हाजलो मेंडा चो कटाव
15
पट्‍टी उसील करतो बीतामन आउर पापीमन* जीसु चो गोट सुनतो काजे हुनचो लगे एते रओत।
2 मानतर फरीसीमन आउर धरम-पंडितमन खुस-मुसुन बलुक मुरियाला, “ए तो पापीमन संगे मिसुआय आउर हुनमन संगे खाउआय।”
3 तेबे जीसु हुनमन के ए कटाव सांगलो:
4 “तुमीमन ने असन कोन मनुक आसे जेचो लगे सवठन मेंडामन आसोत, आउर हुनमन ले गोटोक मेंडा हाजलोने गोटोक कम सव मेंडामन के राने छांडुन भाति गोटोक मेंडा के डगराउक जायदे? आउर मिरतले डगराते रयदे कि नाई?
5 हुन मेंडा मिरलोने खुबे हरिक ले हुनके खांदे बोयदे।
6 हुन आपलो घरे एउन आपलो मीतमन आउर घर-लग चो लोगमन के जुहा करुन बलेसे, ‘तुमी मोचो संगे हरिक मनाहा, कसनबलले मोचो हाजलो मेंडा मिरलीसे’।
7 मय तुमके बलेंसे कि असने-ची कोनी गोटोक मन बोहड़ातो पापी-मनुक काजे सरग ने इतरो हरिक होदे, जितरो गोटोक कम सव धरमातीमन काजे नी होदे, जोनमन के मन बोहड़ातोर जरुर नीआय।”
हाजलो सिक्‍का
8 “कोन असन बायले होयदे, जेचो लगे दसठन चांदी चो सिक्‍का रली, आउर हुनमन ले गोटोक सिक्‍का हाजुन गेलोने, हुन दीया बारुन गुलाय घर के बड़ा-ओंडा करुन, मिरतले जीव जतन ले डगराते नी रयदे?
9 आउर डगराते-डगराते सिक्‍का मिरलोने हुन आपलो मीतमन आउर घर-लग चो लोगमन के जुहाउन भाति बलेसे, ‘मोचो संगे हरिक मनावा, कसनबलले मोचो हाजलो सिक्‍का मोके मिरलीसे’।
10 मय तुमके बलेंसे, एचई असन गोटोक मन बोहड़ातो पापी मनुक काजे बले महापरभु चो सरगदूतमन हरिक होयसोत।”
घर-बुड़ाउ बेटा चो कटाव
11 फेर जीसु बललो: “गोटोक बीता के दुयझन बेटा रओत।
12 आउर हुनमन ले नानी बेटा बुआ के बललो: ‘ए बुआ, तुचो धन-माल ले जोन मोचो बाटा आय, हुनके मोके देउन देस’। तेबे बुआ बीता दुनो बेटामन ने आपलो धन-माल के बाटुन दिलो।
13 जुगे दिन नी होउ रये कि नानी बेटा जमाय जाय-जमक के ओंडेयाउन परदेस जाते गेलो, आउर लंद-फंद बुतामन ने आपलो धन-माल के सारलो।
14 जेबे हुन आपलो सपाय धन-माल के सारुन रये, हुनी बरक, हुन राज ने खुबे भूक पड़ली, आउर हुन नानागती होउन गेलो।
15 एईकाजे हुन राज चो गोटोक बीता लगे, हुन बुता करुक मुरियालो। हुनके मालिक आपलो बेड़ा ने बरांहा चराउक पठालो।
16 हुन, बरांहामन खातो कोंडा-भूसा खाउन आपलो पेट के भोरतो काजे बिचार करलो। कसनबलले कोनी हुनके खाउकलाय काई नी देते रओत।
17 जिदलदांय हुनके चेत-चेगली, तेबे हुन बललो: मोचो बुआ चो घरे खुबे कमेयामन के पुरुन उरतले भात-रोटी मिरेसे, आउर मय एता भूके मोरेंसे।
18 मय एदांय उठुन आपलो बुआ लगे जायंदे आउर हुनके बलेंदे: ‘बुआ, मय महापरभु आउर तुचो नंजर ने पाप करलेसे।
19 मय तुचो बेटा बलतो चो लाईक एबे नीआय, मानतर मोके एबे तुचो घर चो गोटोक कमेया असन संगाव’।”
20 असन गोट के बिचार करुन हुन आपलो बुआ लगे जातो काजे बाट धरलो। हुन खुबे फयले रये आउर हुनचो बुआ हुनके दखुन जीव दुखलो, आउर पराउन हुनके अंडारी-पोटारी होउन खुबे चूमलो।
21 बेटा हुनके बललो: “बुआ, सरग चो बिरुद आउर तुचो नंजर ने मय पाप करलेसे। एदांय मय तुचो बेटा बलतो लाईक नीआय।”
22 मानतर बुआ आपलो कमेयामन के बललो: “तूरते नंगत ले नंगत फटईमन आनुन एके पिंदाहा। एचो हाथ ने मूंदी, आउर पांयमन ने पनई पिंदाहा,
23 खुबे ठोसर बिती पसु के आनुन मारा आउर आमी खाउन हरिक मनाउं।
24 कसनबलले ए मोचो बेटा मोरुन रये, आउर फेर जीव होलोसे, ए हाजुन रये आउर एदांय मिरलोसे।” आउर हुनमन हरिक मनाउक मुरियाला।
25 मानतर हुनचो बड़े बेटा, बेड़ा बाटे जाउ रये। जेबे हुन घर लगे अमरलो तेबे हुन गीत आउर नाचा-डगातो चो कोलार के सुनलो।
26 हुन गोटोक कमेया के हागदेउन पूछलो: “एना, एता काय होयसे?”
27 कमेया हुनके बललो: “तुचो भाई ईलोसे, तुचो बुआ ठोसर बिती पसु के मारुक बललोसे, कसनबलले तुचो भाई नंगत बोहड़लोसे।”
28 ए सुनुन भाति हुन, बिकट रीस होलो आउर हुन घरे ओलतो काजे मन नी करलो, इतरोने हुनचो बुआ ईलो आउर हुनके समजाउक मुरियालो।
29 हुन आपलो बुआ के बललो, “दख, मय इतरो बरक ले तुचो सेवा करेंसे आउर अमदेया तुचो हुकुम के मानेंसे, तेबले बले तुय मोके गोटोक छेरी-पिला के बले मोचो मीतमन संगे खाउन हरिक मनातो काजे नी दिलीसीस।
30 मानतर तुचो ए बेटा, जोन तुचो धन-माल के बेसवामन ने सारलो आउर जेबे हुन बोहड़ुन ईलो गुने तुय ठोसर बिती पसु के मारलीस।”
31 बुआ हुनके बललो: “बेटा, तुय रोजे दिने मोचो संगे आसीस, आउर जमाय धन-माल जोन मोचो आय हुन सपाय तुचेई आय।
32 मानतर आमके हरिक मनातोर आय आउर अस्‍तिर ने रतोर आय। कसनबलले ए तुचो भाई मोरुन रलो, एदांय जीव आसे; ए हाजुन रलो, एदांय मिरलोसे।”