6
पांच हाजार केअता वादारे लोकाहांन ईसु मांडो खावावेह
(माथी १४:१३-२१; मार्क ६:३०-४४; लुक ९:१०-१७)
1 थोळाक वोखत हातींअ, येहुदी लोकाहांअ पास्का तेहवार पाही आथो तांहांअ, ईसु आने आमां तीयाअ चेला उळीम गालील तालावाअ तीयु तोळी गीया। ते तालाव ‘तीबेरीया तालाव’ एंहकींअ बी आखाअहे। 2 तांहांअ लोकाहांअ एक मोडो टोलो तीयाअ फाचलांअ जाहलो। काहाका, आजार्यें लोकाहांन हारा कीईन ईसुंय केअला चोमोत्कार तीयाहां हेअला। 3 ईसु एक डोगीअपेअ चोळीन आमांअ तीयाअ चेलाहांअरी बोठो। 4 तांहांअ ईसुंय उसावी हेअयों ता मांहांहांअ एक मोडो टोलो तीयाअ वेल आवत्लो। 5 तांहांअ तीयांय फीलीपुल फुच्यों, “ईया बादा मांहांहांन खावावांअ मांडो कांहींनेअ वेचाअतो लेजी?” 6 ईसुंय फीलीपुल एंहकींअ ईयाअ खातुर फुच्यों, तो ईया बादाहांन खावावी सेकेह एंहडो फीलीप तीयापेअ वीसवास केअहे का नांह। काहाका, तो सोते जों केरांअ आथो तों, ईसु पेअलांअनेअज जांअत्लो। 7 तांहांअ फीलीपुंह तीयाल जोवाब देदो, “एक मांहुंअ आंठ मोयना मोजरी कीईन कामावे ओताअ पोयसा * जो आपुंहपेअ वेअ तेबी ईया बादा मांहांहांन थोळों-थोळों पुगी रे ओतोअ मांडो बी नांय आवे!” 8 तांहांअ आमांअ चेलाहांमेर्योअ एक चेलो आने सीमोन पीतोराअ पावुह आंदरीयांह ईसुल आख्यों, 9 “ईंहीं एक पोयरो हाय। तीयापेअ जोवुअ पांच मांडा आने बेन पुजलें मासें हाय। पेन ते ओताअ बादा लोकाहांन नांय पुगे!” 10 तांहांअ ईसुंय तीयाअ चेलाहांन आख्यों, “मांहांहांन बोहावी दा।” तींहीं खुब चारो उगलो, मोंजे, बादें मांहेंअ तीया चारापेअ बोही गीयें। तींहीं बोठला लोकाहांम बाया आने पोयराहांअ सीवाय लोगभोग पांच हाजार आदमी आथा। 11 ईसुंय मांडा ने मासें लीईन पोरमेहेराअ आभार मान्यो। हातींअ तीयांय तें आमनेंह देदें आने आमां तें तींहीं बोठला बादा लोकाहांन वाटी देदें। बादाहां तारायन खादों। 12 तीयाहां बादाहां तारायन खादों तांहांअ, ईसुंय आमनेंह तीयाअ चेलाहांन आख्यों, “वादला कुटका बादा टोलवा। एक कुटकाल बी बीगळांअ मां देता!” 13 मोंजे, जोवुअ पांच मांडांहमनेअ बादाहां खायन वादला कुटका आमां टोलव्या। तीया कुटकाहांकींअ आमां बारा सीबलें पोअयें!
14 तींहीं आथें तें मांहेंअ ईसुंय केअलो तो चोमोत्कार देखीन आखांअ टेक्यें का, “ईया दुन्याम आवनारो आथो तो पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारो नोक्कीज ओज हाय!” 15 मोंजे, तें मांहेंअ आवीन तीयाल जोबोरजोस्ती राजा बोंणावांअ तीअ जानारें हाय एंहकींअ ईसुल खोबुर पोळी तीयाअ लीदे, तो फाचो तीयाहांन सोळीन एखलोज डोगींहपेअ जातो रीयो।
ईसु पांअयांपेअ चालेह
(माथी १४:२२-३३; मार्क ६:४५-५२)
16 वाअतों पोळ्यों तांहांअ, आमां चेला ता डोगीअपनेअ उतीन गालील तालावाअ तोळी गीया। 17 आंदारों पोळी गेहलों आने ईसु तांव लोगुंअ आमांअहीं नांह आलो तांहांअ, आमां चेला एक उळीम बोहीन तालावाअ तीयु तोळी-तोळी कापेरनाहुम सेहेराअ वेल जांअ नींग्या। 18 खुब वारों लागांअ टेक्यों। तीयाअ लीदे, तालावाम उचें-उचें चुवें उबलांअ टेक्यें। 19 आमां लोगभोग तीन-चार मायल उळी चालवी गीया। तांहांअ ईसुल उळीअ पाही पांअयांपेअ चालतो-चालतो आवतो देखीन आमनेंह खुब बीख लागी! 20 तांहांअ ईसुंय आमनेंह आख्यों, “बीता मां! ओ ता आंय हाय!” 21 तांहांअ आमां खुस वीईन ईसुल उळीम बोहावी लेदो। आने तुरुतुज ते उळी, आमां जींहीं जांअ नींगला, तीयु तोळी आवी पोची!
ईसुंय खावावला ते लोक तीयाल होदताह
22 बीहरे दीह बी, तालावाअ तोळी आथा तीया लोकाहांअ टोलो गुचवाअया केअत्लो। तीयाहांन खोबुर आथी का, हाकाल तालावाम ता एकुज उळी आथी आने तीयु उळीम आमां चेला एखलाज गेहला। तीयाहांन ईं बी खोबुर आथी का, ईसु आमांअरी नांह आलो। 23 तांहांअ थोळाक लोक तीबेरीया सेहेरामेनेअ उळीहींम तींहीं आला। टोलामेर्याअ थोळाक लोकाहांन तींहींनेअ फाचा तीबेरीया लीअ जांअ ते आस्या राखत्ला। जीयु जागे मालीख ईसुंय पोरमेहेराअ आभार मानीन मांडो वादावी देदलो आने हातींअ लोकाहीं तो खादलो, तीया जागाअ पाही ते आवी पोच्या। 24 टोलामेर्याअ लोकाहांन खोबुर पोळी का तींहीं ईसु बी नांह ने आमां चेला बी नांह तांहांअ, ते तीयु उळीहींम बोहीन ईसुल होदता-होदता कापेरनाहुम आला।
लोकाहांन जीवावनारो मांडो
25 तालावाअ तीयु तोळी कापेरनाहुमाम तीयाहां ईसुल होदी काडयो तांहांअ, तीया लोकाहीं तीयाल फुच्यों, “गुरुजी, तुं केंहडीवेल आने केंहकींअ ईंहीं आवी गीयो?” 26 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन जोवाब देदो, “आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: तुमां मांन चोमोत्कार केअता देख्यो मोंजे तुमां मांन होदताह एंहडों नांह। पेन उलटों, मांडा तुमां तारायन खादला तीयाअ लीदेज तुमां मांन होदताह। 27 नास वीअ जानारो मांडो मीलवांअ मोर्जी मां राखता! पेन उलटों, कायोमाअ जीवोन देनारो ने नास नांय वीअ जानारो मांडोज मीलवांअ मोर्जी राखा! ओज मांडो मांहांअ पोयरो आंय तुमनेंह देहें। काहाका एंहडों केरांअ पोरमेहेर बाहकांय मांनुंज आदीकार देदोह।”
28 तांहांअ तीया लोकाहीं ईसुल फुच्यों, “आमांअ कामें पोरमेहेराल गोंवें तीयाअ खातुर आमांअ काय केरांअ जोजे?” 29 तांहांअ ईसुंय जोवाब देदो, “पोरमेहेरांय मोकलुअला मांन तुमां माना ईंज, पोरमेहेराल गोंवें तों काम हाय।” 30 तांहांअ तीयाहां तीयाल आख्यों, “हारों तांहांअ तुं केल्लो चोमोत्कार कीअ देखावोह का, आमां तुल मानजी? तुं केल्लो चोमोत्कार कीअ देखावोह? 31 आमांअ आगलाअ डायाहां उजाळाम ‘मान्ना’ नांवांअ मांडो खादलो। तांहांअ मोसेंय जों केअलों तीया बाबोताम पोवीतोर लेखाणाहांम बी एंहकींअ लेखलों हायक्ने?: ‘तीयांय तीयाहांन खांअ खातुर जुगामेनेअ मांडो देदो।’” 32 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “तुमांअ आगलाअ डायाहांन जुगामेनेअ तो मांडो देनारो मोसे नांय आथो। उलटों, तीयाहांन तो देनारो ता मांअ पोरमेहेर बाहकोज आथो। आने तुमनेंह होरगामेनेअ खेरो मांडो देनारो बी तोज हाय। 33 पोरमेहेर देहे तो खेरो मांडो होरगामेनेअ एठाअ उती आलोह, आने तो दुन्याअ लोकाहांन जीवावेह।”
34 ईसु काय आखांअ मागत्लो तों ते नांय होमज्या तीयाअ लीदे, तीयाहां तीयाल आख्यों, “साहेब, ओ मांडो आमनेंह कायोमुज देतो रेजे!” 35 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “तुमनेंह कायोमाअ खातुर जीवावनारो * आंयज हाय। मांअहीं आवीन मांअपेअ वीसवास राखनाराहांन कोय वोखत बी काय बी हाकळी नांय पोळीअ। * 36 मांयुं तुमनेंह पेअलांअ बी आखलों, तुमां मांन देख्योह तेबी तुमां मांअपेअ वीसवास नांह केअयो। 37 पोरमेहेर बाहको जीयाहांन मांन होपेह, तें बादें मांअहीं आवीअ, आने मांअहीं जोंबी आवेह तीयाल आंय कोय वोखत बी काडी नांयज टाकुं। 38 मांअ मोर्जीम जों आवेह तों केरांअ * आंय होरगामेनेअ नांह आलो। पेन उलटों, मांन मोकलुअनारा पोरमेहेर बाहकाअ मोर्जीम जों आवेह तों केरांअज * आंय आलोह। 39 मांन मोकलुअनाराअ मोर्जी एंहडी हाय का, तीयांय मांन होपला मांहांहांमेनेअ एक मांहांअल बी आंय गोमावी नांय द्युंव, पेन सेल्ला दीह आंय तीयाहांन बादाहांन फाचें जीवतें क्युंव। 40 पोयराल, मोंजे, मांन हीईन मांअपेअ वीसवास केअनारें बादें मांहेंअ कायोम जीवे एंहडी मांअ पोरमेहेर बाहकाअ मोर्जी हाय। आंय बी सेल्ले दीह तीयाहांन फाचें जीवतें केअहें।”
41 येहुदी आगेवान ईसुअ बाबोताम टुटणांअ टेक्या। काहाका, ईसुंय आखलों का तो खेरा मांडाअ होच हाय * ने तो होरगामेनेअ उती आलोह। 42 ते आखत्ला, “ओ आदमी ता योसेफाअ पोयरो ईसु हाय। आपुंह तीयाअ याहकी-बाहकाअ बेनुंअ नांवें जांअताह। तांहांअ ‘आंय होरगामेनेअ आलोह’ एंहकींअ तो केंहकींअ आखी सेकेह?” 43 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन जोवाब देदो, “मांयुं आमी जों आख्यों तीया बाबोताम माजाअ-माज टुटणांअ बोंद केरा! 44 जीयाहांन मांअ पोरमेहेर बाहको मांअहीं मोकलेह तें ओतेंअज मांअपेअ वीसवास कीअ। तीयाहांअ सीवायाअ बीहरें केडें बी कायोम टीकनारों जीवोन मीलवांअ मांअहीं आवी नांह सेकतें। आने जें मांअहीं आवतेंह तीयाहांन आंय सेल्ले दीह फाचें जीवतें केअहें। 45 मांअपेअ जें वीसवास कीअ तीयाहांअ बादाहांअ बाबोताम पोरमेहेराअ गोठ जाहेर केअनारांय लेख्योंह का, ‘पोरमेहेर तीयाहांन हीकवीअ।’ मांअ पोरमेहेर बाहको जों आखेह तों उनाअनारों आने तीयापेनेअ हीकनारों दोरेक मांहुंअ मांअहीं आवेह। 46 आंय पोरमेहेराअहींनेअ आलोह। आने मांयुं एखलांहज मांअ पोरमेहेर बाहकाल देख्योह। बीहरा केडांय बी तीयाल नांह देख्यो। 47 आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: मांअपेअ वीसवास केअनारों दोरेक मांहुंअ कायोम जीवेह। 48 लोकाहांन कायोमाअ खातुर जीवावनारो आंयज हाय। * 49 तुमांअ आगलाअ डायाहां उजाळाम होरगामेनेअ पोळलो ‘मान्ना’ मांडो खादलो तेबी फाचलांअ नेअ ता तें मोय गेहलें। 50 पेन जीया मांडाअ बाबोताम आंय आखुंह तो ता, एंहडो मांडो हाय का जो होरगामेनेअ उती आलोह। आने तो मांडो खानारें मांहेंअ कायोम जीवीअ। * 51 मांहांहांन जीवावांअ खातुर होरगामेनेअ जो उती आलोह तो ता आंयज हाय। मांहांहांन आंय जों देहें तों जो तें लीअ ता, तें कायोम जीवीअ। तीयाहांन आंय जों देहें तों ता मांअ माह हाय का जों दुन्याअ बादा लोकाहांन आंय देनारो हाय, ईयाअ खातुर का तीयाहांन जीवोन मीले।”
52 तांहांअ ते येहुदी आगेवान तीयां-तीयाहांअ चारचा केरांअ टेक्या। तीयाहां आख्यों का, “ईं मांहुंअ सोताअ माह आपनेंह खांअ दे एंहडों ता बोंणेज नांय।” 53 मोंजे, ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: मांहांअ पोयराअ मोंजे मांअ माह तुमां नांय खा ने मांअ रोगुत नांय पीया ता, तुमां कायोम नांय जीवाह। 54 जें मांअ माह खातेंह ने मांअ रोगुत पीतेंह, तें कायोम जीवीअ। आने सेल्ले दीह आंय तीयाहांन फाचें जीवतें केअहें। 55 काहाका, मांअ माहज खेरो मांडो हाय, ने मांअ रोगुतुज खेरों पीणों हाय। 56 जें मांअ माह खातेंह ने मांअ रोगुत पीतेंह, तें मांअरी जोळायन रीअ आने आंय बी तीयाहांअरी जोळायन रेहें। 57 जीवता-जागता पोरमेहेर बाहकांय ज मांन मोकल्योह, आने आंय जीवतो रीयोह। काहाका तीयांयज मांन जीवतो राख्योह। तेंहकींअज कीईन जें मांअ माह खातेंह, तें बी कायोमाअ खातुर जीवीअ। 58 जो मांडो होरगामेनेअ उती आलोह तीया बाबोतामुज आंय आखुंह। आपुअ आगला डायाहां ‘मान्ना’ मांडो खादलो तेबी फाचलांअ नेअ तें मोय गेहलें। पेन जें मांहेंअ ओ मांडो खातेंह, तें कायोम जीवीअ।” 59 कापेरनाहुम सेहरुमेर्याअ येहुदीहींअ भोकती केरांअ कोअमें ईसु लोकाहांन बोद देहलो तांहांअ, तीयांय ए गोठ्या आख्या।
ईसुअ खुब चेला तीयाल सोळी देताह
60 ईसुअ ते गोठ उनायन तीयाअ चेलाहांमेर्याअ खुब लोकाहीं आख्यों, “तो जो बोद देहे तो मानांअ ओगरो हाय।” 61 तीयाअ चेला तीया बाबोताम बोळ-बोळ केअताह तों ईसु जांय गीयो। मोंजे तीयांय तीयाहांन आख्यों, “ए बाबोत तुमनेंह हारी नांह लागती तीयाअ मांन दुख वेअहे। 62 मांहांअ पोयराल, मोंजे मांन, आंय पेअलांअ जींहीं आथो तींहीं फाचो जाता जो तुमां हेरा ता तुमनेंह केंहडों लागीअ? 63 लोकाहांन कायोमाअ जीवोन देनारो ता पोरमेहेराअ आत्मा हाय। तीयाहांन जीवावांअ मांहांहांअ मेहनोत्या काय बी कामुज नांह लागत्या। जे गोठ मांयुं तुमनेंह आखीह, ते तुमनेंह खेरों जीवोन देहे। 64 तेबी तुमांअमेर्याअ थोळाक लोक मांअ गोठ नांह मानता।” ईसुंय एंहकींअ आख्यों काहाका, तीयांय सोताअ सेवा चालु केअयी तेहेअनेअ तो जांअत्लो का, तीयाहांमेर्याअ केडा-केडा तीयाअ गोठ नांय मानीअ। आने तीयाल केडों तेरावीअ, तों बी ईसु जांअत्लो।
65 हातींअ सोताअ गोठ चालु राखता तीयांय आख्यों, “मोंजेज मांयुं तुमनेंह आखलों, जीयाहांन मांअ पोरमेहेर बाहको मांअपेअ वीसवास केरावेह तेंज मांअहीं आवीअ।”
66 तेहेअनेअ तीयाअ चेलाहांमेर्याअ घोणाहां तीयाल सोळी देदो आने तीयाअरी नांय गीया। 67 तीयाअ लीदे तीयांय आमनेंह तीयाअ बारा चेलाहांन फुच्यों, “तुमां बी मांन सोळीन जाता रांअ मागताह का?” 68 तांहांअ सीमोन पीतोरांय तीयाल जोवाब देदो, “नांह मालीख! काहाका, आमां तुल सोळीन जाजी ता, तोअ होच बीहरों एक बी मांहुंअ नांह का जीयाअहीं आमां जाय सेकजी! कायोम जीवांअ बाबोताअ गोठ ता एखला तोअपेअज हाय! 69 आमनेंह वीसवास बोठोह आने आमां नोक्कीज जांय गीयाह का, पोरमेहेराअहींनेअ आलोह तो पोवीतोर जांअ तुंज हाय!” 70 तांहांअ ईसुंय आमनेंह चेलाहांन जोवाब देदो, “तुमनेंह बारु-बार चेलाहांन मांयुं पोसोंद केअलाक्ने? तेबी, तुमाहांमेर्योअ एक जांअ, सेतान तीयापेअ जों केरावांअ मागेह तों केरांअ, तीयाअ आथाम पोळी गीयोह।” 71 केरीयोत गांवांअ सीमोनुअ पोयरा येहुदाअ बाबोतामुज ईसु एंहकींअ आखत्लो। येहुदा आमांअ बारु चेलाहांमेर्योअज आथो तेबी, तो ईसुल तेरावी देनारो आथो।