19
आखरीप पीलात ईसुल कुरुसापेअ जोळांअ राज्या देहे
1 हातींअ पीलातांय ईसुल माज थोळाक सोयनीकाहांअहीं लीअ जांअ हुकोम केअयो आने तीया सोयनीकुंहपेअ ईसुल चापकाहांअ मार ठोकाव्यो। * 2 तीया सोयनीकाहां काटाली होटींहन गुफीन मुंगोंट बोंणाव्यो, आने तो ईसुअ मुनकापेअ थोव्यो। हातींअ तीयाहां ईसुल जांबा रोंगाअ झोब्बो पोवाव्यो। तो राजा वीअ एंहडी तीयाअ मोस्कुरी केरांअ खातुर तीयाहां ईं बादों केअयों। 3 हातींअ ते ईसुअहीं आवी-आवीन तीयाल आखत्ला, “ओ येहुदीहींअ राजा! खुब जीवजे!” हातींअ तीयाहां ईसुल तीयाअ मुंयुंपेअ ठोक्यो।
4 फाचो एक वोखत पीलात बारे नींग्यो ने टोलामेर्याअ लोकाहांन आख्यों, “वेरा! आंय तीयाल बारे तुमांअ आगलांअ लीअ हादुंह, ईयाअ खातुर का, तीयाल ईयाअ केअता वादारे साज्या देवाय एंहडों तीयांय काय बी केअयों वीअ एंहकींअ मांन नांह देखाअयों तों तुमां जांणां।” 5 ईसु काटाअ मुंगोंट आने जांबो झोब्बो पोवीन बारे नींग्यो तांहांअ पीलातांय लोकाहांन आख्यों, “ईया दुखी मांहांअल हेरा!” 6 मोडा पुंजाराहां आने मोंदीराअ चोकीदाराहां ईसुल देख्यो तांहांअ, ते बोंबली उठया, “तीयाल कुरुसापेअ जोळी दे! तीयाल कुरुसापेअ जोळी दे!” तांहांअ ते कायदेसोर तीयाल कुरुसापेअ जोळी नांय सेके तों पीलात जांअत्लो तीयाअ लीदे तीयांय तीयाहांन आख्यों, “हारों तांहांअ, तुमां तीयाल लीअ जा आने कुरुसापेअ जोळा! आंय ता एंहकींअ नांह केअनारो। काहाका, तीयाल कुरुसापेअ जोळाय एंहडों तीयांय काय बी केअयों वीअ एंहकींअ मांन नांह देखाअतों।” 7 तांहांअ वोळीलाहीं जोवाब देदो, “आमांअ नीयोमाअ चोपळीम एंहडो एक नीयोम हाय का, जोंबी सोताल पोरमेहेर आखावे, तीयाल आमांअ जोरुल माय टाकुलोंअ। ईं मांहुंअ सोताल पोरमेहेराअ पोयरो आखावेह, मोंजे, तीयाल तोअ माय टाकावांअ जोजे।” 8 पीलात तों उनाअयो तांहांअ तो वादारे बीयो का, जो तो सोयनीकाहांन ईसुल माय टाकांअ हुकोम कीअ ता सोताअ काय वीअ। 9 मोंजे, तीयांय ईसुल फाचो मेहेलाम लीअ जांअ हुकोम केअयो। आने हातींअ तीयांय ईसुल फुच्यों, “तुं होकीकोतुम कांहींनेअ आलोह?” पेन ईसुंय तीयाल तीयाअ काय बी जोवाब नांय देदो। 10 तांहांअ पीलातांय ईसुल आख्यों, “तुं मांअ सावालुअ जोवाब काहा नांह देतो? तुं नांह जांअतो का, तुल सोळी दांअ बी मांन आदीकार हाय आने तुल कुरुसापेअ जोळांअ सोयनीकाहांन हुकोम केरांअ बी आदीकार हाय?” 11 ईसुंय तीयाल जोवाब देदो, “पोरमेहेरांय तुल देदोह तोतोअज आदीकार तोअपेअ हाय। मोडांम-मोडा पुंजारांय मांन तोअ आथाम होप्योह। तो मांन जों केरांअ मागत्लो तों तीयांय केअयों, पेन तुंयुं तेंहकींअ नांह केअयों। मोंजे, मोडो पाप केरांअ गुनालो ता तो हाय, तुं नांह।”
12 तीयाअ लीदे, पीलात ईसुल सोळी थोवांअ कोसीस केअत्लो। पेन वोळीलाहीं एंहडी धोमकी देदी का, ते बादसाल एंहडी फोरीयादी कीअ का सोताल राजा आखावनारा मांहांअल पीलात साज्या नांह केअतो। तीयाहां बोंबलुअता जायन आख्यों, “जोंबी सोताल राजा आखावेह, तों कायसोरुअ वीरुद केअहे! मोंजे, कायसोर बादसा तुल सोताअ दोस्दार नांय गोंय एंहडों नोक्कीज आमां कीअहुं!” 13 पीलात ते गोठ उनाअयो तांहांअ, तीयांय ईसुल फाचो बारे लीअ हादयो। आने जीयु गादीपेअ बोहीन तो लोकाहांअ नीयाय कीईन साज्याअ चुकादो देहलो तीयु गादीपेअ तो बोठो। मांहेंअ तीयुल “ढोगळाअ बाकळो” आखत्लें। आरामीक बोलीम तीयाल “गाब्बाथा” आखत्लें। 14 तो ता पास्का तेहवाराअ खातुर वोस्तु तीयार केरांअ दीहाअ पारगाअ सोमोय आथो।
पीलातांय तीया येहुदी आगेवानाहांन मोस्कुरी केअता आख्यों, “ईया तुमांअ राजाल हेरा!” 15 तांहांअ तीयाहां बोंबलीन आख्यों, “तीयाल ईंहींनेअ ओहो लीअ जो! ओहो लीअ जो! लीअ जायन तीयाल कुरुसापेअ जोळी दे!” तांहांअ पीलातांय तीयाहांन आख्यों, “तो ता तुमांअ राजा हायकने? आंय मांअ सोयनीकाहांन तीयाल कुरुसापेअ जोळांअ आखुं का?” तांहांअ मोडा पुंजाराहां आख्यों, “कायसोर बादसाज आमांअ राजा हाय! बीहरो आमांअ केल्लो बी राजा नांह!” 16 आखरीप ते जों केरांअ मागत्ला तों केरांअ पीलात मानी गीयो, आने तीयांय ईसुल माय टाकांअ सोयनीकाहांन हुकोम केअयो।
ईसुल कुरुसापेअ जोळताह
(माथी २७:३२-४४; मार्क १५:२१-३२; लुक २३:२६-४३)
तांहांअ सोयनीक ईसुल तींहींनेअ लीअ गीया। 17 ते तींहींनेअ जाहला तांहांअ, तीयाहां जीया कुरुसापेअ ईसुल जोळांअ आथा तो कुरुस तीयालुज तीयाहां उसलाव्यो। हातींअ ते ‘खोपरीअ जागो’ नांवांअ जागे गीया। तीया जागाल आरामीक बोलीम ‘गोलगोथा’ आखतेंह। 18 तींहीं सोयनीकाहां ईसुअ पोतळें काडी लेदें आने तीयाल कुरुसापेअ जोळी देदो। तीयाहां ओलोग-ओलोग कुरुसाहांअरी बीहरा बेन गुनेगारुंहन बी जोळी देदा। ईसुअ एक वेल एकाल आने बीहरी वेल एकाल आने वोच्चेज ईसुल एंहकींअ कीईन तीयाहां कुरुसापेअ जोळला।
19 पीलातांय तीया सोयनीकाहांन एंहकींअ बी हुकोम केअलो का ते ईसुल केल्ला गुनाअ खातुर कुरुसापेअ जोळताह तों एक पाट्यापेअ लेखीन तों पाट्यों ईसुअ कुरुसाअ उपर्याअ भागाम ठोके। तीयाहां तीया पाट्याम लेखलों का, “नाझारेथ गांवांअ ईसु, येहुदीहींअ राजा।” 20 तीयाहां ईसुल कुरुसापेअ जोळलो तो जागो येरुसालेम सेहेराअ पाहीज आथो। आने तांहांअ खुब येहुदी मांहेंअ पास्का तेहवार वालांअ येरुसालेम आललें। आने तों लेखाण सोयनीकाहां हीबरु, गीरीक, आने लेटीन एंहकींअ तीन भासांहम लेखलों। तीयाअ लीदे, खुब येहुदीहीं तों लेखाण वाच्यों। 21 येहुदीहींअ मोडा पुंजाराहां तीया लेखाणाअ वीरुद वांदो उठावीन पीलाताल आख्यों, “येहुदीहींअ राजा!” एंहकींअ नांय, पेन तीयाअ बोदले एंहकींअ लेखावजे का, “तो आखत्लो, ‘आंय येहुदीहींअ राजा हाय!’” 22 तांहांअ पीलातांय तीयाहांन जोवाब देदो, “मांयुं तीयाहांन जों लेखांअ आखलों तोंज तीयाहां लेख्योंह। आमी आंय तों नांह बोदलुअनारो।”
23 सोयनीकाहां ईसुल कुरुसापेअ जोळी देदो हातींअ तीयाहां ईसुअ पोतळें लीअ लेदें, आने तीया पोतळाहांअ तीयाहां दोरेक सोयनीकुअ एक भाग एंहकींअ, चार भाग पाळ्या। पेन तीयाहां तीयाअ झोब्बो ओलोगुज राख्यो। तो झोब्बो, पोतळो कातर्या वोगुर उपेअनेअ एठा लोगुंअ आखा पोतळामनेअज बोंणावलो आथो। 24 तीयाअ लीदे, तीयाहां एक-बीहराल आख्यों, “आपुंह ईया झोब्बाल नांय फाळता! तीयाअ केअता, चीठ्या टाकीन तो केडाल मीले तों आपुंह नोक्की केअजी!” मोंजे, झोब्बो केडो ले तों सोयनीकाहां चीठ्या टाकीन नोक्की केअयों। तीयाअ पोरीणामे, गीत लेखनारांह पोवीतोर लेखाणाहांम जों लेख्योंह तों खेरों पोळ्यों। तीयांय लेख्योंह का, “खुब भागाअ मांअ पोतळें तीयाहां माजाअ-माज वाटी लेदें, आने मांअ झोब्बाअ खातुर तीयाहां चीठ्या टाक्या।”
25 ईसुल जीया कुरुसापेअ जोळलो तीया कुरुसाअ पाही, ईसुअ याहकी, तीयाअ याहकीअ बोंअहीं, कीलेयोपाअ कोअवाली मारीयोम आने मागदाला गांवांअ मारीयोम उबी रेहल्या। 26 ईसुंय तीयाअ याहकील तींहीं उबी रेहली देखी। आने तीयांय मांन बी तीयुअ पाहीज उबी रेहलो देख्यो। तांहांअ ईसुंय तीयाअ याहकील आख्यों, “आमी ईं मांहुंअ तोअ पोयराअ होच बोंणीअ।” * 27 आने हातींअ तीयांय मांन आख्यों, “ईयु बायुल तोअ याहकीअ होच राखजे!” * मोंजे आंय तीयुल हादी गीयो आने तेहेअनेअ मांयुं तीयुअ कालजी राखी।
ईसुअ मोत
(माथी २७:४५-५६; मार्क १५:३३-४१; लुक २३:४४-४९)
28 थोळोक सोमोय वीत्यो ने ईसुंय जांअयों का, पोरमेहेरांय जों काम केरांअ तीयाल मोकलुअलो, तों बादों तीयांय आमी पुरों केअयोंह। पेन तीयाल फोम आलों का, पोवीतोर लेखाणाहांम बीहरों काय जों लेखलों हाय, तों पुरों केरांअ आजी बाकी हाय। तीयाअ लीदे तीयांय आख्यों, “मांन फांअपी लागीह।” 29 तींहीं एक बोरनीम सोरको पोअलो आथो। मोंजे, एक जांअहांह तीया सोरकाम पोचो लोब्बुळ पीजव्यो, ने तो लोब्बुळ हीस्सोप नांवांअ बाटवाअ लाकळीअ चुटकीपेअ थोवीन, ईसु चुहे तीयाअ खातुर तीयाअ मुंयांअरी तेअयो। 30 ईसुंय तो सोरको चुहीन हातींअ आख्यों, “जों काम केरांअ आंय आललो, तों बादों मांयुं पुरों केअयोंह!” हातींअ तो मुनकों टाकी पोळ्यो ने मोय गीयो।
31 तो ता, येहुदी मांहेंअ आरामाअ दीहाअ खातुर तीयारी केअतेंह, तो दीह आथो। बीहरे दीह, खास आरामाअ दीह आवत्लो। काहाका, तो पास्का तेहवाराअ उजवोणीअ सोमोयाम आवे तो आरामाअ दीह आथो। आरामाअ दीह तीया तीन जांअहांअ सोरीलें कुरुसापेअ टांगाय रे एंहडों ते येहुदी आगेवान नांय मागत्ला। काहाका, तीया सोरीलुंहन रातीं एंहडेंज रांअ देवुलोंअ तों येहुदीहींअ नीयोमाहांअ वीरुद आथों। मोंजे, ते पीलाताअहीं गीया आने तीयापेअ मागणी केअयी, तो सोयनीकाहांन हुकोम केअ का, ते कुरुसापेअ जोळला तीया तीनुं जांअहांअ पाग पाजी टाके, ईयाअ खातुर का ते माहरी मोय जाय। आरामाअ दीह चालु वेअता पेअलांअ केडों बी तीयाहांअ मुरदें उतावी ले आने तीयाहांन डाटी दे। 32 तीयाअ लीदे, पीलातांय सोयनीकाहांन हुकोम केअयो हातींअ ते सोयनीक गीया आने तीयाहां कुरुसापेअ जोळला एक गुनेगारुअ पाग पाज्या। हातींअ तीयाहां ईसुअ कुरुसाअ पाहल्याअ कुरुसापेअ जोळला बीहरा गुनेगारुअ पाग बी पाज्या। 33 पेन ते ईसुअ कुरुसाअहीं आला तांहांअ तीयाहां हेअयों ता, तो पेअलांअज मोय गेहलो। मोंजे, तीयाहां तीयाअ पाग नांय पाज्या। 34 पेन सोयनीकुंहमेर्याअ एकांय, ईसुअ खुकीम भालो टुअची हेअयो। तांहांअ तुरुतुज तीयाअ खुकीमनेअ रोगुताअ तार्या आने पांअयांअ होच बीहरों नींगी पोळ्यों। ईयापनेअ खातरी वीयी का ईसु होकीकोतुमुज मोय गेहलो। 35 ईं बादों मांयुं योहानांय सोतेज देख्यों। आने आंय जों लेखुंह तों खेरोंज हाय। मांन खोबुर हाय का, आंय खेरोंज आखुंह। आने ईं बादों आंय तुमनेंह ईयाअ खातुर लेखुंह का, ईसुअ बाबोताम आंय जों आखुंह तों तुमां माना। 36 ईं बादों ईयाअ खातुर बोंण्यों का, एगांह पोवीतोर लेखाणाहांम जों लेख्योंह तों खेरों पोळे। तीयांय एंहकींअ लेख्योंह का, “तीयाअ एक बी आटकों केडों नांय पाजीअ।” 37 आने तीयाकींअ पोवीतोर लेखाणाअ बीहरी एक जागे जों लेखलों हाय तों बी खेरों पोळ्यों। तींहीं एंहकींअ लेखलों हाय: “जीयाल तीयाहां वींदयोह तीयाल तें फाचें हीअ”।
योसेफ आने बीहरें मांहेंअ ईसुअ मुरदाल कोबीराम ओजी देतेंह
(माथी २७:५७-६१; मार्क १५:४२-४७; लुक २३:५०-५६)
38 थोळाक वोखत हातींअ आरीमाथेया गांवांअ योसेफ पीलाताअहीं गीयो, आने ईसुअ मुरदाल कुरुसापेनेअ उतावी लांअ तीयापेअ राज्या मागी। तो योसेफ ईसुअ चेलो आथो, पेन ते गोठ तीयांय खानगी राखली। काहाका, तो येहुदी आगेवानाहांन बीहलो। पीलातांय तीयाल राज्या देदी, मोंजे, तीयांय ईसुअ लास कुरुसापेनेअ उतावी लेदी। 39 नीकोदेमु बी योसेफाअरी गीयो। एक वोखत रातीं ईसुल मीलांअ गेहलो तो ओज नीकोदेमु आथो। नीकोदेमु ओगोरुम बेळलो खुब मोगों बोळ आने बीहरा मासाला ईसुअ मुरदाअरी चोपळांअ लीअ आलो। तों बादों मीलीन लोगभोग पांतरीह कीलो आथों। 40 ते मुरदाल लीअ गीया, आने तीयापेअ मासाला थोवता जायन तीयाहां तीया मुरदाअरी रेसमी पोतळाअ पोटया वेटाल्या। मुरदें ओजांअ येहुदीहींअ ओज रीवाज आथो। 41 ईसुल कुरुसापेअ जोळलो तीयु जागे चाळाहांअ एक वाळी आथी। आने तीयु वाळीअ सेवुट एक नोवी कोबीर आथी। तीयु कोबीराम पेअलांअ केडांय बी केडाल नांह ओज्यों। 42 दीह बुडताअरीज येहुदीहींअ आरामाअ दीह चालु वेअत्लो। आने दीह बुडता पेअलांअ ईसुल ओजांअ काम तीयाहांअ पुरों केरांअ पोळत्लों। ते कोबीर पाहीज आथी तीयाअ लीदे, तीयाहां ईसुअ मुरदाल तींहमें ओजी देदों। कोबीराअ मुवालापेअ तीयाहां एक मोडो सापटो ढोगळो उंडलावीन कोबीर बुजी देदी।