पउलुस आपलो गवई देयसे
22
पउलुस बललो, “ए भाईमन आउर बुआमन, एदांय मोचो गोट सुना, जोन मय, आपने के बचातो काजे तुमचो पुरे बलेंसे।”
2 जिदलदांय हुनमन सुनला कि हुन इबरानी भासा ने बलेसे, आउर बले ओगाय रला। तेबे पउलुस बललो,
3 “मय तो जहूदी मनुक आंय, जोन किलिकिया चो तरसुस ने जनमले, मानतर एई सहर ने बाड़ले आउर गमलिएल मोके पढ़ालो। आउर दादी पुरखामन चो नियम-कानुन के खुबे नंगत ले सीखले आउर महापरभु चो भर ने रले, जसन तुमी सपाय आजी आसास।
4 मय मनुकमन आउर बायलेमन दुनो के बांदुन-बांदुन, कयद-खाना ने भोराउन परभु चो बाट धरलो लोगमन के डाटा-टेवा करते रले आउर हुनमन के मोरते माराउन बले दिले।
5 ए गोट काजे बड़े पुजारी आउर धरम-सियानमन चो पंच साकी देउक सकोत। हुनीमन ले ची मय भाईमन चो नाव ले चिटी लिखाउन भाति दमिसक सहर बाटे जाते रले, कसनबलले जोन किरिस्‍तीमन हुता आसोत, हुनमन के बले डंड देतो काजे बांदुन भाति जरूसलेम ने आनेंदे।
6 जिदलदांय मय जाते-जाते दमिसक लगे मुंडे-बेरा होतोके अमरले, तेबे गोटोक बड़े उजर सरग ले एकदांय मोचो सपाय बाटे बरली,
7 आउर मय भुंये घसरले; तेबे मय असन राग सुनले, ‘ए साउल, ए साउल, तुय मोके काय काजे डाटा-टेवा करसीस?’
8 मय बलले, ‘ए परभु, तुय कोन आस? हुन मोके बललो, मय जीसु नासरतेया आंय जेके तुय डाटा-टेवा करसीस।’
9 मोचो संगवारीमन उजर बरतो के तो दखला, मानतर जोन मोचो ले गोटेयाते रलो, हुनचो राग नी सुनला।
10 तेबे मय बलले, ‘ए परभु, मय काय करेंदे?’ परभु मोके बललो, ‘उठुन भाति दमिसक ने जा आउर जोन बले तुके करतोर आय, हुन तुके हुताय सांगुन देयदे।’
11 जिदलदांय हुन उजर बरतो चो तेज ने, मोके काई नी दखा दिली, तेबे मोचो संगवारीमन मोचो हाथ धरुन भाति दमिसक ने नीला।
12 हनन्या नाव चो गोटोक मनुक, जोन नियम-कानुन हिसाब ले भगत रलो, हुन मोचो लगे ईलो। हुनके हुता रतो सपाय जहूदीमन खुबे इजित करते रला।
13 आउर हुन, मोचो लगे उबा होउन बललो, ‘ए भाई साउल, फेर दखुक मुरियाव’, हुन बलते खन, मय आंईक ले दखुक सकले आउर मय हुनके दखले।
14 तेबे हुन बललो, ‘आमचो दादी पुरखा चो महापरभु तुके, एईकाजे बाछलोसे कि तुय हुनचो मन के जानुक सक आउर हुन धरमकारी के दखुन हुनचो मुं ले बचन सुनुक सक।
15 कसनबलले तुय दखलो आउर सुनलो गोटमन काजे सपाय लोगमन चो पुरे हुनचो साकी होसे।
16 एबे काय काजे बेर करसीस? उठ, बपतिस्‍मा धरुन आपलो पापमन के परभु चो नाव ने धोउन पकाव।’
17 जिदलदांय मय जरूसलेम ने बोहड़ुन भाति मंदिर ने पारथना करते रले, तेबे मय चेत नोहलो होउन गेले।
18 आउर परभु मोके बललो, ‘झटके कर, जरूसलेम ले तूरते निकरुन जा, कसनबलले लोगमन मोचो काजे तुचो दिलो गवई के नी पतेयादे’।
19 मय बलले, ‘ए परभु, हुनमन खुद जानसोत कि मय सपाय मंडली-घरमन ने तुचो उपरे सतपतेयालो लोगमन के कयद कराते आउर पेटते रले।
20 जिदलदांय तुचो साकी स्‍तिफनुस के लोउ लुआन करुन मारते रला, तेबे मय बले हुता उबा होउन रले, आउर ए गोट ने राजी रले, आउर हुनके मोरते मारतो लोगमन चो फटई राखा करते रले’।
21 तेबे परभु मोके बललो, ‘तुय जा, कसनबलले मय तुके बिजातीमन लगे दुरिया-दुरिया पठायंदे’।”
पउलुस, रोमी रयत आय
22 हुनमन इतलोदांय ले पउलुस चो गोट के सुनते रला, तेबे हुनमन खुबे किरकिरुन भाति बलला, “असन मनुक के मोरते मारुन दियास। एचो जीव रतोर नंगत नोआय।”
23 जिदलदांय हुनमन किरकिरते आउर आपलाहान फटई उदलाते रला आउर लेहरा ने धुरला उड़ाते रला,
24 हुदलदांय पलटन चो बड़े मुखिया बललो, एके थाना ने निया; आउर कोड़ा मारुन भाति परखा कि मय जानुक सकेंदे, लोगमन काय काजे एचो बिरुद ने असन किरकिरेसोत।
25 जिदलदांय हुनमन पउलुस के चामड़ी चो डोरीमन ले बांदला, तेबे पउलुस, पलटन चो नानी मुखिया ले, जोन लगे उबा रलो बललो, “काय, गोटोक रोम राज चो रयत के, पेसी नी करुन कोड़ा मारतोर नंगत आय?”
26 पलटन चो नानी मुखिया, ए गोट सुनुन भाति पलटन चो बड़े मुखिया लगे गेलो, आउर हुनके बललो, “तुमचो काय बिचार आसे? ए तो रोम राज चो रयत आय।”
27 तेबे पलटन चो बड़े मुखिया पउलुस लगे ईलो आउर हुनके पूछलो, “काय तुय रोम राज चो रयत आस?” हुन बललो, “हव, मय आंय।”
28 एके सुनुन पलटन चो बड़े मुखिया बललो, “मय, रोम चो रयत पन खुबे धन देउन पावलेसे।” पउलुस बललो, “मानतर मय तो जनम ले रोम चो रयत आंय।”
29 तेबे जोन लोगमन पउलुस के परखतो काजे होते रला, हुनमन तूरते हुनचो लग ले गुचला आउर पलटन चो बड़े मुखिया बले एके जानुन डरलो, कसनबलले पउलुस रोम राज चो रयत आय आउर हुन, हुनके बंदाउन रलो।
पउलुस के धरम पंच ने आनलासोत
30 दुसर दिने पलटन चो बड़े मुखिया, धरम पंच संगे पुजारीमन चो मुखियामन के बले बसतो हुकुम दिलो। आउर पउलुस चो बांदन के ढीलुन हुनमन चो पुरे आनलो कि पक्‍का जानुक होओ, जहूदीमन काय काजे हुनचो उपरे दोस लगायसोत।