पांच हजार ले जुगे लोगमन के खुआयसे
6
एचो पाछे, जीसु गलील चो समूंद (दुसर नाव तिबिरियास चो समूंद) चो हुन पाट गेलो।
2 आउर गोटोक बड़े भीड़ जीसु चो पाट-पाट होला। कसनबलले हुनमन, बेमारमन के उजरातो महासंदे चो बुतामन के दखला।
3 जीसु गोटोक डोंगरी उपरे चेगुन आपलो चेलामन संगे हुता बसलो।
4 जहूदीमन चो फसह तिहार अमरा-अमरी होउ रये।
5 जीसु नंजरातोके, गोटोक बड़े लोग-गोहड़ा हुनचो लगे एतोके दखलो, आउर फिलिपुस के बललो, “आमी एमन के खुआतो काजे कहां ले रोटी घेनवां?”
6 मानतर जीसु ए गोटमन, हुनके परखतो काजे बललो। कसनबलले हुन खुदे जानुन रये कि मय काय करेंदे।
7 फिलिपुस हुनके बललो, “दुय सव दीनार चो रोटी बले एमन काजे नी पुरे, हुनमन के गोंदाएक-गोंदाएक बले नी मिरे।”
8 जीसु चो चेलामन ले समोन पतरस चो भाई अंदरियास हुनके बललो,
9 “ए थाने गोटोक लेका आसे, हुनचो लगे जोंदरी चो पांचठन रोटी आउर दुयठन मछरी आसे, मानतर इतरो लोगमन काजे काय होउआय?”

पांच रोटी आउर दुयठन मछरी (6:9)
10 जीसु चेलामन के बललो, “लोगमन के बसाहा।” हुन लगे खुबे रोंडा रये: तेबे गनती हिसाब ने पांचेक हजार मनुकमन बसला।
11 तेबे जीसु रोटीमन के धरलो: आउर धन-धन करुन बसलो लोगमन के बाटुन दिलो। उसनेची मछरीमन के बले जितरो हुनमन के भावते रये, बाटुन दिलो।
12 जिदलदांय हुनमन खाउन हरिक होला, तेबे जीसु आपलो चेलामन के बललो, “उरलो गोंदामन के ओंडेयावा कि काई फोकाहा नी जाओ।”
13 चेलामन ओंडेयाला, आउर पांचठन जोंदरी रोटीमन चो उरलो गोंदामन ले बाराठन फाडरीमन भोरला।
14 तेबे जोन महासंदे चो बुता जीसु करुन दखालो, हुनके हुनमन दखुन बलुक मुरियाला, “जोन अगमजानी संवसार ने एतोर रये, हुन सते एईची आय।”
15 जीसु एके जानलो कि हुनमन मोके राजा बनातो काजे एउन धरुक मन करसोत, एईकाजे हुन एकला फेर डोंगरी उपरे गेलो।
जीसु पानी उपरे हिंडेसे
16 फेर जिदलदांय सांज होली, तेबे हुनचो चेलामन समूंद कटा गेला,
17 आउर हुनमन डोंगा ने चेगुन समूंद चो हुन पाट कफरनहूम ने जाते रओत; हुदलदांय अंधार होउ रये, आउर जीसु एबतले हुनमन लगे नी अमरु रये।
18 लेहरा-धुका किरता समूंद ने हलकामन उठुक मुरियाली।
19 चेलामन डोंगा घाटते-घाटते, तीन-चार मील असन पुरे गेला, तेबे हुनमन जीसु के समूंद चो पानी उपर ले हिंडते डोंगा लगे एतोके दखला, आउर हुनमन डरला।
20 तेबे जीसु हुनमन के बललो, “मय आंय; नी डरा।”
21 तेबे हुनमन, हुनके डोंगा ने चेगातो काजे तियार होला आउर तूरते हुन डोंगा, जोन थाने हुनमन जाते रओत, हुन थाने अमरली।
22 दुसर दिने हुन लोग-कुड़ा, जोन समूंद हुन पाट चो खंड ने जुहुन रओत, एके दखला कि ए लगे गोटकी ची डोंगा छांडुन रओत, आउर जीसु आपलो चेलामन संगे हुन डोंगा ने नी चेगलो, मानतर हुनचो चेलामन ची जाउन रओत।
23 तिबिरियास ले दुसर डोंगामन ने लोगमन हुन जगा लगे ईला, जोन थाने हुनमन के परभु धन-धन करलो पाछे रोटी खुआउन रये।
24 जिदलदांय लोगमन दखला कि जीसु आउर हुनचो चेलामन हुता नीआत, तेबे हुनमन बले डोंगामन ने चेगुन जीसु के डगराते-डगराते कफरनहूम ने अमरला,
25 आउर समूंद चो हुन पाट हुनके भेटला आउर पूछला, “ए गुरुजी, तुय एथा किदलदांय ईलीस?”
26 जीसु हुनमन के बललो, “मय तुमके सते सांगेंसे, तुमी मोके एईकाजे नी डगरायसाहास कि तुमी महासंदे चो काम दखलासाहास। मानतर एईकाजे आय कि तुमी रोटी खाउन हरिक होलासाहास।
27 खातो तीज जोन नसुन जाउआय हुनचो काजे मसागत नी करा, मानतर हुन तीज काजे मसागत करा, जोन जुग-जुग चो जीव काजे रउआय, जेके मय मनुक चो बेटा देउआंय। कसनबलले बुआ महापरभु, मोचो उपरे छापा लगालोसे।”
28 हुनमन जीसु के बलला, “महापरभु चो बुता करतो काजे आमी काय करुंदे।”
29 जीसु हुनमन के बललो, “महापरभु चो मन करतो बुता ए आय कि तुमी हुनके पतेयाहा, जेके हुन पठालोसे।”
30 तेबे हुनमन जीसु के बलला, “तुय काय हक चो चीना दखासे कि आमी हुनके दखुन तुके पतेयाउंदे? तुय कोन बुता दखाउ आस?
31 आमचो पुरखामन राने मन्ना खादला; जसन पवितर सास्तर ने लिखलोर आसे, मोसा हुनमन के खातो काजे सरग ले रोटी दिलो।”†
32 जीसु हुनमन के बललो, “मय तुमके सते बलेंसे, जोन तुमके सरग ले रोटी दिलोसे, हुन मोसा नोआय। मानतर मोचो बुआ आय, जोन तुमके सत रोटी सरग ले देयसे।
33 कसनबलले महापरभु चो रोटी हुनी आय, जोन सरग ले उतरुन संवसार के जीव देयसे।”
34 तेबे हुनमन जीसु के बलला, “ए परभु, ए रोटी आमके सरलगा देस।”
35 जीसु हुनमन के बललो, “जीव चो रोटी मय आंय: जोन मोचो लगे एयदे, हुन केबई भूके नी रयदे, आउर जोन मोके पतेयायदे, हुनके केबई पियास नी लागेदे।
36 मानतर मय तुमके बलले, तुमी मोके दखलास, तेबले बले नी पतेयाहास।
37 जितरो बले बुआ मोके देयसे हुन सपाय मोचो लगे एदे, आउर जोन कोनी बले मोचो लगे एदे, हुनके मय केबई बले नी छांडे।
38 कसनबलले मय आपलो मन ले नाई, मानतर मोके पठाउ चो मन के पुरा करतो काजे सरग ले उतरलेसे।
39 आउर मोके पठाउ चो मन ए आय कि जेके बले हुन मोके दिलोसे, हुनमन ले कोनी बले नी हाजोत। मानतर मय हुनमन के सरासरी दिने, फेर ले जीव उठायंदे।
40 कसनबलले मोचो बुआ चो मन ए आय कि जोन बले बेटा के दखदे आउर हुनके पतेयादे, हुन जुग-जुग चो जीव पावो; मय हुनके सरासरी दिने फेर जीव उठायंदे।”
41 जहूदीमन जीसु के गुरमुरुक मुरियाला, एईकाजे कि हुन बललो, “जोन रोटी सरग ले उतरलीसे हुन मय आंय।”
42 हुनमन बलला, “काय, हुन जूसुफ चो बेटा जीसु नोआंय, जेचो आया-बुआ के आमी जानुंसे? हुन काय काजे बलेसे, ‘मय सरग ले उतरलेसे’?”
43 जीसु हुनमन के बललो, “गोटोक-दुसर ले नी गुरमुरा।
44 कोनी मोचो लगे एउक नी सकोत, जिदलदांय ले बुआ, जोन मोके पठालोसे, हुनके नी झीकेदे, आउर मय हुनके सरासरी दिने फेर जीव उठायंदे
45 अगमजानीमन चो किताप ने ए गोट लिखलोर आसे, ‘हुन जमाय लोगमन के महापरभु बाटले सिखालोर होदे।’ जोन कोनी बले बुआ ले सुनलोसे आउर सीखलोसे, हुन मोचो लगे एयसे†
46 एचो अरथ ए नोआय कि कोनी बुआ के दखलोसे। मानतर जोन महापरभु लग ले ईलोसे, हुनीची बुआ के दखलोसे।
47 मय तुमके सते सांगेंसे, जोन कोनी पतेयायसे, जुग-जुग चो जीव हुनचेई आय।
48 जीव चो रोटी मय आंय।
49 तुमचो पुरखामन राने मन्ना खादला, मानतर हुनमन मोरुन गेला।
50 ए हुनी रोटी आय जोन सरग ले उतरेसे, कसनबलले मनुक हुताले खाओ आउर नी मोरो।
51 जीव चो रोटी जोन सरग ले उतरली, हुन मय आंय। कोनी बले ए रोटी ले खायदे, तेबे हुन जुग-जुग काजे जीव रयदे आउर जोन रोटी मय संवसार चो जीव काजे देयंदे, हुन मोचो मास आय।”
52 एके सुनुन, जहूदीमन असन बलुन गोटोक-दुसर ले झगड़ा होउक मुरियाला, “ए मनुक कसन ने आमके आपलो मास के खातो काजे देउक सके?”
53 जीसु हुनमन के बललो, “मय तुमके सते बलेंसे। जिदलदांय ले तुमी, मय मनुक चो बेटा चो मास के नी खाहासे, आउर मोचो लोउ के नी पीयासे, हुदलदांय ले तुमचो ने जीव नीआय।
54 जोन मोचो मास खायसे, आउर मोचो लोउ पीयेसे, जुग-जुग चो जीव हुनचेई आय, आउर मय सरासरी दिने, फेर हुनके जीव उठायंदे।
55 कसनबलले मोचो मास सते खातो तीज आय आउर मोचो लोउ सते पीवतो तीज आय।
56 जोन मोचो मास खायसे, आउर मोचो लोउ पीयेसे, हुन मोचो ने जीव रउआय आउर मय हुनचोने रउआंय।
57 जसन जीवत बुआ, मोके पठालो आउर मय, बुआ चो किरता जीव आंसे, उसनेची हुन बले जोन मोके खायदे मोचो किरता जीव रयदे।
58 जोन रोटी सरग ले उतरली, एई आय। ए हुन रोटी असन नोआय जेके तुमचो पुरखामन खादला, आउर पाछे मोरुन गेला। जोन ए रोटी के खायदे, हुन जुग-जुग जीव रयदे।”
59 ए गोटमन के जीसु कफरनहूम चो गोटोक मंडली-घरे सिखातो बेरा सांगलो।
जुग-जुग जीव चो सिखानी
60 हुनचो खुबे चेलामन एके सुनला आउर बलला, “ए गोट खुबे मसकिल आय; एके कोन सुनुक सके।”
61 जीसु आपलो मने एके जानलो कि मोचो चेलामन, ए गोट उपरे गुरमुरेसोत आउर हुनमन के पूछलो: काय, ए गोट ले तुमके चिपा होयसे?
62 तुमी, मय मनुक चो बेटा के जोन थाने हुन आगे रये, हुन थाने जातो के दखासे, तेबे काय होयदे?
63 आत्मा जीव देयसे, देहें ले काई नफा नीआय, जोन गोटमन मय तुमके सांगलेसे, हुन आत्मा आय आउर जीव बले आय।
64 तेबले बले तुमीमन ले आदो नी पतेयाहास; कसनबलले जीसु आगे ले जानु रये कि जोनमन नी पतेयायसोत, हुनमन कोन आत? आउर कोन हुनके धरायदे।
65 आउर हुन बललो, “एईकाजे मय तुमके बलु रयें कि जिदलदांय ले कोकई बले बुआ बाटले ए बर नी मिरे, हुदलदांय ले हुन मोचो लगे नी एउक सके।”
66 एके सुनुन, हुनचो चेलामन ले खुबे लोग जीसु के पाट करुन दिला आउर एचो पाछे जीसु संगे नी गेला।
67 तेबे जीसु हुन बारा चेलामन के बललो, “काय तुमी बले जाउक मन करासाहास?”
68 समोन पतरस हुनके बललो, “ए परभु, आमी कोचो लगे जाउ आंव? जुग-जुग जीव चो गोटमन तुचो लगे ची आसे
69 आउर आमी पतेयालु, आउर जानलु कि महापरभु चो पवितर लोग तुय ची आस।”