नातान, दाउद के सांगलो कटाव
12
जहोवा, नातान के दाउद लगे पठालो, आउर हुन हुनचो लगे जाउन बललो, “गोटोक सहर ने दुय झन मनुकमन रते रला, हुनमन ले गोटोक सवकार आउर दुसर गरीब रये। 2 सवकार मनुक लगे तो खुबे छेरी-मेंडी आउर गाय-बयलामन रला। 3 मानतर गरीब मनुक लगे गोटोक नानी असन मेंडी पिला के छांडुन काईची नी रये, जेके हुन मोल देउन घेनु रये। हुन मेंडी पिला, हुता हुनचो पिलामन संगे बाड़ते गेली; गोटकी बटका ने खाते-पीवते रये आउर हुनचो कोरा ने सोवते रये आउर हुन, हुनचो बेटी असन रये। 4 फेर सवकार लगे गोटोक सगा ईलो। रांदा-बाड़ा करतो बेरा हुन आपलो छेरी-मेंडी आउर गाय-बयलामन के छांडुन गरीब मनुक चो मेंडी पिला के धरुन मारलो आउर आपलो सगा काजे भात-साग बनालो।” 5 तेबे दाउद, हुन मनुक चो उपरे खुबे रीस होलो आउर हुन नातान के बललो, “जहोवा चो किरिया, जोन मनुक असन बुता करलो हुन मोरना डंड चो लाईक आसे। 6 हुन जीव नी दुखुन असन बुता करलो, एईकाजे हुनके हुन मेंडी पिला चो चार गुना आगर देउक पड़ेदे।”नातान चो चेतानी आउर दाउद चो खिसियातोर
7 तेबे नातान, दाउद के बललो, “हुन मनुक तुयचे आस! इसराएल चो महापरभु जहोवा असन बलेसे, ‘मय इसराएल चो राजा होतो काजे तुके अबिसेक करले आउर मय तुके साउल चो हाथ ले बचाले। 8 फेर मय तुचो मालिक चो घर तुके दिले आउर हुनचो बायलेमन के बले तुके दिले, इसराएल आउर जहूदा चो राजा तुके बनाले आउर ए कम पड़ली जाले आउर बले मय तुके देते’। 9 तुय जहोवा चो हुकुम हेला समजुन काय काजे असन बुता करलीस जोन हुनचो नंजर ने अडरा आय? हित्ती उरियाह के तुय अम्मोनीमन चो खांडा ले मोराउन हुनचो बायले के आपलो बायले बनालीस। 10 एईकाजे एदांय तुचो घरे अमदेया लोग खांडा ने मोरते ची रदे, कसनबलले तुय मोके हेला समजुन हित्ती उरियाह चो बायले के आपलो बायले बनालीस। 11 जहोवा असन बलेसे, ‘सुन, मय तुचो कुटुम ले तुचेई बिरुद बयरी उबजायंदे आउर तुचो बायलेमन के तुचो पुरे ले धरुन दुसर के देयंदे आउर मुंडे बेरा हुन तुचो बायलेमन संगे सोयदे। 12 तुय तो हुन अडरा बुता लुकाउन करलीस; मानतर मय, मुंडे बेरा चो उजर ने सपाय इसराएलिमन दखतले अडरा बुता करायंदे’।” 13 तेबे दाउद, नातान के बललो, “मय जहोवा चो बिरुद पाप करलेंसे।” नातान, दाउद के बललो, “जहोवा तुचो पाप के खेमा करलोसे, तुय नी मोरसे। 14 मानतर तुय अडरा बुता करुन महापरभु के खुबे निंदरलीस। एईकाजे तुचो बाटले जनमलो बेटा मोरेदे ची।” 15 तेबे नातान आपलो घरे बोहड़ुन गेलो।
दाउद चो बेटा मोरतोर
उरियाह चो बायले बाटले दाउद के जनमलो पिला के जहोवा खुबे बेमार पड़ालो। 16 एईकाजे दाउद, महापरभु ले पिला काजे गुहारुक मुरियालो आउर उपास करलो आउर भीतर चो खोली ने जाउन गुलाय राती भुंये लोंडुन रये। 17 तेबे हुनचो कुटुम चो सियानमन हुनके भुंय ले उठातो काजे ईला। मानतर हुन उठुक मन नी करलो आउर हुनमन संगे रोटी बले नी खादलो। 18 सातवां दिने पिला मोरुन गेलो। दाउद चो कमेयामन हुनके पिला मोरलो खबर देतो काजे डरला। हुनमन बलला, “जेबे पिला जीव रलो, तेबे हुन आमी समजालो गोट के नी धरलो आउर एदांय आमी हुनके पिला चो मोरलो गोट के सुनालु जाले, हुन खुबे मुरमुरा होउन आपने के नोकसान करेदे।” 19 आपलो कमेयामन खुस-खुसनाय गोटेयातोके दखुन दाउद समजलो कि पिला मोरलो। तेबे दाउद आपलो कमेयामन के पुछलो, “काय, पिला मोरलो?” हुनमन बलला, “हव, मोरलो।”
20 दाउद भुंय ले उठलो आउर नहाउन तेल घसलो आउर दुसर फटई पींदलो। हुन, जहोवा चो मंदिर ने जाउन डंडासरन करलो; आउर आपलो घरे ईलो। हुनचो हुकुम ले हुनके रोटी दिला आउर हुन खादलो। 21 तेबे हुनचो कमेयामन हुनके पूछला, “तुय ए कसन बुता करसीस? जेबे पिला जीव रये तेबे तुय हुनचो काजे उपास-पियास करुन गागते रयीस, मानतर जसन हुन पिला मोरलो, तुय उठुन रोटी खायसीस?” 22 हुन बललो, “जिदलदांय ले पिला जीव रलो, हुदलदांय ले मय ए बिचारले आउर उपास-पियास करुन हुनचो काजे गागते रयें कि जहोवा मोचो उपरे दया करुन मोचो पिला के जीव संगायदे। 23 मानतर एदांय हुन मोरलो; फेर मय काय काजे उपास-पियास करुआंय? काय मय हुनके फेर आनुक सकें? मय हुनचो लगे जायंदे, मानतर हुन मोचो लगे नी एउक सके।”
सुलेमान चो जनम
24 तेबे दाउद आपलो बायले बतसेबा के अस्तिर करुन हुनचो संगे सोवलो आउर हुनके गोटोक बेटा होलो। हुन हुनचो नाव सुलेमान संगालो। जहोवा, सुलेमान के मया करलो। 25 एईकाजे जहोवा, नातान अगमजानी बाटले खबर पठालो, आउर जहोवा चो मया किरता, दाउद हुनचो नाव जदीदयाह संगालो।
दाउद, रब्बा सहर के जीततोर
26 एई समया, जोआब अम्मोनीमन चो रब्बा सहर ले लड़ुन राज-सहर के आपलो हक ने करलो। 27 तेबे जोआब, दाउद लगे दूतमन पठाउन बललो, “मय रब्बा सहर ले लड़ले आउर हुन राज-सहर चो पानी-पजरा के बले आपलो हक ने करले। 28 एदांय बाचलो सेना के रूंडा करुन सहर चो बिरुद तमु गाड़ुन जुद कर आउर हुनके आपलो हक ने कर। नोहले मय हुनके आपलो हक ने करेंदे आउर हुन सहर के मोचो नाव ले जानदे।” 29 एईकाजे दाउद सपाय सेना के रूंडा करुन रब्बा ने गेलो आउर जुद करुन हुनके आपलो हक ने करलो। 30 दाउद, हुनमन चो राजा* पींदलो सोन चो मुकुट के हिटालो। हुन मुकुट एक कोड़ी पंदरा किलो सोन चो रये, आउर हुन थाने चमकतो बिती मनी-पकनामन लगालोर रये; हुनके दाउद चो मुंडे पींदालो। हुन सहर ले दाउद झीका-उड़मा करुन खुबे धन-माल के बले नीलो। 31 हुता चो लोगमन के बले दाउद नीलो आउर हुनमन के गयंती, टंगिया, आरी ले बुता करालो आउर ईटा-भाटी चो बुता दिलो। हुन अम्मोनीमन चो सहरमन संगे बले उसनेची करलो। फेर दाउद आउर सपाय बीरमन जरूसलेम ने बोहड़ुन आपलाहान घरे गेला।