فصلِ سِوّم
رفتارِ ایماندارا
1 دَزوا یاد آوَری کُو که از حُکمرانا و مُقاماتِ دَولَتی اِطاعَت کُنه و از اَیدِ ازوا شُده بَلدِه هر کارِ نیک تَیار بَشه. 2 اُونا باید دَ بارِه هیچ کس بَدگویی نَکُنه، بَلکِه از جنجال-و-نِزاع دُوری کده قد هر کس مُلایم و نَرم رفتار کُنه. 3 چُون خود مو ام یگ زمان نادو، نافَرمو، گُمراه و بَنده_های شهوَت و عَیاشی_ها بُودی و روزای خُو ره دَ حسادت و کِینه‌جویی تیر مُوکدی. دِیگرو از مو بَد شی میمَد و مو ازوا بَد مُوبُردی. 4 مگم وختِیکه مِهربانی و مُحَبَتِ خُدا، نِجات دِهِندِه مو ظاهِر شُد، 5 اُو مو ره نَه از خاطر اعمالِ نیک مو، بَلکِه بخاطرِ رَحمتِ خود خُو نِجات دَد و دَ وسِیلِه غُسلِ تَوَلُدِ نَو از طرِیقِ روح اُلقُدس تازه کد. 6 خُدا امی روح اُلقُدس ره تَوَسُطِ نِجات دِهِندِه مو عیسیٰ مسیح، سَخاوَتمَندانه دَز مو بخشِید، 7 تاکه دَ واسِطِه فَیضِ ازُو، عادِل حِساب شُنی و دَ اُمِیدِ کامِل وارِثِ زِندگی اَبَدی شُنی. 8 اِی توره کامِلاً دُرُست اَسته، امزی خاطر از تُو میخایُم که دَ بارِه امزی چِیزا حتماً تاکِید کُنی تا اُو کسای که دَ خُدا ایمان اَوُرده، دایم دَ کارای نیک مصرُوف بَشه. اینَمی چِیزا بَلدِه مردُم خُوب و فایدَمَند اَسته. 9 از بَحث_های پُوچ، شَجَره نامه_ها، اِختِلافِ نظر و جنگِ لَفظی دَ بارِه شریعت دُوری کُو، چراکه اِی چِیزا بےفایده و باطِل اَسته.
هِدایت_های آخِری
10 آدمِ نِفاق‌اَنداز ره یگ یا دُو بار نصِیحَت کُو و اگه گوش نَکد، دِیگه دَز شی کار نَدَشته بَش، 11 چُون مِیدَنی که اُو گُمراه شُده و خود خُو ره دَ راهِ گُناه محکُوم مُونه. 12 وختِیکه اَرتیماس و یا تِیخِیکاس ره دَ دِیرِ ازتُو رَیی مُونُم، کوشِش کُو زُودتَر دَ شارِ نِیکوپولِس دَ پالُوی مه بیی، چُون تصمِیم گِرِفتُم که زِمِستو ره دَ اُونجی تیر کُنُم. 13 دَ آماده کدونِ زیناسِ وَکِیل و اَپولُس بَلدِه سَفر شی، اُونا ره از حَدّ کَلو کومَک کُو، تاکه دَ هیچ چِیز مُحتاج نَبَشه. 14 بِرارو دَ بَینِ ازمو باید یاد بِگِیره که چی رقم خود ره دَ کارای نیک مصرُوف کُنه تاکه ضرُورَت_های اوّلیه ره پُوره کُنه و خودون شی بےثَمر نَمَنه. 15 کسای که قد ازمه اَسته، پگ شی سلام_های خُو ره مِیرسَنه. دَ اُو کسای که مو ره از خاطرِ ایمان دوست دَره، دَزوا ام سلام بِرسَن. فَیض و سلامَتی نصِیبِ پگ شُمو شُنه. آمین.