नबूकदनेसर राजा दखलो दुसर सपना
4
नबूकदनेसर राजा आपलो हक ने रतो देस्-देस्, जात-जात आउर भिने-भिने भासा-बोली बलतो लोग काजे असन खबर पठालो: तुमी सपाय अस्तिर ने राहा! 2 सबुले सकत महापरभु मोचो काजे करलो अचरित चीनामन आउर महासंदे चो बुतामन के परगट करतोर मोके नंगत लागेसे।3 हुनचो दखालो अचरित चीनामन
आउर महासंदे चो बुतामन कितलो नंगत आय!
हुन जुग-जुग राज करुआय,
आउर हुनचो राजपाट पीड़ी-पीड़ी रउआय।
4 मय नबूकदनेसर, मोचो राज-माहाल ने खुबे अस्तिर ने रते रले। 5 फेर मय मोचो खटेया ने सोवलो बेरा असन सपना दखले जेचोले मय खुबे डरले। मय सपनलो गोटमन के बिचारलोके मोचो मन खुबे डाहाल-बिकाल होली। 6 एईकाजे मय बेबिलोन चो सपाय पंडितमन के मोचो लगे एउन सपना चो अरथ सांगतो काजे हुकुम दिले। 7 तेबे जादु बितामन, पंजियारमन, कसदेया पंडितमन आउर टोनहामन मोचो लगे ईला आउर मय हुनमन के मोचो सपना सांगले, मानतर हुनमन सपना चो अरथ सांगुक नी सकला। 8 फेर दानिएल नाव चो मनुक मोचो लगे ईलो जेके मय मोचो देव बाटले बेलतससर नाव संगाले, कसनबलले हुनचो भीतरे पवितर देवमन चो आत्मा रउआय। एईकाजे मय हुनके मोचो सपना सांगले। 9 “ए बेलतससर, तुय तो सपाय जादु बितामन चो मुखिया आस आउर मय जाने, तुचो भीतरे पवितर देवमन चो आत्मा रउआय आउर तुय काई बले भेद चो गोट के सांगुक सकीस, एईकाजे मोचो दखलो सपना के सुनुन हुनचो अरथ मोके समजाव।
10 मय आपलो खटेया ने सोवलोदांय दरसन दखले;
मंजपुर चो मंजिगता गोटोक बड़े रूक रये,
हुन खुबे डेंग रये।
11 हुन रूक खुबे बड़े बाड़ुन बरसक होली,
आउर हुनचो टीप बादरी के टेकली,
आउर हुन रूक मंजपुर चो चारोकुती ले दखा देते रये।
12 हुन रूक चो पानामन लस-लसा रये,
हुता खुबे पाक-फरमन रये,
हुन रूके सपाय काजे खादी-पीदी रये।
हुन रूक खाले, भाटा ने चरतो जनावरमन के छांय मिरते रये,
आउर बादरी ने उड़तो चड़ईमन, हुनचो खेंदामन ने गूड़ा बनाते रओत,
सपाय रान-जियादमन हुन रूक चो फर खाउन जीवते रओत।
‘रूक के गोंदुन हुनचो खेंदामन के चोखाड़ा,
पानामन के झड़ाहा आउर पाक-फरमन के बिखरुन दियास।
सपाय रान-जियादमन रूक खाले ले पराओत,
आउर हुता खेंदा ने रतो सपाय चड़ईमन बले उड़ोत।
15 फेर रूक चो खुट के जड़ संगे भुंये छांडा
आउर हुनके लोहा आउर पीतल चो सिकरा ने बांदुन
भाटा चो लाटा-बुटामन मंजारे रउक दियास।
हुन माने* चो उपरे बादरी ले ओस पड़ो
आउर हुन, हुता चरतो जनावरमन संगे
रोंडा खाते रओ।
16 हुनचो मन, मनुकमन चो असन नाई
जनतुरमन असन उलटो।
सात बरक होओतले हुन उसने रओ।
17 ए हुकुम
सरगदूतमन बाटले होली।
कसनबलले जोन जीव आसोत, हुनमन जानोत
सबुले बड़े महापरभु, सपाय राजमन उपरे राज करुआय
जेके हुन, मन करुआय, हुनके राज देउआय
आउर नानी ले नानी पन चो लोग के बले राज करतो हक देउआय।’
18 मय नबूकदनेसर राजा एई सपना दखले। एदांय ए बेलतससर, तुय एचो अरथ सांग। कसनबलले कोनी बले पंडितमन एचो अरथ मोके नी सांगुक सकला। तुचो भीतरे पवितर देवमन चो आत्मा रयसे। एईकाजे तुय समजाउक सकीस।”
दानिएल, नबूकदनेसर राजा दखलो दुसर सपना चो अरथ सांगतोर
19 तेबे दानिएल जेचो दुसर नाव बेलतससर रये, सपना चो अरथ सांगतो बिचार करुन-करुन डर काजे बाय-बिकाल होलो। तेबे राजा हुनके बललो, “ए बेलतससर, तुय सपना चो अरथ सांगतो काजे नी डर।” तेबे बेलतससर बललो, “ए मोचो राजा, तुचो दखलो सपना आउर हुनचो अरथ तुचो बयरीमन उपरे पड़ले नंगत होती! 20 कसनबलले जोन रूक के तुय बाड़ुन बरसक होतोके दखलीस आउर जेचो टीप बादरी के टेकली आउर मंजपुर चो चारोकुती ले दखा देते रये, 21 हुनचो पानामन लस-लसा रये आउर खुबे फर ले लदुन रये आउर हुन थाने सपाय काजे खादी-पीदी रये। हुनचो खाले जनतुरमन रते रओत, आउर हुनचो खेंदामन ने चड़ईमन गूड़ा बनाते रओत। 22 ए राजा, हुन रूक तुय आस। तुय खुबे माहान आउर बलेयार होलीस आउर तुचो मयमा-मान बादरी के टेकली। तुय, मंजपुर चो चारोकुती राज करुआस। 23 ए राजा, तुय गोटोक सरगदूत के सरग ले उतरुन असन बलतोके सुनलीस, ‘रूक के गोंदुन नास करा मानतर हुनचो खुट के जड़ संगे भुंये रउक दियास। हुनके लोहा आउर पीतल चो सिकरा ने बांदुन भाटा ने रोंडा मंजारे छांडा: हुन बादरी ले घसरतो ओस ने भीजो आउर हुन जनतुरमन संगे रोंडा खाओ, आउर सात बरक पुरतले हुनचो असन गती होओ’। 24 ए राजा, हुनचो अरथ ए आय: सबुले बड़े महापरभु ए हुकुम तुचो काजे निकरालोसे, 25 जिदलदांय तुय पतेयासे, महापरभु सपाय नर-मंजा उपरे राज करुआय, आउर जेके मन करुआय हुनके हक देउआय, हुदलदांय ले तुय मनुक मंजी ले निकरुन जनतुरमन संगे रसे। तुय भाटा ने चरतो जनतुरमन संगे सात बरक होओतले बादरी चो ओस ने भिजसे आउर बयलामन असन रोंडा खासे। 26 फेर जोन रूक चो खुट के जड़ संगे छांडतो हुकुम निकरु रये, हुनचो अरथ ए आय: जिदलदांय तुय जानसे, सरग चो महापरभु सपाय नर-मंजा उपरे राज करुआय हुदलदांय तुय फेर आपलो राज ने राजपाट करुक मुरियासे। 27 एईकाजे ए राजा, मोचो सला के मान; तुय पाप करुक छांडुन धरम बुता कर, आउर पाप करतोके छांडुन धरमकारी हो, आउर ओधरम बुता के छांडुन गरीब-दुखीमन के जीव दुख, तेबे तुय खुबे दिन अस्तिर ने रसे।”
नबूकदनेसर राजा चो सपना पुरा होतोर
28 ए सपाय गोटमन नबूकदनेसर राजा उपरे घटली। 29 बारा मयना पाछे, गोटोक दिने राजा बेबिलोन ने आपलो राज माहाल उपरे बुलते रये। 30 तेबे राजा बललो, “काय, ए भक्यातो लाईक राज-सहर बेबिलोन के, मोचो मयमा-मान काजे मय आपलो बड़े सकत ले बसापत नी कराले?” 31 ए गोट हुनचो टोंड ले निकरते ची रये, तेबे बादरी ले असन राग सुना दिली: “ए नबूकदनेसर राजा, तुचो काजे असन गोट निकरलीसे: ए राज तुचो हक ले निकरलीसे! 32 जिदलदांय ले तुय नी पतेयासे, महापरभु सपाय नर-मंजा उपरे राज करुआय आउर जेके हुन मन करेसे हुनके हक देउआय, तुके नर-मंजा मंजी ले निकराउन देदे आउर जनतुरमन संगे रसे। तुय सात बरक होओतले भाटा ने चरतो बयलामन असन रोंडा खाते रसे।” 33 हुदलीचीदांय ए गोट नबूकदनेसर उपरे पुरा होली। हुनके नर-मंजा मंजी ले निकराला, आउर हुन गाय-बयलामन असन रोंडा खाउक मुरियालो। हुनचो देहें बादरी ले घसरतो ओस ने भिजते रये, हुनचो चूंदी, रावना चीप असन लामली आउर हुनचो नकमन चेचान चो नकमन असन बाड़ली।
नबूकदनेसर, महापरभु के जय-जय करतोर
34 सात बरक पुरलोके, मय नबूकदनेसर, सरग बाटे दखले तेबे मोके आगे चो असन बुद ईली।
मय महापरभु के असन बलुन धन-धन करले,
आउर अमदेया जीव रतो सबुले बड़े महापरभु के जय-जय करले।
हुनचो राज जुग-जुग काजे आय,
आउर हुन, पीड़ी-पीड़ी राज करुआय।
35 मंजपुर ने रतो सपाय लोग हुनचो पुरे काई नोआत,
आउर हुन आपलो मन-इछा असन सरग चो सेना
आउर मंजपुर ने रतो लोग मंजारे करुआय।
कोनी बले हुनके ठेबाउक नी सकोत
नोहले बलुक नी सकोत, “तुय काय करसीस?”
36 हुदलीदांय मोके आगे चो असन बुद ईली। मोचो मयमा-मान आउर राजपाट मोके फेर मिरली, मोचो राज चो मयमा गुलाय बाटे उड़ली। मोके मोचो राजपालमन आउर मुखियामन फेर भेटुक ईला। मोके आपलो राज ने फेर ले बसापत कराला। मोचो मान खुबे बाड़ली। 37 एदांय मय नबूकदनेसर, सरग चो राजा के सहरायंसे, आउर हुनचो जय-जय आउर मयमा-मान करेंसे,
कसनबलले हुनचो करलो सपाय बुतामन, सत आय,
हुन सपाय चो सत-नियाव करुआय;
आउर हुन गुमान करुमन के
खाले घसराउआय।