दाउद, बेतसेबा संगे बेबिचार करतोर
11
बरक चो पईल दिनमन ने, जेबे राजामन जुद करतो काजे निकरतो बेरा दाउद, जोआब के आपलो मुखियामन आउर सपाय इसराएली सेना संगे जुद करुक पठालो। हुनमन अम्मोनीमन के सत्यानास करला आउर रब्बा सहर के भोंवरक बेड़ला। मानतर दाउद जरूसलेम ने ची रलो।2 अड़उ पाहार ने दाउद आपलो खटेया ले उठुन राज-माहाल चो छत उपरे बुलते रये। हुदलीदांय हुन, छत उपर ले गोटोक सुंदरी बायले के नहातोके दखलो। 3 दाउद हुन बायले चो बारे ने पूछुक पठालो। तेबे कोनी बलला, “हुन, एलीआम चो बेटी आउर हित्ती उरियाह चो बायले बतसेबा आय।” 4 तेबे दाउद, दूत पठाउन हुनके हागदिलो (हुन तो आपलो मयना-बारी ले सुद होउ रये।) हुन, हुनचो लगे ईली आउर दाउद हुनचो संगे सोवलो। तेबे हुन आपलो घरे बोहड़ुन गेली। 5 हुन बायले पेटे ठेबली आउर हुन, दाउद लगे खबर पठाली, “मय पेटे आसे।”
6 तेबे दाउद, जोआब लगे असन खबर पठालो, “हित्ती उरियाह के मोचो लगे पठाव।” जोआब, उरियाह के दाउद लगे पठाउन दिलो। 7 जेबे उरियाह हुनचो लगे ईलो, तेबे दाउद हुनके, जोआब आउर सेना चो हाल आउर जुद चो बारे ने पुछलो। 8 दाउद, उरियाह के बललो, “आपलो घरे जाउन आपलो हाथ-पांय धो।” उरियाह राज-माहाल ले निकरलो आउर राजा हुनचो काजे भेंट पठालो। 9 मानतर उरियाह आपलो घरे नी जाउन आपलो मालिक चो सपाय कमेयामन संगे राज-माहाल चो दुआरे सोवलो। 10 तेबे उरियाह आपलो घरे नी गेलो खबर दाउद के मिरली। तेबे दाउद, उरियाह के पुछलो, “काय तुय खुबे लापी ले नी ईलीस, फेर काय काजे तुय आपलो घरे नी गेलीस?” 11 उरियाह, दाउद के बललो, “ए राजा, जेबे महापरभु चो डोली, इसराएल आउर जहूदा चो सेना तमुमन ने रयसोत आउर मोचो मालिक जोआब आउर हुनचो कमेयामन टंग-टंगा भाटा ने तमुमन ने आसोत, फेर मय कसन ने घरे जाउन खाउन-पीउन आपलो बायले संगे सोयंदे? तुचो जीव किरिया, मय असन केबई नी करें।” 12 दाउद, उरियाह के बललो, “आजी एताय ठेब, काली के मय तुके सेना लगे बोहड़तो काजे बिदा करुन देयंदे।” एईकाजे उरियाह हुन दिन जरूसलेम ने रलो। दुसर दिने, 13 दाउद आपलो संगे खातो काजे हुनके नेवता दिलो आउर दाउद, हुनके मातालो; आउर सांज बेरा हुन आपलो राजा चो कमेयामन संगे आपलो खटेया ने सोवतो काजे निकरलो। मानतर आपलो घरे नी गेलो।
उरियाह के दाउद मोरातोर
14 बियाने दाउद, जोआब काजे चिटी लिखुन, उरियाह चो हाथे पठालो। 15 हुन चिटी ने असन लिखलोर रये, “जुद रोस ने होतो बेरा, उरियाह के पुरे करा, आउर हुनके हुता छांडुन पाटे गुचा, तेबे हुन मार खाउन मोरुन जायदे।” 16 जोआब सहर के नंगत ले दखुन जानलो आउर जोन थाने बरसक बीरमन रओत हुताय उरियाह के पाती धरालो। 17 सहर ले बीरमन निकरुन जोआब संगे जुद करला; आउर दाउद चो सेनामन ले कोनी-कोनी मोरला। हुनीमन संगे हित्ती उरियाह बले मोरलो। 18 तेबे जोआब जुद चो सपाय गोट सांगतो काजे दाउद लगे दूत पठालो। 19 जोआब, दूत के असन हुकुम दिलो, “जेबे तुय जुद चो सपाय गोट राजा के सांगसे, 20 तेबे राजा तुचो गोट सुनुन जंजाल रीस होउन असन बललो जाले, ‘तुमी लड़तो काजे सहर चो इतलो लगे काय काजे गेलास? काय तुमी नी जानास, हुनमन भाड़ा उपर ले धनु-कांड छांडदे? 21 जरूबेसेत चो बेटा अबीमेलेक के कोन मारला? गोटोक बायले भाड़ा ले अबीमेलेक उपरे जता पकना पकाली आउर हुन हुताय तेबेस ने मोरुन गेलो’। फेर तुमी भाड़ा चो इतलो लगे काय काजे गेलास? तेबे तुय असन बल, ‘ए राजा, तुचो कमेया हित्ती उरियाह बले मोरलो’।”
22 तेबे दूत गेलो आउर दाउद लगे जाउन जोआब चो सपाय गोट के सांगलो। 23 हुन दूत, दाउद के बललो, “ए राजा, आमचो बयरीमन आमचो ले आगर बरसक रला। हुनमन सहर ले निकरुन जुद-भाटा ने आमचो लगे ईला, मानतर आमी हुनमन के सहर चो देवड़ी लग ले खेदते नीलु। 24 तेबे धनु-कांड धरलो लोगमन राज-भाड़ा उपर ले तुचो लोग उपरे धनु बींदला आउर राजा चो आदो लोग मोरला आउर कमेया हित्ती उरियाह बले मोरलो।” 25 दाउद हुन दूत के बललो, “तुय जोआब के असन बल, ‘ए गोट काजे तुय मुरमुरा नी हो, कसनबलले खांडा ले गोटोक नोहले दुसर मोरेदे ची। तुय सहर चो बिरुद खुबे ढाढ़ुस ले लड़ुन हुनके रन-बन करुन देस’। असने करुन तुय सेना-मुखिया के धीरजा धराव।”
26 जेबे उरियाह चो बायले जानली, हुनचो मनुक मोरलो, तेबे हुन आपलो मनुक काजे करलानी होउन गागुक मुरियाली। 27 आउर उरियाह चो नहानी सरलो पाछे दाउद हुनके हागदेउक पठालो आउर आपलो घरे आनलो। हुन, हुनचो बायले होली आउर हुनके गोटोक बेटा होली।
मानतर दाउद करलो बुता ले जहोवा रीस होलो।