जहूदी सवकारमन गरीब-धुरीबमन चो हक झीकतोर
5
तेबे गरीब-धुरीब बायले-मनुकमन, आपलो जहूदी भाईमन चो बिरुद ने चिचियाउक मुरियाला। 2 आदो लोग बलला, “आमी आमचो पिला-झीलामन संगे खुबे लोग आसुं, एईकाजे आमके अरन मिरो, हुनके खाउन आमी जीव रउंदे।” 3 आदो लोग बलला, “भूक पड़लो किरता अरन काजे आमी आपलो बेड़ा-खाड़ा, अंगुर-पदरमन आउर घर-कुड़िया के गाहना मारलुसे।” 4 फेर आदो लोग असन बलला, “आमी राजा के पटी देतो काजे आपलाहान बेड़ा-खाड़ा आउर अंगुर-पदरमन देउन रुपया लागा मांगलुसे। 5 मानतर आमचो देहें बले, आमचो जहूदी भाईमन चो देहें असन आय; आमचो पिलामन बले, हुनमन चो पिलामन असन आत; तेबले बले आमी आमचो बेटा-बेटीमन के कमेया होउक देउंसे, आउर आमचो लेकीमन के अमदेया काजे खुबे डंड बिती कमेयीन बुता ने बिकलुंसे। आमचो बेड़ा-खाड़ा, अंगुर-पदरमन बले दुसर चो हक ने आसे। एईकाजे आमी काई बले करुक नी सकुंसे।”
6 लोगमन चो ए गोट-बात आउर कोलार के सुनुन नाव-कमालो सियानमन चो बिरुद ने मोके खुबे रीस लागली। 7 तेबे मय आपलो मने सोच-बिचार करुन नाव-कमालो सियानमन आउर मुखियामन के कचकाउन बलले, “तुमी तो आपलो भाई-बंधमन ले बियाज धरुआहास।” फेर मय हुनमन के समजा-बुजा करतो काजे गोटोक बड़े मंडली बसाले, 8 आउर मय हुनमन के बलले, “आमी तो आपलो जहूदी भाई-बंधमन के दुसर देसमन ले मोल देउन छंडाउन आनलुसे जोनमन दुसर राज ने कमेया होउन रला। एदांय तुमी फेर आपलेई भाई-बंधमन के कमेया-बुता ने पाड़ेसाहास कि आमके फेर ले हुनमन के मोल देउन छंडाउक पड़ेदे!” तेबे हुनमन ओगाय होला आउर गोट-उलटाउक नी सकला। 9 फेर मय बलले, “जसन तुमी करसाहास हुन नंगत नोआय। तुमी आमचो महापरभु के डरुन चललोने काय होती! दुसर जात चो लोग आमके एईकाजे अडरा बलसोत। 10 मय आउर मोचो भाई-बंधमन आउर मोचो कमेयामन बले, गरीब-धुरीबमन के रुपया आउर धान-पान करजा ने देउंसे। एदांय ले आमी बियाज धरतोर छांडुं। 11 एईकाजे आजी ची हुनमन के हुनमन चो बेड़ा-खाड़ा, अंगुर-पदर, जयतून-पदर आउर घर-दुआर के बोहड़ाउन दियास। आउर जितलो रुपया, धान-पान, नवा अंगुर-मंद आउर तेल हुनमन ले धरलासाहास हुन सपाय के बोहड़ाउन दियास।” 12 तेबे हुनमन बलला, “आमी हुनमन ले जोन बले धरलुसे हुन सपाय के बोहड़ाउन देउंदे, आउर हुनमन ले काई नी धरुंदे। जसन तुय बलसीस उसनेची आमी करुंदे।” तेबे मय पुजारीमन के हागदिले आउर हुनमन चो पुरे, असनेचे करोत बलुन हुनमन के किरिया खुआले। 13 फेर मय आपलो फटई चो आंचरा के झन-झाड़ुन बलले, “जोन बले ए किरिया के नी मानेदे, महापरभु हुनके असनेचे झन-झाड़ुन हुनचो घर-कुड़िया आउर धन-माल ले अलगायदे, आउर हुनचो सपाय धन-माल ने काई हक रउक नी देयदे।” तेबे सपाय मंडली बलला, “आमीन”, असनेची होओ! आउर सपाय मंडली जहोवा चो जय-जय करला। सवकारमन आउर मुखियामन आपलो बललो गोट असन ची करला।
नेहेमियाह फोकाहा ने राजपाल चो सेवा करतोर
14 अरतछतर राजा चो राज करतो एक कोड़ी बरक ले धरुन एक कोड़ी बारा बरक होओतले मय जहूदा परघन चो राजपाल रले। आउर मय आउर मोचो भाई-बंधमन, राजपाल चो हक ने मिरतो भाता* के बारा बरक ले नी धरलु। 15 मोचोले आगे रलो राजपालमन, रयत ले आपलो काजे खादी-पीदी आउर रूपा चो दुय कोड़ी सिक्‍कामन बले उसील करते रला। हुनमन चो कमेयामन बले रयत उपरे हक संगाते रला। मानतर मय जहोवा के डरते रयें, एईकाजे असन केबई नी करले। 16 मय तो सहर चो भाड़ा जतनातो बुता ने ची मन लगाउन रयें आउर आपलो काजे खिंडिक भुंय-बाड़ी बले नी घेनले। मोचो सपाय कमेयामन बले हुताय मोचो संगे बुता करते रला। 17 जहूदीमन, हुनमन चो मुखियामन, आउर गुलाय देस् ले ईलो जात-जात चो सगा-लोगमन ले एक सव दुय कोड़ी दस झन मोचो संगे बसुन रोजे खाते रला। 18 खातो काजे रोजे गोटोक बाछा, छय ठन नंगत-नंगत छेरी-मेंडीमन के रांदते रला, आउर मोचो काजे चड़ईमन के बले रांदते रला। एके छांडुन दस दिन ने हारक जितलो अंगुर-मंद लागते रये, उतलो मंद आनते रला। तेबले बले मय राजपाल के मिरतो भाता के केबई नी धरले। कसनबलले मय जानले, रयत उपरे बुता चो बोजा खुबे होते रली। 19 ए मोचो महापरभु, जोन बले मय ए रयत काजे करलेसे तुय मोचो भलई काजे सूरता कर।