خطِ پولُس بَلدِه تِیتُس
فصلِ اوّل
دُعا و سلام
1 از طرفِ پولُس، غُلامِ خُدا و رسُولِ عیسیٰ مسیح. ما بَلدِه تَقوِیه ایمانِ اِنتِخاب شُده_های خُدا و بَلدِه بیانِ امزُو حقِیقتِ که دَ خُداپَرستی وجُود دَره، رَیی شُدیم. 2 اِی حقِیقت بَلدِه زِندگی اَبَدی اُمِید مِیدیه، چُون خُدا که دروغ نَمُوگه، وعدِه زِندگی اَبَدی ره پیش از شُروعِ دُنیا دَز مو دَد. 3 اُو کلام خُو ره دَ وختِ مُعیَّن بَرمَلا کد. اَرے، تبلِیغ کدونِ امزی کلام دَ حُکمِ خُدا که نِجات دِهِندِه مو اَسته دَ عُهدِه ازمه ایشته شُد. 4 بَلدِه تِیتُس باچِه حقِیقیa مه دَ وسِیلِه ایمانی که هر دُوی مو دَزُو شرِیک اَستی: فَیض و سلامَتی از طرفِ آتِه مو خُدا و نِجات دِهِندِه مو مسیح عیسیٰ نصِیب تُو شُنه.
وظِیفِه تِیتُس
5 تُو ره امزی خاطر دَ جزِیرِه کریت ایشتُم تاکه کارای باقی مَنده ره پیش بُرده نَظم ره برقرار کنی، یعنی امُو رقم که بَلدِه تُو دستُور دَده بُودُم، دَ هر شار دَ بَینِ ایماندارا رَهبرا ره تعیِین کُو. 6 هر کُدَمِ ازوا باید شخصِ بےعَیب، تنها شُوی یگ خاتُو و صاحِبِ بچکِیچای ایماندار بَشه و امُو بچکِیچا دَ بےبَندوباری و سرکشی ملامَت نَشُده بَشه. 7 سرپرَستِ جماعت باید شخصِ بےعَیب بَشه، چراکه مسئُولِ کار خُدا یَه. اُو باید خودخاه و تُندخُوی، شرابخور و جنگره نَبَشه و نَه ام دَ پُشتِ فایدِه حرام بِگرده، 8 بَلکِه باید مِهمو‌نَواز، خَیرخاه، خِرَدمَند، عادِل، پاک و خوددار بَشه. 9 اُو امچُنان باید کلام ره که قابِلِ اِعتِماد و دَ مُطابِقِ تعلِیماتِ دُرُست اَسته، محکم بِگِیره. دَمزی رقم اُو مِیتنه دِیگرو ره قد تعلِیمِ صَحیح-و-سالِم تشوِیق کُنه و مُخالِفِین ره رَد کُنه.
10 چُون آدمای سرکَش، ایله‌گوی و فِریبکار کَلو یَه، خصُوصاً از جُملِه پَیرَوای خَتنه.b 11 لازِمه که دانِ ازوا بسته شُنه، چراکه اُونا بَلدِه فایدِه حرام اُوطور تعلِیم مِیدیه که نَباید دَده شُنه و دَمزی طرِیقه کَلو خانَواده_ها ره تَباه مُونه. 12 یکی از پَیغمبرای کریتی که از بَینِ خودون شی بُود، گُفته:
”مردُمِ کریت همیشه دروغگوی، جانوَرای دَرِنده و کَوره دوستای ٹمبل اَسته.“
13 اِی توره حقِیقت دَره. امزی خاطر اُونا ره سخت سرزَنِش کُو تاکه ایمانِ ازوا سالِم بَشه 14 و اُونا دَ آوسانه_های یهُودی و دَ احکامِ مردُمی که حقِیقت ره رَد مُونه گوش نَدیه. 15 بَلدِه آدمای پاک هر چِیز پاک اَسته، مگم بَلدِه کسای که نَجِس و بےایمان اَسته، هیچ چِیز ام پاک نِییه، چُون ام فِکرِ ازوا فاسِد اَسته و ام وِجدان شی. 16 اُونا اِدعا مُونه که خُدا ره مِینَخشه، مگم اعمال و کِردارِ ازوا ثابِت مُونه که اُونا خُدا ره اِنکار مُونه. اُونا زِشت و نافرمان اَسته و بَلدِه هیچ عملِ نیک بَدَرد نَمُوخوره.