साउल चो मन बदलतोर
9
मानतर साउल जोन इतलो दिन ले परभु चो सतपतेयालो लोगमन के दागा देतो आउर मोरते मारतो बुता करते रलो, हुन बड़े पुजारी लगे गेलो।
2 साउल हुनचो ले दमिसक सहर चो मंडली-घरमन चो नाव ने, ए हक चो चिटी मांगलो, कि परभु के पतेयातो कोनी मनुक नोहले बायले के भेटलोने हुनमन के कयदी बनाउन जरूसलेम ने आनो।
3 जाते-जाते साउल, दमिसक सहर लगे अमरलो, तेबे एकदांय सरग ले हुनचो भोंवरक पानी जागलो असन उजर बरली,
4 आउर हुन भुंये घसरलो, आउर असन गोट सुनलो, “ए साउल, ए साउल, तुय मोके काय काजे सतायसीस?”
5 हुन पूछलो, “ए परभु, तुय कोन आस?” हुन बललो, “मय जीसु आंय जेके तुय सतायसीस।”
6 जीसु बललो, “एबे उठ आउर सहर ने जा, आउर जोन तुके करतोर आय, हुन तुके हुताय सांगदे।”
7 जोनमन हुनचो संगे रला हुनमन भक्याला, कसनबलले हुनमन गोट के सुनते रला मानतर कोनी दखा नी देते रओत।
8 तेबे साउल भुंय ले उठलो, मानतर जिदलदांय आंईक उगाड़लो, तेबे हुनके काई दखा नी दिली। हुनमन, हुनचो हाथ धरुन दमिसक ने नीला।
9 आउर हुन तीन दिन ले नी दखुक सकलो, आउर नी खादलो आउर नी पीवलो।
10 दमिसक ने हनन्या नाव चो गोटोक सतपतेयालो चेला रलो। हुनके परभु दखा देउन बललो, “ए हनन्या।” हुन बललो, “ओय परभु।”
11 तेबे परभु हुनके बललो, “एबे हुन बाटे जा, जोन ‘सीधी’ बलाय होयसे आउर जहूदा चो घरे जाउन गोटोक तरसुसेया मनुक साउल चो बारे ने पूछ, दख, हुन पारथना करते रयसे।
12 साउल, दरसन ने हनन्या नाव चो गोटोक मनुक के भीतरे एतोके आउर आपलो उपरे हाथ संगातो के दखलोसे कि हुन फेर ले दखुक सको।”
13 हनन्या बललो, “ए परभु, मय ए मनुक चो गोट खुबे लोगमन ले सुनलेसे कि ए मनुक जरूसलेम ने तुचो पवितर लोगमन के खुबे डाटा-टेवा करलोसे।
14 आउर एथा दमिसक ने बले, एके पुजारीमन चो मुखियामन बाटले हक मिरलीसे कि जोन लोग तुके पतेयायसोत, हुनमन सपाय के कयद करो।”
15 मानतर परभु हुनके बललो, “तुय जा, कसनबलले ए मनुक, बिजातीमन आउर राजामन आउर इसराएलिमन चो पुरे मोचो नाव के बिगरातो काजे मोचो बाछलोर आय।
16 मय हुनके सांगेंदे, मोचो नाव काजे हुनके कसन-कसन डंड भोगुक पड़ेदे।”
17 तेबे हनन्या हुन घरे गेलो, आउर हुनचो उपरे आपलो हाथ थापुन बललो, “ए मोचो भाई साउल, परभु जीसु, जोन तुके, तुचो एतो बाटे दखा दिलो, हुनी मोके पठालोसे कि तुय फेर दखुक सक, आउर पवितर आत्मा ले भरपुर हो।”
18 तूरते हुनचो आंईक ले चड़ला असन काई घसरली आउर हुन दखुक मुरियालो आउर हुन उठुन भाति बपतिस्मा धरलो आउर खाउन बल पावलो।
साउल दमिसक ने नंगत खबर सांगेसे
19 आउर साउल खिंडिक दिन, हुन सतपतेयालो लोगमन संगे रलो, जोनमन दमिसक ने रला।
20 हुन तूरते मंडली-घरमन ने जीसु चो गोट सुनाउक मुरियालो, “हुन महापरभु चो बेटा जीसु आय।”
21 आउर सपाय सुनलो लोग भक्याउन बलुक मुरियाला, “काय ए हुनी मनुक नोआय, जोन जरूसलेम ने जीसु चो नाव धरतो लोगमन के नास करते रलो आउर एथा बले एई बिचार ने एउन रलो कि हुनमन के बांदुन भाति पुजारीमन चो मुखियामन लगे नेओ?”
22 मानतर साउल बचन सुनातोने आउर बरसक होते गेलो आउर दमिसक ने रतो जहूदीमन के, जीसु ची किरिस्त आय बलुन सिद करुन हुनमन के ओगाय करते रलो।
23 खुबे दिन होलो पाछे, जहूदीमन मिसुन हुनके मोरते मारतो उआट बनाला।
24 मानतर हुनमन चो उआट, साउल के जान पड़ली; हुनमन, हुनके मोरते मारुन पकातो काजे रात-मंजन सहर चो डेवना ने टाकते रला।
25 मानतर राती बेरा हुनचो चेलामन हुनके परला ने बसाला आउर सहर चो भीती चो हुन पाट उतराला।
साउल जरूसलेम ने
26 जरूसलेम ने अमरुन भाति साउल, सतपतेयालो लोगमन संगे मिसुक खोजलो, मानतर जमाय हुनके डरते रला, आउर हुनमन नी पतेयाते रला कि हुन बले सतपतेयालो चेला आय।
27 मानतर बरनबास, साउल के आपलो संगे पठालो-लोगमन लगे नेउन हुनमन के बललो, ए मनुक दमिसक जातो बाटे परभु के दखलो आउर परभु एचो संगे गोटेयालो। फेर कसन बरन ले दमिसक ने ढाढ़ुस ले जीसु चो नाव ने नंगत खबर सुनालो।
28 आउर साउल हुनमन चो संगे रलो आउर हुनमन संगे जरूसलेम ने इहार-जाहार करते रलो।
29 आउर हुन डर नोहलो होउन परभु चो नाव ने नंगत खबर सांगते रलो आउर जूनानी बलतो जहूदीमन संगे गोट बात आउर बला-बली करते रलो, मानतर हुनमन, हुनके मोरते मारतो काजे बाट दखते रला।
30 जिदलदांय ए गोट के जानला तेबे भाईमन हुनके कयसरिया ने आनला आउर तरसुस ने पठाउन दिला।
31 तेबे सपाय जहूदिया राज, गलील राज आउर सामरिया राज ने सतपतेयालो लोगमन चो मंडलीमन के अस्तिर मिरली, आउर हुन मंडलीमन बरसक होते गेली। हुन मंडलीमन, महापरभु चो डर आउर पवितर आत्मा चो उकसातो बाटले बाड़ते गेली।
पतरस लिद्दा ने
32 पतरस सपाय थाने नंगत खबर सुनाते महापरभु चो पवितर लोगमन लगे अमरलो, जोनमन लिद्दा सहर ने रते रला
33 हुता हुन, एनियास नाव चो गोटोक लकवा मारलो मनुक के भेटलो, जोन आठ बरक ले ओचना धरु रलो।
34 पतरस हुनके बललो, “ए एनियास, जीसु किरिस्त तुके उजरालो, उठ, आपलो ओचना के सकल।” हुन तूरते उठुन उबा होलो।
35 लिद्दा आउर सारोन चो सपाय रतो लोग हुनके नंगत दखुन परभु के सतपतेयाला।
36 जाफा ने तबीता बललोने दोरकास नाव चो गोटोक सतपतेयालो बीती रते रली, आउर हुन अमदेया नंगत काम आउर दान करते रली।
37 हुनी दिनमन ने, हुन बेमार होउन मोरुन गेली, आउर हुनमन, हुनचो मोड़ी के नहाउन भाति ढाबा ने सुआउन दिला।
38 लिद्दा सहर, जाफा चो लगे रली आउर सतपतेयालो लोगमन असन सुनला कि पतरस हुता आसे, हुनमन दुयझन मनुक के पठाउन हुनके गुहारला, “दया करुन, आमचो लगे झटके आव।”
39 तेबे पतरस, हुनमन चो संगे जाफा ने गेलो आउर जिदलदांय हुनमन हुता अमरला, तेबे हुनमन, पतरस के ढाबा उपरे नीला। सपाय रांडीमन गागते-गागते पतरस लगे उबा होला, आउर जोन कुड़ता आउर फटई, दोरकास हुनमन काजे बनाउन रली, दखाउक मुरियाला।
40 तेबे पतरस, सपाय के बाहरे निकराउन दिलो, आउर मांडिखुटा देउन पारथना करलो। हुन मोड़ी बाटे दखुन बललो, “ए तबीता, उठ।” तेबे हुन आपलो आंईक उगाड़ली, आउर पतरस के दखुन भाति उठुन बसली।
41 पतरस हुनके हाथ के धरुन उठालो आउर पवितर लोग आउर जुगे करुन रांडीमन के हागदिलो, आउर हुनके, हुनमन चो पुरे जीवता दखाउन दिलो।