20
पावुल माकेदोनीया वीस्ताराम आने गीरीस देसाम जाहे
1 धामाल बोंद वीअ गीयी हातींअ, पावुलुंह एफेसु सेहेराअ वीसवास्यांहन तीयाहांअहीं हादाव्या, आने मालीख ईसुंय देखावली वाटीपेअ चालांअ तीयाहांन उफ देदो। हातींअ तीयाहांअ राज्या लीईन तो माकेदोनीया वीस्ताराम जांअ नींग्यो। 2 पावुलुंह तीया वीस्ताराम फीरी-फीरीन तींहींर्याअ वीसवासी लोकाहांन खुब बोद आने उफ देदो। हातींअ फीरतो-फीरतो तो गीरीस देसाम गीयो। 3 तींहीं तो तीन मोयना रीयो। हातींअ तो जाहाजाम बोहीन सीरीया वीस्ताराम फाचो जांअ तीयार वीयो। पेन तीयाल खोबुर पोळी गीयी का, थोळाक येहुदीहीं तीयाल वाटे माय टाकांअ कावोतरों केअयोंह। तीयाअ लीदे, तीयांय पाकठ्योज माकेदोनीया रीईन फाचा वोलांअ नोक्की केअयों।
4 तीयाअरी बीहरा खुब आदमी जाहला। तीयाहांम बेरेया वीस्ताराअ पीरहुअ पोयरो सोपाटेर, थेस्सोलोनीका सेहेराअ आरीस्तारखु आने सेकुंदु, देरबे सेहेराअ गायु, एंहकींअज तीमोथी, आने आसीया वीस्ताराअ तुखीकु आने तुरोफीमु आथा। 5 ए बादा मांअ ने पावुलाअ आगलांअ वाहाणुम जायन तुरोवाम आमांअ वाट जोवत्ला। 6 पास्का तेहवार वीत्यो का तुरुतुज आमां माकेदोनीया वीस्ताराअ फीलीप्पी सेहेरनेअ वाहाणुम बोहीन नींग्या। आने पांच दीहाहांम आमां तुरोवा सेहेर पोच्या आने तींहीं आमां सांत दीह रीया।
पावुल तुरोवा सेहेराअ सेल्ली मुलाकात लेहे
7 आठवाळ्याअ पेअला दीह मोंजे रोवीवारे, आमां मालीखाअ मोताअ ईयादगीरीअ मांडो खांअ खातुर टोलवाअलें। तांहांअ पावुलुंह वीसवास्यांहन बोद दांअ चालु केअयों। आने तो बीहरे दीह तींहींनेअ जांअ आथो तीयाअ लीदे, पोरा-पोर रातीं लोगुंअ बोद देतो रीयो। 8 आमां टोलवाअलें तीया मालापेर्याअ होलाम खुब दीवा सीलगावला। आने तीया दीवाहांअ तुअराअ गुंदुअ लीदे आरदांहन नींद आवत्ली। 9 तींहीं युतुखु नांवांअ एक जुवान मांहुंअ बारीपेअ बोही-बोही पावुलाअ बोद उनाअत्लों। पावुलाअ बोद लांबाअयो तीयाअ लीदे, युतुखुल खुब नींद आवांअ टेकी। आने आखरीप तीयाल जोपवांअ आली ता, बारीपेअ बोठलो तींहींनेअ मोंजे तीजा मालुपनेअ एठा नींगी पोळ्यो। आने लोकाहीं तीयाल उसली हेअयो ता, तो मोय गेहलो। 10 हातींअ पावुल मालापनेअ एठा उत्यो आने युतुखुल उंगुंम लेदो। आने तीयांय लोकाहांन आख्यों, “चींता मां केअता! ओ जीवतोज हाय।” 11 हातींअ ते बादा फाचा उपर्याअ होलाम गीया, आने तीयाहां आरी मीलीन मालीखाअ मोताअ ईयादगीरीअ मांडो आने बीहरो मांडो खादो। आने उजालों वीयों तांव पावुल बोद देतो रीयो। हातींअ तो तींहींनेअ जांअ नींग्यो। 12 युतुखुअ आर्येंअ मांहेंअ तीयाल जीवतो लीअ जाय सेक्यें तीयाअ लीदे तें खुब खुसीम आथें।
पावुल एफेसु सेहेराअ मोंडोळाअ वोळीलुंहन मीलेह
13 आमां जाहाजाम बोहीन आसो सेहेर जांअ नींग्या। पावुलुंह एंहडी गोठवोणी केअली का, आमां जाहाजाम बोहीन आगाळी आसो सेहेर जाजी आने तीयाअरी जोळाअजी आने तो पाकठीयोज आसु सेहेर पोचे। तीयाअ पोरमाणे आमां जाहाजाम आसो सेहेर गीया आने तो पाकठीयोज गीयो। 14 तो आमांअरी आसो सेहेरामेनेअ जोळाअयो आने आमां तीयाल आमांअरी जाहाजाम लीअ लेदो। आने आमां बादा मीतुलेने गीया। 15 बीहरे दीह आमां तींहींनेअ नींगीन कीया बेटुअ हुंबुरीअ तोळी पोच्या, आने तींहींनेअ बीहरे दीह सामो बेट रीईन, तीयाअ बीहरे दीह मीलेतु सेहेराम पोच्या।
16 आसीया वीस्ताराम आजी वादारे सोमोय काडांअ पावुल नांय मागत्लो। तीयाअ लीदे, तीयांय एफेसु सेहेराल टाली टाकीन नींगी जांअ नोक्की केअयों। बोंणे तांव ‘पाचासमा दीहाअ तेहवार’ येरुसालेमाम वालांअ तो मागत्लो तीयाअ लीदे तो उत्वाल केअत्लो। तीयाअ लीदे, जाहाज एफेसु सेहेराम थोब्यों तांहांअ तो तींहीं नांय उत्यो पेन तीयाज जाहाजाम आगलांअ गीयो। 17 पेन आमां मीलेतु सेहेराम पोच्या तांहांअ तीयांय एफेसु सेहेराम मांहेंअ मोकल्यें आने तींहींर्याअ मोंडोळाअ वोळीलुंहन तीयाहांअहीं हादाव्या।
18 ते वोळील तीयाअहीं आला तांहांअ तीयांय तीयाहांन आख्यों,
“आसीया वीस्ताराम पेअलांम-पेअल्लो दीह आंय आललो तेहेअनेअ आमी लोगुंअ तुमांअरी आंय केंहकींअ रीयोह ने काम केअयोंह तों तुमां जांअताह। 19 मांन नुकसान केरांअ खातुर येहुदीहीं कावोतरें कीईन मांन खुब जातीअ दुखें पाळलें तेबी, गोरीबळा सोबावुकींअ आने सोहोन कीईन मांयुं मालीखाअ सेवा केअयीह। 20 आने तुमांअ आत्मीक फायदाअ खातुर केल्ली बी गोठ आखता आंय आचकाअयो नांह। आने जाहेर रीते का कोअ-कोअ मुलाकात लीईन बोद दीईन आखता बी आंय आचकाअयो नांह। 21 मांयुं येहुदी मांहांहांन बी आने जें येहुदी नांह तीयाहांन बी पाप सोळीन पोरमेहेराअ वेल फीरांअ आने आपुअ मालीख ईसु ख्रीस्तुपेअ वीसवास राखांअ चोख्खा सोब्दांहम कालावाला कीईन आख्योंह।
22 आने आमी आंय पोवीतोर आत्माअ पुरी दोरवोणी पोरमाणे येरुसालेम जाहुं। तींहीं मांन काय वीअ तों ता आंय नांह जांअतो। 23 पेन आंय ओतोंअज जांअहुं का, आंय जीया बी सेहेराम गीयोह, तींहीं पोवीतोर आत्मांय मांन आख्योंह, लोक मांन जेलाम पुरी दीअ, आने मांन खुब आबदा पाळीअ।” 24 तेबी, आंय जीवुं का मोंव तीयाअ मांन पोळली नांह। पेन पोरमेहेराअ दायाअ आने मायाअ बाबोताअ हारी गोठ बीहराहांन जाहेर केरांअ जों काम मालीख ईसुंय मांन होप्योंह, तों गोंवें तीयु रीते मांअ पुरों केरुलोंअज हाय। मांअ मोर्जी ता एज हाय का, तीयांय होपलों काम आंय पुरों क्युंव।
25 आने आमी मांन खोबुर हाय का, मांयुं तुमनेंह बादाहांन पोरमेहेराअ राज्याअ बाबोताअ गोठ जाहेर केअयीह। आने आमी मांन एंहडों लागेह का, मांन तुमां फाचा कीदीह बी हीअ सेकनारा नांह। 26 आंय तुमनेंह चोख्खा सोब्दांहम आखी दींहु का, तुमाहांमेनेअ केडों बी वीसवासाम पोळी जायन तीयाअ पोरीणामे तीयाअ आत्मीक नास वेअ ता, तीयाअ जोवाबदार आंय नांह। 27 काहाका, तुमांअ खातुर पोरमेहेराअ काय ईरादो हाय तो पुरी रीते मांयुं तुमनेंह आखी देदोह।
28 तीयाअ लीदे तुमां सोताअ आत्मीक जीवोनाहांअ बी कालजी राखजा! आने पोवीतोर आत्मांय जीया लोकाहांपेअ तुमनेंह वोळील नीम्याह तीयाहांअ बादाहांअ आत्मीक जीवोनाहांअ बी कालजी राखजा! आने पोरमेहेरांय सोताअ पोयराअ रोगुताअ बोदले वेचाअतों लेदला मोंडोळु रुपी टोलाल आत्मीक रीते पालवुअजा! 29 आने मांन खोबुर हाय का, मांअ फाचलांअ तुमांअहीं उलटों-उलटों हीकवुअनारा लोक, जे ओळखाअला वागुअ होच हाय, ते आवीअ आने मोंडोळाअ लोकाहांन आत्मीक रीते खुब नुकसान कीअ। 30 आने तुमांअ माजनेअ बी, थोळाक लोक उलटों-उलटों हीकवीन वीसवास्यांहन सोताअ फाचलांअ लीअ जाय। 31 तीयाअ लीदे, खोबोरदार रेजा! ईत राखजा का, तुमांअमेर्याअ एका-एक आदमील हीकामोण दांअ खातुर आने तीया खोटों हीकवुअनाराहांअ गोठ नांय उनायांअ चेतवोंणी दांअ खातुर तीन वोरसें लोगुंअ मांयुं तोतलुअता जीवुअ मेहनोत केअयीह।
32 आमी आंय तुमनेंह पोरमेहेराअ आसरे आने तीयाअ मेरबानीअ बाबोताअ गोठीअ आसरे होपी दीहुं। तोज तुमनेंह भोकतीअ मारगे आगलांअ चालवी सेकेह। आने पोरमेहेरांय सोताअ लोकाहांन जे आसीरवाद दांअ वोचोन देदोंह, ते आसीरवाद तो तुमनेंह दीअ सेकेह।
33 मांयुं केडाअ बी पोयसाहांअ का हारा पोतळाहांअ लालोच नांह राखी। 34 आने तुमनेंह ता खोबुरुज हाय का, मांन आने मांअ आर्याअ मांहांहांन जोंबी जोजत्लों, तों बादों मांअ सोताअ मेहनोतुकींअ मांयुं पुरों पाळ्योंह। 35 आने केंहकींअ मेहनोत-मोजुरी कीईन गोरीबाहांन मोदोत केरांअ जोजे तों आंय मांअ जीवोनाअ मारफोते तुमनेंह कायोम देखावतोज आलोह। आने मालीख ईसुअ आखल्या ए गोठ्या तुमांअ ईत केरांअ जोजे। तीयांय आखलों, ‘बीहराहांपनेअ लांअ केअता तीयाहांन दांआंम वादारे सुख हाय।’”
36 एंहकींअ आखीन हातींअ पावुलुंह तीयाहांन बोद दांअ पुरों केअयों आने बादाहांअरी गुठोणें पोळीन पोरमेहेराल ओरुज केअयी। 37 हातींअ ते बादा पावुलुल वीअगी पोळीन रोळ्या, आने एंहकींअ कीईन तीयाहां तीयाल वीदाय देदी। 38 तीयाहांन वादारे पोळतों ईयाअ दुख वेअलों का, पावुलुंह आखलों, ते तीयाल फाचा कीदीह बी हीअ सेकनारा नांह। हातींअ ते बादा वाहाणु लोगुंअ पावुलुल थोवांअ गीया।