आगूर चो बचन
30
जाके चो बेटा आगूर चो नीतिबचन।हुन असन बललो: ए महापरभु, मय खुबे बाय-बिकाल होलेसे,
2 मय पक्का भकवा मनुक आंय;
मोके नर-मंजा असन समज-बुज मुरे नीआय।
3 मोके बुद नीआय,
आउर मोके पवितर महापरभु चो गियान नीआय।
4 सरग ने चेगुन कोन फेर उतरलो?
लेहरा के कोन आपलो मुटी ने ओंडेयालो?
बड़े समदूर के, फटई ने कोन गुंडेयालो?
मंजपुर चो संदमन के कोन बनालो?
हुनचो काय नाव आय?
आउर हुनचो बेटा चो काय नाव आय?
तुय जानीस जाले सांग!
5 महापरभु चो सपाय बचन सत आय;
हुनचो सरन ने ईलो लोग काजे हुन ढाल आय†।
6 हुनचो बचन ने आउर काई नी जोड़,
नोहले हुन तुके दागा देयदे, आउर तुय फंदी होसे।
7 मय तुके दुय ठन बर मांगलेसे;
मोचो मोरतो ले आगे हुनमन के मोके देस:
8 फोकाहा आउर फंद गोटमन ले मोके लापी गुचाव;
मोके खुबे गरीब नोहले खुबे सवकार नी बनाव,
रोजे दिना चो रोटी मोके खुआव,
9 असन नी होओ मय उमकुन भाति,
तुके भूलकुन बलेंदे, “जहोवा कोन आय?”
नोहले गरीब होउन चोरुक होयदे,
आउर मोचो महापरभु चो इजित जायदे।
10 कोनी कमेया के हुनचो मालिक पुरे बदी नी देस,
नोहले हुन कमेया, तुके सरापेदे आउर तुय दोसी होसे।
11 कोनी-कोनी असन आसोत, आपलो बुआ के सरापसोत
आउर आपलो आया के धन-धन नी बलोत।
12 कोनी, आपने के सुद मानसोत,
मानतर आपलो असुद बुता ले सुद नी होलासोत।
13 आउर कोनी-कोनी चो आंईक गुमान ले भोरुन रयसे,
आपलो आंईक-मेंदी के उठाउन बटाल-बटाल दखसोत।
14 असन लोग बले आसोत,
जोनमन चो दातमन, खांडा आउर कडरीमन असन लागन आसे,
हुनमन नानागती होलो लोग के मंजपुर ले,
आउर गरीबमन के लोगमन चो मंजी ले सत्यानास करसोत।
15 जड़ु चो दुय ठन बेटीमन आसोत;
हुनमन “दियास, दियास,” बलसोत।
तीन ठन तीजमन आसे, जोनमन चो मन केबई नी भोरे,
चार ठन आसे, जोनमन केबई “होयदे” बलते नी बलोत;
16 पतालपुर आउर बांझीन पेट,
कितलेई पानी खादले बले मन नी भोरतो भुंय,
आउर आईग, एमन केबई “होयदे बे” नी बलोत।
17 आपलो बुआ के निंदरतो
आउर आया चो सिखिया के हिनस्ता करतो आंईक के
कड़की चो कावरामन अरपुन-अरपुन निकरादे
आउर सारंया पिलामन खादे।
18 तीन ठन गोटमन आसे, जोन मोके अचरित लागुआय;
चार गोटमन आसे, जेके मय समजुक नी सकें:
19 बादरी ने उड़तो सारंया चो बाट,
सिलपट ने, साप चो बाट,
समदूर ने, जाहाज चो बाट,
आउर कुंआरी लेकी संगे, मनुक चो बाट।
20 बेबिचारी बायले चो चलनी-बुलनी असन आय:
जसन कोनी भात खाउन टोंड पोछेसे,
आउर बलेसे, “मय काई अडरा नी करलेसे।”
21 तीन गोट ने मंजपुर थरथरुआय;
चार गोटमन, हुन सहुक नी सके:
22 कमेया, राजा बनतोर,
भकवा चो पेट भोरतोर,
23 घिन-घिना बायले चो बिया होतोर,
आउर कमेयीन, मालकिन चो हकदार बनतोर।
24 चार ठन जीव नानी असन आत,
मानतर हुनमन लगे खुबे बुद आसे:
25 चाटीमन निमल आत,
तेबले बले हुनमन जेट बेरा आपलो खादी-पीदी रूंडायसोत;†
26 रान-लमाहामन निमल जीव चो आत,
फेर बले हुनमन डोंगरीमन चो भोंगामन ने रयसोत;
27 थापामन चो राजा नी रयसे,
फेर बले हुनमन गोहड़ा-गोहड़ा होउन जायसोत;
28 बिसई-टेंडका के हाथे धरुक होयसे,
फेर बले हुन राजा चो माहाल ने रयसे।
29 सुंदर चलनी बीती, तीन ठन जीवमन आसोत;
चार ठन आसोत, जोनमन चो चलनी सुंदर आय:
30 बीजापुलिया-बाग के सपाय जनावरमन ले आगर सकत रयसे
आउर हुन कोकेई डरुन नी गुचे;
31 ढोंग ने हिंडतो कुकड़ा आउर बोकड़ा,
आउर आपलो सेना संग चो राजा।
32 तुय आपने के माहान मानुन भकवा होलीसीस जाले,
नोहले काई अडरा उआट करलिसीस जाले,
आपलो टोंडे हाथ थाप।
33 जसन गोरस के मताले घींव बनेसे,
आउर नाक के अलटाले लोउ निकरेसे,
उसने ची रीस चेगाले झगड़ा उबजायसे।