सोन चो मूरत
3
नबूकदनेसर राजा, साठ हाथ डेंग आउर छय हाथ ओसार सोन चो गोटोक बड़े मूरत बनालो। राजा हुन मूरत के बेबिलोन परघन चो दूरा नाव चो भाटा ने उबालो। 2 फेर नबूकदनेसर राजा आपलो उबालो मूरत चो इजित-मान करुन सोपतो काजे आपलो हकदारमन, राजपालमन, मंतरीमन, सलाकरुमन, भंडारीमन, बड़े नियावकारीमन, नियावकरुमन आउर परघन-मुखियामन के हाग दिलो। 3 तेबे सपाय हकदारमन, राजपालमन, मंतरीमन, सलाकरुमन, भंडारीमन, नियावकारीमन, नियाव करुमन आउर परघन-मुखियामन, नबूकदनेसर राजा उबालो मूरत चो इजित-मान करतो काजे मूरत पुरे रूंडला। 4 तेबे डारा बुलातो बीता जोर ले चिचियाउन बललो, “ए सपाय देस-देस, जात-जात, भिने-भिने भासा-बोली बलतो लोगमन, राजा असन हुकुम दिलोसे, 5 जिदलदांय तुमी तोड़ी, बांवसी, वीना, सारंगी, किंदरी-बाजा आउर दुसर-दुसर बाजामन के बजातोके सुनासे, हुदलीदांय तुमी नबूकदनेसर राजा उबालो सोन चो मूरत के डंडासरन करा। 6 जोन बले मूरत के डंडासरन नी करेदे, हुदलीचीदांय हुनके ढग-ढकतो आईग ने पकादे।” 7 एईकाजे जिदलदांय सपाय देस्-देस्, जात-जात, भिने-भिने भासा-बोली बलतो लोगमन तोड़ी, बांवसी, वीना, सारंगी, किंदरी-बाजा आउर दुसर-दुसर बाजामन के बजातोके सुनला तेबे सपाय लोग पाटा पड़ुन नबूकदनेसर राजा उबालो सोन चो मूरत के डंडासरन करला।
दानिएल चो संगवारीमन राजा चो हुकुम नी मानतो दोख
8 हुनी समया ने कोनी-कोनी कसदेयामन, राजा लगे जाउन जहूदीमन चो बिरुद लड़ा-जुजा करला। 9 हुनमन राजा नबूकदनेसर के बलला, “ए राजा, तुय जुग-जुग जीव! 10 तुय तो हुकुम देउ रलीस, जिदलदांय तोड़ी, बांवसी, वीना, सारंगी, किंदरी-बाजा आउर दुसर-दुसर बाजामन के बजातोके सुनुन सपाय लोग पाटा पड़ुन सोन चो मूरत के डंडासरन करोत, 11 मानतर जोन बले हुनके डंडासरन नी करेदे हुनके ढग-ढकतो आईग भाटी भीतरे पकादे। 12 दख! तुय तो सदरक, मेसक आउर अबेदनगो नाव चो जहूदीमन के बेबिलोन परघनमन ने बड़े-बड़े पन दिलीसीस। ए राजा, हुनमन तुचो हुकुम के नी मानोत, तुचो देव-धामी चो इजित-मान नी करोत आउर तुचो उबालो सोन चो मूरत के बले डंडासरन नी करोत।”
13 तेबे नबूकदनेसर राजा जंजाल रीस होउन सदरक, मेसक आउर अबेदनगो के आनतो हुकुम दिलो। एईकाजे हुन तीनो के राजा लगे आनला। 14 तेबे नबूकदनेसर राजा हुनमन के पूछलो, “ए सदरक, मेसक आउर अबेदनगो, काय ए सत गोट आय, तुमी मोचो देव-धामीमन चो सेवा-सासन नी करास आउर मोचो उबालो सोन चो मूरत के काय काजे डंडासरन नी करास? 15 मानतर तुमी एबे बले तियार आसास जाले जिदलदांय तोड़ी, बांवसी, वीना, सारंगी, किंदरी-बाजा आउर दुसर-दुसर बाजामन के बजातोके सुनासे, हुदलीदांय तुमी मोचो उबालो सोन चो मूरत के डंडासरन करलास जाले बाचासे। मानतर डंडासरन नी करलास जाले तुमके तूरते ढग-ढकतो आईग भाटी भीतरे पकादे। फेर असन कोन देव आसे, तुमके मोचो हाथ ले छंडाउक सके?”
16 सदरक, मेसक आउर अबेदनगो, नबूकदनेसर राजा के बलला, “ए राजा, ए गोट चो बारे ने तुके गोट उलटातोर आमके काई काम नीआय। 17 ए राजा, आमी जोन महापरभु चो पांय पड़ुआंव, हुनी आमके ढग-ढकतो आईग भाटी ले आउर तुचो ले बचाउक सके। 18 मानतर हुन, नी बचाले बले, ए राजा, तुय पक्‍का जान, आमी तुचो देव-धामी चो सेवा-सासन नी करुं आउर तुचो उबालो सोन चो मूरत के बले डंडासरन नी करुं।”
दानिएल चो संगवारीमन के आईग भाटी ने पकातोर
19 तेबे नबूकदनेसर राजा, सदरक, मेसक आउर अबेदनगो के जंजाल रीस होलो आउर हुनचो थमना लाल उलटली। हुन, आईग भाटी के सात गुना ढग-ढकातो हुकुम दिलो। 20 फेर आपलो पलटन ले बरसक मनुकमन के हागदेउन सदरक, मेसक आउर अबेदनगो के बांदुन ढग-ढकतो आईग भाटी ने पकातो हुकुम दिलो। 21 तेबे हुनमन के पींदलो कुड़ता, धोती, पागा आउर दुसर फटईमन संगे बांदुन ढग-ढकतो आईग भाटी ने पकाउन दिला। 22 राजा चो कटुर हुकुम किरता हुन भाटी चो आईग के खुबे ढग-ढकाला। एईकाजे सदरक, मेसक आउर अबेदनगो के बोउन आईग ने पकाउक नेउ बरसक मनुकमन आईग चो आंच ले डसुन मोरला। 23 मानतर ए तीनो मनुकमन: सदरक, मेसक आउर अबेदनगो के बांदुन आईग भाटी ने पकाला।
24 तेबे नबूकदनेसर राजा डरुन भक्‍यालो आउर उबुन आपलो मंतरीमन के पूछलो, “काय आमी आईग भीतरे तीन झन के बांदुन नी पकालु?” तेबे हुनमन राजा के बलला, “हव राजा, सते आय।” 25 तेबे राजा बललो, “एदांय मय चार झन मनुकमन के आईग भीतरे हिंडा-बुला होतोके दखेंसे आउर हुनमन के काई नोकसान बले नी होये। चवथा मनुक चो रूप, देव असन दखा देयसे।”
नबूकदनेसर राजा, दानिएल चो संगवारीमन चो इजित-मान करतोर
26 तेबे नबूकदनेसर राजा ढग-ढकतो आईग भाटी लगे जाउन बललो, “ए सदरक, मेसक, अबेदनगो सबुले सकत महापरभु चो कमेयामन, बाहरे निकरुन इआ।” राजा चो गोट के सुनुन हुनमन तीनो बाहरे निकरुन ईला। 27 तेबे राजा, हकदारमन, मंतरीमन, राजपालमन, राजा चो सलाकरुमन सपाय हुता रूंडला आउर हुन तीनो के दखला, हुनमन चो देहें ने आईग जरलो चीना नी आय, हुनमन चो मुंड चो चूंदी आउर कुड़ता बले नी जरे आउर हुनमन चो देहें बले नी गंधे। 28 तेबे नबूकदनेसर राजा बललो, “सदरक, मेसक आउर अबेदनगो चो महापरभु धन-धन आय जोन आपलो सरगदूत पठाउन आपलो उपरे भोरसा करतो कमेयामन के बचालो। हुनमन राजा चो हुकुम के नी मानला आउर आमचो महापरभु के छांडुन कोनी दुसर देव-धामीमन के डंडासरन नी करुं बलते आपलो देहें चो बले फिकिर नी करला। 29 एईकाजे एदांय सपाय देस्-देस्, जात-जात आउर भिने-भिने भासा-बोली बलतो लोगमन के मय हुकुम देयंसे, जोन बले सदरक, मेसक आउर अबेदनगो चो महापरभु के निंदरेदे, हुनमन के गोंदा-गोंदा करुन हुनमन चो घर-कुड़िया के रन-बन करायंदे। कसनबलले कोनी दुसर देव-धामी असन बरन ले बचाउक नी सके।” 30 तेबे राजा, बेबिलोन परघन ने सदरक, मेसक, आउर अबेदनगो के आउर बले बड़े-बड़े पन दिलो।