کانائے مێتگئے سور و آرۆس
2
‏1 سئیمی رۆچا، جَلیلا، کانا نامێن مێتگێا، سور و آرۆسے هست‌اَت و ایسّائے مات هم همۆدا اَت.
‏2 ایسّا و آییئے مریدِش هم لۆٹتگ‌اتنت.
‏3 وهدے شراب هَلّتنت، ایسّائے ماتا گۆن آییا گوَشت:
«آیان دگه شراب نێست.»
‏4 گوَشتی:
«او بانُک!
منا و ترا گۆن اِشیا چِه کار؟ منی وهد اَنگت نرَستگ.»
‏5 ماتا گۆن کارنده و هِزمتکاران گوَشت:
«هرچے شمارا گوَشیت، هما کارا بکنێت.»
‏6 اۆدا آپئے شَش سِنگێن کونزگ* اێر اَت، که هر یکّێا سَد تاسئے جاگه* هست‌اَت و یَهودیانی پاکیزگیئے رسمان کارمرزَ بوتنت.
‏7 ایسّایا گۆن هِزمتکاران گوَشت:
«کونزگان چه آپا پُرّ کنێت.»
گڑا کونزگِش چه آپا سررێچ کرتنت.
‏8 نون ایسّایا گوَشت:
«په دیوانئے کماشا کَمُّکے ببرێت.»
آیان انچُش کرت.
‏9 دیوانئے کماشا نزانت اے آپ که شراب بوتگ‌اتنت چه کجا آرگ بوتگ‌اَنت، آییا چَشِت و نۆش کرتنت، بله هِزمتکاران که آپ کَشّتگ‌اتنت زانتِش.
نون دیوانئے کماشا، سالۆنک تئوار جت و
‏10 گوَشتی:
«هرکَس مهمانان شرترێن شرابا پێسرا دنت، وهدے آ ملار و سرگْرانَ بنت، رَندا اَدنا و اَرزانترێنا کارنت.
بله تئو شرترێن نۆکی آورتگ!»
‏11 اے مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی که جَلیلئے مێتگ کانایا بوت، ایسّائے ائولی مۆجزه اَت.
آییا گۆن همے مۆجزها وتی مزنی و شئوکت پَدّر کرت و مریدان آییئے سرا ایمان آورت.
‏12 رَندا ایسّا گۆن وتی مات، برات و مریدان کَپَرناهومئے شهرا شت و لهتێن رۆچا همۆدا مَنت.
ایسّا مزنێن پرستشگاها رئوت
‏13 یَهودیانی پِسَه، بزان سَرگوَزئے ایید،* نزّیک اَت.
پمێشکا، ایسّا اورْشَلیما شت.
‏14 مزنێن پرستشگاهئے تها دیستی که مردم گۆک، پَس و کپۆتئے بها کنگا گُلاێش اَنت و زرّ بَدَ‌ل کنۆکێن سَرّاپ هم نِشتگ‌اَنت.
‏15 گڑا گۆن ساد و چیلّکا، هئیزرانے جۆڑێنتی و سجّهێن باپاری و پَس و گۆکی چه پرستشگاها در کرتنت و سَرّاپانی زرّ و سِکَّهی هم رێتکنت و میزّ و بَرۆنکی چپّیگ کرتنت.
‏16 گڑا گۆن کپۆت بها کنۆکان گوَشتی:
«اِشان چه اِدا در کنێت.
منی آسمانی پتئے لۆگا بازارے مکنێت.»
‏17 نون مرید یات و ترانَگا کپتنت که هُدائے پاکێن کتابَ گوَشیت:
آ لجّ و مئیار* که منا په هُدائے لۆگا هست‌اِنت، منا جانسۆچَ کنت و باهێنیت.**
‏18 گڑا یَهودیان گوَشت:
«تئو گۆن چۆنێن نشانیے پَدّرَ کنئے که ترا اے کارانی اِجازت هست‌اِنت؟»
‏19 ایسّایا گوَشت:
«اے مزنێن پرستشگاها بپرۆشێت و کرۆجێت، من سئے رۆچا پدا چِستیَ کنان.»
‏20 یَهودیان گوَشت:
«اے مزنێن پرستشگاه، چِل و شَش سالا جۆڑ کنگ بوتگ، تئو چۆن آییا سئے رۆچا چِستَ کنئے؟»
‏21 بله آ پرستشگاه که ایسّا آییئے بارئوا گپّ کنگا اَت، آییئے جندئے جسم و جان اَت.
‏22 چه ایسّائے مِرَگ و جاه جنَگا رَند، مرید یات و تْرانَگا کپتنت که آییا وت اے هبر گوَشتگ‌اَت، پمێشکا هُدائے پاکێن کتاب و ایسّائے هبرانی سرا ایمانِش آورت.
‏23 آ رۆچان، ایسّا په سَرگوَزئے اییدا اورْشَلیما اَت.
بازێن مردمێا که ایسّائے اَجَبَّتێن نشانی دیستنت، آییئے نامئے سرا باورِش کرت.
‏24 بله ایسّایا وتا آیانی دێما زاهر و پَدّر نکرت، چیا که آییا سجّهێن مردم شَرّیئے سرا زانتنت.
‏25 په انسانئے زانگ و پَجّاه آرگا، آییا هچکَسێئے گواهیئے زلورت نه‌اَت، چیا که آ، مردمانی دلئے هر هالا سهیگ اَت.