اێر جنَگ و ایرازگیری
7
‏1 «دگران اێر مجنێت و ایراز مگرێت، تانکه شما اێر جنَگ مبێت.
‏2 انچُش که شما دگران اێرَ جنێت، همے پئیما شما اێر جنَگَ بێت و گۆن هر کئیل و پئیمانهێا که بدئیێت، گۆن هما کئیلا شمارا دئیگَ بیت.
‏3 چیا وتی براتئے چمّئے پیلّاشْکا* گندئے، بله وتی چمّئے بُنڈا نگندئے؟
‏4 ترا که بُنڈے چمّا اِنت، چۆن وتی براتا گوَشتَ کنئے:
‹بِلّ که تئیی چمّئے پیلّاشْکا درَ کنان›؟
‏5 او دوپۆستێن شَتَلکار!
پێسرا وتی چمّئے بُنڈا در کن، رَندا تئیی چمّ پَچَ بیت و وتی براتئے چمّئے پیلّاشْکا کَشّتَ کنئے.
کُچک و تلاهێن تئوک
‏6 «پاک و پَلگارێن چیزان کُچکان مدئیێت و وتی مروارِدان هوکّانی دێما مپرێنێت.
چۆ مبیت که آیان لگتمال بکننت و پِر بترّنت و شمئے جندا دِرّ و دْراش بکننت.
لۆٹۆکا رسیت
‏7 «بلۆٹێت، شمارا دئیگَ بیت.
شۆهاز بکنێت، درَ گێجێت.
دروازگا بٹُکّێت، پَچَ بیت.
‏8 چیا که هرکَس بلۆٹیت، آییا رسیت.
هرکَس شۆهاز بکنت، درَ گێجیت.
هرکَس دروازگا بٹُکّیت، په آییا پَچَ بیت.
‏9 شمئے نیاما چُشێن پتے هست که اگن آییئے چُکّ نان بلۆٹیت ڈۆکے بدنتی؟
‏10 یا اگن ماهیگ بلۆٹیت مارے بدنتی؟
‏11 شما که رَدکار اێت، اَنگت وتی چُکّان شَرّێن چیزانی دئیگا زانێت.
گڑا مئے آسمانی پت چنکدر شرترَ زانت که وتی لۆٹۆکێن چُکّان وشّێن چیز بدنت.
تلاهێن پرمان
‏12 «پمێشکا، هر کارا گۆن دگران هما ڈئولا نێکی بکنێت که لۆٹێت آ دگه هم گۆن شما بکننت.
شَریَت و نبیانی گپّ و هبر همِش اِنت.
تَنْکێن دروازگ
‏13 «چه تنکێن دروازگا بپُتریت.
چیا که پْراهێن دروازگ و پْراهێن راه، گاری و بێگواهیئے نێمگا بارت و بازێنے هما راها زوریت.
‏14 بله تنک اِنت آ دروازگ و گران اِنت آ راه که زِندئے نێمگا بارت و اے راهئے رئوۆک هم کمّ اَنت.
درچک و بَر
‏15 «چه درۆگێن پئیگمبران هُژّار ببێت.
آ، مێشئے پۆستا گوَرا کننت و شمئے کِرّا کاینت بله چه بُن و بێها دِرّۆکێن گُرک اَنت.
‏16 شما چه آیانی کِردا آیان پَجّاهَ کارێت.
چه ڈَنگران* انگور و چه ڈۆلکا* اِنجیر چِنَگَ بیت؟
‏17 شَرّێن درچک، شَرّێن بَر و نیبگَ کاریت و سِلّێن درچک سِلّێن بَر و نیبگَ کاریت.
‏18 شَرّێن درچک، سِلّێن بَر آورتَ نکنت و سِلّێن درچک شَرّێن بَر داتَ نکنت.
‏19 درچکے که شَرّێن بَرَ نئیاریت، گُڈَّگ و سۆچگَ بیت.
‏20 پمێشکا آیان چه بَران پَجّاهَ کارێت.
‏21 «هما که منا ‹هُداوند، هُداوندَ› گوَشنت، په آ سجّهێنان آسمانی بادشاهیئے دروازگ پَچَ نبیت، تهنا هما شتَ کنت که منی آسمانی پتئے واهگ و رزائے سرا کارَ کنت.
‏22 وهدے آ رۆچَ کئیت بازێنے منا گوَشیت:
‹هُداوند، او هُداوند!
ما گۆن تئیی ناما پئیگمبری نکرتگ؟ گۆن تئیی ناما چه مردمان جِنّ نکَشّتگ‌اَنت و گۆن تئیی ناما بازێن اَجَبێن کار پێش نداشتگ؟›
‏23 گڑا من آیان راستێنَ گوَشان:
‹او بدکاران!
من هچبر شمارا پَجّاه نئیاورتگ، چه منی دێما دور ببێت.›
زانتکاری و نازانتی
‏24 «پمێشکا، هرکَس که منی اے هبرانَ اِشکنت و آیانی سرا کارَ کنت، هما زانتکار و هۆشمندێن مردمئے پئیما اِنت که وتی لۆگی تلارئے سرا بست.
‏25 هئور بوت، هار و هیرّۆپ آتک، پورّ و سْیَه‌گواتان گۆن آ لۆگا ڈیکّ وارت، بله لۆگ نکپت، چیا که آییئے بُنرِد* تلارئے سرا اێر کنگ بوتگ‌اَت.
‏26 بله کَسے که منی هبران گۆشَ داریت و آیانی سرا کارَ نکنت، هما هۆڈ و کَمزانتێن مردمئے ڈئولا اِنت که وتی لۆگی رێکانی سرا بست.
‏27 هئور بوت، هار و هیرّۆپ آتک، پورّ و سْیَه‌گواتان گۆن آ لۆگا ڈیکّ وارت، لۆگ کپت و پهک وئیران بوت.»
‏28 وهدے ایسّایا اے هبر هلاس کرتنت، مردمانی مُچّی چه آییئے درس و سَبکان هئیران بوت و بَه منتنت،*
‏29 چیا که آییا شَریَتئے زانۆگرانی پئیما درسَ ندات، گۆن واک و اِهتیارے درس و تالیمیَ دات.