जीसु गोटोक देव-भूत धरलो बीता के उजरायसे
5
जीसु आउर हुनचो चेलामन समूंद के नाहकुन गिरासेन देस ने अमरला।
2 जिदलदांय हुन डोंगा ले उतरलो, तूरते गोटोक मनुक जेके देव-भूत धरुन रली, मोड़ा-भाटा बाटले निकरुन जीसु के भेटलो।
3 हुन मोड़ा-भाटा ने रते रये आउर कोनी हुनके सिकरा ने बले बांदुक नी सकते रला।
4 कसनबलले हुन घन-घन आपलो हाथे-पायें बांदलो सिकरामन के टुटाते रये, आउर हुनके कोनी बले आपलो हक ने नी करुक सकते रला।
5 हुन सरलगा रात-दिन मोड़ा-भाटा आउर डोंगरीमन ने चिचियाते आउर आपलेई देहें के पकना संगे मारी होते रये।
6 हुन, जीसु के लापी ले दखुन परालो आउर हुनके मांडिखुटा देउन पांय पड़लो।
7 आउर जोर ले किरकिरुन बललो: “ए जीसु, महापरभु चो बेटा, मोके तुचो ले काय बुता? तुके महापरभु चो किरिया, तुय मोके डंड नी दे।”
8 कसनबलले जीसु हुनके आगे ले बलु रये, ए देव-भूत, ए मनुक थान ले निकरुन जा।
9 जीसु हुनके पूछलो: “तुचो काय नाव आय?” हुन जीसु के बललो: “मोचो नाव ‘लीजन’ बललोने, पलटन, ‘आमी खुबे आसुं’।”
10 आउर हुन जीसु के खुबे बिनालो: “आमके ए राज ले बाहरे नी पठाव।”
11 हुता डोंगरी ने बरांहामन चो गोटोक गोहड़ी चरते रओत।
12 आउर देव-भूतमन जीसु के गुहारला: “आमके हुन बरांहामन बाटे पठाव, आउर हुनमन चो भीतरे ओलुक देस।”
13 तेबे जीसु हुनमन के जाउक दिलो, आउर देव-भूतमन हुन मनुक थान ले निकरुन बरांहामन ने ओलला आउर हुन बरांहा गोहड़ी दुय हजार होतो असन रला, उतरानी ले पराउन समूंद ने बुड़ून मोरला।
14 बरांहा चरातो बीतामन, पराते जाउन सहरे आउर गांव ने खबर सुनाला।
15 आउर जोन होउ रये, लोगमन हुनके दखुक ईला, आउर जीसु लगे एउन हुन मनुक जेचो थाने देव-भूतमन रला, फटई पींदुन आउर नंगत ले हुता बसलोके दखुन डरला।
16 दखलो बीतामन, देव-भूत धरलो मनुक चो आउर बरांहामन चो हाल के, लोगमन के सांगला।
17 आउर लोगमन जीसु के बिनती करुन बलला कि आमचो संद ले, जा।
18 आउर जिदलदांय जीसु डोंगा ने चेगुक मुरियालो, हुदलदांय हुन मनुक जेचो थाने आगे देव-भूत रली, जीसु के बिनालो: “मोके तुचो संगे एउक देस।”
19 मानतर जीसु, हुनके आपलो संगे एतो हुकुम नी दिलो, आउर हुनके बललो: “तुचो घरे जाउन आपलो लोगमन के सांग कि परभु, तुचो उपरे कसन दया करुन बड़े काम करलोसे।”
20 हुन जाउन दिकापुलीस* ने, ए गोट के सांगुक मुरियालो कि जीसु मोचो काजे कसन बड़े काम करलो आउर सपाय, जोन हुनके सुनला भक्याला।
जाईर चो बेटी आउर गोटोक बेमार बायले
21 जिदलदांय जीसु, फेर डोंगा ने चेगुन समूंद चो हुन पाट गेलो, तेबे गोटोक बड़े भीड़ हुनचो लगे जुहा होली, एईकाजे हुन समूंद रेटे रलो।
22 तेबे जहूदी मंडली-घर चो जाईर नाव चो गोटोक मुखिया ईलो, आउर जीसु के दखुन पांय पड़लो।
23 आउर हुन असन बलुन खुबे गुहारलो: “मोचो नानी बेटी मोरेदेबे; तुय एउन हुनचो उपरे हाथ संगाव कि हुन उजरुन जीव रओ।”
24 तेबे जीसु हुनचो संगे गेलो, आउर बड़े भारी भीड़ हुनचो पाट-पाट गेला आउर लोगमन उपरा-पेला होते रओत।
25 हुन भीड़ ने गोटोक बायले रली, जेके बारा बरक ले झरनी बेमार रली।

झरनी बेमार बायले जीसु के छींएसे (5:25)
26 हुन खुबे बरक ले बईदमन लगे जचई होउन खुबे असकट होली, आउर आपलो सपाय पयसा कोड़ी सारलोके बले बेमार नी छांडली, मानतर आउर जुगे जवंटली।
27-28 हुन बायले जीसु चो बारे ने सुनली आउर बिचारली कि मय जीसु चो फटई के छिंवलोने बले उजरेंदे, तेबे हुन भीड़ ने जीसु चो पाट बाटले जाउन हुनचो फटई आंचरा के छिंवली।
29 आउर तूरते हुनचो लोउ बोहतोर ठेबली, आउर हुन आपलो देहें ने जानली कि मय बेमार ले चेकरले।
30 जीसु तूरते जानलो कि आपलो देहें ले उजरातो सकत निसकलीसे, आउर भीड़ ने पाट बाटे उलटुन पूछलो: “मोचो फटई के कोन आय छिंवलो?”
31 तेबे चेलामन हुनके बलला: “तुय दखसीस कि इतरो भीड़ उपरा-पेला होयसोत आउर तुय बलसीस कि कोन आय मोके छिंवलो?”
32 आउर जोन हुनके छिंवलो, हुनके दखतो काजे जीसु भोंवरक दखलो।
33 तेबे हुन बायले, ए जानुन भाति हुनचो संगे काय होलीसे, डरते आउर थरथरते जीसु लगे एउन पांय पड़ली आउर काय-काय होउ रये सपाय के सत-सत सांगली।
34 आउर जीसु हुनके बललो: “बेटी, तुचो बिसवास तुके नंगत करलीसे, अस्तिर ले जा, कसनबलले तुय ए बेमार ले उजरलीस।”
35 जिदलदांय जीसु हुन बायले के गोटेयाते ची रये, तेबे जहूदी मंडली-घर चो मुखिया चो घर ले लोगमन एउन मुखिया के बलला: “तुचो बेटी तो मोरली; एबे गुरुजी के आउर काय काजे असकट करसीस?”
36 जोन गोट के हुनमन सांगते रओत, हुनके जीसु नी सुनलो असन होउन जहूदी मंडली-घर चो मुखिया के बललो, नी डर, सोजे मोचो उपरे सतपतेयाव।
37 आउर हुन आपलो चेलामन ले पतरस, जाकूब आउर हुनचो भाई जूहन्ना के छांडुन कोकई आपलो संगे एउक नी दिलो।
38 आउर जीसु, जहूदी मंडली-घर चो मुखिया घरे अमरुन लोगमन चो खुबे गागा-रोआं के दखलो।
39 तेबे जीसु भीतरे जाउन हुनमन के बललो, “तुमी काय काजे गागा-रोआं होयसास? लेकी नी मोरलीसे, मानतर सोयसे।”
40 आउर एके सुनुन, हुनमन हुनके हांसुन पकाला। मानतर जीसु हुनमन सपाय के बाहरे निकराउन लेकी चो माय-बाप आउर आपलो संगे रलो लोग के धरुन भीतरे लेकी रलो थाने गेलो।
41 आउर जीसु लेकी चो हाथ के धरुन हुनके बललो, “तलीता, कूमी।” बललोने, “ए लेकी, मय तुके बलेंसे, उठ!”
42 हुन लेकी जोन बारा बरक चो रली, तूरते उठुन हिंडुक-बुलुक मुरियाली, आउर एके दखुन हुनमन खुबे भक्याला।
43 जीसु हुनमन के हुकुम दिलो कि ए गोट के कोकई नी सांगा आउर बललो, “लेकी के काई खाउकलाय दियास।”