किरिस्‍त चो पठालो-लोग
4
तुमी सपाय आमके किरिस्‍त चो कमेया आउर महापरभु चो भेद के सांगतो बीता भंडारी समजा।
2 भंडारी, मालिक चो पतेयातो लाईक होतोर आय।
3 तुमी नोहले कोनी नियाव करु बीता मोके परखतोर मोचो नंजर ने खुबे नानी गोट आय, मय खुद चो नियाव नी करें।
4 मोचो मन सुद आसे मानतर एचोले मय दोस नोहलोर नी होएं, कसनबलले परभु मोचो नियाव करुआय।
5 एईकाजे समया ले आगे बललोने परभु ईलोर नोहलोर, काई गोट चो नियाव नी करा: परभु चे खुसनाय करलो केचड़ बुतामन के दखायदे, आउर मन चो बिचारमन के पुरे आनेदे, तेबे महापरभु बाटले सपाय के आपलो-आपलो लाईक चो बड़ाई होयदे।
6 ए भाईमन, मय आउर अपुलोस तुमचो काजे गोटोक कटाव असन आंव कि तुमी आमचो ले ए सीखा। तुमी धरमसास्‍तर ने लिखलो गोट ले आगर नी होआ, आउर गोटोक चो पाटेया आउर दुसर चो बईर ने गुमान नी करा।
7 कोन तुके दुसर ले बड़े बनालोसे? तुचो लगे काय आसे जेके तुय दुसर ले नी पावलिसीस, जेबे दुसर ले पावलिसीस, तेबे नी पावलो असन काय काजे गुमान करसीस?
8 तुमके सपाय तीज मिरली, तुमी सवकार होलास? तुमी आमके छांडुन राजा होलास, नंगत होती तुमचो राज करतो बेरा आमी बले तुमचो संगे राज करतु।
9 मोचो हिसाब ने, मोरतोर हुकुम दिलो लोगमन ले आमी पठालो-लोगमन के महापरभु सपाय ले आखरी ने करलोसे। एईकाजे आमी संवसार चो सबु मनुकमन आउर सरगदूतमन काजे सुआंग बनलुसे।
10 आमी किरिस्‍त काजे भकवा होलुसे, मानतर तुमी किरिस्‍त ने बुद बीता आहास! आमी निमल आंव मानतर तुमी बलबीतामन आहास! आमी हिनस्‍ता होउंसे मानतर तुमी मान पायसास!
11 आमी एबे ले भूक-पियास ने आसुं, फाटलो चेंदरी पींदलुसे, मार खाउन-खाउन आसुं आउर एथा-हुता बुलुंसे, कसनबलले आमचो डेरा नीआय;
12 आउर आमी हाथ ले कमाउन खाउंसे, लोगमन आमके अडरा बलसोत, आमी हुनमन के बर देउंसे; हुनमन आमके डाटा-टेवा करसोत, आमी सहुंसे।
13 जेबे हुनमन आमके बदी देयसोत, तेबे आमी धीरजा ले गोटेयाउंसे, आमी एबे ले संवसार चो कचरा आउर सबुले घिन-घिना असन होलुसे।
चेतानी
14 मय तुमके लाज पड़ातो काजे ए गोटमन के नी लिखलेसे, मानतर तुमके आपलो मया करतो पिलामन असन समजायंसे।
15 कसनबलले किरिस्‍त ने तुमके दस हजार सिखातो बीता रले बले तुमचो गोटकी बुआ आसे, एईकाजे कि किरिस्‍त जीसु चो नंगत खबर सांगतो बाटले, मय तुमचो बुआ होले।
16 मय तुमके गुहार करेंसे, मोचोई असन चला-बुला।
17 एईकाजे मय तीमुथियुस के तुमचो लगे पठाले, हुन परभु ने मोचो मया चो आउर पतेयातो लाईक बेटा आय, जसन मय सपाय थाने आउर सपाय मंडली ने बचन सुनायंसे, उसने हुन तुमके किरिस्‍त जीसु ने मोचो चलनी-बुलनी के सूरता करायदे।
18 कोनी-कोनी लोगमन, मय तुमचो लगे एउंचे नोआंय बे, असन बलुन गुमान करसोत।
19 मानतर परभु के भावली जाले, मय तुमचो लगे झटके एयंदे, हुन गुमानीमन चो गोट के नाई मानतर हुनमन चो सकत के जानेंदे।
20 कसनबलले महापरभु चो राज, सोजे गोटमन ने नाई, मानतर हुनचो सकत ने आसे।
21 तुमके, काय भायसे? काय, मय तुमचो लगे बड़गी धरुन एउआंय कि मया आउर धीरजा चो आत्‍मा संगे एउआंय?