9
1 तीयांय ईं बी आख्यों, “आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: ईंहीं हाय तीयाहांमेर्याअ थोळाक एंहडा हाय का जे पोरमेहेराल ताकोताकींअ राज केअता नांय हेए तांव लोगुंअ मोअनारा नांह।”
ईसुअ रुप बोदलाअहे
(माथी १७:१-१३; लुक ९:२८-३६)
2 सोव दीह हातींअ ईसु सोताअरी पीतोर, याकोब, आने योहानाल लीईन एक उचा डोगाअपेअ गीयो। तींहीं ते एखला आथा तांहांअ, तीयाहांअ देखताज ईसुअ रुप बोदलाय गीयों। 3 आने तीयाअ पोतळें चेंण पोळे एंहडें पांडेंअ वीअ गीयें का तेंहडें पांडेंअ ईयु दुन्याम केल्‍लो बी धोबी नांय कीअ सेके। 4 हातींअ मोसे आने एलीया तींहीं पोरगोट वीईन ईसुअरी गोठ्या केरांअ टेक्या। 5 पीतोरांय बोगलाय जायन गोगी पोळ्यो, “गुरुजी, आपुंह ईंहीं हाय तों हारों हाय! आमां तीन मांडवें बोंणावजी: एक तोअ खातुर, एक मोसेअ खातुर आने एक एलीयाअ खातुर!” 6 काय गोगुलोंअ तीयाअ पीतोराल होमुज नांय पोळी। काहाका, चेला खुब काबराय गेहला।
7 हातींअ एक वादलांय आवीन तीयाहांन बुजी देदा, आने वादलामेनेअ पोरमेहेर गोग्यो, “ओ मांअ मेरालो पोयरो हाय; तीयाअ गोठ उनाअजा!” 8 चेलाहां एक्कायुंअज चारु वेल हेअयों तांहांअ तीयाहांअरी ईसु एखलोज आथो, बीहरों केडों बी नांय आथों।
9 ते डोगापेअनेअ उतुअत्‍ला तांहांअ, ईसुंय चेलाहांन हुकोम केअयो, “तुमां तींहीं जोंबी देख्योंह तीया बाबोताम मांहांअ पोयरो, मोंजे आंय मोअलांमेनेअ फाचो जीवतो नांय उठुं तांव लोगुंअ केडाल बी मा आखता!”
10 तीयाअ लीदे, तीयाहां ते गोठ बीहराहांन नांह आखी। पेन ते एक-बीहराअरी चारचा केरांअ टेक्या का, “मोअलांमेनेअ जीवतों उठुलोंअ मोंजे काय ओर्थो वीअ?”
11 तीयाहां ईसुल फुच्यों, “नीयोम हीकवुअनारा एंहकींअ काहा आखताह का ख्रीस्ताअ आवता पेअलांअ एलीयाअ आवांअ जोजे?”
12-13 ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “ए गोठ हाची हाय का, एलीया पेअलांअ आवीन लोकाहांन बादी रीते तीयार केअ। आंय तुमनेंह आखुंह का, एलीया एगुह वार्योअ आवीज गीयोह आने तीयाअ बाबोताम जेंहकींअ लेखलों हाय तेंहकींअ येहुदी आगेवान सोताल फावे तेंहकींअ तीयाअरी वोरत्या। पेन मांहांअ पोयरो, मोंजे आंय खुब दुखें वेठेंह आने लोक मांअ धीक्कार कीअ एंहकींअ मांअ बाबोताम काहा लेखलों हाय?”
पुतळों लागला एक पोयराल ईसु हारो केअहे
(माथी १७:१४-२१; लुक ९:३७-४३)
14 ईसु ने ते तीनुं चेला बीहरा चेलाहांअहीं आला तांहांअ, तींहीं तीयाहां खुब लोकाहांअ टोलो तीया चेलाहांअ चारु वेल टोलवाअलो देख्यो आने नीयोम हीकवुअनारा थोळाकाहांन तीयाहांअरी वाद-वीवाद केअता देख्या। 15 टोलामेर्याअ लोकाहीं ईसुल देख्यो का तुरुतुज तीयाहांन नोवाय लागी आने तीयाहां दोवळी जायन तीयाल सालाम केअयी। 16 तांहांअ ईसुंय तीयाहांन फुच्यों, “तुमां तीयाहांअरी केल्‍ली बाबोताम वाद-वीवाद केअताह?”
17 तोताअपुज टोलामेर्याअ एक मांहांय तीयाल जोवाब देदो, “गुरुजी, आंय मांअ पोयराल तोअहीं लालोह। तीयाल खाराब आत्मा लाग्योह आने तो आत्मा तीयाल गोगता ओटकावी देहे। 18 जांहांअ बी तो आत्मा तीयापेअ हुमलो केअहे तांहांअ तो तीयाल पुंय आसाटी पाळेह, आने पोयराअ मुंयांमेनेअ फेबदें नींगतेंह आने तो सोताअ दात कीकरावेह आने तीयाअ सोरील आकळाय जाहे। मांयुं तोअ चेलाहांन तीया खाराब आत्माल काडांअ कालावाला कोअया, पेन ते तीयाल काडी नांह सेक्या।”
19 ईसुंय तीया लोकाहांन आख्यों, “तुमां केंहडा वीसवासाअ वोगुराअ लोक हाय! मांअ तुमांअरी कोतोअ लोगुंअ रेवुलोंअ पोळीअ? मांअ तुमांअ कोतोअ लोगुंअ वेठुलोंअ पोळीअ? पोयराल मांअहीं लावा!” 20 ते पोयराल ईसुअहीं लाला। ईसुल देखताज खाराब आत्मांय पोयराल मोअळी टाक्यो आने पोयरो पुंय आसाटाय पोळ्यो आने मुंयांमेनेअ फेबदें काडीन उंडलांअ टेक्यो। 21 ईसुंय पोयराअ बाहकाल फुच्यों, “ईयाल केहेअनेअ एंहडों वेअहे?” तीयांय जोवाब देदो, “तो हानोअ आथो तेहेअनेअ। 22 खाराब आत्मांय तीयाल माय टाकांअ खुब वोखत आगीम आने पांअयांम टाकी देदोह। जो तुल बोंणी सेके ता, आमाहांपेअ दाया कीईन आमनेंह मोदोत केअ!”
23 ईसुंय तीयाल आख्यों, “ ‘जो तुल बोंणी सेके ता’, एंहकींअ तुं मा आखतो। काहाका, वीसवास राखनाराअ खातुर बादोंज बोंणी सेकेह।”
24 पोयराअ बाहको तुरुतुज बोंबली उठ्यो, “आंय वीसवास ता राखुंह, पेन तो मोजबुत नांह। मांअ वीसवास मोजबुत बोंणे एंहडों केअ!”
25 ईसुंय खुब लोकाहांन दोवळुअता आवता देख्या तांहांअ तीयांय खाराब आत्माल ठोपको दीईन आख्यों, “लोकाहांन बेरा ने मुका बोंणावनारा आत्मा, आंय तुल हुकोम कीअहुं का, तुं पोयरामेनेअ नींगी जो, आने फाचो कीदीह बी तीयाल मां लागतो!”
26 खाराब आत्मा बोंबलीन पोयराल आचक्या आवावीन तीयामेनेअ नींगी गीयो। पोयरो आल-चाल बी नांय केअत्‍लो। तो मोअलाअ मीलतो वीअ गीयो। तीयाअ लीदे, खुब लोकाहां आख्यों, “तो ता मोय गीयोह”। 27 पेन ईसुंय पोयराअ आथ तीईन तीयाल उठव्यो। तांहांअ तो हारो वीईन उठ्यो।
28 ईसु कोअमें गीयो तांहांअ तीयाअ चेलाहां तीयाल खानग्योम फुच्यों, “आमां तीया खाराब आत्माल काहाल काडी नांय सेक्या?”
29 ईसुंय तीयाहांन आख्यों, “एंहडी जातीअ खाराब आत्माल तुमां पोरमेहेराल ओरुज कीईनुंज a काडी सेका। बीहरा केंहडाकींअ बी नांय।”
ईसु सोताअ मोताअ ने जीवतो वेरांअ बाबोताम बीहरी वोखत आखेह
(माथी १७:२२-२३; लुक ९:४३-४५)
30 तींहींनेअ नींगीन ईसु आने तीयाअ चेला गालील जील्लाम राखीन गीया। ईसुअ एंहडी मोर्जी नांय आथी का, तो तींहीं हाय तीयाअ केडाल बी खोबुर पोळे। 31 काहाका, तो सोताअ चेलाहांन हीकवुअता आखत्लो, “मांहांअ पोयराल, मोंजे मांन बीहरा लोकाहीं अ आथाम होपी देवाय। ते लोक मांन माय टाकीअ। पेन तीन दीह हातींअ, आंय मोअलामेनेअ फाचो जीवतो उठेंह!”
32 पेन तो काय आखत्लो तों, चेला नांय होमज्या। तीया बाबोताम तीयाल फुचांअ बी तीयाहांअ हींमोत नांय चाली।
बादाहांनेअ मोडों केडों?
(माथी १८:१-५; लुक ९:४६-४८)
33 ईसु आने तीयाअ चेला कापेरनाहुम सेहेराम आवी पोच्या। ते कोअमें आथा तांहांअ तीयांय तीयाहांन फुच्यों, “आपुंह वाटे आवत्‍ला तांहांअ तुमां केंहडाअ बाबोताम वाद-वीवाद केअत्‍ला?”
34 पेन तीयाहां तीयाल काय बी जोवाब नांय देदो। काहाका, तीयाहांमेनेअ मोडांम-मोडो केडो हाय तीया बाबोताम ते वाटे एक-बीहराअरी वाद-वीवाद केअत्‍ला। 35 ईसु बोठो आने बारा चेलाहांन पाही हादीन तीयाहांन आख्यों, “जो केल्‍लों बी मांहुंअ बादाहांअ केअता मोडों बोंणांअ मागे ता, तीयाअ सोताल बादाहांअ केअता हानोअ गोंणांअ आने बादाहांअ सेवोक बोंणांअ जोजे।” 36 हातींअ तीयांय एक हानांअ पोयराल लीईन तीयाहांअ नीसमें उबी राख्यों; आने तीयांय तीया पोयराल कोंवाट्यो आने तीयाहांन आख्यों, 37 “जों केडों बी एंहडा हानांअ पोयराल मांअ नांवें आवकारेह, तों मांन आवकारेह। आने जों मांन आवकारेह, तों मांन एखलोज नांय, पेन मांन मोकलुअनाराल बी आवकारेह।”
ईसुअ नांवें चोमोत्कार केरांअ बाबोत
(लुक ९:४९-५०)
38 योहानांय ईसुल आख्यों, “गुरुजी, आमां एक मांहांअल तोअ नांवें पुतळाहांन काडता देख्यों। तों आपुअ आर्योंअ नांह तीयाअ लीदे, आमां तीयाल तेंहकींअ केअता ओटकाव्यों।” 39 पेन ईसुंय सोताअ चेलाहांन आख्यों, “तीयाल ओटकावता मां; काहाका, कोयबी मांहुंअ मांअ नांवें चोमोत्कार कीईन हातींअ तुरुतुज मांअ बाबोताम खाराब गोठ्या नांय आखे। 40 जों आपुअ वीरुद नांह, तों आपुअ आर्योंअज हाय। 41 आंय तुमनेंह नोक्कीज आखुंह: तुमां ख्रीस्ताअ, मोंजे, मांअ चेला हाय तीयाअ लीदे, जो केडों बी तुमनेंह एक गालास पांयज बी दीअ ता, तों तीयाअ बोदलो नोक्कीज मीलवीअ।
बीहराहांन पाप केरावांअ बाबोत
(माथी १८:६-९; लुक १७:१-२)
42 “पेन मांअपेअ वीसवास केअनारा ईया हानाहांमेर्योंअ केडाल बी जो केडों पाप केरावे ता, तीया मांहांअ कोगीम मोडी कोअटीअ पुळो b बांदाय आने तीयाल दोरीयाम फेकी देवाय तों तीयाअ खातुर वादारे हारों हाय। 43-44 तीयाअ लीदे, पाप केरांअ खातुर सोताअ आथ वापरांअ तुल मोन वीअ ता, तुंयुं तो आथ वाडी टाक्यो वीअ तेंहकींअ होमजीन तो आथ वापरुअतोज मां! c तोअ बेन आथ वेअ आने पोरमेहेर तुल कायोम आग बोल्याज केअहे एंहडा नोरकाम टाकी दे तीयाअ केअता, तुं ठुठो बोंणीन कायोमाअ खातुर जीवो तों, तोअ खातुर वादारे हारों हाय। d 45-46 पाप केरांअ खातुर सोताअ पाग वापरांअ तुल मोन वीअ ता, तुंयुं तो पाग वाडी टाक्यो वीअ तेंहकींअ होमजीन तो पाग वापरुअतोज मां। e तोअ बेन पाग वीअ आने पोरमेहेर तुल कायोम आग बोल्याज केअहे एंहडा नोरकाम टाकी दे तीयाअ केअता, तुं खोळ्यो बोंणीन कायोमाअ खातुर जीवो तों, तोअ खातुर वादारे हारों हाय। f 47 पाप केरांअ खातुर सोताअ डोंओं वापरांअ तुल मोन वीअ ता, तुंयुं तो डोंओं काडीन फेकी टाक्यो वीअ तेंहकींअ होमजीन तो डोंओं वापरुअतोज मा! g बेन डोंआंवालो वीईन पोरमेहेर तुल कायोम आग बोल्याज केअहे एंहडा नोरकाम टाकी दे तीयाअ केअता, तुं एक डोंआंवालो वीईन कायोमाअ खातुर जीवो तों, तोअ खातुर वादारे हारों हाय। 48 तीया नोरकाम मांहेंअ कायोमाअ खातुर दुखें भोगवुअतेंह आने तींहींरीअ आग कीदीह बी उलवाअती नांह। h
49 तुमांअ दुखें वोस्‍तुंहमनेअ मोल दुर केअनारी आगीअ होच हाय। तुमांअ दुखें वेठुलोंअ तों भोगाहांन चोखलावांअ खातुर तीयाहांपेअ टाकाअनारा खाराअ होच हाय। i 50 खारों ता कामाम आवे एंहडों हाय। पेन तों फोस्‍कों वीअ जाय ता, तीयाल केंहकींअ खारों कीअ सेकाय? तुमांअ बी काम लागा एंहडा राअ आने एक-बीहराअरी हारा-हारी राखीन जीवा!”