जीसु आउर हुनचो भाईमन
7
एचो पाछे जीसु, गलील राज ने बुलते रलो, कसनबलले जहूदीमन हुनके मोरते मारतो घत ने रओत। एईकाजे हुन जहूदिया राज ने बुलुक मन नी करलो।
2 जहूदीमन चो छापरमन चो तिहार लगे अमरली।
3 एईकाजे हुनचो भाईमन हुनके बलला, “ए थान ले जहूदिया राज ने जा, जोन बुता तुय करसीस, हुनमन के तुचो चेलामन बले दखोत।
4 कसनबलले असन कोनी नी होदे जोन जगतजाना होउक मन करेसे आउर लुकुन बुता करेसे। तुय तो महासंदे चो बुता करसीस; तुय खुद के गुलाय संवसार के दखाव।”
5 कसनबलले हुनचो भाईमन बले हुनके नी पतेयाला।
6 तेबे जीसु हुनमन के बललो, “मोचो बेरा एबे नी अमरलीसे, मानतर तुमचो काजे एबे बेरा आसे।
7 संवसार तुमके बईर नी करुक सके, मानतर हुन मोके बईर करेसे, कसनबलले मय हुनचो बिरुद ने एई गवई देयंसे कि हुनचो बुता अडरा आय।
8 तुमी तिहार ने जाहा; मय एबे तिहार ने नी जायें, कसनबलले मोचो बेरा एबे नी अमरलीसे।”
9 जीसु हुनमन के ए गोटमन सांगुन गलील राज ने ठेबलो।
10 हुनचो भाईमन तिहार ने गेला, तेबे हुन बले, कोनी नी जानतो असन लुकुन तिहार ने गेलो।
11 जहूदीमन तिहार ने असन बलुन जीसु के डगराला कि हुन कहां आसे।
12 आउर लोगमन चो मंजिगते हुनचो बारे ने खुसुर-फुसुर खुबे गोटमन गोटेयाते रला: आदो बलते रला कि हुन नंगत मनुक आय; आउर आदो बलते रला कि नाई, हुन लोगमन के भुलकायसे।
13 तेबले बले जहूदीमन चो डर ने कोनी बले सपाय चो पुरे हुनचो बारे ने नी गोटेयाते रओत।
जीसु चो सिखानी
14 जिदलदांय तिहार चो आधा पाहार गेली, तेबे जीसु जहूदीमन चो मंदिर ने जाउन सिखाउक मुरियालो।
15 तेबे जहूदीमन भक्‍याउन बलला, “एके पढ़ाई नी करुन इतरो गियान कोन बाटले ईली?”
16 जीसु हुनमन के बललो, “मय जोन गोट सिखायंसे हुन मोचो नाई, मानतर मोके पठाउ चो आय।
17 कोनी महापरभु चो मन-इछा असन चलुक मन करसोत जाले, मोचो ए गोटमन के हुन जानेदे, मय महापरभु बाटले बलेंसे कि आपलो बाटले बलेंसे।
18 जोन आपलो बाटले बलेसे हुन आपलेई बड़ाई के मन करेसे। मानतर जोन आपलो पठाउ चो बड़ाई के मन करेसे, हुन सत आय आउर हुनचोने काई ओधरम नीआय।
19 काय, मोसा तुमके नियम-कानुनमन नी दिलोसे? तेबले बले तुमीमन ले गोटोक बले हुकुम के नी मानसास। तुमी काय काजे मोके मोरते मारतो मन करासाहास?”
20 लोगमन बलला, “तुचो भीतरे असुद आत्‍मा आसे: कोन आय तुके मोरते मारतो काजे मन करेसे।”
21 जीसु हुनमन के बललो, “मय गोटोक बुता करले, आउर तुमी सपाय भक्‍यालास।
22 एईकाजे मोसा तुमके खतना चो हुकुम दिलोसे (ए सते मोसा बाटले नोआय, मानतर पुरखामन बाटले एके करते ईलासे), आउर तुमी बिसातो दिने लेकामन चो खतना करसास।
23 जिदलदांय बिसातो दिने, लेका पिलामन चो खतना करसास कि मोसा चो दिलो नियम-कानुन नी टुटो, तेबे फेर तुमी काय काजे मोके रीस होयसास कि मय बिसातो दिने गोटोक मनुक के उजराउन दिलेसे।
24 थोतना दखुन नियाव नी करा, मानतर धरम ले नियाव करा।”
काय, जीसु ची किरिस्‍त आय?
25 तेबे जरूसलेम चो रतो आदो लोगमन बलुक मुरियाला: “काय, ए हुनी मनुक तो नोआय, जेके मोरते मारतो काजे हुनमन उआट बनायसोत?
26 मानतर दखा, हुन तो सपाय चो पुरे गोटेयायसे, आउर कोनी हुनके काई नी बलसोत; काय, जहूदी मुखियामन सते जानला कि एईची मुक्‍ति देउ किरिस्‍त आय?
27 जिदलदांय मुक्‍ति देउ किरिस्‍त एयदे, तेबे कोनी नी जानदे कि हुन कोन बाट चो आय। मानतर एके तो आमी जानुंसे कि ए कोन बाट चो आय।”
28 तेबे जीसु मंदिर ने सिखातो बेरा जोर ले चिचियाउन बललो, “हव, तुमी मोके जानसास आउर ए बले जानसास कि मय कोन बाट चो आंय: मय आपलो खुद चो बाटले नी ईलेसे। मोके पठाउ सत आय, मानतर हुनके तुमी नी जानास।
29 मय हुनके जानेंसे; कसनबलले मय हुनचो बाटले आंय आउर हुनी मोके पठालोसे।”
30 एईकाजे हुनमन जीसु के धरतो बिचार करला, तेबले बले कोनी हुनचो उपरे हाथ नी लगाला, कसनबलले हुनचो बेरा एबतले नी अमरु रये।
31 आउर लोग गोहड़ा ले खुबे लोगमन हुनके पतेयाला, आउर बलुक मुरियाला, “मुक्‍ति देउ किरिस्‍त जिदलदांय एयदे, काय, हुन एचोले बड़े महासंदे चो बुतामन के दखायदे, जेके ए दखालो?”
जीसु के धरतो उआट
32 फरीसीमन, लोगमन चो हुन गोटमन के सुनला, जेके हुनमन जीसु चो बारे ने खुसुर-फुसुर गोटेयाते रओत; आउर पुजारीमन चो मुखियामन आउर फरीसीमन जीसु के धरतो काजे पाईकमन के पठाला।
33 तेबे जीसु बललो, “मय डंडिक काजे तुमचो संगे आंसे; फेर मय, मोके पठाउ लगे जायंदे।
34 तुमी मोके डगराहासे, मानतर नी भेटासे आउर जोन थाने मय आंसे, हुता तुमी एउक नी सकासे।”
35 जहूदीमन गोटोक-दुसर के बलला, “ए कोन बाटे जाउआय, आमी एके भेटुक नी सकुंदे? काय, हुन आमचो लोगमन लगे जायदे, जोनमन जूनानी जात चो लोगमन मंजिगता ए बाटे हुन बाटे होउन रयसोत; आउर जूनानीमन के बले सिखायदे?
36 ए काय गोट आय जोन हुन बललो कि तुमी मोके डगराहासे, मानतर नी भेटासे आउर जोन थाने मय आंसे, तुमी एउक नी सकासे?”
37 फेर तिहार चो सरासरी दिने, जोन बड़े दिन आय, जीसु उबा होलो आउर किरकिरुन बललो, “कोनी पियास आसे जाले, मोचो लगे एउन पीओ।
38 जसन पवितर सास्‍तर ने लिखलोर आसे, जोन मोके पतेयादे, हुनचो मन ले जीव चो पानी पजरा बहून निकरेदे।”
39 जीसु ए गोट, हुन आत्‍मा चो बारे ने सांगलो, जेके हुनके पतेयातो लोगमन, पाछे पावतोर रये। कसनबलले आत्‍मा एबतले नी उतरु रये; आउर जीसु सरग चो आपलो मयमा ने नी अमरु रये।
40 तेबे लोग-कुड़ा भीतर ले कोनी-कोनी ए गोटमन के सुनुन बलला, “ए सते, अगमजानी आय।”
41 मानतर आउर कोनी-कोनी बलला, “ए मुक्‍ति देउ किरिस्‍त आय।” आउर दुसर कोनी-कोनी बलला, “काय, मुक्‍ति देउ गलील ले एयदे?
42 काय, पवितर सास्‍तर ने असन नी लिखलोर आसे कि मुक्‍ति देउ किरिस्‍त, दाउद राजा चो बंस ले एयदे आउर बेतलहम गांव ने जनमेदे, जोन थाने दाउद रते रलो।”
43 एईकाजे हुनचो बारे ने लोगमन चो मंजिगते झगड़ा उबजली।
44 हुनमन थान ले कोनी-कोनी हुनके धरतो काजे मन करला, मानतर कोनी हुनचो उपरे हाथ नी लगाला।
45 जेबे पुजारीमन चो मुखियामन आउर फरीसीमन लगे पाईकमन ईला, तेबे हुनमन पाईकमन के पूछला, “तुमी हुनके कसन ने नी आनलास?”
46 पाईकमन बलला, “कोनी मनुक असन गोटमन नी सांगलासोत, जसन हुन सांगेसे।”
47 फरीसीमन हुनमन के पूछला, “काय, तुमी बले हुनचो गोट ले भकवा होलास?
48 काय, मुखियामन ले नोहले फरीसीमन ले कोनी बले हुनके पतेयालासोत?
49 ए लोगमन जोन नियम-कानुन के नी जानोत, सराप पावलासोत।”
50 नीकुदेमुस, जोन आगे जीसु लगे जाउ रये, हुन गोटोक फरीसी रये। हुन, हुनमन के बललो,
51 “काय, आमचो नियम-कानुन हिसाब ने, काई होओ करलो बीता चो गोट के, नी सुनलो ले आगे, हुनके दोसी मानुक सकुआंव?”
52 फरीसीमन हुनके बलला, “काय तुय बले गलील राज चो आस? पवितर सास्‍तर के दख, तेबे तुके जानुक होयदे कि कोनी अगमजानी गलील ले नी एये।”
53 तेबे सपाय आपलो-आपलो घरे गेला।