17
येसु सोतानी करता प्राथना करय
1 मंग येसु आख्या गोस्टी सांगानी नंतर सोरगं कडं दखना आनं प्राथना करीसनं सांगना, हे देवबाप, तुना ✞नीवाडेल टाईम आतं ई लागना सय. आतं तु लोकंसला दखाड का, मी मंजे तुना पोर्या कीतला मोठा सय. येनी करता का, मी बी लोकंसला दखाडी दीसु का, तु बी कीतला मोठा सय. 2 कजं का जे लोकंसला तु मना हातमं देयेल सय, ते आखंसला कायमना जीवन देवाना आधीकार तु माला देयेल सय. 3 आनं तु येकंज खरा देव सय मनीसनं जे लोकं तुला वळखत आनं तुज येसु ख्रीस्तला मंजे माला धाडेल सय मनीसनं जे लोकं माला वळखत, तेसलाज कायमना जीवन भेटय. 4 आनं तु जो काम माला कराला देयेल व्हताल, तो पुरा करीसनं मी जगनं लोकंसला दखाडी दीना का, तु कीतला मोठा सय. 5 हे देवबाप, जग बनानी आगुदार जवं मी तुनी संगं व्हताल, तवं माला कीतला मोठा मान भेटु लागनाल. आनं आतं जवं मी तुनी संगं रहसु, तोज मान परत माला भेटाला पायजे.
येसु तेनं चेलंसनी करता प्राथना करय
6 मंग येसु प्राथनामंज आखु सांगना, हे देवबाप, हाई जगनं काही लोकंसला तु मना हातमं देयेल सय. आनं तेसला मी तुनी बद्दल सांगेल सय. ते तुनंज लोकं सत आनं तु तेसला मना हातमं देयेल सय. आनं ते तुना वचनला पाळनं सत. 7 आतं ते लोकंसला मायती सय का, जा काही बी तु माला देयेल सय, ता आखं तु पईनंज ईयेल सय. 8 कजं का जा वचन तु माला दीना, ता मी तेसला सांगेल सय. आनं ते तेला स्वीकार करनत. तेमन तेसला चांगला मायती सय का, मी तु पईनंज वना सय आनं ते वीस्वास ठेवत का, तुज माला धाडेल सय.
9 मी हाई जगनं आखं लोकंसनी करता आतं प्राथना करय ना, पन जे लोकंसला तु मना हातमं देयेल सय तेसना साठीज प्राथना करय. कजं का ते तुनंज सत. 10 मापन जे लोकं सत, ते आखं तुनंज सत. आनं जे लोकं तुनं सत, ते मनं बी सत. आनं तेसनी द्वारा लोकंसला मायती पडय का, मी कीतला मोठा सय. 11 आनं येनी पुढं मी हाई जगमं रवावु ना, कजं का मी तुपन ई रहना सय. पन ते लोकं आठीज रहीत. तेमन हे मना पवीत्र देवबाप, जी शक्ती तु माला देयेल सय, ती शक्तीघाई तेसला तु समाळ. येनी करता का, जशे आपुन येकंज सत, तशेज ते बी येक येकजुग व्हईसनं जीवन जगाला पायजे. 12 जो परन मी तेसनी संगं व्हताल, तो परन तुनी देयेल शक्तीघाई मी तेसना काळजी लीना आनं समाळ करना. तेमन जो येकंज जन नासना रस्ता नीवाडना, तेला सोडीसनं दुसरा कोना बी नास व्हयना ना. ✞आनं तुना वचनमं लीखेल गोस्टं पुरा व्हवाला पायजे मनीसनंज आशा व्हयना सय.
13 हे देवबाप, आतं मी तुनी कडं ई रहना सय. आनं जशा माला आनंद वाटय, तशाज मनं चेलंसला बी आनंद वाटाला पायजे मनीसनं जगमं रहतानाज मी हाई प्राथना करी रहना सय. 14 मी तेसला तुना वचन सांगेल सय, तेमन जगनं लोकं तेसला त्रास दीनत. कजं का जशा मी जगना ना सय, तशेज ते बी हाई जगनं वाईट लोकंसनी सारकं ना सत. 15 देवबाप, हाई जग मयथीन तेसला ली जा मनीसनं मी प्राथना करय ना. पन वाईट सैतान पईन तु तेसला समाळ कर. 16 आनं तुला मी आगुदारज सांगना का, जशा मी जगना ना सय, तशेज ते बी हाई जगनं वाईट लोकंसनी सारकं ना सत. 17 तुना वचन खरा सय. तेमन तुना काम करानी करता तोज खरा वचनघाई तेसला तु पवीत्र कर. 18 आनं जशा तुना काम करानी करता तु माला हाई जगमं धाडेल सय, तशाज मी बी तुना काम करानी करता तेसला धाडी रहना सय. 19 आनं ते खरज सोताला तुना साठी दी देवाला पायजे मनीसनं मी बी तेसनी करता सोताला तुना हातमं सोपी रहना सय.
येसु आखं वीस्वासी लोकंसनी करता प्राथना करय
20 मंग येसु प्राथनामंज आखु सांगना, हे देवबाप, फक्त मनं चेलंसनी करताज मी प्राथना करय ना. पन तेसना वचन आयकीसनं जे लोकं मावर वीस्वास ठेईत, ते आखंसनी करता बी मी प्राथना करय. 21 देवबाप, ते आखं लोकं येकजुग व्हईसनं रव्हाला पायजे. आनं जशा तु मनामं सय आनं मी तुनामं सय, तशेज ते बी आपलंसमं रव्हाला पायजे. येनी करता का, येनी द्वारा जगनं लोकं वीस्वास ठेवाला पायजे का, तुज माला धाडेल सय. 22 आनं जो मोठा मान तु माला देयेल सय, तोज मी बी तेसला देयेल सय. येनी करता का, जशा आपुन येकंज सत, तशेज ते बी येकंज व्हवाला पायजे. 23 आनं ते पुरा रीतथीन येक व्हवाला पायजे मनीसनं मी तेसमं सय आनं तु मनामं सय. येनी करता का, जगनं लोकंसला मायती पडाला पायजे का, तुज माला धाडेल सय आनं जशा तु मावर मया करेल सय, तशाज तेसवर बी तु मया करय.
24 हे देवबाप, मनी ईशा सय का, जे लोकंसला तु मना हातमं देयेल सय, ते बी मनी संगं जई मी रहसु तई रव्हाला पायजे. कजं का हाई जग बनाडानी आगुदार तु मावर मया करीसनं जो मोठा मान माला देयेल सय, तीला ते दखाला पायजे. 25 हे मना नीतीवान देवबाप, जर जगनं लोकं तुला वळखत ना, तरी बी मी तुला वळखय. आनं मनं चेलंसला मायती सय का, तुज माला धाडेल सय. 26 कजं का मी तेसला तुनी बद्दल सांगी देयेल सय. आनं पुडं बी तुनी बद्दल तेसला सांगत रहसु. येनी करता का, तु मावर जशा मया करय, तशाज तेसवर बी तु कराला पायजे. आनं मी सोता तेसनी संगंज रव्हाला पायजे.