فصلِ دوّم
تعلِیماتِ دُرُست بَلدِه ایماندارا
1 لیکِن تُو اینَمی چِیز ره که دَ مُطابِقِ تعلِیمِ دُرُست اَسته، یاد بِدی: 2 مَردای پِیر باید خوددار، سنگِین و خِرَدمَند بَشه و دَ ایمان و مُحَبَت و پایَداری رفتارِ سالِم دَشته بَشه. 3 امی رقم خاتُونوی پِیر دَ اِحترام رفتار کُنه، بَدگویی نَکُنه و مُعتادِ شراب نَبَشه، بَلکِه چِیزای ره تعلِیم بِدیه که خُوب-و-نیک اَسته، 4 تاکه دَ خاتُونوی جوانتَر یاد بِدیه که اُونا شُوی و بچکِیچای خُو ره دوست دَشته بَشه 5 و خِرَدمَند، پاک دامو، مصرُوف دَ کارای خانه، مِهربو و تابِع دَ شُویون خُو بَشه، تا هیچ کس دَ بارِه کلامِ خُدا بَدگویی نَکُنه. 6 امی رقم مَردای جوان ره نصِیحَت کُو که فِکرِ سالِم دَشته بَشه. 7 دَ هر چِیز خود ره یگ نَمُونِه اعمالِ نیک جور کُو، یعنی دَ تعلِیم خُو دُرُست و آبرُومَند بَش، 8 و تورای سالِم و بےعَیب بُگی که قابِلِ اِنتِقاد نَبَشه و شخصِ مُخالِف، ازی که بَلدِه بَد گُفتون مو کُدَم دَلِیل نَدره، شرمِنده مُوشه.
9 غُلاما باید دَ هر کار از اَربابای خُو اِطاعَت کُنه و رِضایَتِ ازوا ره بِدُونِ گُفتوگوی حاصِل کُنه. 10 اُونا باید چِیزی ره بَلدِه خُو دُزی نَکُنه، بَلکِه کامِلاً صادِق و دُرُستکار بَشه تا تعلِیمِ نِجات دِهِندِه مو خُدا، جَلبِ تَوَجُه شُنه. 11 چُون فَیضِ نِجات بَخشِ خُدا، بَلدِه پگِ مردُم ظاهِر شُده. 12 و اینَمی حقِیقت مو ره تشوِیق مُونه که بےدِینی و خاهِشاتِ دُنیایی ره ایله کُنی و دَ خِرَدمَندی، صداقت و خُداپَرستی دَ اِی دُنیا زِندگی کنی، 13 و چِیم دَ راهِ اُمِیدِ پُربَرکت، یعنی ظهُورِ پُرجلالِ خُدای بُزُرگ و نِجات دِهِندِه مو عیسیٰ مسیح بَشی. 14 اُو خود ره بَلدِه ازمو فِدا کد تاکه مو ره از هر رقم شرارَت آزاد کُنه. خاهِشِ ازُو اینَمی بُود که مو ره پاک کده بحَیثِ یگ مِلَّتِ خاص قبُول کُنه که مو کامِلاً عاشُقِ نیکوکاری بَشی. 15 اِی تورا ره دَ مردُم بُگی و قد اِختیارِ کامِل اُونا ره نصِیحَت کده سرزَنِش-و-اِصلاح کُو. نَه ایل که یَگو کس تُو ره بےاهمیَت حِساب کنه.