पठाउन दिले बाटे-घाटे भूकसुड़ी मारेदे आउर एमन बाटे रउन जादे; आउर एमन ले कोनी-कोनी लापी ले ईलासे।”
4 जीसु चो चेलामन हुनके बलला, ए रान जगा ने इतरो लोग काजे कहां ले रोटी आनुन खुआउ आंव?
5 हुन चेलामन के पूछलो, “तुमचो लगे कितरो रोटी आसे?” हुनमन बलला, “सातठन।”
6 तेबे जीसु लोगमन के भुंये बसतो काजे हुकुम दिलो, आउर हुन, सातठन रोटी के धरलो, आउर पारथना करलो, आउर रोटी के गोंदा-गोंदा करुन आपलो चेलामन के देते गेलो, आउर हुनमन लोगमन के देते गेला।
7 हुनमन लगे खिंडिक असन नानी मछरीमन बले रली; जीसु धन-धन करुन, हुन नानी मछरीमन के बले लोगमन के देतो काजे हुकुम दिलो।
8 हुनमन पेट भर खादला आउर उरलो रोटीमन सात फाडरी भोरली।
9 हुता चारक हजार लोगमन रला; आउर जीसु हुनमन के बिदा करलो।
10 आउर जीसु तूरते आपलो चेलामन संगे डोंगा ने चेगुन दलमनूता राज ने गेलो।
फरीसीमन जीसु के चीना मांगसोत
11 फरीसीमन एउन जीसु संगे बला-बली होउक मुरियाला, आउर हुनके परखतो काजे सरग चो चीना मांगला।
12 जीसु सोंयनाय फुंडुन बललो, “एबे चो लोग काय काजे चीना डगरायसोत? मय तुमके सते बलेंसे कि एबे चो लोगमन के काई चीना नी देयें।”
13 आउर जीसु लोगमन के छांडुन डोंगा ने चेगुन फेर हुन पाट गेलो।
फरीसीमन आउर हेरोद चो पाग
14 आउर चेलामन रोटी नेउक भूलकला; आउर डोंगा ने हुनमन चो लगे गोटकी ची रोटी रली।
15 जीसु हुनमन के बललो: “दखा, फरीसीमन चो पाग ले आउर हेरोद चो पाग ले बललोने हुनमन चो छंद ले बाचुन राहा।”
16 तेबे चेलामन आपनीमन बिचार करुन गोटेयाला कि आमचो लगे तो रोटी नीआय।
17 ए गोट के जानुन जीसु हुनमन के बललो, “तुमी काय काजे बिचारसाहास कि आमचो लगे रोटी नीआय? काय, एबले बले नी जानसाहास आउर नी समजसाहास? काय, तुमचो मने बिसवास नीआय?
18 काय, आंईक रलोने बले दखुक नी सकास, आउर कान रलोने बले सुनुक नी सकास? आउर तुमके सूरता नीआय?
19 जिदलदांय मय पांच हजार मनुकमन काजे पांचठन रोटी के गोंदा करु रले, तेबे रोटी गोंदामन ले कितरो फाडरीमन भोरुन उरली?” चेलामन हुनके बलला, “बारा फाडरी।”
20 “आउर जिदलदांय चार हजार लोग काजे सातठन रोटी रली तो, तुमी उरलो गोंदामन ले कितरो फाडरी भोरलास?” चेलामन जीसु के बलला, “सात फाडरी।”
21 जीसु हुनमन के बललो: “काय, तुमी एबले बले नी समजसाहास?”
जीसु गोटोक काना मनुक के उजरायसे
22 आउर जीसु बेतसयदा ने ईलोके, लोग गोटोक काना के हुनचो लगे आनला, आउर हुनके गुहारला कि हुनके उजराओ।
23 जीसु हुन काना के हाथ धरुन गांव ले बाहरे नीलो, आउर हुनचो आंईक ने थूकून हाथ थापलो, आउर हुनके पूछलो, “काय, तुके काई दखा देयसे?”
24 हुन भोंवरक दखुन बललो, “मय मनुकमन के रूक हिंडतो असन दखेंसे।”
25 तेबे जीसु हुनचो आंईक ने फेर हाथ संगालो, आउर हुन नंगत ले दखलो आउर छुकनाय होलो आउर सपाय बानी के नंगत दखुक मुरियालो।
26 जीसु हुनके असन बलुन घरे पठालो, एदांय ले ए गांव ने पांय नी मंडाव।
पतरस सांगेसे, जीसु कोन आय
27 जीसु आउर हुनचो चेलामन कयसरिया फिलिपी चो गांवमन ने जाते रओत; जीसु, बाटे आपलो चेलामन के पूछलो, “लोगमन मोके कोन आय बलसोत?”
28 हुनमन सांगला: “कोनी जूहन्‍ना बपतिस्‍मा देतो बीता, आउर कोनी-कोनी एलिया; आउर कोनी-कोनी अगमजानीमन ले गोटोक आय बलसोत।”
29 जीसु हुनमन के पूछलो, “मानतर तुमी मोके कोन आय बलसास?” पतरस हुनके सांगलो, “तुय किरिस्‍त आस।”
30 तेबे जीसु हुनमन के चेतानी दिलो कि कोकई मोचो बारे ने नी सांगा।
जीसु आपलो मोरना चो बारे ने सांगेसे।
31 जीसु चेलामन के सिखाउक मुरियालो, मय मनुक चो बेटा काजे पक्‍का आय कि मय खुबे दुख उठायंदे आउर धरम-सियानमन, पुजारीमन चो मुखियामन आउर धरम-पंडितमन, मोके काई नी समजुन मोरते मारदे आउर मय तीन दिन पाछे जीव उठेंदे।
32 जीसु ए गोट के चेलामन के सरसरा सांगुन दिलो, एईकाजे पतरस, जीसु के अलगे नेउन चिड़चिड़ाय होलो।
33 मानतर जीसु फिरुन आपलो चेलामन बाटे दखुन पतरस के दागा देउन बललो, “ए पतरस, तुय सयतान असन गोटेयायसीस! मोचो पुरे ले गुच! कसनबलले तुय महापरभु चो गोटमन ने नाई, मानतर मनुकमन चो गोट ने मन लगायसीस।”
34 जीसु भीड़ के आपलो चेलामन संगे हागदेउन हुनमन के बललो, “जोन कोनी मोचो पाटे एउक मन करेसे, हुन आपलो मन-इछा के छांडुन आउर आपलो कुरूस बोउन मोचो पाटे एओ।
35 कसनबलले जोन कोनी आपलो जीव के बचाउक खोजेदे, हुनचो जीव हाजुन जायदे; मानतर जोन कोनी मोचो आउर नंगत खबर काजे आपलो जीव के देयदे, हुन आपलो जीव के बचायदे।
36 कोनी मनुक, संवसार चो सपाय के ओंडेयायदे आउर आपलो जीव के हजायदे, तेबे हुनके काय नफा होयदे?
37 आउर मनुक आपलो जीव चो पलटा काय देयदे?
38 जोन कोनी मोके आउर मोचो गोटमन के, बेबिचारी आउर महापरभु के नी मानतो लोगमन पुरे सांगतो काजे लाज होयदे, तेबे मय मनुक चो बेटा बले, जिदलदांय पवितर दूतमन संगे मोचो बुआ चो मयमा ने एयंदे, तेबे हुनचो नाव धरतो काजे लाज होयंदे।”