پاکێن اِنجیل چه
مَرکاسئے
کَلَما
پاکشۆدۆکێن یَهیائے کُلئو
1
1 ایسّا مَسیه، هُدائے چُکّئے وشّێن مستاگئے* بُنگێج* و شروهات.
2 انچُش که اِشئیا نبیئے کتابا نبشته اِنت:
من وتی کاسِدا چه تئو پێسر راهَ دئیان
که آ، تئیی راها تچک و تئیارَ کنت.
3 گیابانا، کَسے گوانکَ* جنت:
هُداوندئے راها تئیار و
آییئے کِشکا راست و تچک بکنێت.*
4 پاکشۆدۆکێن یَهیا گیابانا زاهر بوت و گوانکی جت:
«چه وتی گناهان پشۆمان ببێت* و پاکشۆدی بکنێت که بَکشگَ بێت.»
5 مردم، چه یَهودیَهئے سجّهێن مێتگ و کلّگان و چه اورْشَلیمئے شهرا آییئے کِرّا شتنت.
وتی گناهانی پشۆمانی‌اِش زاهرَ کرت و یَهیایا اُرْدُنئے کئورا پاکشۆدیَ داتنت.*
6 یَهیایا چه اُشترئے پُٹان گوَپتگێن پۆشاک گوَرا اَت و پۆستێن کمربندے لانکا بستگ‌اَت.
آییا، مَدَگ و گیابانی بێنگَ* وارت.
7 یَهیایا جارَ جت و گوَشتی:
«چه من و رَند، مردے کئیت که چه من باز زۆراکتر اِنت و منا اے لاهکی هم نێست کۆنڈان بکپان و آییئے کئوشبندان ببۆجان.
8 من شمارا گۆن آپا پاکشۆدیَ دئیان، بله آ شمارا گۆن هُدائے پاکێن روها* پاکشۆدیَ دنت.»
ایسّائے پاکشۆدی و چَکّاس
9 آ رۆچان، ایسّا چه جَلیلئے دَمگئے شهر ناسِرَها آتک و اُرْدُنئے کئورا یَهیائے دستا پاکشۆدی دئیگ بوت.
10 انچُش که آ چه آپا در آیگا اَت، دیستی که آسمانئے دپ پَچ بوت و هُدائے پاکێن روه کپۆتێئے دْرۆشما* آتک و آییئے سرا اێر نِشت.
11 چه آسمانا اے تئوار آتک:
«تئو منی دۆستێن بَچّ ائے و من چه تئو باز وشّ و رَزا آن.»
12 هما وهدا پاکێن روها ایسّا گیابانا رئوان دات.*
13 آ، تان چِل رۆچا گیابانا مَنت و شئیتان آییا باز چَکّاسگا* اَت.
اۆدا جنگلی جانوَر هم گۆن آییا هۆر اتنت و پرێشتگان په آییا هِزمتَ کرت.
چار ماهیگیرئے لۆٹاێنگ
14 چه یَهیائے دَزگیر کنگا رَند، ایسّا جَلیلا شت و هُدائے بادشاهیئے وشّێن مستاگئے جاری جت و
15 گوَشتی:
«وهد آتکگ و رَستگ.
هُدائے بادشاهی نزّیک اِنت.
نون په دل چه وتی گناهان پشۆمان ببێت و هُدائے وشّێن مستاگئے سرا باور بکنێت.»
16 ایسّا، جَلیلئے مَزَن‌گوَرمئے* لَمبا* رئوگا اَت که دو ماهیگیری دیست، شَمون و آییئے برات اَنْدْریاس، که په ماهیگیریا وتی دام و ماهۆران گوَرما چێر گێجگا اتنت.
17 ایسّایا گۆن آیان گوَشت:
«بیاێت، منی رَندگیریا بکنێت و من شمارا انچُشَ کنان که ماهیگ گِرگئے بدلا، مردمانی دلا شکار بکنێت.»*
18 آیان هما دمانا وتی دام یله دات و آییئے همراه بوتنت.
19 کمّے دێما شتگ‌اَت که زِبْدیئے چُکّ، آکوب و آییئے برات یوهَنّایی دیستنت، که بۆجیگا* نِشتگ‌اتنت و وتی دام و ماهۆران سْراچگ* و شَرّ کنگا اتنت.
20 انچُش که ایسّایا آ دیستنت، گوانکی جتنت.
آ دوێنان، وتی پت زِبْدی گۆن کارندهان بۆجیگا یله دات و ایسّائے همراه بوتنت.
گنۆکێئے جِنّئے کَشّگ
21 ایسّا و آییئے مرید کَپَرناهومئے شهرا شتنت.
شَبَّتئے رۆچا* ایسّا کنیسها* شت و مردمی تالیم داتنت.
22 مردم چه آییئے درس و سَبکان هئیران اتنت، چیا که آییا شَریَتئے زانۆگرانی* پئیما درسَ ندات، گۆن واک و اِهتیارے درس و تالیمَ دات.
23 همے وهدا، کنیسهئے تها یک مردێا که آییا جِنّے پِر اَت، کوکّار کنانا گوَشت:
24 «او ایسّا ناسِری!
ترا گۆن ما چِه کار اِنت؟ آتکگئے که مارا گار و تباه بکنئے؟ منَ زانان تئو کئے ائے، تئو هُدائے گچێن کرتگێن هما پاکێن ائے.»
25 ایسّایا جِنّ هکّل دات و گوَشتی:
«وتی دپا بدار و اے مردا یله دئے.»
26 جِنّا آ مرد سکّ پْرِتک و ژامبلێنت* و کوکّار کنان چه آییا در آتک.
27 مردمان په هئیرانی وت‌مان‌وتا گوَشت:
«اے چۆنێن هبرے؟ گوَشئے نۆکێن تالیم اَنت، گۆن چُشێن واک و اِهتیارے که جِنّان هم هُکمَ دنت و جِنّ هم آییئے هبرا مَنّنت.»
28 دێر نگوَست که جَلیلئے سجّهێن کِرّ و گوَران، ایسّایا نام در آورت.
نادْراهانی دْرهبکشی*
29 ایسّا، انچُش که چه کنیسها در کپت، آکوب و یوهَنّائے همراهیا شَمون و اَنْدْریاسئے لۆگا شت.
30 اۆدا، شَمونئے وَسّیگ تپیگ اَت و نِپادئے سرا وپتگ‌اَت.
انچُش که ایسّا لۆگا آتک، نادْراهئے هالِش دات،
31 ایسّا نزّیکا شت، آییئے دستی گپت و پادی کرت.
آییئے تَپ کپت، وشّ بوت و آیانی هِزمت کنگا لگّت.
32 بێگاها رۆنِندا* رَند، مردمان وتی نادْراه که آیانی نیاما* گنۆک و جِنّی هم هست‌اَت، ایسّائے کرّا آورتنت.
33 شهرئے سجّهێن مردم، لۆگئے دپا مُچّ بوتنت.
34 ایسّایا بازێنے دْراه کرت که ڈئول ڈئولێن نادْراهیان گپتگ‌اتنت و بازێن گنۆکانی جِنّی کَشّتنت، آییا جِنّ په هبرا نه‌اِشتنت، چیا که جِنّان آ پَجّاهَ آورت.*
اِنجیلئے وشّێن مستاگئے جار
35 سَباها ماهَلّه که اَنگت تهار اَت، ایسّا پاد آتک، چه لۆگا در کپت، یک گِستاه* و پناهێن جاگهێا شت و دْوایی کرت.
36 شَمون و آییئے همراه په ایسّائے شۆهازا در کپتنت.
37 وهدے ایسّااِش دیست، گۆن آییا گوَشتِش:
«سجّهێن مردم ترا شۆهاز کنگا اَنت.»
38 ایسّایا گوَشت:
«بیاێت دگه نێمگێا برئوێن، دێم په کِرّ و گوَرئے هَلک و هَنکێنان، تانکه من وشّێن مستاگا برسێنان، چیا که من په همے کارا آتکگان.»
39 گڑا، سجّهێن جَلیلا تَرّ و تابی کرت، کنیسهانی تها وشّێن مستاگی جار جت و جِنّیانی جِنّی هم کَشّت و در کرتنت.
گَرّیێئے دْرهبکشی
40 یک مردے، که آییا سْیَه‌گَرّ* اَت ایسّائے کِرّا آتک، کۆنڈان کپت، دَزبندی کرت و گوَشتی:
«اگن تئو بلۆٹئے، منا وشّ و پَلگار کرتَ کنئے.»
41 ایسّایا آییئے سرا باز بَزّگ بوت، دستی شهارت و آ مردی دست پِر مُشت و گوَشتی:
«منَ لۆٹان، وشّ و پَلگار بئے.»
42 هما دمانا آ مرد چه سْیَه‌گَرّا دْراه بوت.
43 رُکست کنگئے وهدا، ایسّایا کَڈّن* کرت و گوَشت:
44 «هُژّار بئے.
هچکَسا چه اے هبر و هالا سَهیگ مکن.
بله برئو، وتا دینی پێشوایا پێش بدار و په وتی پاک و پَلگاریا، هما کُربانیگ که موسّائے شَریَتا نبیسگ بوتگ، هئیراتی بکن تانکه په آیان گواه و شاهدیے ببیت.»
45 بله آ مرد که چه اۆدا در کپت، وتی دْرهبکشیئے هبری هر جاه شِنگ و تالان کرت.
چه اے سئوبا، نون ایسّایا سرزاهرا، هچ شهرێا شتَ نکرت، دشت و گیابان و گِستاهێن جاگهانَ ترّت.
بله اَنگت مردم چه هر نێمگا آییئے کِرّا آتکنت.