10
आदमी सोताअ कोअवालील फारगुती देहे तीया बाबोताम
(माथी १९:१-१२; लुक १६:१८)
1 ईसु कापेरनाहुम सेहेर सोळीन नींग्यो आने येहुदीया जील्लाम रीईन योरदान खाडीअ तीयु तोळी पोच्यु। खुब लोक तीयाअहीं टोलो वोल्या तांहांअ तीयांय सोताअ रीता पोरमाणे तीयाहांन फाचो बोद देदो। 2 तांहांअ थोळाक फोरीसी तीयाअ पारखों केरांअ तीयाअहीं आला। तीयाहां तीयाल फुच्यों, “आपुअ नीयोमा पोरमाणे सोताअ कोअवालील फारगुती दांअ आदमील सुट हाय का?”
3 ईसुंय तीयाहांन जोवाब देता फुच्यों, “ तीया बाबोताम मोसेंय तुमनेंह काय हुकोम केअयोह?”
4 तीयाहां जोवाब देदो, “मोसेंय एंहडी सुट देदीह का, आदमी सोताअ कोअवालील फारगुतीअ सेर्टी लेखी दीईन तीयुल काडी थोवे।”
5 ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “तुमां टीणी रीईन सोताअ मोर्जी पोरमाणे वोरतांअ मागताह तीयाअज लीदे मोसेंय तुमनेंह एंहडो नीयोम लेखी देदोह। 6 पेन पोरमेहेरांय दुन्या बोंणावी तांहांअ ‘तीयांय आदमी ने बाय बोंणाव्यें। 7 तीयाअज लीदे, आदमी सोताअ याहकी-बाहकाल सोळीन सोताअ कोअवालीअरी जोळाअलो रीअ। 8 आने तें बेनुं एक सोरीलाअ बोंणी जाय’। मोंजे आमी तें बेन नांह, पेन एक हाय। 9 तीयाअ लीदे, पोरमेहेरांय जीयाहांन जोळ्येंह तीयाहांन कोय मांहांअ जुदें पाळांअ नांय जोजे।”
10 ईसु ने तीयाअ चेला कोअमें एखला पोळ्या तांहांअ, चेलाहां फाचों तीया बाबोताम तीयाल फुच्यों। 11 तीयांय तीयाहांन आख्यों, “सोताअ कोअवालील फारगुती दीईन बीहरी बायुल राखनारो आदमी a सोताअ कोअवालीअ वीरुद सीनालों केअहे; 12 एंहकींअज कीईन, सोताअ कोअवालापेअ फारगुती लीईन b बीहरा आदमील रेनारी बाय c बी सीनालों केअहे।”
ईसु हानांअ पोयराहांन आसीरवाद देहे
(माथी १९:१३-१५; लुक १८:१५-१७)
13 थोळाक लोक हानांअ पोयराहांन ईसुअहीं लाला, ईयाअ खातुर का तो तीयाहांन आथलीन आसीरवाद दे। d पेन चेलाहां तीया लोकाहांन ठोपको देदो। 14 तों देखीन ईसुल रोग चोळी आने तीयांय चेलाहांन आख्यों, “हानांअ पोयराहांन मांअहीं आवांअ दा! तीयाहांन ओटकावता मां! काहाका, ईयाहांअ होच जें हाय तेंज पोरमेहेराअ राज्याअ ओनुभोव कीअ। 15 आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: जोंबी हानाअ पोयराअ होच पोरमेहेराअ राज सीकारतों नांह, तों तींहमे कीदीह बी जाय सेके नांय।” 16 हातींअ ईसुंय पोयराहांन कोंवाट्यें आने तीयाहांपेअ सोताअ आथ थोवीन तीयाहांन आसीरवाद देदो।
मालदार जुवान
(माथी १९:१६-३०; लुक १८:१८-३०)
17 ईसु फाचो तीयाअ चेलाहांअरी जांअ नींगत्लो तांहांअ, एक मांहुंअ दोवळुअतों-दोवळुअतों तीयाअहीं आलों। आने तीयांय ईसुअ आगलांअ गुठोणे पोळीन तीयाल फुच्यों, “हारा गुरुजी, कायोमाअ जीवोन मीलवांअ खातुर मांअ काय केरांअ जोजे?” 18 ईसुंय तीयाल आख्यों, “तुं मांन हारो काहा आखोह? एखला पोरमेहेराअ सीवाय बीहरों केडों बी हारों नांह। 19 ‘खुन कीअहो मां’, ‘सीनालों कीअहो मां’, ‘चोरी कीअहो मां’, ‘झुटी साक्सी पुरोह मां’, ‘ठोगोह मां’, ‘तोअ याहकी-बाहकाल मान दे’ एंहडा नीयोम ता तुं जांअहोजक्ने?”
20 तीया मांहांय जोवाब देदो, “गुरुजी! ए बादा नीयोम ता आंय हानांअपेनेअ पालतो आलोह।”
21 ईसुंय मायालु रीते तीयाल हीईन आख्यों, “तोअ एक बाबोतीअ जोरुल हाय। जायन तोअ बादों वेची दे आने तीयाअ जे पोयसा उबजे ते गोरीबाहांन दीअ दे। तांहांअ तुल होरगाम खोजानो मीलीअ। हातींअ आवीन मांअ चेलो बोंण।” e 22 ए गोठ उनायन तीया मांहांअ मुंय उती गीयों आने तों दुखी वीईन जातों रीयों। काहाका, तों खुब मालदार आथों।
23 ईसुंय चारुअ वेल्याअ लोकाहांपेअ नोजुर टाकीन सोताअ चेलाहांन आख्यों, “मालदार मांहेंअ पोरमेहेराअ राज्याअ ओनुभोव केअ तों कोतोंअ ओगरों हाय!” 24 ए गोठ उनायन चेला कांहवायज रीया। पेन ईसुंय तीयाहांन फाचों आख्यों, “मांअ दोसदारुहुं, f पोरमेहेराअ राज्याअ ओनुभोव केरुलोंअ तों कोतोंअ ओगरों हाय! 25 मालदार मांहुंअ पोरमेहेरुअ राज्याअ ओनुभोव केअ तीयाअ केअता उटळों हुयुअ नाकलामेनेअ वीहे तों वादारे हेल्लों हाय।” 26 ईयु गोठीअ लीदे चेलाहांन खुब नोवाय लागी आने तीयाहां एक-बीहराल आख्यों, “एंहडों वीअ ता, केडों वाचाय सेके?” 27 ईसु तीयाहांअहें हीईज रीईन आख्यों, “मांहांअ खातुर ता तों बोंणी नांय सेके! पेन पोरमेहेराअ खातुर ता बादोंज बोंणी सेकेह!” 28 तांहांअ पीतोर आखी उठ्यो, “हेअ! आमां ता बादों सोळी दीईन तोअ चेला बोंण्याह।” g 29 तांहांअ ईसुंय जोवाब देदो, “आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: जीयांय बी मांअ खातुर आने हारी गोठीअ खातुर कोअ-बाअ का पावुह का बोंअयांह का याहकी का बाहको का पोयरें का खेतें सोळी देदेंह, 30 तीयाल आमीर्योअ जोमानाम होव गोणे कोएं-बाएं, पावुह, बोंअयांह, याहक्या, पोयरें, खेतें, आने आरी-आरी सोतावण्या बी मीलीअ; आने आवनारा जोमानाम कायोमाअ जीवोन मीलीअ। 31 पेन आरदाह जे सोताल मोडा गोंअताह, ते ना जेंहडा बोंणीअ, आने आरदाह जे सोताल ना जेंहडा गोंअताह, ते मोडा बोंणीअ।” h
ईसु सोताअ मोताअ ने जीवतो वेरांअ बाबोताम तीजी वोखत आखेह
(माथी २०:१७-१९; लुक १८:३१-३४)
32 ईसु आने तीयाअ चेला येरुसालेमाअ वाटे जाहला। ईसु चेलाहांअ आगाळी चालत्लो। चेलाहांन आघात लाग्यो; तीयाहांअ फाचलांअ जानारा लोकाहांन बीख लागी। ईसु बारा चेलाहांन एकीवेल हादी जायन तीयाल जों वेअनारों हाय तीया बाबोताम तीयाहांन फाचो आखांअ टेक्यो। 33 तीयांय आख्यों, “हेरा! आपुंह येरुसालेम जाताह। तींहीं मांहांअ पोयराल, मोंजे मांन मोडा पुंजाराहांअ आने नीयोम हीकवुअनाराहांअ आथाम होपी देवाय। ते मांन मोताअ सीक्सा दीअ; हातींअ ते मांन रोम सारकाराअ ओमोलदाराहांअ आथुम होपी दीअ। 34 ते लोक मांअ मोस्कुरी कीअ, मांअपेअ थुपीअ, मांन चापकाहांअ मार ठोकीअ आने मांन माय टाकीअ। पेन तीन दीह हातींअ आंय फाचो जीवतो उठेंह!”
याकोब आने योहानाअ कालावाला
(माथी २०:२०-२८)
35 वाटे झेब्दीअ पोयरो याकोब आने योहान ईसुअहीं आला। तीयाहां तीयाल आख्यों, “गुरुजी, तुं आमांअ एक मागणी पुरी क्योव एंहडी आमांअ मोर्जी हाय।” 36 ईसुंय तीयाहांन फुच्यों, “आंय तुमांअ खातुर काय क्युंव एंहडी तुमांअ मोर्जी हाय?” 37 तीयाहां तीयाल आख्यों, “तुं खुब मोडायाकींअ राज कीअहो तांहांअ, आमांहमनेअ एकाल तोअ हुदा आथा वेल आने बीहराल उल्टा आथा वेल बोंहांअ देजे।” 38 पेन ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “तुमां काय मागताह तों तुमां नांह होमजुअता। जें दुखें आंय वेठनारो हाय, तें तुमां वेठी सेकताह का? लोक मांन जेंहकींअ माय टाकीअ तेंहकींअ ते तुमनेंह माय टाके ता तों तुमां वेठी सेकाह का?” i 39 तीयाहां जोवाब देदो, “आंह, आमां तेंहकींअ कीअ सेकताह!” ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “जें दुखें आंय वेठांअ हाय तें तुमां बी वेठाह, आने लोक मांन जेंहकींअ माय टाकीअ तेंहकींअ ते तुमनेंह माय टाके तों बी तुमां वेठाह खेरा। 40 पेन मांअ हुदा आथा वेल का उल्टा आथा वेल केडों बोहीअ तों नोक्की केरांअ काम मांअ नांह। तों ता पोरमेहेरांय जीयाहांअ खातुर ते जागा तीयार केअयाह तीयाहांनुंज तो दीअ।”
41 याकोबांय आने योहानांय ईसुपेअ जे मागणी केअली तीया बाबोताम उनाईन बीहरा दोह चेलाहांन तीयाहांपेअ रोग चोळी। 42 तांहांअ ईसुंय बादा चेलाहांन सोताअहीं हादीन आख्यों, “तुमां जांअताह का, येहुदी नांह तीयाहांपेअ राज केअनाराहांन सोते ताकोतावाला हाय तों देखावांअ मोजया आवेह, आने ओमोलदाराहांन बीहराहांन हुकोम केरांअ मोजया आवेह। 43 पेन तुमाहांम एंहडों वेरांअ नांय जोजे। जो तुमाहांमेनेअ केडों बी आगेवान बोंणांअ मागे ता, तीयाअ बीहराहांअ सेवोक बोंणांअ जोजे! 44 आने जो तुमाहांमेनेअ केडों बी बादाहांअ केअता मोडों बोंणांअ मोर्जी राखे, तीयाअ बादाहांअ सेवा-चाकरी केरांअ j जोजे। 45 काहाका, मांहांअ पोयरो मोंजे आंय सेवा केरावांअ नांह, पेन सेवा केरांअ आने खुब लोकाहांअ सुटकाकाराअ कींमोतु तोरीके मांअ जीव दांअ आलोह।”
आंदलो बारतीमाय देखतो वेअहे
(माथी २०:२९-३४; लुक १८:३५-४३)
46 ईसु ने चेला येरीखो सेहेराम आवी पोच्या। ते खुब लोकाहांअरी येरीखोनेअ नींगत्ला तांहांअ, तीमायाअ पोयरो आंदलो बारतीमाय भीक मागता बोठलो। 47 वाटे जानारो नाझारेथावालो ईसु हाय एंहकींअ तीयाल खोबोर पोळी तांहांअ, तो बोंबलो टेक्यो, “दावीदाअ वोसुलामेर्याअ ईसु, मांअपेअ दाया केअ!”
48 खुब लोकाहीं तीयाल खीजवायन ठाको रांअ आख्यों। पेन तो ता पेअलांअ केअता बी वादारे जोरपेअ बोंबली उठ्यो, “दावीदाअ वोसुलामेर्याअ ईसु, मांअपेअ दाया केअ!”
49 तांहांअ ईसु उबी रीईन आख्यों, “तीयाल हादी लावा।” तांहांअ लोकाहीं तीया आंदला मांहांअल हादीन आख्यों, “हींमोत राखीन उठ; ईसु तुल हादेह।”
50 तांहांअ बारतीमायांह सोताअ झोब्बो फेकी देदो, तो कुदीन उठ्यो आने ईसुअहीं आलो।
51 ईसुंय तीयाल फुच्यों, “आंय तोअ खातुर काय क्युंव एंहडी तोअ मोर्जी हाय?” तांहांअ आंदला मांहांय तीयाल आख्यों, “गुरुजी, मांअ देखतो वेरांअ हाय।”
52 ईसुंय तीयाल आख्यों, “जो, तोअ वीसवासाअ लीदे तुं हारो वीयोह।” तांहांअ तुरुतुज तो देखतो वीअ गीयो, आने तो वाटे ईसुअरी गीयो।