ایسّائے کُشگئے پَندَل و سازش
22
1 بێهُمیرێن نانئے ایید، هما که سَرگوَز گوَشگَ بیت نزّیک اَت.
2 مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگر په ایسّائے کۆشارێنگا، راه و نیمّۆنے شۆهاز کنگا اتنت، بله چه مردمانَ تُرستِش.
3 هما وهدا، یَهودا که اِسْکَریوتی نام کپتگ‌اَت و وت چه ایسّائے دوازدهێن مریدان یکّے اَت، شئیتان آییئے پۆستا پُترت.
4 یَهودا، مزنێن دینی پێشوا و مزنێن پرستشگاهئے نِگهپانێن سپاهیگانی مسترانی کِرّا شت و گۆن آیان گِند و نِندی کرت که چِه پئیما ایسّایا بدرۆهیت و آیانی دستا بدنت.
5 آ باز وشّ بوتنت و شئورِش کرت که آییا چیزے زَرّ بدئینت.
6 یَهودایا مَنِّت و نون گوَم و گێگێن وهد و مۆهێئے شۆهازا اَت که چه مردمانی مُچّیا دور، ایسّایا آیانی دستا بدنت.
سَرگوَزئے شامئے تئیاری
7 گڑا، بێهُمیرێن نانئے اییدئے هما رۆچ آتک که گوَرانڈا کُربانیگَ کننت.
8 ایسّایا پِتْرُس و یوهَنّا دێم داتنت و گوَشتی:
«بِرئوێت سَرگوَزئے اییدئے شامئے تئیاریا بکنێت که بوَرێن.»
9 آیان جُست کرت:
«تئو چے لۆٹئے، ما اے تئیاریا کجا بکنێن؟»
10 پَسّئوی دات:
«شهرا که رسێت، مردێا گندێت که آپی کونزگے گۆن اِنتی،* آییئے رَندا هما لۆگا برئوێت که آ رئوت.
11 لۆگئے واهندا بگوَشێت:
‹استاد جُستَ کنت:
«مهمانهانه کجا اِنت که من گۆن وتی مریدان سَرگوَزئے شاما همۆدا بوَران؟»›
12 آ مرد، شمارا وتی لۆگئے سَربُرا، پْراهێن بان* و دیوانجاهے پێشَ داریت که اۆدا هر چیز هست، شامئے تئیاریا همۆدا بکنێت.»
13 آ شتنت.
اۆدا، آیان هر چیز هما پئیما دیست که ایسّایا گوَشتگ‌اَت.
سَرگوَزئے شامِش همۆدا تئیار کرت.
گُڈّی شام
14 هما ساهت که رَست، ایسّا گۆن مریدان پَرزۆنَگئے سرا نِشت.
15 گۆن آیان گوَشتی:
«منی مسترێن اَرمان همے بوتگ که گرانێن سکّی و سۆریانی سگّگا پێسر، اے سَرگوَزئے شاما گۆن شما هۆریگا بوَران.
16 شمارا گوَشان، تان هُدائے بادشاهی برجاه دارگ مبیت، دگه برے اے شاما نئوَران.»
17 گڑا، جامے چِستی کرت، هُدائے شگری گپت و گوَشتی:
«اے جاما بزورێت، وتی نیاما بهر کنێت.
18 شمارا گوَشان که چه اِد و رَند، تان هُدائے بادشاهی مئیئیت و مرسیت، من انگورئے دَهل و سَمَرا ننۆشان.»
19 نَگنی هم زرت، هُدائے شگری گپت، چُنڈ چُنڈی کرت، مریدانا دات و گوَشتی:
«اے منی جسم اِنت که په شما کُربانیگَ بیت، اے رسما په منی یات و یاتمانا برجاه بدارێت.»
20 همے ڈئولا، چه ورگا رَند، جامے زرت و گوَشتی:
«اے جام، منی نۆکێن اَهد و کَرارئے هۆن اِنت که په شمئیگی رێچگَ بیت.
21 بله، هما که منا درۆهیت، آییئے دست گۆن منی دستا یکّێن پَرزۆنَگا اِنت.
22 چیا که هما ڈئولا که پێشا شئور بُرّگ* بوتگ، انسانئے چُکَّ رئوت، بله بَژن و اَپسۆز په هما مردما که آییا درۆهیت.»
23 آ وهدی، مرید یکدومیا جُست کنگا لگّتنت:
«بارێن، چه ما کئے چُشێن کارے کنت؟»
مزنی و مستریئے بارئوا
24 مریدانی نیاما اَڑ و داوایے پاد آتک که:
«بارێن، مئے نیاما سجّهێنانی مستر و کماش کئے اِنت؟»
25 ایسّایا گۆن آیان گوَشت:
«درکئومانی بادشاه، وتی مردمانی سرا گۆن زۆراکی واجهیَ کننت و آیانی هاکمانی مکسد و مُراد اِش اِنت که مردم آیان هئیر و برکت دئیۆک بزاننت.
26 بله شما چُش مکنێت، بِلّێت که شمئے مسترێن، کَسترێنئے ڈئولا ببیت و شمئے هاکم، هِزمتکارئے ڈئولا.
27 بارێن، کئے مستر اِنت؟ هما که نِشتگ و ورگا اِنت، یا هما که هِزمت کنگا اِنت؟ البت، هما که نِشتگ و ورگا اِنت.
بله من شمئے نیاما، هِزمتکارێئے ڈئولا آن.
28 شما هما اێت که منی آزمایش و چَکّاسان، گۆن من همراه و همکۆپگ بوتگێت.
29 هما ڈئولا که پتا منا بادشاهی بَکشتگ، من هم آییا شمارا بکْشان
30 تان منی بادشاهیئے تها چه منی پَرزۆنَگا بوَرێت، بنۆشێت، تَهتانی سرا بنندێت و بنی اِسراییلئے دوازدهێن کبیلهانی دادرسیا بکنێت.
پِتْرُسئے اِنکارئے پێشگۆیی
31 «شَمون، او شَمون!
شئیتانا مۆکل و اِجازت لۆٹت که شمارا گندمئے ڈئولا کَمَک بکنت و بگێچیت.
32 بله من په تئو دْوا کرت تان تئیی باور و ایمان زئوال مبیت.
گڑا، وهدے پِر ترّت و پدا منی راها آتکئے، وتی براتانی دستا بگر و دِلبڈّی بدئے.»
33 بله پِتْرُسا پَسّئو تَرّێنت:
«او هُداوند!
من گۆن تئو هۆریگا په کئید و بَند و مَرکا هم تئیار آن.»
34 ایسّایا گوَشت:
«او پِتْرُس!
من ترا گوَشان که مرۆچی تئو چه کرۆس‌بانگا پێسر، منی پَجّاه آرگا سئے رَندا اِنکارَ کنئے و نمَنّئے.»
35 رَندا چه آیان جُستی کرت:
«بارێن، هما وهدا که من شمارا بے زَرتورَگ و پێلک، بے چئوَٹ و سواسا دێم دات، شما په چیزے وازمند و مُهتاج بوتێت؟» آیان پَسّئو دات:
«نه، په هچ چیزا.»
36 گڑا گوَشتی:
«بله نون چه شما اگن کَسێئے کِرّا زَرتورَگ و پێلک هست، گۆن وت بزوریت و آییئے کِرّا که زَهم نێست، وتی کباها بها بکنت و زَهمے بها بگیپت،
37 چیا که اے نبشته منی بارئوا، باید اِنت پوره و سرجم ببیت که گوَشیت:
آ گۆن گنهکاران هساب کنگ بوت.
* هئو!
آ چیز که منی بارئوا نبیسگ بوتگ نون سرجم بئیگی اِنت.»
38 مریدان گوَشت:
«او هُداوند!
بچار، مارا دو زَهم گۆن اِنت.»
گوَشتی:
«بَسّ اَنت.»
جِتْسیمانیئے باگا ایسّائے دْوا
39 رَندا، ایسّا در آتک و انچُش که آییئے هێل و آدت اَت، دێم په زئیتونئے کۆها شت.
مرید هم آییئے رَندا شتنت.
40 اۆدا که سر بوت، گوَشتی:
«دْوا کنێت که آزمایش و چَکّاسا مکپێت.»
41 رَندا، یک ڈۆکێئے چَگلجاهئے کِساسا، چه مریدان دور بوت، کۆنڈانی سرا نِشت و چُش دْوایی کرت:
42 «او منی پت!
اگن تئیی رزا اِنت گڑا اے سکّیانی جام و پیالها* چه من دور کن و بٹَگلێن، بله نه په منی لۆٹ و واهگا، په تئیی جندئے وَشنۆدیا.»
43 هما وهدا، چه آسمانا پرێشتگے زاهر بوت و ایسّایی دلداری و دِلبڈّی دات.
44 آ، یک گْران و جان‌سۆچێن رنجێا دُچار اَت، پمێشکا گێشتر دْوایی کرت و آییئے هێد، هۆنئے ترَمپانی ڈئولا زمینئے سرا پِٹِّتنت.
45 چه دْوایا که پاد آتک، مریدانی نێمگا پِر ترّت، دیستی که چه بازێن گَم و اَندۆهان، واب کپتگ‌اَنت.
46 گوَشتی:
«په چے وپتگێت؟ پاد آێت، دْوا کنێت که چَکّاسا مکپێت.»
ایسّائے دَزگیر کنگ
47 اَنگت ایسّا گۆن مریدان هبر کنگا اَت که رُمبے مردم آتک و رَست.
چه ایسّائے دوازدهێن مریدان یکّے، بزان یَهودا، آیانی رهشۆن اَت.
آ، ایسّائے نزّیکا آتک تان بچُکّیتی.
48 ایسّایا گوَشت:
«او یَهودا!
تئو گۆن چُکّگ و درۆت،* انسانئے چُکّا گراێنئے؟»
49 وهدے ایسّائے همراهان دیست چے بئیگا اِنت، جُستِش کرت:
«او هُداوند!
وتی زَهمان بکَشّێن؟»
50 چه مریدان یکّێا وتی زَهم کَشّت و مسترێن دینی پێشوائے نئوکرئے راستێن گۆشی سِست.
51 بله ایسّایا گوَشت:
«بَسّ اِنت!
دست بدارێت!»
آییئے گۆشا دستی پِر مُشت و دْراهی کرت.
52 آ وهدا، ایسّایا گۆن مزنێن دینی پێشوا، مزنێن پرستشگاهئے نِگهپانێن سپاهیگانی مستر و کئومئے کماشان که په آییئے دَزگیر کنگا آتکگ‌اتنت، گوَشت:
«زانا، من یاگی و رَهزنے آن که شما گۆن زَهم و لَٹّان په منی دَزگیر کنگا آتکگێت؟
53 من هر رۆچ مزنێن پرستشگاها گۆن شما هۆر و یکجاه بوتگان، اۆدا شما منا دست نجتگ.
بله هئو!
نون وهد شمئیگ اِنت و تهارۆکی هاکم اِنت.»
پِتْرُسئے اِنکار
54 گڑا، ایسّااِش دَزگیر کرت و مسترێن دینی پێشوائے لۆگا برت.
پِتْرُس دور دورا، آیانی پُشتا رئوان اَت.
55 لۆگئے پێشجاها، آسے رۆکِش کرتگ‌اَت و آسئے چاگردا نِشتگ‌اتنت.
پِتْرُس هم گۆن آیان نِشت.
56 مۆلدێا، آسئے رُژناییا، پِتْرُس دیست، رُگورُگو چارت و گوَشتی:
«اے مرد هم گۆن ایسّایا همراه بوتگ.»
57 بله پِتْرُسا نمَنّت و گوَشتی:
«او جنێن!
من آییا نزانان.»
58 کمّے وهدا رَند، دگرێا پِتْرُس دیست و گوَشتی:
«تئو هم چه همایان ائے.»
پِتْرُسا پَسّئو دات:
«او مرد!
من چه آیان نه‌آن.»
59 کمّ و گێش ساهتێا رَند، دگه یکّێا پِتْرُسئے نێمگا چارت و په دلجمی گوَشتی:
«اے مرد اَلّما ایسّائے همراه بوتگ چیا که آ هم جَلیلیے.»
60 پِتْرُسا درّاێنت:
«او مرد!
من سرپدَ نبان تئو چے گوَشگا ائے.»
پِتْرُس همے هبرا گوَشگا اَت که کرۆسا بانگ دات.
61 هُداوندێن ایسّایا چَکّ تَرّێنت و پِتْرُسئے نێمگا چارت.
گڑا، پِتْرُس هُداوندئے هبرئے یات و تْرانگا کپت که گوَشتگ‌اَتی:
«تئو مرۆچی کرۆس‌بانگا پێسر، سئے رَندا منی پَجّاه آرگا اِنکارَ کنئے.»
62 نون ڈنّا در آتک و سکّ گْرێتی.
ایسّائے سرا مَلنڈ و ریشکند
63 آ سپاهیگان که ایسّا وتی نیاما گپتگ‌اَت، آییئے جنَگ و مَلنڈ و مَسکرا کنگِش بُنگێج کرت.
64 ایسّائے چمِّش بستنت و گوَشتِش:
«نون پئیگمبری کن، بگوَش کئیا ترا جت؟!»
65 دگه بازێن بَد و رَدے هم گوَشتِش.
سرۆکانی دیوانا ایسّائے پێش کنگ
66 وهدے رۆچ بوت، کئومئے کماشانی دیوان، بزان مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگر یکجاه بوتنت، ایسّااِش لۆٹت و آورت.
67 جُستِش کرت:
«اگن تئو مَسیه ائے گڑا مارا بگوَش.»
ایسّایا پَسّئو دات:
«اگن من بگوَشان، باورَ نکنێت.
68 او اگن جُست بگران، پَسّئوَ ندئیێت.
69 بله چه انّون و رَند، انسانئے چُکّ زۆراورێن هُدائے راستێن نێمگا نندیت.»
70 آ وهدا سجّهێنان گوَشت:
«اَچه، تئو هُدائے چُکّ ائے؟!»
پَسّئوی دات:
«شما وت گوَشگا اێت که من هما آن.»
71 آیان گوَشت:
«نون دگه چۆنێن گواه و شاهدیے لۆٹێن؟ ما وت چه آییئے جندئے زبانا اے هبر اِشکت.»