په ایسّائے وشّ‌آتکا
21
1 وهدے اورْشَلیمئے نزّیکا آتکنت و زئیتونئے کۆهئے دامُنا بئیت‌پاجیئے مێتگا رَستنت، ایسّایا دو مرید رئوان دات و
2 گوَشتنتی:
«دێمی مێتگا برئوێت، انچُش که اۆدا رَسێت هَرے گِندێت که بستگ و کُرّگی هم گۆن اِنت، آیان بۆجێت و په من بیارێت.
3 اگن کَسێا گۆن شما چیزے گوَشت، بگوَشێت:
‹واجها پَکار اَنت و رندا راهِشَ دنت.›»*
4 پمێشکا اے ڈئولا بوت تان هما چیز که نبیئے زبانا پێشگۆیی کنگ بوتگ، راست و پَدّر ببیت:
5 «گۆن سَهْیونئے جنکا بگوَشێت:
‹نون تئیی بادشاه تئیی گوَرا بێکِبر پێداک اِنت و
هَرێا، بزان کُرّگێا سوار اِنت.›»*
6 گڑا مرید شتنت و هما پئیما که ایسّایا گوَشتگ‌اَت، هما ڈئولا کرتِش.
7 آیان هَر و کُرّگ آورتنت، وتی شال و چادرِش هرانی پُشتا اێر کرتنت و ایسّا سوار بوت.
8 بازێنێا وتی شال و چادر راهئے سرا چێرگێجان کرتنت، دگه بازێن مردمێا درچکانی ٹال و تاک بُرِّت و راهئے سرا اێر کرت.
9 ایسّائے پێش‌رُمب و پدرُمبێن مردم، کوکّار کنانا گوَشگا اتنت:
«هوشیانا،* او داوود بادشاهئے چُکّ!
مبارک بات هما که په هُداوندئے ناما کئیت،
هوشیانا، بُرزین اَرشا.»
10 وهدے ایسّا اورْشَلیما رَست گڑا شۆر و وَلوَلَهے مَچِّت.
شهرئے مردم جُستا اتنت که:
«اے کئے اِنت؟»
11 مُچّیئے مردمان پَسّئو دات:
«اے هما نبی اِنت، ایسّا که جَلیلئے شهر ناسِرَهئے نندۆکے.»
چه مزنێن پرستشگاها سئوداگرانی در کنگ
12 ایسّا مزنێن پرستشگاهئے پێشجاها* شت و اۆدا سئوداگر و گْراکانی* گَلّێنگ و در کنگا گلاێش بوت.
زَرّ بدل کنۆکێن سَرّاپانی میزّ و بَرۆنکی چپّیگ کرتنت و کپۆت بها کنۆکانی کُرسی و تَهتگی دئور داتنت.
13 گوَشتی:
«هُدائے کتابا نبیسگ بوتگ:
منی لۆگ، دْوا و پرستشئے جاگه ببیت، بله شما دُزّبازارے کنێتی.»
14 مزنێن پرستشگاهئے پێشجاها، بازێن کۆر و لَنگ ایسّائے کِرّا آتکنت و آییا دْراه کرتنت.
15 وهدے مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگران ایسّائے مۆجزه و اَجِکّایی دیستنت و اے هم دیستِش که پرستشگاها کسانێن چُکّ په کوکّار «هوشیانا، او داوود بادشاهئے چُکّ» گوَشگا اَنت، باز نئوَشّ بوتنت و
16 چه ایسّایا جُستِش کرت:
«اِشکنگا ائے اے چُکّ چے گوَشگا اَنت؟» گوَشتی:
«هئو!
اِشکنگا آن.
شما هچبر نئوانتگ که:
‹تئو په وت ستا و سنا، چُکّ و شیرمِچێن نُنُّکانی دپا هم داتگ
که ترا ستا بکننت›؟»*
17 گڑا ایسّایا آ یله کرتنت و چه شهرا ڈَنّ در آتک و بئیت‌اَنیائے مێتگا وتی شپی رۆچ کرت.
اِنجیرئے درچکئے هُشک بئیگ
18 وهدے ایسّا سباها ماهلّه پِر ترّگ و شهرئے نێمگا رئوگا اَت، شدیگ بوت.
19 راهئے سرا اِنجیرئے درچکے دیستی، آییئے نێمگا شت بله اَبێد چه تاکا دگه هچّی ندیست.
گڑا گوَشتی:
«دِگه برے، هچبر بورّ و بَر مکناتئے» و هما دمانا درچک گیمُّرت و هُشک بوت.
20 اِشیئے گِندگا مرید هئیران بوتنت.
جُستِش کرت:
«چۆن بوت که یک اَناگت درچک گیمُّرت؟»
21 ایسّایا پَسّئو دات:
«شمارا راستێنَ گوَشان، اگن شمارا باوَر اِنت و دلا شکَّ نئیارێت، گڑا هما ڈئولا که من گۆن اِنجیرئے درچکا کرتگ، شما هم انچُش و اَنگت گێشتر کرتَ کنێت.
اگن شما اے کۆها بگوَشێت که:
‹وتا چه اِدا چِست کن و دریائے تها دئور بدئے،› گڑا همے ڈئولا بیت.
22 اگن شما باوَر کنێت، هرچے که وتی دْوایانی تها لۆٹێت، شمارا دئیگَ بیت.»
ایسّائے اِهتیار
23 هما وهدا که ایسّا مزنێن پرستشگاهئے پێشجاها شت و تالیم دئیگا لگّت، مزنێن دینی پێشوا و کئومئے کماش آییئے کِرّا آتکنت و جُستِش کرت:
«تئو گۆن کجام هَکّ و اِهتیارا اے کارانَ کنئے؟ کئیا ترا اے کارانی کنگئے اِهتیار داتگ؟»
24 ایسّایا پَسّئو دات و گوَشتی:
«منا هم چه شما جُستے هست، اگن منی جُستئے پَسّئوا بدئیێت، گڑا شمارا گوَشان که گۆن کجام هَکّ و اِهتیارا اے کارانَ کنان.
25 شمئے هئیالا، یَهیایا چه کجا پاکشۆدی دئیگئے اِهتیار رَستگ‌اَت، چه آسمانا یا چه انسانئے نێمگا؟» آیان وت‌مان‌وتا شئور و سَلاه کرت و گوَشتِش:
«اگن بگوَشێن چه آسمانا اَت، گڑا مارا گوَشیت:
‹په چے آییئے سرا ایمانۆ نئیاورت؟›
26 اگن بگوَشێن که چه انسانئے نێمگا بوتگ، گڑا مارا چه مردمانَ تُرسیت چیا که سجّهێن مردمان مَنِّتگ که یَهیا نبیے.»
27 پمێشکا پَسّئوِش دات:
«ما نزانێن.»
ایسّایا گوَشت:
«گڑا من هم شمارا نگوَشان که گۆن کجام هَکّ و اِهتیارا اے کارانَ کنان.»
دو چُکّئے مِسال
28 «نون شما چے گوَشێت؟ یک مردے هست‌اَت، آییئے دو بَچّ اتنت.
وتی مسترێن بَچّئے کِرّا شت و گوَشتی:
‹او منی چُکّ!
مرۆچی برئو انگوری باگا کار کن.›
29 آییا پَسّئو دات:
‹منَ نرئوان،› بله رَندا پشۆمان بوت و شت.
30 گڑا دومی بَچّئے کِرّا شت و همے ڈئولا گوَشتی.
بَچّا پَسّئو دات:
‹جی هئو، منی واجه!
منَ رئوان،› بله نشُت.
31 چه اے دوێنان کجام بَچّا وتی پتئے هبر زرت؟» آیان پَسّئو دات:
«ائولیگا.»
ایسّایا گۆن آیان گوَشت:
«باوَر کنێت، سُنگی و مالیاتگیر و چَلنڈێن جَنێن چه شما پێسر هُدائے بادشاهیا رئونت.
32 چیا که یَهیا پهرێزکاریئے راه و رستَها شمئے کِرّا آتک، بله شما آییئے سرا باوَر نکرت، سُنگی و چَلنڈێن جنێنان آییئے سرا باوَر کرت و شما اے چیز گۆن وتی چمّان دیست، اَنگت پشۆمان نبوتێت و باورۆ نکرت.
گَندهێن باگپانانی مِسال
33 «دِگه یک مِسالے گۆش دارێت:
زمیندارێا انگوری باگے اڈّ کرت و آییئے چپّ و چاگردا پَلّ و پَسیلی بست، په انگورانی شیرگئے گِرگا، کَلّ و کُمبے جۆڑی کرت و په نگهپانیا یک بُرجے هم بستی.
رَندا باگی په کُنندهکاری و زمان* لهتێن باگپانئے دستا دات و وت سپرێا شت.
34 وهدے انگورئے مۆسم بوت، په وتی بهرئے گرَگا، هِزمتکاری زمان‌زورێن باگپانانی کِرّا راه داتنت.
35 باگپانان آییئے هِزمتکار گپتنت، یکّے لَٹّ و کُٹِّش کرت، دومی هم جت و کُشت و سئیمی‌اِش سِنگسار کرت.
36 رندا چه پێسریگێنان گێشتر هِزمتکاری راه دات، بله باگپانان گۆن آیان هم همے ڈئولا کرت.
37 گُڈسرا، وتی چُکّی راه دات، هئیالی کرت بلکێن آییئے روا بدارنت.
38 بله وهدے باگپانان آییئے چُکّ دیست، وت‌مان‌وتا گوَشتِش:
‹باگئے میراس بَرۆک همِش اِنت، بیاێت بکُشێنی تان اِشیئے مِلک و میراسئے هُدابُند وت ببێن.›
39 گڑا گپت و چه باگا ڈنّ برت و کُشتش.
40 نون وهدے انگورئے باگئے هُدابندَ کئیت، گۆن اے باگپانان چے کنت؟»
41 آیان پَسّئو دات:
«آ، اے بَدکِردێن باگپانان گار و بێگواهَ کنت و باگا دگه باگپانانی دستا دنت که آییئے بهرا په وهدَ دئینت.»
42 ایسّایا چه آیان جُست کرت:
«شما هُدائے پاکێن کتابان نئوانتگ:
آ سِنگ که بانبَندێن اُستایان* پسُند نکرت و نزُرت
هما سِنگ، بُنهِشت* بوت.
اے هُداوندئے کار اِنت و
گِندگا دلپَسند و ڈئولدار اِنت.»*
43 «پمێشکا گۆن شما گوَشان که هُدائے بادشاهی، چه شما پَچ گِرگ و یک کئومێا دئیگَ بیت که آییئے بَر و سَمَرا کاریت.
44 کَسے که همے سِنگئے سرا کپیت، ٹُکّر ٹُکّرَ بیت و کَسے که سِنگ آییئے سرا کپیت، هورتَ بیت.»*