इसराएल आपलो सकत उपरे फोकाहा भोरसा करतोर
6
सियोन* ने हरिक ने रतो लोग,आउर सामरिया ने फिकिर नोहलोर रतो लोग, तुमके हाय लागो!
तुमी जात-जात चो लोगमन ले आगर मान पावलासाहास
आउर तुमचो लगे इसराएलिमन साहरा काजे एते रउआत।
2 कलने सहर ने जाहा
हुताले, बड़े हमात सहर ने जाहा
फेर पलिस्तीमन चो गत सहर ने जाउन दखा।
काय, हुनमन चो राजमन, तुमचो राजमन ले नंगत आसे?
काय, हुनमन चो परघनमन, तुमचो परघनमन ले बड़े आसे?
3 तुमी नियाव चो दिन के आपलो मन ले लापी करसास,
आउर ओधरम चो गादी के लगे आनसास?
4 तुमी हाथी-दात ले सजालो खटेयामन ने डुलुन रयसास,
आउर ओचनामन ने जल-जला सोयसास,
आउर कोटासार ले नंगत-नंगत छेरी-मेंडीमन के
आउर ठोसर बाछामन के खायसास।
5 तुमी दाउद असन नवा गीतमन बनाउन
सारंगी बजाउन गीत गाउआहास।
6 दोना-दोना अंगुर-मंद खाउआहास
आउर देहें ने नंगत ले नंगत तेल घसुआहास
मानतर जूसुफ* उपरे एतो बिपती काजे नी खिसियाउआहास!
7 एईकाजे सबुले आगे तुमीमन के बांदुन नेदे,
तेबे तुमीमन चो सुख ने रतो टक्कर छांडेदे।
8 सेनामन चो महापरभु जहोवा
आपलेई किरिया खाउन बलेसे,
मय, जाकूब चो गुमान करतो गोटमन के बईर करुआय
आउर हुनचो भाड़ामन के घिनियाउआय,
मय हुन सहर आउर हुता चो सपाय के बयरी चो हाथे सोपेंदे।
9 कोचई घरे दस झन मनुक बाचुन रले बले, हुनमन मोरुन जादे। 10 हुनमन चो मोड़ी के डसातो काजे, हुनमन चो लोग-बाग ले कोनी एयदे आउर घर-कोंटी ने रलो मनुक के पूछेदे, “काय एता तुचो लगे आउर कोनी आसोत?” तेबे हुन बलेदे, “नाई, ओगाय रा! एता जहोवा चो नाव धरतोर नी बने, नोहले आमके बले मोरते मारेदे।”
11 दखा, महापरभु चो हुकुम ले,
“बड़े-बड़े घरमन भोसड़ेदे
आउर नानी-नानी घरमन टुटुन जायदे।
12 काय, घोड़ामन सिलपट ने पराउक सकोत?
काय, कोनी समदूर ने बयलामन ले नांगर जोपुक सके?
मानतर तुमी सत-नियाव के मोहरा असन
आउर धारनिक बुता चो नफा के कोचेला असन पीता बनालासाहास।
13 तुमी लो-दबार* सहर के जीतुन हरिक-उदीम होयसास
आउर असन बलसास, ‘काय, आमी आपलेई सकत ले
करनईम* के नी जीतलुसे’?”
14 एईकाजे सेनामन चो जहोवा महापरभु बलेसे,
“ए इसराएल चो लोग,
दखा, मय तुमचो बिरुद ने गोटोक जात के पठायंदे
हुनमन बेर-उदिया डेबरी बाट चो लेबो-हमात सहर ले धरुन बेर-उदिया उजा बाट चो अराबा भाटा लग ले तुमके डाटा-टेवा करदे।”