11
ईसुअ दोस्दार लाझारोसुअ मोत
1-2 लाझारोस नांवांअ एक मांहुंअ आथों। तों आजार्यें आथों। तों सोताअ बोंअयांह मारीयोम आने मारथाअरी बेथानी गांवांम रेहलों। तीयुज मारीयोमांय थोळाक दीह फाचलांअ मालीख ईसुअ पागुंहपेअ आस्तोर रीसवीन ते सोताअ चोट्यांहकींअ नुसी टाकला। 3 लाझारोस आजार्यें आथो मोंजे, तीयाअ बेनुं बोंअयुहुं ईसुल खोबुर मोकली का, “मालीख, तोअ मेरालो दोस्दार आजार्यें हाय।” 4 ते खोबुर उनायन ईसुंय आख्यों, “तो मोय जाय तीयाअ खातुर तो आजार्यें नांह पोळ्यो। पेन उलटों, पोरमेहेर कोतोअ मोडो हाय तों मांहेंअ जांय सेके, आने तें पोरमेहेराअ पोयराल, मोंजे मांन, मान दे, तीयाअ खातुर तो आजार्यें पोळ्योह।” 5 ईसु मारथाल आने तीयुअ बोंअहीं मारीयोमाल आने लाझारोसुल मेर केअत्लो। 6 तेबी, लाझारोस आजार्यें हाय एंहकींअ उनायन बी ईसु, जींहीं आथो तींहीं आजी बेन दीह वादारे रीअ गीयो।
7 बेन दीह हातींअ ईसुंय आमनेंह तीयाअ चेलाहांन आख्यों, “चाला, आपुंह फाचा येहुदीया जील्लाम जाजी!” 8 तांहांअ आमां तीयाल आख्यों, “गुरुजी, आमी थोळाकुज दीहाअ पेअलांअ, तींहींर्याअ येहुदी धोरमाअ आगेवान तुल ढोगळाकींअ ठोकीन माय टाकांअ मागत्ला। ता, फाचो तींहीं काहा जांअ तुं मागोह?” 9 तांहांअ ईसुंय आमनेंह आख्यों, “एक दीहुम बार काल्लाख रेताह। आपुअ जोंबी काम केरांअ वीअ, तों केरांअ तो सोमोय पुरतो हाय। जें मांहेंअ दीहाअ उजवोळाम चालतेंह, तें केल्ली बी वोस्ताहांअरी नांह ठोकाअतें। काहाका तें दीहाअ उजवोळाकींअ बादों हीअ सेकतेंह। 10 आंदाराम चालतीअ वोखतुज मांहेंअ वोस्ताहांअरी ठोकाअतेंह। काहाका, हेरांअ खातुर तीयाहांपेअ उजवोळ नांह।”
11 एंहकींअ आखीन हातींअ तीयांय आमनेंह आख्यों, “आपुअ दोस्दार लाझारोस हुवी गीयोह। पेन आंय तीयाल उठवांअ जाहें।” 12 तांहांअ आमां तीयाल आख्यों, “मालीख, जो तो खाली हुवतोज वीअ ता, तो हारो वीअ जाय।” 13 ईसु ता लाझारोसुअ मोताअ बाबोताम दाखलाअ रुपाम ुज आखत्लो। पेन आमां ता, तो हुदींअज नींदाअ बाबोताम आखेह एंहकींअ धारलों। 14 तीयाअ लीदे, तीयांय आमनेंह चोख्खोंज आख्यों, “लाझारोस मोय गीयोह। 15 पेन आंय खुस हाय का, तो मोअयो तांहांअ आंय तींहीं नांय आथो, काहाका तों तुमांअ खातुर हारों वीयों। तुमां मांअपेअ वीसवास राखाह। मोंजे, चाला आपुंह तीयाअहीं जाजी!” 16 तांहांअ जीयाल ‘जोळ्यो’ आखत्लें तीया थोमांह, आमनेंह बीहरा चेलाहांन आख्यों, “ईयाअरी आपुंह मोअजी तीयाअ खातुर चाला आपुंह बी जाजी!”
लोकाहांन जीवता कीईन तीयाहांन हाची जीनगी देनारो ईसु
17 आमां बेथानी गांवांअ पाही आवी पोच्या तांहांअ, लाझारोसुल कोबीराम थोवीन चार दीह वीअ गीयाह। 18 बेथानी गांव येरुसालेमेनेअ लोगभोग बेन मायल सेटे आथों। 19 खुब येहुदी मांहेंअ तींहींनेअ बी मारथाल आने मारीयोमाल तीयुहुंअ हानांअ पावुअ मोयातुपेअ दीलासो दांअ आललें। 20 ईसु आवेह एंहकींअ मारथा उनाअयी तांहांअ ते तीयाल मीलांअ आगलांअ गीयी। पेन मारीयोम ता कोअज रीअ गीयी। 21 ईसु आथो तींहीं मारथा आवी पोची तांहांअ तीयुंय तीयाल आख्यों, “मालीख, जो तुं ईंहीं वेअतो ता, मांअ पावुह मोय नांय जातो। 22 पेन मांन खोबुर हाय का, तुं पोरमेहेरापेअ जों काय मागोह, तों पोरमेहेर आमी बी तुल दीअ।” 23 तांहांअ ईसुंय तीयुल आख्यों, “तोअ पावुह फाचो जीवतो वीअ!” 24 तांहांअ मारथांह तीयाल आख्यों, “आंह आंय जांअहुं का, सेल्ला नीयायाअ दीह मोअलें मांहेंअ बादें फाचें जीवतें वीअ तांहांअ तो बी फाचो जीवतो वीअ।” 25 तांहांअ ईसुंय तीयुल आख्यों, “मोअलाहांन फाचें जीवतें उठवुअनारो आने तीयाहांन कायोमाअ खातुर जीवावनारो आंयज हाय। * मांअपेअ वीसवास राखनारें जो मोय जाय तेबी, तें फाचें जीवतें वीअ। 26 आजी वादाराम आखुं ता, मांअपेअ वीसवास राखनारें आजी जीवतें हाय तांहांअ तीयाहांअ आत्मा कीदीह बी नांय मोय। ईं तुं मानोह का?” 27 तांहांअ तीयुंय तीयाल आख्यों, “आंह मालीख! आंय मानुंह का, दुन्याम आवनारो आथो तो ख्रीस्त, पोरमेहेराअ पोयरो तुंज हाय।”
लाझारोसुअ लीदे ईसु रोळेह
28 एंहकींअ आखीन हातींअ ते फाची कोअ गीयी आने तीयुअ बोंअहीं मारीयोमाल एक वेल लीअ जायन तीयुल खानगीम आख्यों, “गुरुजी आपुअ गांवांअ पाही आलोह, आने तो तुल मीलांअ मागेह।” * 29 मारीयोम तों उनाअयी तांहांअ ते माहरी-माहरी उठी आने ईसुअहीं गीयी। 30 तांव लोगुंअ ईसु गांवांम नांह वीठो। पेन तो ता, मारथा तीयाल मीलली तीयुज जागे आथो। 31 मारीयोमाल दीलासो देनारें येहुदी मांहेंअ जें तीयुअरी कोअमें आथें तीयाहां तीयुल उठीन माहरी-माहरी बारे जाता देखी। मोंजे, तें बी तीयुअ फाचलांअ-फाचलांअ गीयें। तें एंहकींअ धारत्लें का, ते लाझारोसुल डाटलो तीया कोबीरे रोळांअ जाहे।
32 ईसु आथो तींहीं मारीयोम आवी पोची आने तीयुंय तीयाल देख्यो तांहांअ, ते तीयाअ पागे पोळी। तीयुंय आख्यों, “मालीख, तुं ईंहीं वेअतो ता, मांअ पावुह मोय नांय जातो!” 33 ईसुंय तीयुल रोळता देखी आने तीयुअरी आलला येहुदीहींन बी रोळतें देख्यें तांहांअ, तो तीयाअ मोनाम खुब दुखी वीयो आने कीदराय गीयो। 34 तीयांय फुच्यों, “तुमां तीयाल कांहीं डाटयोह?” तांहांअ मारथा आने मारीयोमांय तीयाल आख्यों, “मालीख, आवीन हेअ!” 35 तांहांअ ईसु रोळांअ टेक्यो। 36 तांहांअ तींहीं आथें तीया येहुदीहीं आख्यों, “वेरा! तो लाझारोसुपेअ कोतीअ बादी मेर केअत्लो!” 37 पेन तीयाहांमेर्याअ थोळाकाहीं आख्यों, “ईयांय आंदला मांहांअल देखतों केअयोंह। तांहांअ तो ईया मांहांअल बी मोअता वाचावी नांय सेकतो का?”
लाझारोसुल ईसु जीवतो केअहे!
38 ईसु फाचो सोताअ मोनु-मोनाम खुब दुखी वीयो। एंहकींअ तो कोबीरे आवी पोच्यो। कोबीर ता डोगुअ खोळकाम खोरवी काडली गुफा आथी। तीयाहां तीयाअ मुवालों एक मोडा ढोगळाकींअ बुजी देदलों। 39 ईसुंय तींहींर्याअ लोकाहांन आख्यों, “ढोगळो होरकावी ला!” मोय गेहला मांहांअ बोंअहीं मारथा ता ढोगळो होरकावांअ दांअ नांय मागत्ली। तीयुंय आख्यों, “मालीख, तीयाल डाटीन चार दीह वेअताह। तीयाअ लीदे, आमी ता तीयाअ मुरदों गुंदाय उठ्यों वीअ!” 40 तांहांअ ईसुंय तीयुल आख्यों, “मांयुं तुल आखलों, जो तुं मांअपेअ वीसवास राखोह ता, पोरमेहेर कोतोअ मोडो हाय तों तुं हीअहो। तों तुं वीहराय गीयी का?”
41 तांहांअ तीयाहां तो ढोगळो होरकावी लेदो। हातींअ ईसुंय जुगीअ वेल हेअयों आने आख्यों, “मांअ पोरमेहेर बाहका, मांयुं ईयु बाबोताम तुल ओरुज केअयीह ते तुं उनाअयोह। तीयाअ लीदे आंय तोअ आभार मानुंह। 42 तुं कायोम मांअ ओरुज उनाअहो तों आंय जांअहुंज, पेन मोनु-मोनाम ओरुज क्युंव तीयाअ केअता, ईंहीं उबी रेहला लोकाहांअ खातुर मांयुं मोडा आवाजे ईं आख्योंह, ईयाअ खातुर का तुंयुंज मांन मोकल्योह, तों तें माने।” 43 एंहकींअ आखीन हातींअ, ईसुंय जोरपेअ बोंबलीन आख्यों, “ओ लाझारोस, बारे नींगी आव!” 44 तांहांअ मोय गेहलों तों मांहुंअ जीवतों वीईन कोबीरामेनेअ बारे नींगी आलों। मुरदाअरी वेटालतेंह तें पोतळें आजी तीयाअ आथुंअरी आने पागाहांअरी वेटाललेंज आथें। आने मुरदाअ मुंयांअरी बांदतेंह तों पोतळों बी आजी तीयाअ मुंयांअरी बांदलोंज आथों। हातींअ ईसुंय तींहींर्याअ लोकाहांन आख्यों, “ईयाअरी वेटाललें पोतळें सोळी टाकीन तीयाल चालांअ दा!”
ईसुल माय टाकांअ कावोतरों
(माथी २६:१-५; मार्क १४:१-२; लुक २२:१-२)
45 मारीयोमाल मीलांअ आललें तीया येहुदी लोकाहांमेनेअ घोणाहां ईसुंय जों केअलों तों देख्यों, आने तीयाअ पोरीणामे, तीयाहां वीसवास केअयो का ईसुज ख्रीस्त हाय। 46 पेन तीयाहांमेनेअ थोळाक ता फोरीसीहींअहीं गीया आने ईसुंय जों केअलों तों तीयाहांन आख्यों। 47 मोंजे, मोडा पुंजाराहां आने तीया फोरीसीहीं, येहुदी पोंचाअ बादा लोकाहांन टोलव्या। ते एक-बीहराल आखत्ला, “ईया मांहांअ बाबोताम आपुंह काय केअजी? तों ता खुब चोमोत्कार केअहे! 48 जो आपुंह तीयाल एंहकींअज केरांअ दीहुं ता, बादें मांहेंअ तीयाल ख्रीस्तज मानीन तीयाल होकीकोतुम सोताअ राजा बोंणावी दीअ। हातींअ ता, रोम सारकाराअ सोयनीक आवीन आपुअ मोंदीराल तोळी पाळीअ आने आपुअ आखा ईसरायेल देसाअ नास कीअ!”
येहुदी आगेवान ईसुल माय टाकांअ नोक्की केअताह
49 तीया पोंचाअ लोकाहांम कायफा नांवांअ मांहुंअ बी आथों। कायफा तीया वोरसाअ मोडांम-मोडो पुंजारो आथो। तीयांय तीयाहांन आख्यों, “तुमां ता, जाणेका तुमां काय बी नांय जांअता वीअ, एंहड्या गोठ्या केअताह! 50 तुमां नांह होमजुअता का, रोम सारकाराअ लोक आपुअ बादा येहुदी लोकाहांन माय टाके तीयाअ केअता, लोकाहांअ खातुर एक मांहुंअ मोय, तों आपुअ खातुर हारों हाय।” 51 तीयांय एंहकींअ सोताअ वीचारुकींअ नांह आख्यों। पेन, तो तीया वोरसाअ मोडांम-मोडो पुंजारो आथो तीयाअ लीदे, तो भोवीसवाणी केअत्लो का, ईसु आखा येहुदी लोकाहांअ खातुर मोय। 52 तो एंहकींअ बी भोवीसवाणी केअत्लो का, बीहरा देसाहांम रेनारा बादा लोकाहांअ खातुर बी तो मोय, का जे पोरमेहेराअ लोक बोंणीअ। आने एंहकींअ कीईन ते एकुज टोलाअ वेअ तेंहडों तीयाहांन तो एक-बीहराअरी जोळे। 53 कायफाअ ईयु गोठीअ लीदे, तीदीहनेअ येहुदी आगेवान ईसुल माय टाकांअ योज्ना केरांअ टेक्या।
54 तीयु वोखतनेअ ईसु येहुदी लोकाहांम जाहेर रीते नांय फीरत्लो। पेन आमांअ तीयाअ चेलाहांअरी तो येरुसालेम सोळीन उजाळ वीस्ताराअ पाहल्याअ भागाम एफरा नांवांअ गांवांम गीयो। आने थोळाक वोखत लोगुंअ आमां तींहीं रीया।
55 येहुदी लोकाहांअ पास्का तेहवाराअ वोखत एकदोम पाही आथो तांहांअ, देसाअ बीहरा भागाहांमेनेअ खुब येहुदी लोक येरुसालेम गीया। पास्का तेहवारुम ते भाग लीअ सेके तीयाअ खातुर ते सोताल चोखलावांअ वीदी केरावांअ खातुर तींहीं गीया। 56-57 येहुदी मोडा पुंजाराहां आने फोरीसीहीं एंहडो हुकोम बार पाळलो का, ईसु कांहीं हाय तों केडाल बी खोबुर पोळे ता, तों मांहुंअ तीयाअ तीयाहांन खोबुर दे, ईयाअ खातुर का ते ईसुल तीअ सेके। मोंजे, लोक जांणांअ मागत्ला का, कादास ईसु तेहवारुम आवांअ हींमोत केअहे का नांह। आने ते ईसुल होदत्ला। मोंदीराअ चोवठाम उबी रीईन ते एक-बीहराल आखत्ला, “तुमनेंह केंहकींअ लागेह? तो तेहवारुम नांयज आवे का?”