जीसु आउर सामरेयीन बायले
4
जिदलदांय परभु जानलो कि फरीसीमन सुनलासोत, जीसु, जूहन्‍ना ले अनगर चेलामन बनायसे आउर हुनमन के बपतिस्‍मा देयसे,
2 (मानतर जीसु खुदे बपतिस्‍मा नी दिलो, हुनचो चेलामन ची देते रओत)
3 तेबे हुन जहूदिया राज के छांडुन फेर गलील राज ने गेलो,
4 आउर हुनके सामरिया राज बाटले ची जातोर रली।
5 एईकाजे हुन सामरिया राज चो सुखार नाव चो सहर ने अमरलो, जोन हुन भुंय लगे आय, जेके जाकूब आपलो बेटा जूसुफ के देउन रये।
6 जाकूब चो चुंआ बले हुनी थाने रली। जीसु जाते-जाते थाकुन रये, एईकाजे चुंआ लगे एउन बसलो। हुदलदांय मुंडे बेरा असन होउन रली।
7 हुदलीदांय गोटोक सामरेयीन बायले पानी दुआरुक हुता ईली; जीसु हुनके बललो, “मोके पानी खुआव।”
8 हुनचो चेलामन खातो बिती घेनतो काजे सहरे जाउ रओत।
9 हुन सामरेयीन बायले हुनके पूछली, “तुय जहूदी होउन मय, सामरेयीन बायले के, काय काजे पानी मांगसीस?” (कसनबलले जहूदीमन, सामरीमन चो हाथ ले नी खाओत।)
10 जीसु हुनके बललो, “तुय महापरभु चो बर के जानतीस, आउर एके बले जानतीस कि हुन, कोन आय जोन तुके बलेसे, ‘मोके पानी खुआव,’ तेबे तुय हुनके मांगतीस, आउर हुन तुके जीव चो पानी देतो।”
11 बायले हुनके बलली, “ए गुरुजी, पानी भोरतो काजे तुचो लगे काईची नीआय, आउर चुंआ गड़ेयां आसे; तेबे हुन जीव चो पानी तुचो लगे कहां ले ईली?
12 काय, तुय आमचो पुरखा जाकूब ले बड़े आस, जोन आमके ए चुंआ दिलोसे; आउर हुन खुदे आउर हुनचो पिला-झीलामन आउर जनावरमन बले ए थान ले खाते रला।”
13 जीसु हुनके बललो, “जोन बले ए पानी के खायदे, हुन फेर पियास होयदे।
14 मानतर जोन बले मोचो दिलो पानी के खायसे, हुनके फेर जुग-जुग ले पियास नी लागे। जोन पानी मय हुनके देउआंय, हुन हुनचो थाने गोटोक पजरा बनेदे, जोन जुग-जुग चो जीव काजे पजरते रयदे।”
15 बायले हुनके बलली, “ए गुरुजी, हुन पानी मोके देस, तेबे मय पियास नी होयें आउर पानी दुआरतो काजे इतरो लापी एउक नी पड़े।”
16 जीसु हुनके बललो, “जा, तुचो मनुक के एथा हागदेउन आन।”
17 हुन बायले बलली, “मोके मनुक नीआय।” जीसु हुनके बललो, “तुय सते सांगलीस कि मोके मनुक नीआय।
18 कसनबलले तुके पांचझन मनुकमन राकुन रला, आउर एबे तुय जेचो संगे आसीस, हुन बले तुचो मनुक नोआय; ए गोट तुय सते सांगलीस।”
19 बायले हुनके बलली, “ए परभु, मोके असन लागेसे कि तुय अगमजानी आस।
20 आमचो पुरखामन एई डोंगरी ने महापरभु चो आराधना करला; आउर तुय बलसीस कि महापरभु चो आराधना जरूसलेम ने करतोर आय।”
21 जीसु हुनके बललो, “ए बाई, तुय मोचो गोट के पतेयाव कि हुन बेरा एयदे, तुमी ए डोंगरी उपरे आउर जरूसलेम ने, बुआ चो आराधना नी करसे।
22 तुमी जेके नी जानास, हुनचो आराधना करसास; आउर आमी जेके जानुंसे, हुनचो सेवा करुंसे; कसनबलले मुक्‍ति जहूदीमन बाटले एयसे।
23 मानतर हुन बेरा एयसे, बललोने एदांय अमरलीसे, जिदलदांय सत भगतमन, बुआ महापरभु चो आराधना आत्‍मा आउर सत ने करदे। कसनबलले बुआ आपलो काजे असने ची सेवा करतोमन के डगरायसे।
24 महापरभु आत्‍मा आय, आउर ए जरुर आय कि हुनचो आराधना करतो लोगमन आत्‍मा आउर सत ने आराधना करोत।”
25 बायले हुनके बलली, “मय जानेंसे कि मसीहा बललोने किरिस्‍त एउआय; जिदलदांय हुन एयदे, तेबे आमके जमाय गोटमन सांगुन देयदे।”
26 जीसु हुनके बललो, “मय जोन तुचो संगे गोटेयायंसे, हुनी आंय।”
27 इतरोने जीसु चो चेलामन अमरला, आउर भक्‍याउक मुरियाला कि हुन गोटोक बायले संगे गोटेयायसे; तेबले बले कोनी नी पूछला, तुय काय मन करसीस? नोहले काय काजे हुनचो संगे गोटेयायसीस?
28 तेबे हुन बायले आपलो हांडी छांडुन सहर ने गेली, आउर लोगमन के बलुक मुरियाली,
29 इआ, गोटोक मनुक के एउन दखा, जोन मोचो करलो जमाय बुतामन के मोके सांगुन दिलो: काय, एई तो किरिस्‍त नोआय?
30 एईकाजे लोगमन सहर ले निकरुन जीसु लगे एउक मुरियाला।
31 इतरोने हुनचो चेलामन हुनके गुहारुक मुरियाला, “ए गुरुजी, खिंडिक बले खा।”
32 मानतर जीसु हुनमन के बललो, “मोचो लगे खातो काजे असन खादी आसे जेके तुमी नी जानासाहास।”
33 तेबे चेलामन गोटोक-दुसर के बलला, “काय, कोनी हुनचो खातो काजे काई आनलासे?”
34 जीसु हुनमन के बललो, “मोके पठाउ चो मन-इछा असन चलतोर आउर हुनचो बुता के पुरा करतोर ची मोचो खादी आय।
35 काय, तुमी नी बलासाहास, कटई होतो काजे एबे ले चार मयना आउर आसेता? दखा, मय तुमके बलेंसे, आपलाहान आंईकमन ले बेड़ामन के नंगत ले दखा, हुन कटई काजे पाकलीसे।
36 काटतो बीतामन भूती पायसोत, आउर जुग-जुग चो जीव काजे फसल ओंडेयायसोत; कसनबलले बुनतो बीता आउर काटतो बीता दुनो मिसुन हरिक मनाओत।
37 एचोले, ए कटाव सत होयसे कि बुनतो बीता आउर काटतो बीता आउर-आउर आत।
38 मय तुमके हुन बेड़ा ने काटुकलाय पठाले, जोन थाने तुमी मसागत नी करलास: दुसर मसागत करला आउर तुमी हुनमन चो मसागत चो फसल ने भागी होलास।”
39 हुन सहर चो खुबे सामरीमन जीसु के पतेयाला। कसनबलले हुन बायले बलली, “मोचो करलो सपाय बुतामन के हुन, मोके सांगुन दिलो।”
40 जिदलदांय सामरीमन जीसु लगे ईला, तेबे हुनके गुहारुक मुरियाला, आमचो संगे रा, एईकाजे हुन दुय दिन ले हुताय रलो।
41 हुनचो गोट सुनुन आउर खुबे लोगमन हुनके पतेयाला।
42 हुनमन बायले के बलला, “एदांय आमी तुचो सांगलो काजे ची नी पतेयाउंसे; कसनबलले आमी खुदे हुनके सुनलुसे, आउर जानुंसे कि एई सते संवसार चो मुक्‍ति देउआय।”
जीसु, राजा चो गोटोक कमेया चो बेटा के उजरायसे
43 दुय दिन चो पाछे, जीसु हुन थान ले निकरुन गलील राज ने गेलो।
44 जीसु खुदे गवई दिलोसे, अगमजानी आपलो राज ने इजित-मान नी पाओत।
45 जिदलदांय जीसु गलील राज ने ईलो, तेबे गलीलेयामन हरिक संगे हुनके भेटला; आउर जितरो बुतामन हुन जरूसलेम ने तिहार बेरा करु रये, हुन जमाय के हुनमन दखु रओत। कसनबलले हुनमन बले तिहार ने जाउ रओत।
46 जीसु फेर गलील राज चो काना गांव ने ईलो, जोन थाने हुन आगे पानी के अंगुर रस उलटाउन रये; हुता राजा घरो गोटोक भंडारी रलो जेचो बेटा कफरनहूम गांव ने बेमार रये।
47 हुन, जीसु जहूदिया राज ले गलील राज ने ईलोसे सुनुन हुनचो लगे गेलो, आउर हुनके गुहारुक मुरियालो कि कफरनहूम जाउन मोचो बेटा के उजराउन देस; कसनबलले हुन मोरतो असन होलोसे।
48 जीसु हुनके बललो, “जिदलदांय ले तुय चीना आउर महासंदे चो काम नी दखसे, हुदलदांय ले खटके नी पतेयासे।”
49 राजा घरो भंडारी हुनके बललो, “ए परभु, मोचो बेटा चो मोरतो ले आगे इआ।”
50 जीसु हुनके बललो, “जा, तुचो बेटा जीव आसे।” हुन मनुक, जीसु चो सांगलो गोट के पतेयालो आउर गेलो।
51 हुन बाटे जाते ची रये, तेबे हुनचो कमेयामन एउन भेटला आउर बलला, तुचो बेटा जीव आसे।
52 हुन, हुनमन के पूछलो, “हुन किदलदांय चेकरुक मुरियालो?” हुनमन हुनके सांगला, “काली बेर बसतोदांय हुनचो जर उतरली।”
53 तेबे बाप बीता जानलो कि ए हुनी बेरा होली जिदलदांय जीसु हुनके बलु रये “तुचो बेटा जीव आसे” आउर हुन खुदे आउर हुनचो जमाय कुटुम पतेयाला।
54 ए जीसु चो दुसर महासंदे चो बुता रये, जेके हुन जहूदिया राज ले गलील ने एउन दखालो।