थिसलुनीके सहर ने
17
हुनचो पाछे, पउलुस आउर सीलास, अंफिपुलिस आउर अपुलोनिया सहरमन ले होते-होते थिसलुनीके सहर ने ईला। हुता जहूदीमन चो गोटोक मंडली-घर रली।
2 पउलुस आपलो नीती हिसाब ले जहूदीमन चो पारथना घरे गेलो, आउर सरलगा तीनो बिसातो दिने हुनमन संगे पवितर सास्तरमन ले समजा-बुजा करते रलो।
3 पउलुस हुनमन के सरसरा सांगुन भाति समजाते रये कि किरिस्त के दुख उठातोर, आउर मोरलो थान ले जीव उठतोर निचट रली; आउर बललो, “जीसु ची किरिस्त* आय, जेचो बारे ने मय तुमके सुनायंसे।”
4 हुनमन ले कितरो जहूदीमन आउर खुबे भगत जूनानीमन आउर खुबे मान पावलो बायलेमन सतपतेयाला, आउर हुनमन पउलुस आउर सीलास संगे मिसला।
5 मानतर नी सतपतेयालो जहूदीमन खुबे ईरका होउन उड़गाड़ी लोगमन ले आदो दुसट मनुकमन के आपलो संगे नीला, आउर लोग-कुड़ा करुन भाति सहर ने कोलार करुक मुरियाला। हुनमन जासोन चो घर के भोंवरक बेड़ुन रला आउर पउलुस आउर सीलास के लोगमन चो पुरे आनुक खोजला।
6 जिदलदांय पउलुस आउर सीलास हुनमन के नी मिरला, तेबे हुनमन चिचियाते-चिचियाते जासोन आउर खुबे भाईमन के सहर चो मुखियामन पुरे झीकुन आनला, हुनमन बलुक मुरियाला, “संवसार के उलट-पुलट करलो लोग, एथा बले ईलासोत
7 आउर जासोन, हुनमन के आपलो घरे एउक दिलोसे आउर एमन सपाय, जीसु के राजा आय बलुन भाति कयसर राजा चो हुकुममन चो बिरुद करसोत।”
8 ए गोटमन सुनलोके लोगमन आउर सहर चो मुखियामन खुबे डरला
9 आउर मुखियामन, जासोन आउर भाईमन ले दोसी-डांड धरुन हुनमन के छांडुन दिला।
पउलुस आउर सीलास बिरीया सहर ने
10 भाईमन तूरते राती बेरा पउलुस आउर सीलास के बिरीया सहर ने पठाउन दिला; हुनमन हुता अमरुन भाति जहूदीमन चो मंडली-घरे गेला।
11 ए लोगमन थिसलुनीके सहर चो जहूदीमन ले नंगत रला। हुनमन मन ले महापरभु चो गोट के मानला, आउर हुनमन रोजे दिना पवितर सास्तरमन ने डगराते रला कि एमन चो सांगलो गोटमन सत आय कि नाई।
12 हुनमन ले खुबे जहूदीमन आउर खुबे जूनानी जात चो मान पावलो बायलेमन आउर मनुकमन सतपतेयाला।
13 मानतर जिदलदांय थिसलुनीके सहर चो जहूदीमन जानला कि पउलुस बिरीया सहर ने बले महापरभु चो गोट सुनायसे, तेबे हुनमन हुता बले अमरुन भाति लोगमन के उकसाउक आउर सहर ने उदम-मताउक मुरियाला।
14 तेबे भाईमन तूरते पउलुस के बिदा करुन समदूर रेटे पठाउन दिला। मानतर सीलास आउर तीमुथियुस हुताय ठेबला।
15 पउलुस संगे गेलो भाईमन हुनके एथेंस सहर ने अमराउन दिला, हुताले पउलुस हुनमन के सीलास आउर तीमुथियुस काजे, ए हुकुम देउन भाति पठालो कि हुनमन हुनचो लगे खुबे झटके एओत।
पउलुस एथेंस सहर ने
16 जिदलदांय पउलुस, एथेंस सहर ने सीलास आउर तीमुथियुस चो बाट दखते रलो, तेबे सहर चो सपाय बाटे मूरतमन रतो के दखुन हुन खुबे मुरमुरा होलो।
17 हुन मंडली-घरे जहूदीमन आउर भगत जूनानीमन संगे आउर हाट ने भेटलो लोगमन के रोजे-रोजे समजा-बुजा करते रलो।
18 तेबे कितरो इपीकुरी आउर स्तोईकी गियानीमन हुनचो संगे बला-बली करुक मुरियाला।
खिंडिक लोगमन बलला, “ए टाबरी* मनुक काय बलुक खोजेसे?” मानतर दुसर लोगमन बलला, “ए बाहरेया देवमन चो गोट सांगतो बीता असन जानुक होयसे।” हुनमन एईकाजे असन बलला कि पउलुस, जीसु आउर हुनचो जीव उठतो चो नंगत खबर सुनाते रलो।
19 हुनमन पउलुस के आपलो संगे अरियुपगुस* सभा ने नीला, हुता हुनमन पउलुस के पूछला, “काय आमी जानुक सकुंदे कि ए नवा धरम जेके तुय सुनायसीस काय आय?
20 कसनबलले तुय नी सुनलो गोटमन आमके सुनायसीस, एईकाजे आमी जानुक मने करुंसे कि एचो अरथ काय आय?”
21 एबे एथेंस सहर चो रतो लोगमन आउर परदेसियामन जोन हुता रते रला नवा-नवा गोटमन बलतो आउर सुनतो के छांडुन आउर काई बुता नी करते रला।
22 तेबे पउलुस, अरियुपगुस सभा चो मंजिगता उबा होउन भाति बललो, “एथेंस चो लोगमन, मय दखेंसे कि तुमी सपाय गोट ने देव-भूतमन चो खुबे भगत लोगमन आहास।
23 कसनबलले मय बुलते-बुलते तुमचो भेंट चेगातो तीजमन के दखते रले। तेबे मोके गोटोक असन बेदी दखा दिली, जोन थाने लिखलोर रली, ‘नी जानतो महापरभु काजे’ जेके तुमी नी जानुन पांय पड़साहास, मय तुमके हुनचेई खबर सुनायंसे।
24 जोन महापरभु संवसार आउर हुता चो सपाय जिनीसमन के बनालोसे, हुन सरग आउर मंजपुर चो मालिक होउन भाति हाथ चो बनालोर मंदिरमन ने नी रये।
25 आउर काई तीजमन हुनके लागलोने हुन मनुकमन चो हाथमन ले सेवा नी कराये। कसनबलले हुन आपने सपाय के जीव आउर फुंडा आउर सपाय बानी देयसे।
26 हुन तो गोटकी ची मनुक* ले सपाय राज चो लोगमन* के गुलाय मंजपुर ने रतो काजे बनालोसे। हुन, हुनमन काजे आगे ले बेरा ठेबालोसे आउर हुनमन चो रतो काजे ठानमन चो संदमन बनालोसे।
27 कसनबलले हुनमन महापरभु के डगराओत कि हुनके टामडुन भाति बले पाओत, तेबले बले हुन आमीमन ले कोचई ले लापी नीआय,
28 कसनबलले आमी हुनचेई ने जीव रहुंसे, हिंडुसे, बुलुंसे आउर चमकनांय रहुंसे, जसन तुमचो कोनी-कोनी भजन-गीत बनातो बीतामन बले बललासोत, ‘आमी हुनचेई बंस चो आंव’।
29 आमी महापरभु चो बंस होउन भाति हुनचो मयमा चो बारे ने आमके असन समजतोर नंगत नोआय कि महापरभु, सोन नोहले चांदी नोहले पकना चो बनालोर मूरत असन आसे, जेके मनुक चो अकल आउर बिचार ले घड़ुन बनालासोत।
30 एईकाजे महापरभु, नी जानलो बेरा मनुकमन करलो पापमन के सहलो, मानतर एबे सपाय थाने सपाय लोगमन के आपलो-आपलो पापमन ले मन बोहड़ातो हुकुम देयसे।
31 कसनबलले महापरभु आपलो बाछलो मनुक बाटले, संवसार चो नियाव धारनिक ले करतो काजे गोटोक दिन के बाछलोसे, आउर हुनके मोरलो थान ले जीयाउन भाति ए गोट सपाय लोगमन पुरे सिद करलोसे।”
32 जिदलदांय हुनमन मोरलो थान ले जीव उठतो चो गोट सुनला, तेबे खिंडिक लोगमन पउलुस चो इजित धरला, मानतर दुसर लोगमन बलला, “ए गोट आमी तुचो ले आउर केबई बले सुनुंदे।”
33 एचो पाछे, पउलुस हुनमन चो मंजिगता ले जाते गेलो।
34 मानतर खिंडिक लोगमन हुनचो संगे मिसला, आउर सतपतेयाला, हुनमन ने अरियुपगुस सभा चो दियुनुसियुस आउर दमरिस नाव चो गोटोक बायले आउर खिंडिक दुसर लोग बले रला।