پاکێن اِنجیل چه
مَتّائے
کَلَما
مَتّائے اِنجیلئے پجّار
اے کتابئے نبیسۆک، مَتّا، که دومی نامی لاوی اَت، هُداوندێن ایسّائے مریدے اَت. آ، بنی اِسراییلیے اَت و چه ایسّائے مریدیا پێسر مالیاتگیرے اَت (مَتّا 9‏:9). مَتّا، اے کتابئے تها چه پێسریگێن پئیگمبرانی پێشگۆییان پێشَ داریت که ایسّا هُدائے دێم داتگێن رَکّێنۆک اِنت.
مَتّا پێشَ داریت که ایسّا اِبراهێم و داوودئے پدرێچ اِنت، بله تهنا یَهودیانی رَکّێنۆک نه‌اِنت، سجّهێن دنیائے رَکّێنۆک اِنت. وتی وانۆکان سرپدَ کنت که ایسّا مَسیهئے پَنت و تالیمانی سرهال «آسمانی بادشاهی» اِنت و سجّهێن مردم، اگن چه وتی گناهان پشۆمان ببنت و ایسّائے سرا باور بکننت، آسمانی بادشاهیا رئونت و اَبدمانێن زِندئے واهندَ بنت.
مَتّائے اِنجیلئے تها، ایسّائے پێدایش و کسانی، په هُدایی کاران آییئے تئیار بئیگ، جَلیلئے دَمگا آییئے تالیم و کار، آییئے دێم په اورْشَلیما رئوگ، اورْشَلیما آییئے داتگێن سر و سۆج، سَلیب کَشّگ و چه مَرکا رند زندگ بئیگ په رِد و بند نبیسگ بوتگ‌اَنت.