فصلِ دوّم
1 ما میخایُم شُمو بِدَنِید که ما چِیقَس بَلدِه ازشُمو و بَلدِه ایماندارای شارِ لائودِیکیه و تمامِ کسای دِیگِه که تا هنوز مَره رُوی دَ رُوی نَدِیده، زَحمت مِیکشُم 2 تا دِل_های پگ تشوِیق شُنه و پگ دَ مُحَبَت اِتحاد-و-اِتفاق دَشته بَشه و تا قد اِطمِینانِ کامِل از تمامِ دَولتمَندی فامِیدَگی برخوردار شُده شِناختِ رازِ خُدا یعنی مسیح ره حاصِل کنه، 3 که تمامِ خزانه_های حِکمت و عِلم دَ مسیح تاشه اَسته. 4 ما اِی ره مُوگُم تا هیچ کس شُمو ره قد تورای نَرم-و-چرب خُو بازی نَدیه. 5 چُون اگرچِه جِسماً ما از شُمو دُور اَستُم، ولے دَ روح قد شُمو اَستُم و از دِیدونِ نَظم-و-تَرتِیب و مُستَحکم بُودونِ ایمان شُمو دَ مسیح خوشحال اَستُم.
آزادی ایماندارای مسیح از رسم-و-رَواج_های دُنیایی
6 پس امُو رقم که مسیح عیسیٰ ره بحَیثِ مَولای خُو قبُول کدِید، امُو رقم دَ مُطابِقِ راهِ ازُو رفتار کُنِید، 7 و دَزُو رِیشه دَوَنده آباد شُنِید؛ و امُو رقم که تعلِیم گِرِفتِید دَ ایمان خُو اُستوار شُده از حد کَلو شُکرگُزاری کُنِید. 8 اِحتیاط کُنِید که کس شُمو ره قد فَلسَفِه پُوچ و گُمراه کُنِنده که مُطابِقِ رسم-و-رَواج_های اِنسان و مُطابِقِ اصُولِ اِبتِدایی ازی دُنیا اَسته اسِیر نَکُنه، چراکه اِی چِیزا مُطابِقِ تعلِیمِ مسیح نِییه. 9 چُون تمامِ پُوری اِلٰهی جِسماً دَزُو جای گِرِفته 10 و شُمو ام که دَزُو تعلُق دَرِید تکمِیل شُدِید. و اُو سرِ هر حُکُومت و هر قُدرت اَسته. 11 و امچُنان، شُمو دَ عِنوانِ ایماندارای ازُو خَتنه شُدِید، ختنِه که دَ وسِیلِه دِستِ اِنسان انجام نَشُد، بَلکِه قد بُر کدونِ طبیعتِ نَفسانی دَ وسِیلِه ختنِه انجام شُد که دَ مسیحa تعلُق دَره.b 12 شُمو دَ وسِیلِه غُسلِ تعمِید قد مسیح دَفن شُده دَ وسِیلِه ایمان دَ قُدرتِ خُدا که مسیح ره از مُرده_ها دُوباره زِنده کد، قد ازُو دُوباره زِنده ام شُدِید. 13 وختِیکه شُمو دَ خطاها و ناختنَگی طبیعتِ نَفسانیc خُو مُرده بُودِید، خُدا شُمو ره قد ازُو زِنده کد، چُون اُو تمامِ خطاهای مو ره بخشِید 14 و نوِشتِه ره که قد حُکمِ قانُونی دَ ضِدِ ازمو بُود، باطِل کد و اُو ره دَ صلِیب میخکوب کده از بَین بُرد. 15 اُو حُکمرانا و قُدرت_ها ره خلعِ سَلاح کد و اُونا ره بَرمَلا رَسوا کد، چُون اُو دَ بَلِه ازوا دَ رُوی صلِیب پیروز شُد.
16 امزی خاطر نَیلِید که هیچ کس بخاطرِ خوردَنی یا وُچی کدَنی یا عیدها یا ماهِ نَو یا روزِ آرام شُمو ره محکُوم کُنه. 17 امیا تنها سایِه چِیزای اَمدَنی اَسته، لیکِن اَصل دَ مسیح تعلُق دَره. 18 نَیلِید که هیچ کس شُمو ره از اَجر بےنصِیب کُنه، یعنی کسای که دَ خار کدونِ جِسم و عِبادتِ ملایکه_ها تاکِید مُونه و غَرقِ رویا_های اَسته که دِیده و دَ وسِیلِه فِکرِ اِنسانی خُو بےجای مغرُور شُده. 19 امی کسا دَ سر یعنی دَ مسیح، چسپِیده نِییه، دَ حالی که از سر تمامِ جِسم قُوَت مِیگِیره و دَ وسِیلِه مَفصَل_ها و بَندها قد یگدِیگِه خُو یگجای نِگاه مُوشه و قد رُشدی که از طرفِ خُدا اَسته، رُشد مُوکُنه.
20 پس اگه شُمو واقِعاً قد مسیح نِسبَت دَ اصُولِ اِبتِدایی ازی دُنیا مُردِید، چرا رقمی زِندگی مُونِید که بُگی هنوز دَ دُنیا تعلُق دَرِید و تابِع مُقرَراتی مُوشِید که مُوگیه: 21 ”اِی ره دِست نَزو! اُو ره مَزه نَکُو! اُو ره غَرَض نَگِیر!“ 22 تمامِ امزی چِیزا ره که اِستِفاده کُنی از بَین موره؛ امیا مُطابِقِ احکام و تعلِیم_های اِنسانی اَسته. 23 اگرچِه امی چِیزا بخاطرِ عِبادتِ داوطلبانه، فروتنی ظاهِری و تَپَندونِ جِسم یگ ظاهِرِ عاقِلانه دَره، مگم بَلدِه اِداره کدونِ خاهِشاتِ نَفسانی هیچ فایده نَدره.