इसराएलिमन उपरे घटलो गोटमन ले चेतानी
10
ए भाईमन, मय मन करेंसे, तुमी ए गोट के जाना कि आमचो बाप-दादामन बादरी* चो छांय ने रला आउर सुकलो भुंय ने हिंडलो असन सपाय लोग समदूर मंजार ले नाहकला।
2 असने बरन ले सपाय, बादरी ने आउर समदूर ने बपतिस्मा धरुन मोसा चो चेला होला,
3 आउर सपाय गोटकी आत्मिक भोज* खादला,
4 आउर सपाय गोटकी आत्मिक पानी पीवला। कसनबलले सपाय हुन आत्मिक सिलपट ले पानी पीवते रला, आउर हुन सिलपट किरिस्त रये जोन हुनमन संगे-संगे जाते रये।
5 मानतर हुनमन ले खुबे लोगमन ले महापरभु हरिक नी होलो किरता छीड़ा राने मोरला।
6 ए गोटमन आमचो काजे कटाव आय कि जसन हुनमन लालच करला उसने आमी बले अडरा तीजमन चो लालच नी करुं।
7 तुमी मूरत सेवा नी करा, जसन हुनमन ले कितरो झन करते रला। जसन लिखलीसे, “लोगमन खाउक-पीउक बसला आउर नाचुक-डगाउक उठला।”†
8 आमी बेबिचार नी करुं, जसन हुनमन ले कितरो झन बेबिचार करुन गोटकी दिने, एक कोड़ी तीन हजार* लोग मोरला,
9 आउर आमी किरिस्त के नी परखुं, जसन हुनमन ले कितरो झन परभु के परखला आउर सापमन चाबलोके मोरला।
10 आउर तुमी नी गुरमुरा जसन हुनमन ले कितरो झन गुरमुरला आउर मोरना चो दूत बाटले नास होला।
11 हुनमन संगे घटलोर ए गोटमन, दुसरमन काजे कटाव चो नीती ले रली। आउर आमी, जोन ए संवसार चो सरासरीदांय ने रउंसे, आमचेई चेतानी काजे ए गोटमन लिखलोर आसे।
12 एईकाजे जोन बिचारेसे, “मय चमकट आंसे”, हुन चेतुन रओ कि काई पाप ने नी पड़ो।
13 तुमी कोनी असन जचई ने नी पड़लासाहास, जोन मनुक चो कटलातो लाईक नोआय। महापरभु सत आय, हुन तुमके कटलातो सकत ले आगर जचई ने पड़ुक नी देयदे। मानतर परखतो बेरा हुन तुमके बचायदे आउर कटलातो लाईक सकत बले देयदे।
मूरत-सेवा करतो लोग के चेतानी
14 एईकाजे ए मोचो मीत भाईमन, मूरत सेवा मुरे नी करा।
15 मय, तुमके बुद बीता समजुन बलेंसे, मोचो बलतो गोट के तुमी खुद परखा।
16 जेबे धन-धन चो बटका काजे आमी महापरभु के जय-जय करुंसे, आउर हुनी बटका ले पीउंसे तेबे काय, आमी किरिस्त चो लोउ चो संगी नी होउंसे? जोन रोटी ले आमी खाउंसे, काय हुनचो ले आमी किरिस्त चो देहें चो संगी नी होउंसे?
17 जसन रोटी गोटोक आय उसनेची आमी सपाय खुबे लोग होले बले गोटकी देहें आंव, कसनबलले आमी सपाय गोटकी रोटी के बाटुन खाउंसे।
18 इसराएलिमन के दखा! काय, जतरा करलो तीजमन खातो इसराएलिमन बेदी चो बले संगी नी होयसोत?
19 फेर मोचो गोट ले तुमी काय समजसाहास, मूरत ने जतरा करलो मास-भात आउर मूरत काई आय?
20 नाई, मूरत काई चे नोआय। मय एई समजायंसे कि बिजातीमन जोन जतरा करसोत, महापरभु काजे नोआय, मानतर देव-भूतमन काजे करसोत। आउर मय मन नी करें कि तुमी देव-भूतमन चो संगी होआ।
21 तुमी परभु चो बटका आउर देव-भूत चो बटका दुनो ले, गोटकी चे थान ले पीउक सकास। उसनेची तुमी परभु भोज आउर देव-भूत चो बेदी, दुनो ले, गोटकी चे थान ले खाउक सकास।
22 काय, आमी परभु के रीस चेगाउंसे? काय, आमी परभु ले जुगे सकत बीता आंव?
सपाय बानी महापरभु चो मयमा काजे
23 तुमी बलसास, “मोके सपाय करतो हक आसे”, मानतर सपाय नफा चो नोआय, “मोके सपाय करतो हक आसे”, मानतर सपाय ले आत्मिक बाड़ती नी होए।
24 तुमी आपलो चे भलई काजे नाई, मानतर दुसर चो भलई काजे बिचार करा।
25 जोन बले मास, कसई बिकेसे, हुनके खाहा, आपलो बुद चो किरता काई नी पूछा:
26 “कसनबलले मंजपुर आउर मंजपुर चो सपाय बानी परभु चो आय।”
27 महापरभु के नी पतेयातो लोगमन तुमके नेवता दिलोने, तुमके जाउक भावले जाहा, आउर जोन बले तुमके देदे हुनके खाहा। तुमचो बुद किरता काई नी पूछा।
28 मानतर कोनी तुमके सांगदे, “ए तो मूरत ने चेगालो तीज आय”, तेबे हुन सांगलो बीता किरता आउर हुनचो बुद किरता नी खाहा।
29 ए तुचो बुद किरता नोआय, मानतर सांगलो बीता चो बुद किरता आय; “असन आय जाले, मोचो छुट के दुसर चो बुद ले काय काजे परखुआत”?
30 मय महापरभु के धन-धन करुन आपलो बाटा खायंसे, तेबे फेर जेचो काजे मय धन-धन करेंसे, हुनचो काजे मोके कसन ने बदी देयसोत?