140-njy mezmur
Dawudyň mezmury
1 Ýa Reb, Seni çagyrýaryn, tiz dadyma ýetiş
dat-perýadymyň sesini eşit!
2 Huzuryňda dogam saýylsyn hoşboý tüsse deý,
ellerimi galdyryşym – agşam gurbanlygy deý.
3 Ýa Reb, garawul goý meniň agzyma,
meniň dilimi gora.
4 Ýüregim ýamanlyga ýykgyn bolmasyn,
günä edýän adamlar bilen erbet işleri etmäýin,
olaryň näz-nygmatlaryndan asla datmaýyn.
5 Goý, dogry ynsan meni ursun, bu ýagşylykdyr,
goý, maňa ol käýesin, bu başyma ýakymly ýag kimindir,
meniň başym ony, goý, ret etmesin.
Dogrudan-da, erbetleriň işlerine garşy dileg edýärin.
6 Olaryň baştutanlary gaýadan aşak zyňlanda,
meniň sözlerimi eşider, çünki olar ýakymly.
7 Biriniň ýer sürende topragy agdarşy ýaly,
biziň-de süňklerimiz ölüler dünýäsiniň agzynda çaşar.
8 Meniň gözlerim Saňa dikilgi, ýa Hökmürowan Reb!
Seni pena edinýärin, meni goragsyz goýma!
9 Meni gora olaryň duzaklaryndan
hem-de betkärleriň – gapanlaryndan.
10 Goý, erbetler öz torlaryna düşsün,
men bolsa sag-aman geçip gideýin.