रूत, बोअज चो बेड़ा ने
2
नाओमी चो मनुक एलीमेलेक चो कुटुम ने बोअज नाव चो गोटोक खुबे मान पावलो सवकार मनुक रये। 2 मोआबिन रूत, नाओमी के बलली: “मोके कोचई होओ बेड़ा ने जाउक देस, जोन बले मोके जीव-दुखदे, मय हुनचो पाट-पाट खेड़ कोरजुक जायंदे।” तेबे हुन बलली: “तुय जा, मोचो बेटी।” 3 तेबे हुन गोटोक बेड़ा ने जाउन भूतियारमन चो पाट-पाट कोरजुक मुरियाली, जोन बेड़ा ने हुन जाउ रली हुन बोअज चो रली। बोअज, एलीमेलेक चो कुटुम चो रये। 4 तेबे बोअज बेतलहम ले एउन भूतियारमन के बललो: “जहोवा तुमचो संगे रओ।”, आउर हुनमन बलला: “जहोवा तुके बर देओ।” 5 तेबे बोअज, आपलो कमेया जोन भूतियारमन चो मुखिया रये, हुनके पुछलो, “ए कोचो घर चो लेकी आय?” 6 हुन कमेया बललो: “हुन मोआबिन लेकी आय, जोन नाओमी संगे मोआब देस् ले ईलीसे। 7 हुन बलु रये, ‘मोके भूतियारमन चो पाट-पाट जाउन कड़प चो मंजी कोरजुक आउर खेड़मन के रापुक देस’, तेबे हुन ईली आउर बियानत ले एताय आसे, आउर डंडिक ची लाड़ी ने जाउन बिसाली।” 8 तेबे बोअज, रूत के बललो, “ए मोचो बेटी, काय तुय सुनसीस? कोचई दुसर चो बेड़ा ने कोरजुक नी जा, मोचो भूतियारिनमन संगे एताय रा। 9 भूतियारमन जोन बेड़ा ने कटई करसोत हुताय तुचो धियान रओ आउर हुनीमन चो पाट-पाट हिंडते रा। मय जुवानमन के हुकुम दिलेसे कि हुनमन तुके नी खुरलाओत। आउर जेबे बले तुके पियास लागेदे तेबे तुय जुवानमन चो भोरलो पानी-हांडी लगे जाउन पानी खा।” 10 तेबे हुन डंडासरन करुन हुनके बलली, “मय परदेसिया के दखुन तुय काय काजे मोचो उपरे इतलो दया करसीस?” 11 बोअज बललो: “जोन बले तुय आपलो मनुक मोरलो पाछे, आपलो सतरी संगे करलीस आउर कसन बरन ले तुय आपलो आया-बुआ के आउर आपलो जनम-बाड़ ठान के छांडुन असन लोगमन मंजी ईलीस, जोनमन के तुय आगे जानते बले नी रयीस, ए सपाय गोट के मय जाने। 12 जहोवा तुचो करनी चो फर देओ, आउर इसराएल चो महापरभु जहोवा, जेचो सरन ने तुय ईलीसीस तुके समपुरन पलटा देओ।” 13 हुन बलली, “ए मोचो मालिक, तुचो दया मोचो उपरे अमदेया रओ, कसनबलले मय तुचो भूतियारिनमन ले गोटोक चो कटार बले नोआंय, तेबले बले तुय आपलो कमेयीन चो मन चो गोट जानुन मोचो मन के अस्‍तिर करलिसीस।” 14 फेर खातो बेरा होलो के बोअज हुनके बललो: “एताय एउन रोटी खा, आउर आपलो रोटी गोंदा के झोर ने चोबड़।” तेबे हुन, भूतियारमन लगे जाउन बसली आउर हुन हुनके भूंजलो जोंदरी दिलो। हुन पेट भर खाउन खिंडिक असन बचाली। 15 जिदलदांय हुन कोरजुक उठली, तेबे बोअज आपलो जुवानमन के हुकुम दिलो, हुनके कड़प चो मंजी कोरजुक दियास आउर हुनके दोस नी लगाहा। 16 मानतर मुटा भोरले, खिंडिक आदक घसराउन दिया, आउर हुनचो बेचतो काजे छांडुन दिया आउर हुनके दागा नी दिया। 17 हुन, सांज होओत ले बेड़ा ने कोरजते रली, आउर जितलो बले बेचुन रये, हुताले पयली* भोरते जोंदरी निकरली। 18 तेबे हुन, जोंदरी के धरुन सहर ने गेली आउर हुनचो सतरी, हुनचो बेचलो जोंदरी के दखली आउर रूत पेट भर खाउन उराउन रली हुनके आपलो सतरी के दिली। 19 हुनचो सतरी हुनके पूछली: “आजी तुय कहां कोरजुक जाउन रयीस आउर कोन थाने बुता करलीस? धन-धन होओ हुन जोन तुचो उपरे दया करलो।” तेबे हुन आपलो सतरी के सांगली, “जोन मनुक चो बेड़ा ने मय आजी बुता करले हुनचो नाव बोअज आय।” 20 नाओमी आपलो बुआरी के बलली: “हुन, जहोवा बाटले बर पाओ, कसनबलले जहोवा जीवत आउर मोरलो लोगमन उपर ले आपलो दया नी गुचाये।” नाओमी फेर हुनके बलली, हुन मनुक तो आमचो कुटुम चो आय आउर हुनके आमचो भुंय छंडातो हक आसे। 21 फेर मोआबिन रूत बलली, “हुन मोके असन बललो, ‘मोचो भूतियारमन कटई करुन सरतले तुय हुनमन संगे-संगे रा’।” 22 नाओमी आपलो बुआरी रूत के बलली, “मोचो बेटी, ए नंगत आय, तुय हुनचो भूतियारिनमन संगे जासे, नोहले दुसर चो बेड़ा ने कोनी तुके काई करुन देदे।” 23 एईकाजे रूत जोंदरी आउर गउं चो कटई सरतले कोरजतो काजे बोअज चो कमेयीनमन संगे जाते रली आउर आपलो सतरी संगे रते रली।