16
1 मंग येसु आखु तेसला सांगना, जवं तुमवर दुख आनं वीरोध येई, तवं तुमं मावर वीसवामं कमजोर नोको पडाला पायजे मनीसनं या आख्या गोस्टी मी तुमला सांगी दीना सय. 2 कजं का तुमला वीरोध करनारं लोकं तुमला प्राथना घरंसमं येवु देवावुत ना. आनं आशा दीवस ई रहना सय का, जे लोकं तुमला जीवता मारीत, तेसला वाटी का, आशा करीसनं आमं बी देवनीज सेवा करी रहनं सत. 3 आनं ते तुमनी संगं नक्की आशा करीत, कजं का ते मना देवबापला वळखत ना आनं माला बी वळखत ना. 4 आनं जवं या गोस्टी घडीत, तवं तुमला याद येयी का, येक दीवस मी तुमला सावध करी देयेल व्हताल. तेमन आतं मी तुमला या आख्या गोस्टी सांगी रहना सय. आनं मी सुरुवात पईन या गोस्टी तुमला सांगना ना, कजं का तवं मी तुमनी संगं व्हताल.
पवीत्र आत्माना कामनी बद्दल येसु सांगय
5 मंग येसु आखु तेसला सांगना, जो देवबाप माला धाडेल सय, तेनी कडं आतं मी परत जाई रहना सय. तरी बी तुम मयथीन आतं कोनी बी माला वीचारत ना का, तु कई जाई रहना सय? 6 पन या आख्या गोस्टी मी तुमला आगुदारज सांगी देयेल सय मनीसनं तुमना मन पक्का दुखी व्हई जायेल सय. 7 पन मी तुमला खरज सांगय का, तुमना चांगलानी करताज मी जाई रहना सय. कजं का मी गया ना तं, तो मदत करनार पवीत्र आत्मा तुमनी कडं येवावु ना. पन मी जाईसनं तेला तुमपन धाडसु. 8 आनं तो ईसनं दखाडी देई का, जगनं लोकं पापना दोसी सत. आनं नीतीवाननी बद्दल आनं देवना न्यायनी बद्दल बी तो लोकंसला सांगी देई. 9 आतं जे लोकं मावर वीस्वास ठेवत ना, ते लोकंसला तो पवीत्र आत्मा ईसनं समजाडी देई का, आशा करीसनं ते पाप करत. 10 आनं तो ईसनं दखाडी देई का, मीज खरज नीतीवान सय. कजं का मी देवबाप कडं जाई रहना सय आनं तुमं आखु माला दखु शकावुत ना. 11 आनं देवना न्यायनी बद्दल बी तो मदत करनार पवीत्र आत्मा लोकंसला सांगी देई का, येक दीवस देव आखं लोकंसना न्याय करनार सय, कजं का हाऊ जगवर राज करनार सौतानना न्याय करीसनं देव तेला दोसी ठराय देयेल सय.
12 माला आखु बर्याज गोस्टी तुमला सांगाना सय. पन आतं त्या आख्या गोस्टी तुमं सहन करु शकावुत ना. 13 पन जवं तो देवना सत्य आत्मा येई, तवं खरा समजानी करता तो तुमला रस्ता दखाडी. आनं तो सोताना मन पईन काही सांगावु ना, पन तो जा काही मा पईन आयकेल सय, ताज सांगी. आनं पुढं ज्या गोस्टी वनार सत, तेनी बदल तो तुमला सांगी देई. 14 आनं मी कीतला मोठा सय, हाई बी तो लोकंसला दखाडी देई. कजं का जा काही मी तेला सांगना सय, ताज तो तुमला समजाडीसनं सांगी. 15 आनं जा काही मना देवबापना मनमं सय, ताज मना बी मनमं सय. तेमन मी सांगना का, जा काही मी तो पवीत्र आत्माला सांगना सय, ताज तो तुमला समजाडीसनं सांगी.
चेलंसना दुख आनंदमं बदली जाई
16 मंग येसु आखु सांगना, थोडा टाईमनी नंतर मी मना देवबापपन जाई रहना सय, तेमन तुमं माला दखु शकावुत ना. आनं आजुन थोडा टाईमनी नंतर तुमं माला दखु शकसात. 17 मंग तेनं चेलंस मयथीन काही जन येक दुसरंसला वीचारनत, येना आर्थ काय सय? तो सांगय का, थोडा टाईमनी नंतर मी मना देवबापपन जाई रहना सय, तेमन तुमं माला दखु शकावुत ना. आनं आजुन थोडा टाईमनी नंतर तुमं माला दखु शकसात. 18 आनं ते घडीघडी वीचारी रनलत का, थोडा टाईम मंजे काय सय? हाऊ जा सांगी रहना सय, ता आपुनला काही समजय ना.
19 मंग येसुला मायती पडना का, ते काहीतरी वीचाराला दखी रहनं सत. तेमन तो तेसला सांगना, मी तुमला सांगना का, थोडा टाईमनी नंतर मी मना देवबापपन जाई रहना सय, तेमन तुमं माला दखु शकावुत ना. आनं आजुन थोडा टाईमनी नंतर तुमं माला दखु शकसात. येना आर्थ काय सय मनीसनं तुमं येकमेकंसला वीचारी रहनं सत का? 20 मी तुमला खरज सांगय का, जवं जगनं लोकं आनंद करीत, तवं तुमं दुखी व्हईसनं रडशात. पन नंतर तुमना दुख आनंदमं बदली जाई. 21 आनं येखादी दोनदीवसी बाईला पोर्या व्हवानी येखं पक्का दुख वय. कजं का तीना पोर्या व्हवाना टाईम शेजार ई लागेल रहय. पन जवं ती पोर्याला जल्म देय, तवं ती आखा दुखला भुलाई जाय. कजं का ती येक पोर्याला जल्म दीनी मनीसनं पक्का आनंद करय. 22 तशाज आतं तुमला बी खरज दुख व्हई रहना सय. पन जवं मी तुमला परत भेटसु, तवं तुमं आनंद करशात आनं तो आनंदला तुम पईन कोनी बी हीसकाई लेवावु ना. 23 आनं तो दीवसमं तुमं मापन काही मांगावुत ना.
मंग येसु आखु तेसला सांगना, मी तुमला खरज सांगय का, मना नावमं जा काही बी तुमं मांगशात, ता मना देवबाप तुमला देई. 24 आनं आतं परन तुमं मना नावमं काही बी मांगनत ना. पन आतं मांगा मंजे तुमला देवामं येई. तवं तुमं पक्का आनंद करशात.
येसु सैताननी शक्तीला हाराय देई
25 येसु आखु सांगना का, मी तुमला ऊदाहरन दीसनं आख्या गोस्टी सांगना सय. पन येनी पुढं मी तशा ऊदाहरन दीसनं सांगावु ना. आनं आशा दीवस ई रहना सय का, देवबापनी बद्दल मी तुमला मोकळा मोकळा सांगसु. 26 आनं ते दीवसमं माला देवबापपन तुमना साठी प्राथना करीसनं मांगानी गरज पडावु ना. पन तुमं मना नावमं देवबापनी समोर सोता प्राथना करीसनं मांगु शकत. 27 कजं का मी देवबाप पईन वना सय मनीसनं तुमं मावर मया करत आनं वीस्वास ठेवनं सत. तेमन देवबाप सोता तुमवर मया करय. 28 मी देवबाप पईन हाई जगमं वना सय आनं आतं हाई जग सोडीसनं परत देवबाप कडं जाई रहना सय.
29 मंग चेलं येसुला सांगनत, आतं तु खरज बीगर ऊदाहरनना मोकळा मोकळा सांगी रहना सय. 30 आनं आतं आमला पुरा समजना का, तुला आखंकाही मायती सय. आनं आमं तुला काही प्रश्नं वीचारानी गरज ना सय. आनं ये वयथीन आतं आमला खरा पटय का, तु देव पईनंज वना सय.
31 मंग येसु सांगना, आतं तुमं वीस्वास ठेवाला लागनत का? 32 पन आशा दीवस ई रहना सय का, तुमं आखा दानाफान व्हई जाशात. आनं माला येकटा सोडीसनं तुमं तुमनी घर नींगी जाशात. खरज सांगु तं आतं तो दीवस ई लागना सय. तरी बी मी येकटा ना सय, कजं का मना देवबाप मनी संगं सय. 33 खरज मावर वीस्वास ठेवानी द्वारा तुमला शांती भेटाला पायजे मनीसनं या गोस्टी मी तुमला सांगना. जगमं तुमला जास्त संकट भेटी, पन तुमं हीम्मत धरा. कजं का हाई जगनी वाईट शक्तीला मी हाराय दीना सय.