दुसर के बदी नी दिया
7
“तुमी दुसर के बदी नी दिया, तेबे तुमके बले बदी नी देयदे।
2 कसनबलले जसन तुमी दुसर के बदी देयसाहास, उसनेची तुमके बले बदी देयदे; आउर जोन कटार ले तुमी नापेसाहास, हुनी कटार ले तुमचो काजे बले नापदे।
3 तुचो भाई चो आंईक चो तिरीन के तुय काय काजे दखसीस। काय, आपलो आंईक चो किटकी के तुके धियान नीआय?
4 जेबे तुचो आंईक ने किटकी ओललिसे, तेबे आपलो भाई के कसन बलुक सकीस, ‘आव! मय तुचो आंईक ले तिरीन के निकरायंदे?’
5 ए कपटी, आगे तुचो आंईक ले किटकी के निकराव, तेबे तुय नंगत ले दखुन आपलो भाई चो आंईक ले तिरीन के निकराउक सकसे।
6 कुकुरमन के पवितर तीजमन के नी दिया, आउर बरांहामन चो पुरे मोतीमन के नी पकाहा; असन नी होओ हुनमन पांय ने हुनके रमंदोत आउर उलटुन तुमके चीरुन पकादे।”
पारथना चो सकत
7 “मांगलोने तुमके देदे; डगरालोने तुमी भेटासे; ठटालोने तुमचो काजे उगाड़दे।
8 जोन मांगेसे, हुनके मिरेसे; आउर जोन डगरायसे, हुन भेटेसे; आउर जोन कपाट के ठटायसे, हुनचो काजे उगाड़दे।
9 तुमीमन ने असन कोन मनुक आय, जेचो बेटा रोटी मांगलोने हुनके पकना देयदे?
10 मछरी मांगलोने साप के देयदे?
11 तुमी फंदी होले बले तुमचो पिला-झीलामन के नंगत तीजमन देयसाहास जाले, तुमचो सरग चो बुआ आपलो मांगतो बीतामन के कसन ने नंगत तीजमन के नी देयदे?
12 एईकाजे तुमी जोन बले दुसर मनुकमन तुमचो काजे करोत बलते मने करसाहास, उसनेची तुमी बले हुनमन काजे करा; कसनबलले महापरभु चो नियम-कानुन आउर अगमजानीमन चो सिखिया एई आय।”
ओसार आउर साकुड़ बाट
13 “नानी बाट ले ओला, कसनबलले ओसार आसे हुन कपाट आउर सरसरा आसे हुन बाट, जोन मोरना ने अमरायसे; आउर खुबे लोग हुन बाटले जायसोत।
14 मानतर नानी आसे हुन कपाट आउर साकुड़ आसे हुन बाट, जोन जुग-जुग चो जीव ने अमरायसे; आउर खिंडिक लोगमन ची हुनके पायसोत।”
जसन रूक उसने फर (पाक)
15 “दखा, चेत करुन राहा, मेंडामन चो भेस ने फंदी अगमजानीमन तुमचो लगे एउआत, मानतर लुकाब ने हुनमन चीरतो डुरकीमन आत।
16 असन फंदी अगमजानीमन चो करनीक ले तुमी हुनमन के चिताहासे। काय, लोग लदिया ले अंगुर, नोहले काटा-बुटामन ले अंजीर टुटायसोत?
17 असन बरन ले, जमाय नंगत रूक नंगत फर धरुआय, आउर अडरा रूक अडरा फर धरुआय।
18 नंगत रूक अडरा फर नी धरुक सके, आउर अडरा रूक नंगत फर नी धरुक सके।
19 जोन रूक नंगत फर नी धरे, हुनके गोंदुन डसायदे।
20 असन बरन ले हुनचो फर ले हुनके चितातोर होयदे।
21 जोन मोके, ‘ए परभु! ए परभु!’ बलसोत, हुनमन ले सबु सरग नी ओलदे, मानतर जोन मोचो सरग बुआ चो मन असन चलेसे, हुनीमन सरग राज ने ओलदे।
22 हुन दिने, खुबे लोगमन मोके बलदे, ‘ए परभु, ए परभु, काय तुचो नाव ने आमी अगमगोट नी गोटेयालु, आउर तुचो नाव ने देव-भूतमन के नी निकरालु, आउर काय, तुचो नाव ने खुबे अचरित बुतामन के नी करलु?’
23 तेबे मय सरसरा हुनमन के बलेंदे, ‘मय तुमके केबई नी जाने; ए ओधरमीमन मोचो लग ले जाहा’।”
अकल बीता आउर एरा चो घर
24 “एईकाजे जोन मनुक मोचो गोट के सुनुन मानेसे, हुन बुद बीता असन आय जोन आपलो घर सिलपट (चाचरा) पकना उपरे बनालोसे।
25 आउर लेहरा-धुका, पूर-पानी ईली आउर घर के ठटाय होली, मानतर घर नी भोसड़ली। कसनबलले घर चो पाया सिलपट पकना उपरे रली।
26 जोन मनुक मोचो गोटमन के सुनेसे मानतर हुन गोटमन के नी मानेसे, हुन मनुक एरा असन आय जोन आपलो घर बारु-कुड़ा ने बनालोसे;
27 आउर लेहरा-धुका, पूर-पानी ईली आउर हुन घर के ठटाय होली, तेबे हुन घर भोसड़ुन रन-बन होली।”
28 जेबे जीसु ए गोटमन के सांगुन सारलो, तेबे भीड़ हुनचो सिखिया के सुनुन भक्‍याउन गेला।
29 कसनबलले हुन, हुनमन चो धरम-पंडितमन असन नाई, मानतर हक संगे बचन सुनाते रये।