जीसु जीव उठतोर
24
हपता चो पईल दिने, हुनमन तियार करलो महकतो तीजमन के धरुन बड़े-बियाने जीसु चो मोड़ी संगालोर करपन लगे गेला। 2 हुनमन मोड़ी संगालो करपन चो बाटे रलो, बड़े पकना के गुचालोर दखला, 3 हुनमन करपन भीतरे गेला आउर जीसु परभु चो मोड़ी के नी पावला। 4 हुनमन असन होलो के दखुन भक्याउन गेला आउर दखा, दुयझन मनुकमन बरतो-फटई के पींदुन हुनमन चो पुरे एउन उबा होला। 5 हुनमन खुबे डरुन खाले मुंडी करुन रला, तेबे हुन दुयझन मनुकमन बलला: “तुमी जीवत के मोरलोमन चो मंजिगता काय काजे डगरायसाहास? 6 हुन एता नीआय मानतर जीव उठलोसे। सूरता करा कि हुन गलील ने रलो बेरा काय बलुन रये, 7 जरुर आय कि मनुक चो बेटा पापीमन चो हाथे सोपी होउन कुरूस ने चेगाय होतोर आउर तीसर दिने मोरलो थान ले जीव उठतोर।” 8 तेबे जीसु चो गोटमन हुनमन के सूरता ईली, 9 बायलेमन करपन ले बोहड़ुन ईला आउर हुन इगारा पठालो-लोगमन के आउर सपाय लोगमन के ए जमाय गोटमन के सांगला। 10 जोन बायलेमन ए गोट के पठालो-लोगमन के सांगला, हुनमन चो नाव आय मरियम मगदलीनी, जोअन्ना आउर जाकूब चो आया मरियम आउर हुनमन चो संगे गेलो दुसर बायलेमन। 11 मानतर पठालो-लोगमन के आउर दुसर लोगमन के, हुन बायलेमन चो गोट कहनी असन लागली आउर हुनमन नी पतेयाला। 12 तेबे पतरस पराते करपन ने गेलो आउर लोउन चदर के छांडुन काईके नी दखलो आउर जोन होउन रली, हुनचो ले अकचक्याउन आपलो घरे बोहड़लो।
एमाउस गांव चो बाट ने
13 हुनी दिने जीसु चो दुयझन चेलामन एमाउस नाव चो गांव ने जाते रओत, ए गांव जरूसलेम ले सात मील फयले रये। 14 हुनमन घटलो गोटमन चो बारे ने गोटेयाते जाते रओत, 15 जेबे हुनमन आपलाहान ने गोट-बात करते आउर पूछते-पचारते रओत, तेबे जीसु एउन हुनमन संगे हिंडुक मुरियालो। 16 मानतर हुनमन जीसु के चिताउक नी सकला। 17 आउर जीसु हुनमन के पूछलो: “ए काय गोटमन आय जेके तुमी रेंगते-रेंगते गोटेयायसाहास आउर मुरमुरा होलासाहास?” 18 एके सुनुन किलयुपास नाव चो गोटोक मनुक बललो: “काय, तुय गोटकी परदेसी आस जोन आजी-काली जरूसलेम ने घटलो गोटमन के नी जानीस?” 19 जीसु हुनमन के पूछलो: काय गोटमन? हुनमन हुनके सांगला: “जीसु नासरतेया चो बारे ने, जोन महापरभु आउर जमाय लोगमन पुरे गोटमन आउर बुतामन ने खुबे सकत बीता अगमजानी रये, 20 हुनके पुजारीमन चो मुखियामन आउर जहूदी मुखियामन धराउन दिला कि हुनके मोरते मारतो डंड चो हुकुम होओ; आउर हुनके कुरूस ने चेगाला। 21 मानतर आमके खुबे आसा रली कि एई, इसराएल चो राज के रोमी राजामन चो हाथ ले छंडायदे। मानतर हुनचो मोरलो आजी तीसर दिन होलीसे, 22 आउर आमचो संगे चो आदो बायलेमन बले आमके अचरित करुन दिलासोत, जोनमन आजी बियाने हुनचो करपन ने जाउन रला, 23 आउर हुनचो मोड़ी के करपन ने नी पावला, तेबे हुनमन बोहड़ुन एउन बलला कि हुनमन सरगदूतमन चो दरसन पावला जोनमन हुनमन के जीसु जीव उठलोसे बलुन सांगला। 24 तेबे आमचो संगवारीमन ले कोनी-कोनी जाउन बायलेमन चो सांगलो गोट असने ची दखला, मानतर जीसु चो मोड़ी के नी पावला।”
25 तेबे हुन बललो: “ए बुद नोहलो लोगमन आउर अगमजानीमन चो जमाय गोटमन के सतपतेयातोने बेर करतो लोगमन! 26 काय, ए जरुर नोआय कि किरिस्त डंड पाउन आपलो मयमा उजर ने अमरतोर?” 27 तेबे जीसु हुनमन के, मोसा आउर जमाय अगमजानीमन ले मूर करुन, आपलो बारे ने लिखलोर जमाय गोटमन के पवितर सास्तर ले अरथ समजाउन दिलो।
28 इतरोने हुनमन, हुन गांव लगे अमरला जोन थाने हुनमन जाते रओत, आउर जीसु चो बेबार ले हुनमन के असन जान पड़ते रये कि हुन पुरे आउर कहांय जाउकलाय मन करते रये। 29 मानतर हुनमन असन बलुन हुनके ठेबाला, “आमचो संगे रा, कसनबलले सांज होयसे आउर बेर बसलीसे।” तेबे जीसु, हुनमन संगे रतो काजे भीतरे गेलो। 30 जिदलदांय हुन, हुनमन संगे खाउकलाय बसलो, तेबे जीसु, रोटी के धरुन धन-धन करलो आउर हुनके गोंदा करुन हुनमन के देउक मुरियालो। 31 तेबे हुनमन चो आंईक उगड़ुन गेली आउर हुनमन जीसु के चिताला, आउर जीसु हुनमन चो आंईक चो पुरे ले छंया-मया होउन गेलो। 32 हुनमन गोटोक दुसर ले गोटेयाउक मुरियाला आउर बलला: “जिदलदांय जीसु बाटे आमके पवितर सास्तर चो अरथ समजाते रये, तेबे काय आमचो मन ने नी भेदली?” 33 हुनमन तूरते उठुन जरूसलेम ने बोहड़ला आउर हुन इगारा पठालो-लोगमन आउर हुनमन चो संगवारीमन के गोटकी थाने जुहा होलोर भेटला। 34 हुनमन बलते रला, “सत्ते परभु जीव होलोसे, आउर समोन के दखा दिलोसे।” 35 तेबे हुनमन बाट चो गोटमन के सांगुन दिला आउर एके बले कि रोटी के गोंदा करुन देतोदांय हुनमन कसन ने जीसु के चिताला।
चेलामन के दखा देतोर
36 हुनमन ए गोटमन गोटेयाते ची रओत, जीसु आपने हुनमन चो मंजिगता एउन उबा होलो, आउर हुनमन के बललो: “तुमके अस्तिर मिरो।” 37 मानतर हुनमन हरेयान होउन डरुन गेला, आउर असन बिचार करला कि कोनी भूत के दखुंसे। 38 जीसु हुनमन के बललो: “काय काजे हरेयान होयसास? आउर तुमी काय काजे दुय मन होयसास? 39 मोचो हाथमन आउर पांयमन के दखा, मय हुनी आंय। मोके छिंउन दखा, कसनबलले आत्मा के हाड़ा आउर मास नी रयसे, मानतर मोके हाड़ा आउर मास आसे, जसन तुमी मोके दखसाहास।”
40 असन बलते जीसु हुनमन के आपलो हाथ आउर पांय दखालो। 41 कसनबलले हरिक किरता हुनमन के पतेयाउक नी होली, मानतर अचरित करते रला, तेबे हुनमन के पूछलो: “काय, तुमचो लगे खातो काजे काई आसे?” 42 हुनमन हुनके भूंजलो मछरी चो कुटका के दिला। 43 जीसु हुनके धरुन हुनमन चो पुरे खादलो। 44 फेर हुन हुनमन के बललो: “ए मोचो हुन गोटमन आय, जेके मय तुमचो संगे रतो बेरा तुमके बलुन रये कि जितरो गोटमन मोसा चो दिलो नियम-कानुनमन आउर अगमजानीमन आउर भजन गीत चो कितापमन ने मोचो बारे ने लिखलोर आसे, हुन जमाय गोटमन असने ची घटतोर जरुर आय।”
45 तेबे हुन पवितर सास्तर के समजतो काजे हुनमन चो अकल-बुद के उगाड़ुन दिलो, 46 आउर हुनमन के बललो: “असन लिखलोर आसे कि किरिस्त डंड पायदे आउर तीसर दिने मोरलो थान ले जीव उठेदे, 47 आउर जरूसलेम ले धरुन सपाय जातमन ने पसतातो चो आउर पाप खेमा चो खबर हुनचेई नाव ने सुनादे। 48 तुमी ए सपाय गोटमन चो गवई आहास। 49 आउर दखा, जेचो बायदा मोचो बुआ करलोसे, हुन पवितर आत्मा के मय, तुमचो उपरे उतरायंदे आउर सरग ले पवितर आत्मा चो सकत पावलो नोहलोर ए सहर ले कहांय नी जाहा।”
जीसु चो सरग जातोर