नेहेमियाह बयरीमन चो उआट के पाटसुना करतोर
4
जिदलदांय सनबलत सुनलो कि जहूदीमन भाड़ा बनायसोत, तेबे हुन जंजाल रीस होउन जहूदीमन के उड़साउक मुरियालो। 2 हुन आपलो भाईमन आउर सामरिया चो पलटनमन चो पुरे असन बललो, “ए सकत नोहलो जहूदीमन काय करसोत? काय, हुनमन खुदे हुनके जतनाउक सकदे? फेर काय, हुनमन हुता जतरा-पानी चेगादे? काय, हुनमन गोटकी ची दिने सपाय बुता करुन सारदे? काय, माटी ने धसलो आउर जरलो पकनामन के निकराउन फेर भाड़ा बनादे?” 3 हुनचो लगे अमोनी तोबियाह रलो, हुन बललो, “जोन बले हुनमन बनायसोत, हुनमन चो बनालो भाड़ा ने कोलेया चेगले बले हुन भोसड़ेदे।” 4 तेबे नेहेमियाह गुहारलो, “ए आमचो महापरभु, दख, हुनमन आमके उड़सायसोत, हुनके हुनीमन उपरे बोहड़ाउन देस। हुनमन के कयद ने पाड़ आउर हुता हुनमन चो झीका-उड़मा होओ। 5 हुनमन चो ओधरम के नी ढाक आउर हुनमन चो पाप तुचो पुरे ले नी मेटो। कसनबलले हुनमन, भाड़ा जतनातो कमेयामन चो पुरे तुके रीस चेगालासोत।”
6 आमी भाड़ा जतनालु आउर सपाय बाटे आदो डेंग भाड़ा उठली, कसनबलले लोगमन गोटकी मन ले बुता करला।
7 जिदलदांय सनबलत, तोबियाह, अरबीमन, अमोनीमन आउर असदोदीमन सुनला, जरूसलेम चो भोसड़लो भाड़ा के छुटते जायसोत आउर भाड़ा के उठाते जायसोत, तेबे हुनमन खुबे रीस होला। 8 आउर हुनमन सपाय गोटोक सोर होउन जरूसलेम चो बिरुद लड़तो आउर आमके बिडरातो उआट करला। 9 एईकाजे आमी आमचो महापरभु ले पारथना करलु आउर आमचो रखेया काजे लोगमन के रात-मंजन राखा-जागा करालु।
10 मानतर जहूदा चो लोगमन बलला, “माटी-ढेलामन तो खुबे बाचलीसे आउर बुता करुमन थाकला। एईकाजे आमी भाड़ा जतनाउक नी सकुंबे।” 11 आमचो बयरीमन बलला, “जहूदीमन नी जानतले आउर नी दखतले, आमी हुता जाउन हुनमन के मोरते मारुं आउर हुनमन चो भाड़ा जतनातो बुता के ठेबाउं।” 12 तेबे आमचो बयरीमन लगे रतो जहूदीमन एउन आमके घन-घन चेतानी दिला, “तुमी आमचो लगे बोहड़ुन इआ। आमचो बयरीमन कहांय रले बले हुनमन आमचो उपरे एयदे ची।” 13 एईकाजे मय लोगमन के खांडा, भाला आउर धनु-कांड देउन भाड़ा चो पाटकुती सपाय ले खाले ठानमन ने आपलाहान कुटुम लोगमन संगे बसाले। 14 मय हुनमन चो डर के दखुन उठले आउर नाव-कमालो सियानमन के, हकदारमन के, आउर सपाय के बलले, “बयरीमन ले नी डरा। जहोवा माहान आउर डरतो लाईक आय। हुनकेई सूरता करा आउर आपलो भाई-बंद, बेटा-बेटी, बायले-पिला, आउर आपलो कुटुममन के बचातो काजे लड़ई करा।”
15 जिदलदांय आमचो बयरीमन जानला, आमी हुनमन चो बिचार के जानलुसे, आउर महापरभु हुनमन चो उआट के पुरा होउक नी दिलो। तेबे आमी सपाय, भाड़ा जतनातो आपलाहान-आपलाहान बुता करतो ठान ने बोहड़ुन बुता करुक मुरियालु। 16 हुन दिन ले मय, मोचो कमेयामन के हुनमन चो बुता बाटुन दिले। आदो कमेयामन बुता करला आउर आदो कमेयामन भाला, धनु-कांड आउर झिलम पींदुन रला। आउर मुखियामन सपाय जहूदा कुटुम चो साहरा करते रला। 17 भाड़ा-जतनाउमन आउर बोजा-बोउमन, सपाय गोटोक हाथे बोजा आउर दुसर हाथे हतियार धरुन बुता करते रला। 18 सपाय राज-मिस्‍तरीमन आपलो करांड ने खांडा खोचुन बुता करते रला आउर तोड़ी फूकतो बीता मोचो लगे रते रये। 19 एईकाजे मय, नाव-कमालो सियानमन, राजपालमन आउर सपाय लोगमन के बलले, “ए बुता तो खुबे बड़े आय। आमी भाड़ा जतनातो काजे गुलाय बाटे होलुसे आउर गोटोक-दुसर ले लापी-लापी रउंसे। 20 एईकाजे जोन बाटले तोड़ी फूकतो के सुनासे हुनी बाटे आमचो लगे रूंडा होआ। आमचो महापरभु आमचो बाटले लड़ई करेदे।”
21 असन बरन ले आमी भाड़ा जतनातो बुता ने भिड़ुन रलु आउर आदो लोग बियान ले धरुन तारा दखा देओत ले भाला धरुन रते रओत 22 हुदलीदांय मय लोगमन के असन बले बलले, “गोटोक-गोटोक मनुक आपलो कमेयामन संगे राती बेरा जरूसलेम चो भीतरे राहा आउर आमचो राखा-जागा करा फेर दिन ने बुता करा।” 23 ए बुता करतोदांय मय, मोचो लोग-बाग, मोचो कमेयामन आउर मोचो पाट-पाट एउ मोचो राखा-जागा करुमन बले केबई फटई नी बदलते रलु। सपाय आपलो उजा हाथे अमदेया हतियार धरुन रते रओत।