ایسّا مریدانی پادانَ شۆدیت
13
1 سَرگوَزئے اییدا یک و دو رۆچ پَشت کپتگاَت، ایسّایا زانت آییئے هما ساهت و دمان آتکگ که باید اِنت اے جهانا یله بدنت و پتئے کِرّا برئوت.
آییا وتی مرید، اے جهانا مِهر داتگاتنت و تان وتی اُمرئے آهِری دمانا، په دل دۆستَ داشتنت.
2 شامئے وهد اَت و شئیتانا چه پێشا شَمونئے چُکّ، یَهودا اِسْکَریوتیئے دل آشُپێنتگاَت* که ایسّایا بدْرۆهیت و دژمنانی دستا بدنت.
3 ایسّایا زانت که پتا سجّهێن چیز چُکّئے دستا داتگاَنت، چُکّ چه هُدائے نێمگا آتکگ و هماییئے کِرّا رئوت.
4 چه پَرزۆنَگئے سرا پاد آتک، کَباهی* کِرّے اِشت و لانکیگے سْرێنا بستی.
5 نون دَسشۆدے زرتی، مریدانی پادی شُشتنت و گۆن هما لانکیگا هُشک کرتنت.
6 وهدے شَمون پِتْرُسئے باریگ رَست، آییا گوَشت:
«او هُداوند!
تئو منی پادان شۆدگَ لۆٹئے؟»
7 ایسّایا پَسّئو تَرّێنت:
«انّون تئو نزانئے من چے کنان، رَندا سَرکِچَ ورئے.»
8 پِتْرُسا گوَشت:
«من هچبرَ نئیلان تئو منی پادان بشۆدئے.»
ایسّایا گوَشت:
«اگن ترا مشۆدان،* چه من ترا هچ وَنڈ و بهرے نرسیت.»
9 شَمون پِتْرُسا گوَشت:
«او واجه!
اگن چُش اِنت، تهنا منی پادان نه، منی سر و دستان هم بشۆد.»
10 ایسّایا گوَشت:
«هما کَسا که پاکشۆدی کرتگ، آییا اَبێد چه پادان دگه هچ شُشت و شۆدئے هاجت نێست.
آ سرا تان پادا، سَپا و سَلّه اِنت.
شما پاک اێت، بله سجّهێن نه.»
11 چیا که ایسّایا زانت کئے آییا دْرۆهیت، پمێشکا گوَشتی:
«شمئے رُمبئے تها، سجّهێن پاک نهاَنت.»
12 سجّهێنانی پادانی شۆدگا رند، وتی کَباهی گوَرا کرت و پَرزۆنَگئے سرا نِشت و گوَشتی:
«شما زانێت من په شما چے کرت؟
13 شما منا استاد و هُداوندَ زانێت و تئوارَ کنێت و راست هم گوَشێت، من هما آن.
14 اگن من شمئے هُداوند و استاد آن و شمئے پادُن شُشتگاَنت، شما هم باید اِنت یکدگرئے پادان بشۆدێت.
15 من شمارا مِسالے پێش کرت، تان هما ڈئولا که من گۆن شما کرت، شما هم بکنێت.
16 شمارا راستێنَ گوَشان، هچ گُلام چه وتی واجها و هچ کاسِد چه وتی رَه دئیۆکا مستر نهاِنت.
17 نون که شما اِشیا زانێت، بَهتاور اێت اگن کاری ببندێت.
18 اے چیزان که گوَشان په شما سجّهێنان نهاَنت.
آ که من گچێن کرتگاَنت، آیانَ زانان و پَجّاهَ کاران.
بله پاکێن کتابئے اے پێشگۆیی باید اِنت سرجم ببیت، آ کَس که گۆن من همکاسگ اَت، منی بدواه اِنت و منی دێما اۆشتاتگ.*
19 انّون چه اے کارا پێسر شمارا گوَشان که وهدے چُشَ بیت، گڑا بزانێت که من هما آن.
20 باور کنێت، هرکَس هماییا که من رئوان داتگ وشّآتک بکنت و شرپ بدنت، بزان منا شرپی داتگ و هرکَس منا شرپ بدنت، بزان منی رَه دئیۆکی شرپ داتگ.»
دَزگیر بئیگئے پێشگۆیی
21 وهدے ایسّایا اے گوَشت، چه روه و درونا سکّ پَدَرْد بوت و گۆن پکّایی گوَشتی:
«باور کنێت، چه شما یکّے منا دْرۆهیت و دژمنانی دستا دنت.»
22 مریدان نزانت کئیی بارئوا اے هبرا گوَشگا اِنت و گۆن شکّ و شُهبه یکدگرِش چارت.
23 چه مریدان یکّے که ایسّایا باز دۆست اَت، آییئے کِرّا نِشتگاَت.
24 پمێشکا شَمون پِتْرُسا هما مرید اِشاره کرت که واجها جُست بکنت، بارێن کئیی بارئوا گپّ کنگا اِنت؟
25 گڑا آ مرید نزّیکتر کِنزت و چه ایسّایا جُستی کرت:
«او هُداوند!
آ کئے اِنت؟»
26 ایسّایا پَسّئو دات:
«آ هما اِنت که من چُنڈے نان کاسگا پِرَ جنان و آییا دئیان.»
گڑا نانی پِر جت و شَمون اِسْکَریوتیئے چُکّ، یَهودایارا داتی.
27 انچُش که یَهودایا لُنکه دستا کرت، شئیتان آییئے پۆستا پُترت.
نون ایسّایا گۆن آییا گوَشت:
«زوت کن!
هر کارے که ترا کنگی اِنت بکن.»
28 بله چه پَرزۆنَگئے سرئے نِشتگێن مردمان، هچکَسا نزانت که گۆن اے هبرا آییئے مکسد چی اِنت.
29 لهتێنا گُمان کرت په اے هاترا که یَهودا زَرْتورَگئے زِمّهوار اِنت، ایسّا آییا گوَشیت که برئوت و هرچے په اییدا پکار اِنت بگیپت، یا نێزگاران چیزے بدنت.
30 انچُش که یَهودایا لُنکه زرت، ڈنّا در کپت.
شپ اَت.
نۆکێن هُکم
31 یَهودا که در کپت، ایسّایا گوَشت:
«انسانئے چُکّ په مزنی و شئوکت سر بوت.
هُدایا هم چه آییئے نێمگا شئوکت رَست.
32 اگن هُدایا چه آییئے نێمگا شئوکت رَستگ، هُدا هم آییا مزنیَ دنت و اے مزنی و شئوکت هم همے زوتی بُنگێجَ بیت.
33 او منی چُکّان!
اَنگت تان گوَنڈێن وهدێا گۆن شما گۆن آن.
رَندا منی شۆهازا گردێت.
هما ڈئولا که گۆن یَهودیان گوَشتُن، گۆن شما هم گوَشان:
آ جاها که منَ رئوان، شما آتکَ نکنێت.
34 شمارا نۆکێن هُکمے دئیان:
یکدگرا دۆست بدارێت.
انچُش که من شمارا دۆست داشتگ، شما هم یکدومیا دۆست بدارێت.
35 اگن گۆن یکدگرا مِهر بکنێت، گڑا سجّهێنَ زاننت که منی مرید اێت.»
پِتْرُسئے اِنکارئے پێشگۆیی
36 شَمون پِتْرُسا گوَشت:
«او هُداوند!
کجا رئوئے؟» ایسّایا پَسّئو دات:
«اَنچێن جاگهے رئوان که تئو انّون گۆن من آتکَ نکنئے.
بله رَندترا کائے.»
37 پِتْرُسا گوَشت:
«او هُداوند!
انّون په چے گۆن تئو آتکَ نکنان؟ من وتی ساها په تئو نَدرَ کنان.»
38 ایسّایا گوَشت:
«بارێن، تئو په من وتی ساهئے نَدر کنگا تئیار ائے؟ باور کن، چه کرۆسبانگا پێسر، سئے رَندا منی پَجّاه آرگا اِنکارَ کنئے و نمَنّئے.